ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กระซิบรัก...ใบชาที่รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : ร่วมด้วย ช่วยกันเละ

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 49


    " ไงจ๊ะ หวาน เมื่อคืนนอนได้รับข้อความของเรามั๊ย " โอ๊ย เจ็บใจ เจ็บแปล๊บๆ ก็เค้าคนนั้น เดินเข้าไปใกล้ยัยหวาน แถมถามเรื่องข้อความ T^T ฉันยังไม่เคยได้เห็นแม้แต่ตัวขึ้นต้นเบอร์เลยนะ >x< ชิชะ



    "
    แหม๋ เทพก็ เพราะข้อความของเทพ ถึงได้ทำให้หวานฝันดีนะ รู้มั๊ย " มือเรียวยาวที่ดูสวยสำหรับคนอื่น แต่สำหรับฉัน นั้นมันหนังหุ้มกระดูกแท้ๆ เริ่มที่จะอยู่ไม่สุข นี่ ยัยขม แกกล้าดีไงมาจับหน้าเทพเค้าน่ะห๊าาาาาา



    "
    แต่ในฝันของหวาน มีเราอยู่บ้างมั๊ย " สายตาอ่อนโยนแบบนั้น ฉันไม่เคยได้รับเลยซักครั้ง อ๊ากกกก ใครก็ได้ เอาน้ำมาดับตาฉันที xox



    "
    ก็ต้องมีสิ ไม่งั้น หวานจะฝันดีหรอ "



    "
    อ๊วกกกกก " ฉันกับฝนทำท่าจะสำรอกขนมปังที่เพิ่งเขมือบเข้าไปเมื่อกี๊ออกมาเป็นแผ่นใหม่ ก่อนที่ฉันจะหันไปมองนอกหน้าต่างอย่างหงุดหงิด



      
    ฉันชอบเทพมาตลอด โดยที่พยายามปกปิดความรู้สึกที่มันจะล้น แต่ถึงยังไง เทพเค้าก็คงมองไม่เห็นฉันหรอก ก็เค้ามียัยขมอยู่เต็มอกเต็มใจนี่
    X X แงๆ



    ·    
    ป็อก *



    "
     ใครโยนวะ " ฉันหยิบเศษกระดาษที่ผูกกับยางลบขึ้นมาดู เจ็บง่า ฉันพยายามใช้สายตาส่องหาไอคนที่ปากระดาษใส่ หึหึ อย่าให้เจอนะ -*- และแล้ว ฉันก็เจอ นายตัวแสบ >O< คนเค้ายิ่งอารมณ์เสียอยู่นะ



    " (-/O-) (-_-) (/-_-)/ (-_-)/ (- )( -)// "
    หมอนั่นท่าจะบ้า ทำท่าประหลาดๆอยู่ได้ = = ฉันคลีกระดาษพร้อมกับเก็บยางลบใส่กระเป๋า เอ่อ.... ไม่ได้งกนะ แต่ตอนนี้มันอยู่กับฉัน แสดงว่า มันอยากให้ฉันเป็นเจ้าของใช่มั๊ยล่ะ ^^



    '
    เลิกทำสายตาแบบนั้นได้แล้ว เดี๋ยวยัยหวานก็ดพหรอก อีกอย่าง ตาเธอจะถลนออกมาจากเบ้าแล้วนะ ยัยอ้วนเอ๊ย- _ - <<<< -JR- '

    หนอยๆ ว่าฉันอ้วนได้ไง แค่อวบเฉยๆนะ >O< เดี๋ยวปั๊ดงับหัวให้ขาดเลย อารมณ์เสียวุ๊ย แบบนี้มันต้อง.....


    "
    เฮ้ยไม้ จะไปไหน " ฝนตะโกนถามฉันที่หิ้วกระเป๋าอันหนักอึ้ง ซักวันนึง ฉันคนนี้จะไหล่ทรุด


    "
    เล่นกีต้าร์ " อ๊ากกกก อารมณ์เสีย จะมีอะไรที่แย่กว่านี้มั๊ย


    '
    นักเรียนที่เต้นลีลาศและนักเรียนที่ร้องประสานเสียง ไปพบกันที่หอประชุมสุขุมเมวดีด้วยค่ะ นักเรียนที่เต้นลีลาศและนักเรียนที่ร้องประสานเสียง ไปพบกันที่หอประชุมสุขุมเมวดีในตอนนี้ด้วยค่ะ ' กำ แล้วจะทำไงฟะ >x< แย่แล้วฉัน _ / วิ่งสู้ฟัด


    "
    แฮกๆ " เหนื่อยค่ะเหนื่อย แต่เอ ทำไมไม่เห็นมีอาจารย์อยู่เลยซักคนเดียวล่ะ ???


    '
    ขอโทษค่ะ นักเรียนที่เต้นลีลาศ ไปพบกันที่ลานราชพฤกในตอนนี้ค่ะ  นักเรียนที่เต้นลีลาศ ไปพบกันที่ลานราชพฤกในตอนนี้ค่ะ '


    "
    สนุกมั๊ยเนี่ย " เหอะๆ ผอม....ไขมันกระจายเต็มพื้นแน่ = =


    "
    นี่เธอ "


    "
    คะ "


    "
    ไปซื้อน้ำมาให้ครูหน่อย " OoO!!!!!


