กระซิบรัก...ใบชาที่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : G-BAICHA

 "สวัสดีคร๊าบบบบ ทุกท่าน ขอต้อนรับสู่การประกวด B.P.S. Award โดยเราจะเริ่มประเดิม ให้แชมป์เก่าขึ้นมาเล่นเพลงให้ฟังกันก่อนนะครับ ก่อนอื่นขอเชิญ G.BAICHA ขึ้นมายืนบนเวทีเลยคร๊าบบบบบ"  เสียงกรี๊ดเกรียวกราว พร้อมกับเสียงปรบมือดังลั่น นักดนตรี เริ่มทยอยกันขึ้นมาบนเวที

" สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พวกเรา G.BAICHA " ฉันพูดขึ้นพร้อมๆกับเพื่อนในวง อีก 5 คน

" ดีค่าๆชื่อไม้นะ เป็นมือกีต้าร์แล้วก็ นักร้องของวงใบชาค่า " ฉันก้อมหัวเล็กน้อยก่อนจะเดินไปประจำที่กีต้าร์ตัวโปรดของฉัน

" สวัสดีครับ ชื่อกอล์ฟ เป็นนักร้องนำ กับคีย์บอร์ด "

" สวัสดีค่ะ ฝน มือเบสค่ะ " เสียงเฮ ดังลั่น ก็อย่างว่า ฝนมันเป็นป็อบปูล่าโหวตในกลุ่มเรานี่นา

" สวัสดีค่ะ ยิ้ม มือกีต้าร์ "

" กระผม วรทัต ใจพิทักษ์เจริญ แบงค์ มือกลองคร๊าบบบบ "

" หวัดดีๆ โจ้ เป่าเซ็ก " หลังจากการแนะนำตัวจบไป ทุกคนก็เริ่มประจำที่ๆของตัวเอง ทุกคนในห้องประชุม เงียบกริบ เหมือนรอฟังเพลงจากวงฉัน ก็แหง๋ล่ะ วงฉันเป็นแชมป์นี่นา กลองค่อยๆเล่นให้จังหวะ จากนั้น ยิ้มก็เริ่มตีคอร์ดกีต้าร์เป็นเพลง โดยมีเบสเกาตามไปด้วย พร้อมกับเสียงแซ็กคลอเคล้า ไปกับทำนอง ZOMBIE เริ่มขึ้นแล้ว..........

" เฮ.................วิ๊ดวิ๊วววววว โว๊วววว ใบชาๆ ๆๆๆๆๆๆๆ " หลังจากที่พวกฉันเล่นกันจนจบ ฉันก็เดินลงมา ก่อนที่จะชนกับใครบางคน

" ขอโทษค่ะๆ เป็นอะไรรึเปล่าคะ " ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาพร้อมกับยื่นมือเข้าไป

" ไม่เป็นไรอ่ะ " เค้าลุกขึ้นปัดกางเกงก่อนจะเดินจากไป ผู้ชายไรเนี่ย หยิ่งชะมัดเลย

" เฮ้ย เกิดไรขึ้นอ่ะไม้ เป็นไรเปล่า" ฝนเดินเข้ามาถามฉันอย่างเป็นห่วง ฉันส่ายหัวก่อนที่จะยิ้มให้

" ไม่เป็นไรๆ ล้มนิดหน่อย ไปเห๊อะ หิวข้าว~~~~ " ฝนกับยิ้มส่ายหัวให้ฉันอย่างเอือมระอา >< ก็คนมันหิวนี่น่า และแล้ว ตอนนี้ ฉันฝน ยิ้ม และโจ้ ก็มาอยู่กันที่โรงอาหารแล้ว หุหุ กอล์ฟกับวรทัตเป็นกรรมการ ตอนนี้ พวกเราทุกคน ไม่ใช่เด็กเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ตอนนี้ทุกคนมีหน้าที่มากมายเลยล่ะ โจ้ เป็นมือแซ็ก + มือกลองที่ เก่งกาจเลยทีเดียว วรทัต ก็เป็นนักมายากลของโรงเรียนไปซะแล้ว กอล์ฟ ก็เป็นนักร้องของโรงเรียน ฝนได้เป็น มือเป่าแซ็กกับโจ้ พร้อมกับ มือเบสแห่งวงใบชาด้วย ยิ้ม มือกีต้าร์ พร้อมกับอยู่วงร้องประสานเสียง ฉันก็อยู่วงร้องประสานเสียง พร้อมกับเป็นมือกีต้าร์เหมือนกัน

