คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ▲ grocery 7 . Very Important You
Very Important You (V.I.U)
Title ; V.I.U.
Paring ; CHENMIN (FT.KRIS และคณะเด็กดาวที่น่ารักน่าเคี้ยวของไรท์เตอร์ #โดนโบก)
Author ; NIDNAD (นิดนัด #อีกแล้ว)
Theme ; แน่นอนว่าก็ยังคงไม่พ้นเพลงของ ‘บีซือทือ’ อยู่เช่นเคย #ช่วยสามีทำมาหากินน่ะค่ะ #โดนโบก #นี่มันฟิคเด็กดาวนะโว้ย และแล้ว ก็กลับมาพร้อมกับฟิคล่าสุดที่นิดนัดภูมิใจยิ่งกว่าพรีเซนต์ นั่นก็คือ อือ อือ … V.I.U. (ในที่สุดก็เดินทางมาถึงภาคสุดท้ายแล้ว) พาร์ทนี้ไรท์คิดเองแต่งเองนะคะ เพราะเพลงนี้ไม่มี MV เป็นสเปเชียลสั้นๆ เหมือนบทส่งท้ายอ่ะค่ะ ยังไงก็ขอฝากด้วยนะคะ กับ Lights go on again Project !
Warning ; กรุณากลับไปอ่านพาร์ทแรกๆ หากว่ายังไม่ได้อ่านนะจิ๊บิ (-‘ ‘-) แล้วก็ขอแนะนำให้ไปดู MV I like you the best ของเด็กอสูรอย่างดร่วนๆก่อนที่จะอ่านนะเบบี๋ !!!
ปี 2015
‘ ถ้าพูดถึงนักร้องกรุ๊ปในตอนนี้ บอยแบนด์ที่โด่งดังสุดขีดคงจะหนีไม่พ้น กลุ่ม EXO บอยด์แบนด์ลูกครึ่งจีนกับเกาหลี หลังจากที่หนุ่มๆทั้งหกคน คือ คริส ชานยอล เลย์ เฉิน เทา และ ไค ได้ทำการเปิดตัวไปอย่างประสบความสำเร็จในประเทศจีน ล่าสุด พวกเขากำลังจะกลับมาในแผ่นดินบ้านเกิดของต้นสังกัดอย่างเกาหลีใต้ แฟนๆคนไหนที่พร้อมจะเจอพวกเขาในงานแฟนมีทติ้งครั้งแรก สามารถ…บลาบลา… ’
“เฮ้ย ! มินซอก วงที่พวกจงแดเดบิวต์จะมาเกาหลีแล้วนะ รู้รึยัง !” เสียงของซูโฮดังขึ้นจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ในออฟฟิส รู้สึกหมอนี่จะชอบแอบเล่นเน็ตในเวลางานเหลือเกินนะ น่าเขกหัวซักทีจริงๆ
“จริงเหรอ !!”
“วันเสาร์นี้นี่นา” ลู่หานที่วิ่งมาดูด้วยก็ชี้ๆไปที่เวลาแสดงของงานแฟนมีทติ้ง
“ไปมั้ย ?” แบคฮยอนถาม
“…”
หลังจากที่พวก M1 กับ M2 ไปจีน พวกเขาก็แทบไม่ส่งการติดต่อมาอีกเลย รู้แค่ว่าพวกเขาเพิ่งได้เดบิวต์และกำลังดังเป็นพลุแตก
“แต่ว่า เรายังไม่มีบัตรเลยนะ”
“ใครบอก…”
“หืม ?”
“แต่นแต๊นนนนนน~” แบคฮยอนชูบัตรงานมีทติ้งขึ้นมา พร้อมส่ายบัตรไปมา
“เฮ้ย !! ไปเอามาได้ยังไง” ทุกคนในก๊วนอุทานเสียงดัง จนเพื่อนร่วมงานในบริษัทพากันหันมามอง
“จงแดส่งมาให้น่ะสิ” แบคฮยอนพูดพลางฉีกยิ้ม
จงแดส่งมาให้เหรอ ??
แล้วทำไมไม่บอกกันซักคำว่าจะมา
มันน่าน้อยใจเป็นบ้า…
“ดูเหมือนจะมีคนน้อยใจเข้าให้แล้วล่ะ” ซูโฮกระแอม
“ป…เปล่า…” ร่างเล็กปฏิเสธ
“โธ่เอ๊ย…หน้าง้ำหน้างอขนาดนี้ เชื่อก็บัฟ’โล่แล้ว”
“ก็…”
“อ่า จริงๆจงแดบอกให้ฉันบอกพวกนายวันงานเลยนะเนี่ย แต่ฉันดันปากโป้งบอกพวกนายซะก่อน แย่จัง”
“…”
“มินซอก อย่าเงียบดิ”
“ก็ไม่รู้จะพูดอะไรนี่”
“นั่นไง เด็กน้อยของเราเหวี่ยงแล้ว คึคึคึ” ลู่หานหัวเราะพลางเดินไปหยิกแก้มเจ้าเพื่อนตัวดีที่กำลังนั่งหน้าบึ้งจนกลายเป็นซาลาเปาบูด
“ชิ…”
มินซอกเบะปากอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินออกไปจากออฟฟิส ปล่อยให้เพื่อนๆยืนงงเป็นไก่จาแจก ไอ้ซาลาเปานี่มันเป็นอะไรของมันวะ !
มาไม่เคยจะบอกกันหรอกนะ จงแดบ้า !
คอยดูเถอะ จะเบี้ยวเรื่องสัญญาไปเลย ไม่ตงไม่ตอบมันแล้ว !