    "
    ห๊าาาา "


    "
    เร็วเข้า "


    "
    ค่ะ " ตายแน่ๆ ไอไม้เอ๊ย วันนี้เป็นวันที่แสนจะอับโชคจริงๆเลย อ๊ากกกกก


    "
    ว่าไงยัยอ้วน "


    "
    ....... " ฉันรีบจ่ายเงินและวิ่งไปส่งน้ำ เฮ้อ ไม่วิ่งแล้ว เหนื่อยโคตร


    "
    อ่ะ เอาไปเช็ดหน้าซะ "


    "
    ขอบใจ" ฉันหยิบมาซับอย่างไม่สนใจ


    "
    ไม่เป็นไร เพราะฉันเพิ่งสั่งขี้มูกเมื่อกี๊เองแหล่ะ " - . . – ไอน้ำมูกเหนียวๆเขียวๆอ่ะนะ


    "
    ไอบ้า " ฉันเปี้ยงผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าหมอนั่นทันทีก่อนที่จะวิ่งไปล้างหน้า อี๋ๆ สิวฉันจะขึ้นมั๊เนี่ย TOT ไม่น๊า สิวฉันเพิ่งจะหายเองนะเฟ้ย ฉันใช้สายตาคาดโทษกับหมอนั่นไว้ก่อนที่จะเดินไปลานราชพฤก


    "
    จะรีบไปไหนน่ะ " ยังตามมาราวีฉันอีกหรอยะ -*-


    "
    ไปตาย "


    "
    โอ๋ๆ อย่าคิดสั้นเลยนะ แค่ขี้มูกนิดๆหน่อยๆ ถืดว่าฝากรักไง โอ๋ๆ "


    "
    ไม่ใช่ ฉันหมายถึง นายอ่ะ ไปตายซะ -*- " ฉันรีบเร่งฝีเท้า โด่ กะจะไม่เดินเร็วแล้วนะ เพราะนายแท้ๆเลย เป็นพี่ฉันตั้ง 2 ปี แต่ดันทำตัวเป็นเด็ก


    "
    อ่าว มาแล้วหรอจ๊ะ ^^ " ฉันยิ้มรับพร้อมกับพยักหน้า


    "
    ไม่ใช่เธอ ฉันหมายถึงคนโน้น " แป่วๆ เศษหน้าตกเต็มพื้น เพื่อนๆ ฮากันกระจายเลยครับท่าน - . อาจารย์ใจร้ายยยยยยยยย >O<


    "
    ขอโทษครับที่มาสาย " หมอนั่นก้มหน้าตัวสั่นหงิกๆ


    "
    จะหัวเราะก็หัวเราะเหอะน่า - * - กลั้นอยู่ได้ " หมอนั่นหันมามองฉันพลางทำสายตาแปลกๆ


    "
    ฮ่าๆ 555555555+ "


    "
    เฮ้ย - - เวอร์ไปแล้วนายน่ะ " น่าขายหน้าชะมัด


    "
    อ่ะแฮ่มๆ เรามาเข้าเรื่องของเรากันเลยนะ "


    "
    ก็น่าจะเข้าได้ตั้งนานแล้วล่ะค่ะ "


    "
    อะไรนะ "


    "
    อ๋อๆ เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ พูดต่อเถอะค่ะอาจารย์ขา " อะไรจะหูดีขนาดนั้นฟะ เฮ้อ หลังจากที่อาจารย์อารัมพบทซะยืดยาว โดยที่ฉันนั่งเหม่อออกไปข้างนอกอย่างไม่ใส่ใจ


    " เข้าใจมั๊ย อโรชา "


    "
    ค่ะๆ " ฉันพยักหน้าหงิกๆ ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องว่าการพยักหน้าของฉันครั้งนี้กำลังนำไปสู่ความโชคร้าย ครั้งยิ่งใหญ่


    "
    เฮ...... ฮิ้ววววว " ทุกคนลุกขี้นเฮกันหมด ส่วนฉันนั่งอึ้ง เป็นหมาหลงทาง ไรกันเนี่ย


    "
    นี่ๆ " ฉันสะกิดยัยแว่นหนาที่นั่งข้างๆ


    "
    อะไรหรอ " เธอขยับแว่นตาและมองหน้าฉัน


    "
    เกิดไรขึ้นหรอ " นี่ ไมต้องมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นด้วยยะ แค่ฉันไม่รู้เรื่องแค่นี้เอง


    "
    ก็ เธอเป็นตัวแทนที่จะออกไปเต้นลีลาศโชว์กับรุ่นพี่น่ะสิ "


    "
    อ๋อ.......เป็นตัวแทนไปเต้นกับรุ่นพี่........ห๊า " โอ๊ย ไม่นะ ไม่น่าเลยฉัน จะสละสิทธิ์ตอนนี้ทันมั๊ยอ่ะ


    "
    เอ่อ อาจารย์คะ คือหนู...... "


    "
    อะไรจ๊ะ " ฉันมองรอยยิ้มที่แฝงอำมหิตนิดๆ


    "
    เอ่อ ไม่มีอะไรแล้วล่ะคะ คือเมื่อกี๊ หนูเห็นแมงมุมมันเกาะขาอาจารย์อ่ะค่ะ แต่ตอนนี้มันไปแล้วล่ะค่ะ " ฮือๆ TOT สาธุ ขอให้คนที่เต้นคู่กับฉัน ไม่ใช่นายนั่น นะ สาธุ


    "
    อาจารย์ครับ ผมอาสาเองครับ " โอ๊ว ไม่น๊า .......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×