" ทานแล้วนะคะ " ในขณะที่ฉันยกช้อนขึ้นและอ้าปากเตรียมรับสารอาหารที่อยู่ตรงหน้าก็ต้องสะดุดกึก ก็ไอหมอนั่นไง กำลังเดินมาทางนี้แล้ว

" เธอ ของเธอหล่น " เค้าโยนพวงกุญแจรูปกีต้าร์มาให้ฉัน - - เฮ้ย หลุดได้ไงฟะ

" ข่ะ.... อ่าวไปไหนแล้ววะ ไวเป็นลิงเลย " ดูๆ ยังพูดไม่จบก็หายไปซะแล้ว กะจะขอบคุณซักหน่อย คนเค้าอุตส่าห์มีน้ำใจ ชิชะ

" เฮ้ย ค่อยๆกินก็ได้ ไอไม้ เดี๋ยวติดคอตาย " ฉันรวบช้อนแล้วดื่มน้ำ อึก อึก อึก ฮ่าาาาาาา สดชื่นนนนนน

" พวกแกอ่ะ มัวแต่บ่นเค้า ดู กินกันไม่หมดซักที " ฉันหัวเราะก่อนจะลงมือเขียนไดอารี่ ไดอารี่ เป็นเหมือนเพื่อนตายของฉัน มันไม่เคยด่า หรือว่าฉันซักคำเลย คอยฟังอย่างเดียว มันเหมือนเป็นกระจกให้ฉันมองดูตัวเอง ว่าเราไปทำไรมาบ้าง ในวันนั้นๆ

" เฮ้ย เขียนไรมั่งอ่ะไม้ ดูหน่อยดิ " ยิ้มเขยิบมานั่งใกล้ๆฉัน แล้วชะเง้อมอง ส่วนฉันก็เอามือปิด และเขียนต่อ

" ไม่ให้ดู รอเขียนให้เสร็จก่อน ไม่งั้นมันขาดตอน " ฉันเริ่มบรรเลงลายมือไก่ซุปเปอร์เขี่ยลงบนไดอารี่สีฟ้าที่รัก เหอะๆ = = ก็อย่างว่า ฉันมันเขียนหนังสือไม่สวยนี่นา ในขณะที่ฉันกำลังเขียนขยุกขยิกลงบนกระดาษก็มีคนกระชากฉันให้ลุกจากที่นั่ง อ๊ากกกกก ใครกัน มันบังอาจได้ถึงเพียงนี้

" เฮ้ย อะไรเนี่ย - * - อยู่ดีๆมากระชากให้ฉันลุกได้ไงยะ " ฉันหันไปวีนใส่ไอคนที่กระชากฉันขึ้นมาอย่างโมโห อ๊ากกก แก ทำให้ไดอารี่เล่มน้อยของฉันตกพื้น

" มานี่ " T^T คุณผู้อ่าน ฉันโดนลากไปแล้ว อ๊ากๆๆๆๆ ปล่อยนะเว๊ย ปล่อย -*-

" ไม่ไปเว๊ย ช่วยด้วย ช่วยด้วยเจ้าค่าาาาา ไอบ้านี้มันจะลากหนูไปข่มขืน ปล่อยน๊า ปล่อย- * - ปล่อยสิเว๊ย " เส้นประสาทความเป็นผู้ดีหมดลงทันทีที่มันยังคงทำเหมือนฉันเป็นตุ๊กตาให้มันลากไป เฮ้ย นี่มันจะลากฉันไปไหนเนี่ย

" เฮ้ย กลับมาแล้วๆ " OoO นักข่าวของโรงเรียน เฮือก มันเกิดไรขึ้นวะเนี่ย หน้าตาตอนนี้ฉันคงเหรอหราน่าดู โดนลากมาอยู่ท่ามกลางนักข่าว เหอะๆ = = แสบตาเว๊ย ปิดแฟลชกันไม่ได้รึไง

" คนนี้หรอคะ ที่คุณบอกว่าเป็นแฟนคุณ ไม่น่าเชื่อ ว่าจะเป็นมือกีต้าร์ของวงใบชา " น้ำลายเริ่ม
เหนียวฝืดคอ เฮือก แฟนเนี่ยนะ .....