XXXXXXXXXX
“ผ่านมาหลายวันแล้วนะเพื่อน วันนี้วันงานด้วย เลิกหน้างอได้แล้ว” แบคฮยอนพูดพลางทำหน้าสลด หลังจากวันนั้น มินซอกก็ไม่พูดไม่จากับเพื่อนอีกเลย
“…”
“งอนฉันเหรอเพื่อน ขอโทษ…”
“เปล่า หายงอนแล้ว เข้างานกันเถอะ ประตูฮอล์เปิดแล้ว”
พูดแค่นั้น ร่างเล็กก็ลากเพื่อนอีกสามคนเดินไปที่ประตูทางเข้า จนกระทั่งพี่อัชเชอร์พาเข้าไปนั่งประจำที่ตามที่ระบุในบัตร ทำให้ทั้งสี่คนแทบอึ้ง เพราะบัตรที่ได้มันไม่ใช่บัตรเข้างานมีทธรรมดา
แต่เป็นบัตรทะลุเข้าไปถึงหลังเวที
ถ้าพวกแฟนคลับรู้ มินซอกจะมีชีวิตรอดกลับบ้านมั้ยนะ…
“โห !!! วีไอพีเป็นบ้า ได้มาถึงหลังเวทีเลยแน่ะ” แบคฮยอนเองก็ตะลึงไม่แพ้มินซอก
“หลังเวทีคอนเสิร์ตมันเป็นแบบนี้เองสินะ” ลู่หานพูดพลางมองเหตุการณ์ที่กำลังชุลมุนมากถึงมากที่สุด
‘ ทุกคน ! ’
“จงแด !!!”
ทั้งห้าคนต่างวิ่งโผเข้ากอดกัน ความรู้สึกที่ได้เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอมานาน ทำให้คิดถึงมากถึงมากที่สุด แถมยิ่งพอเป็นดาราดังแล้ว โอกาสเข้าถึงตัวมันก็ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ จริงมั้ย ?
“คิดถึงชะมัด”
“ไม่น่าเชื่อนะเนี่ย ว่าเด็กเนิร์ดอย่างนายจะกลายเป็นบอยแบนด์ชื่อดังไปได้”
“เอาน่า อะไรก็เกิดขึ้นได้”
“ว่าแต่นายสบายดีใช่มั้ย คริสไม่ได้รังแกนายใช่มั้ย ??”
“อื้อหือ…ถามได้นางเอกมากมินซอก กลัวแฟนเก่ารังแกแฟนใหม่เหรอ ??”
“พูดงี้ต่อยกันมั้ยซูโฮ อีกอย่างนะ ฉันกับจงแดไม่เคยเป็นแฟนกัน”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องห่วงหรอก คริสเป็นตุ้ยจ่างของวงเลยนะ เขาดูแลพวกฉันดีมาก สบายใจได้น่า”
“อืม...”
“เอ้า มินซอก ตอบคำถามที่จงแดถามเมื่อสองปีที่แล้วได้แล้ว...” ซูโฮสะกิดเพื่อน
“อ...เอ่อ...ใช่ๆ คือ…”
“เอ่อ...มินซอก...” จงแดขัดคอขึ้นมา
“หืม ?”
“คือ...อ่า...”
“มีอะไรรึเปล่าจงแด ?”
“นั่นดิ ดูนายจะกระอักกระอ่วนใจจังนะ” แบคฮยอนพูด
‘ จงแด... ’
“คริสเกอ...”
“หวัดดีคริส ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” ร่างเล็กทักทายอดีตแฟนเก่า
“อ…อืม...”
“จงแด นายจำคำถามที่นายถามฉันไว้เมื่อสองปีที่แล้วได้มั้ย ??”
“อ...เอ่อ...ด...ได้ๆ” ร่างสูงพยักหน้าเบาๆ พลางก้มหน้าก้มตา
“เป็นไรว้าจงแด เขินเหรอ ?” ซูโฮแซวพลางสะกิด
“คำถามอะไรเหรอจงแด ??” คริสถามขึ้นมา
“เอ๊า ก็เมื่อสองปีที่แล้ว ก่อนที่พวกนายจะไปจีน จงแดเคยขอมินซอกเป็นแฟน แต่มินซอกยังไม่ตอบ กะว่าจะมาตอบวันนี้น่ะ”
“อาลู่ !!!”
“ฉันอุตส่าห์ตอบแทนนะเนี่ย”
‘ ย้า ! จงแด นายนอกใจฉันงั้นเหรอ !!! ’
เสียงของคริสดังขึ้นมาทันทีหลังจากที่ลู่หานพูดจบ
เดี๋ยวนะ... !!!
นอกใจ....
“อย...อย่าบอกนะว่า....”
“จงแด อย่าบอกนะว่าที่นายอึกอักเนี่ย เป็นเพราะ...
‘ ว่าไงนะ !!!! คริสกับจงแดเป็นแฟนกันงั้นเหรอ... !!!!! ’
…THE END… (จบเถอะ !!!)
#ตุ้บๆๆๆ #ไรท์เตอร์เดินออกมาในสภาพเลือดกรัง
เชื่อว่าอ่านจบ รีดร้อยทั้งร้อยคงอยากตบอัดไรท์ใช่มั้ย (รีด : ฉันจะฆ่าแก !!!)
แต่งมาแทบตาย สุดท้ายตอนจบแบบ... วอนบาทารีดมาก
แต่ยังไงไรท์ก็แม่ยกเฉินหมินอยู่ดีนะ แต่เปลี่ยนเดจาวูดู 555555
ความคิดเห็น