" ม่ะ........ " ก่อนที่ฉันจะปฏิเสธอะไรก็ถูกมือใหญ่นั่นปิดหมับเข้าที่ปากเสียแล้ว T^T อ๊ากกก นายบ้า ฉันใช้ส้นเท้าฉันบดขยี้ที่เท้าหมอนั่นก่อนที่จะอ้าปากพูด....ไม่ทันแล้วล่ะ นักข่าวไปหมดแล้ว TOT

" แงๆ T^T นายมันแย่ที่สุดเลย ถ้าแฟนตัวจริงฉันรู้ ฉันจะทำไงล่ะ >O< " ฉันพูดพลางผลักหมอนั่น อ๊ากกก เจ็บใจวุ๊ย

" เธอ....มีแฟนแล้วหรอ " เหอะ หน้าตาเหวอมาก - -

" เออสิ " รู้มั๊ย ฉันมีแฟนเยอะแค่ไหน - - ถ้าพวกเค้ารู้ต้องแย่แน่ๆเลย รับลอง นายโดนแฟนฉันยำแน่ๆ แฟนคลับนะคะ แฟนคลับ

" หึหึ ก๊ากกกกกกกกกกก "

" ไอบ้า ตกใจหมด จะหัวเราะก็บอกกันก่อนเซ่ - * - เดี๋ยวงับหัวเลย " ฉันแยกเขี้ยวขู่ ก็ดูดิ จู่ๆหมอนั่นมันก็หัวเราะเสียงดัง

" กลัวแล้วจ้าๆ - -"เฮ้อ แล้วฉันจะทำไงกับข่าวนี้ดีเนี่ย โอ๊ย ไอไม้เอ๊ย ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหู..... แย่แน่ๆเลย

" นายรีบไปแก้ข่าวเดี๋ยวนี้เลยนะยะ -*- ถ้านายไม่ทำ ฉันจะงับหัวนายจริงๆด้วย " หมอนั่นทำท่าจะขำอีกแล้ว แต่ด้วยสายตาอาฆาตของฉันเลยทำให้หมอนั่นหยุดหัวเราะ

" ไม่แก้ สนุกดีออก รับรองเลย ว่าฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวังแม้แต่นิดเดียว " หมอนั่นส่งจูบมาให้ หยีๆ ฉันทำท่ารับแล้วเฟี้ยงลงพื้นพร้อมกับเหยียบๆ เงยหน้ายักคิ้วให้หมอนั่น

" ยักคิ้วไม "

" ยักคิ้วมันผิดตรงไหน " 555+ และแล้วฉันก็เดินกลับไปหาเพื่อนๆ ดูท่าทางมันจะมีสีหน้าแตกตื่นกันใหญ่

" เฮ้ย ไอไม้ เป็นไงบ้างวะ คนๆนั้นเค้าทำไรแกบ้างรึเปล่า " ฝนพูดแล้วสำรวจรอบๆตัวฉัน

" เปล่า ไม่ได้ทำไร "

" งั้นแกก็ต้องไปทำไรเค้าใช่มั๊ย " แป่ว - - กำ ทำไมกลายเป็นงี้ไปได้ เหอะๆ ฉันเดินมาหยิบไดอารี่ที่ตอนนี้มันวางไว้อยู่บนโต๊ะที่พวกฉันนั่งกันอยู่ เจ็บมั๊ยเนี่ย- - เพราะหมอนั่นแท้ๆเลย

" เออ ไม้ คนที่ลากแกเป็นใครวะ รู้เปล่า " เออ จะว่าไปก็ลืมถามเลย ว่าหมอนั่นเป็นใคร

" ไม่อ่ะ = = ลืมถาม " ฉันเกาหัวก่อนที่จะยิ้มแห้งๆ อ๊ากกกกก ชีวิตที่เหลือของฉันมันจะเป็นไงเนี่ย

" เออ แล้วมันลากพี่ไปทำไมหรอ " โจ้ถามขึ้นมา ฉันก็เล่าให้ฟังเป็นฉากๆ

" เฮ้ย ฉันว่า หมอนั่นมันหน้าตาคุ้นๆนะเว๊ย เหมือนเคยเจอที่ไหนเลย " ยิ้มทำสีหน้าครุ่นคิด เหอะๆ จะว่าไปฉันก็คุ้นหน้านะ

" เอ่อ โจ้ว่า....เค้าเดินมาโน่นแล้วล่ะ " ฉันหันไปตามนิ้วเรียวสวยของโจ้ ที่ชี้ไปที่ทางเข้าโรงอาหาร

" เหอะๆ - - ซวยแล้ว เฮ้ย เค้าไปก่อนนะ เจอกันตอนซ้อมดนตรีเพื่อน " ฉันรีบยัดไดอารี่และฮิ้วกระเป๋านักเรียน

" Hi Honey " เฮือก มันมาแล้ว

" ฮั่นนี่บ้านป้าแกดิ ปล่อยนะ " ฉันหันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ แต่ก็ไร้ผล เมื่อ
ฝนมันมองหมอนี่ตาไม่กระพริบ ไอยิ้มด้วย ส่วนโจ้ก็นั่งกินข้าวไม่สนเลย

" จะหนีไปไหนอ่ะ รู้มั๊ยเค้าคิดถึ๊ง คิดถึง "

" เฮ้ ใครสั่งให้นายจับมือฉัน ห๊าาาาา เดี๋ยวตบให้หัวทิ่มเลย " ฉันง้างมือขึ้นอย่างฉุนๆ หมอนั้นรีบกระโดดออกจากรัศมีมือของฉันทันที -*- เซ็งวุ๊ย

" แหม๋ ฮั่นนี่ โหดจัง ตอนเย็น ฉันจะรอที่หน้าโรงเรียนนะ " ไปได้ก็ดี - - คนไรวะ ตื้อชะมัด เกาะเป็นปลิง ดูดเลือด

" หล่อ....ชะมัดเลย อ๊ายยยย อิจฉา " ฝนพูดก่อนดันหัวฉัน เหอะๆ -o- อะไรกันเนี่ย

" เออใช่ หล่อกว่ากิ๊กฉันอีกอ่ะ ไอไม้ ชาติที่แล้วแกทำบุญด้วยไรวะ "

" ไม่รู้ ถ้าแกอยากรู้ก็ไปตายแล้วเกิดใหม่ไป " เป็นไรกันหมดเนี่ยพวกนี้ ฉันรีบเดินขึ้นหอประชุมอย่างไม่สนใจเสียงเรียกร้องของเพื่อนๆ เหอะๆ - -

*ปัง * เสียงประตูกระแทกกำแพงอย่างดัง แต่คนในหอประชุมก็ยังคงเมามันกับเพลงประกวด เฮ้อ อารมณ์เสียชะมัดยาก

" เฮ้ย ไม้ๆ มาทางนี้ๆ " ฉันรีบวิ่งเข้าไปหากอล์ฟทันที

" เออ เป็นไงบ้าง รุ่นนี้ ใช้ได้ป่าว " กอล์ฟยิ้มๆแต่ก็ส่ายหัว

" เรื่องดนตรียังไม่มีอะไรที่โดดเด่นว่ะ แต่เรื่องหน้าตา สุ๊ดยอด " แล้วมันก็ออกอาการเดิม เหอะๆ - - ไม่เคยเปลี่ยนเลยเพื่อนฉัน

" จริงอ่ะ ไหนๆ เอาใบสมัครมาดูดิ๊ " ฉันหยิบกองใบสมัครประกวดวงดนตรีที่รวมๆอยู่ข้างๆขึ้นมาดู อ๊ากกก หล่อจริงๆด้วยแหล่ะ >O< เลือดกำเดาแม่จะพุ่ง 555+ เวอร์ไปแล้วฉัน

" เออ ไม้ แกรู้ยัง ว่าหลังจบการประกวด แกต้องขึ้นไปร้องเพลงกับเค้านะ เนี่ยๆ ใบสอบถามความคิดเห็นเค้าเขียนมา เยอะเลย ^^ จะทำไงได้ ก็คนมันร้องเพลงเพราะนี่ โฮะๆๆ " เหอะๆ ^O^ ก็อย่างว่า 555+ ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยฉัน

" แล้วแกจะร้องเพลงไร "

" อืม.....อยากค้นใจเธอแล้วกัน เนี่ย แผ่นอยู่ใกล้มือด้วย โอเคป่ะ โอเคแล้วนะ ไปไกลๆได้แล้ว เค้าจะดูหนุ่มๆต่อ คิกๆ " เออ ให้มันได้งี้ดิ - - และแล้วฉันก็ต้องมานั่งท่องเนื้อเพลง เหอะๆ เคยฟังแต่จำไม่ได้ 

" หลังจากที่การประกวดจบลงไปแล้วนะครับ เราจะให้คณะกรรมการได้ใช้เวลารวบรวมคะแนนอีกซักครู่ เพื่อไม่เป็นการปล่อยเวลาให้สูญเปล่า เรามาฟังเพลงจาก กอล์ฟ ไม้ ได้เลยครับ " ฉันกับไอกอล์ฟมองหน้ากันก่อนที่จะเดินขึ้นเวที

" เพลงที่พวกเราจะร้องนะครับ เป็นเพลง อยากค้นใจเธอ ของเวียร์ กับ แพนเค้กนะครับ เชิญฟังได้เลยครับ " ไรอ่ะ TOT แย่งพูดหมดเลย แงๆ กอล์ฟใจร้าย

ฉัน อยากจะรู้เธอคิดยังไง ไม่ค่อยเข้าใจ เรื่องราวที่มี

เหมือนในบางครั้ง เธอนั้นแสนดี หรือทำอย่างนี้ กับทุกๆคน

ฉัน ก็อยากรู้เธอคิดยังไง ไม่เคยเข้าใจ ในความสัมพันธ์

มอง ได้แต่มองด้วยความไหวหวั่น เธอคิดกับฉัน คนนี้อย่างไร

*อยากเข้าไปค้น ใจเธอ ให้เจอคำตอบซักที

เก็บงำ รักไว้ให้ฉันรึเปล่า

อยากเข้าไปค้น ความจริง ทุกความรู้สึกที่มี

ข้างใน ใจนี้มีกันบ้างมั๊ย

ฉัน แค่อยากรู้ที่เธอรู้สึก ว่าในส่วนลึก เธอเป็นเช่นไร

เหมือน ในบางครั้งเธอนั้นมีใจ แต่บางครั้งเธอ ก็แสนเมินเฉย

ฉัน ก็อยากรู้เธอคิดยังไง อยากจะเข้าใจ ในความสัมพันธ์

เหมือน ว่าเธอมองด้วยความไหวหวั่น แววตาคู่นั้น มีฉันบ้างไหม

( */*)

ข้างใน ใจนี้มีกันบ้างไหม

และแล้ว เหตุการณ์ในวันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี โดยที่ฉันไม่รู้เลยว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น ต่อไป......

" ไม้ วันนี้ แกอย่าลืมไปซ้อมลีลาศนะเฟ้ย " ฉันพยักหน้าหงิกและยัดขนมปังเข้าปาก มีฟามสุขไรเช่นนี้ ไม่มีแมลงวันรบกวน ให้เสียสุขภาพจิต โฮะๆ ^O^ ง่ำๆ อร่อย

" เฮ้ เธอ ทำไมไม่ยอมรอฉัน เมื่อวานนี้ " แค่กๆ อกอีแป้นแทบแตก ขนมปังแทบออกมารวมกันเป็นเเผ่นใหม่ TOT อุตส่าห์นั่งเงียบๆแล้วนะ

" แค่กๆ เรื่อง แค่ก อะไรฉันจะรอ อึกๆ  " ฉันรีบกระดกน้ำเปล่าอย่างรวดเร็ว เกือบตาย =o=

" พูดดีๆไม่ฟังใช่ป่ะ " เสียดายขนมปัง ขนมปังของช๊านนน >O<

" นี่เธอ ฟังคนอื่นเค้าพูดหน่อยได้มั๊ยเนี่ย " ฉันหันไปกระพริบตาปริบๆ = = ก่อนจะหันไปสนใจขนมปังตรงหน้า ขนมปังน้อยๆของแม่ T^T

" นี่ อะไรจะเสียดายขนาดนั้น "

" เพราะนายนั่นแหล่ะ นายทำให้ขนมปังที่ฉันกำลังกลืน ออกมาหมด " -*-!!! ฉันจ้องหน้าด้วยสายตาอาฆาต

" แค่ขนมปังแผ่นเดียว เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่ก็ได้ " เหอะๆ อวดรวยนักหรอ ได้ๆ รู้จักฤทธิ์นังไม้น้อยไปซะแล้ว หึหึ

" ก็เอาดิ๊ ไปดิ " หมอนั่นนำทางโดยที่ฉันเดิมตามต้อยๆ จะกินไรดีนะ คอยดู จะกินให้หมดกระเป๋าเลย = =

" จะกินไร ไปเลือกแล้วกัน " ฉันเดินไปหยิบขนมปังมากมาย โดยไม่ได้สนใจไอคนที่ยืนข้างๆ ว่ามันจะทำหน้ายังไง

" เฮ้ นี่เธอกินคนเดียวขนาดนี้เลยรึไง "

" (- -)(_ _)(- -)(_ _) " เลือกต่อๆ

" มิน่าล่ะ..... " ฉันหยุดเลือกแล้วค่อยๆหันไปมองหน้าหมอนั่นช้าๆ

" มิน่าไรยะ "

" ก็ดูหุ่นดิ "

" ไอบ้า " ฉันเฟี้ยงขนมปังใส่หมอนั่น ก่อนจะเดินมา ฉันไม่ได้กินคนเดียวซักหน่อย  นี่ฉันเอาไปฝากเพื่อนๆด้วยตะหากเล่า = = ชิชะ

" เฮ้ รอก่อนดิ " ฉันหิ้วขนมปังที่มีประมาณ 10 ชิ้นอยู่ในมือ แล้วค่อยๆเดินต้อยๆ

" อะไร เฮ้ จะเอาขนมปังฉันไปไหนน่ะ "

" เอามานี่นะ " ฉันพยายามเขย่งตัวให้สูงเท่าหมอนั่น อ๊ากกก สูงไม่ถึงเว๊ย เหอะๆ

" ไมให้ "

" เรื่องของนายแล้วกัน " ซื้อให้แล้วยังเอาไปอีกเนอะคนเรา เหอะๆ ฉันทำปากขมุบขมิบตลอดทางที่เดินมา จนกระทั่งถึงห้องเรียน

" เฮ้ ไม้ มากินขนมปังกัน เนี่ย เมื่อกี๊ รุ่นพี่เค้าเอามาให้แหน่ะ " ยิ้มเคี้ยวขนมปังตุ้ยๆ

" หรอ ใครวะ ช่างใจดี๊ใจดี " ฉันหยิบขนมปังรสใบเตยมาเคี้ยว ง่ำๆ อร๊อยอร่ย

" เห็นเค้าบอกว่า ชื่อ เจอาร์ ล่ะ "

" อืมมมม ไม่รู้จัก " ฉันมองดูขนมปังที่วางกองบนโต๊ะ อื้ม คุ้นๆนะ

" แกจะไม่รู้จักได้ไง ก็พี่คนที่เค้าลากแกไปวันนี้ไง จำไม่ได้หรอ ก็คนที่เรียกแกว่า ฮัน...."

" เฮ้ย หยุดๆๆๆๆ เออ จำได้แล้วๆ " ฉันรีบเอามืออุดปากฝน ก่อนที่จะพูดจบ เฮือก เกือยบซวยแล้วมั๊ยล่ะ ไอไม้ ฉันหันไปมองคนๆนั้นก่อนที่จะถอนหายใจ เค้ายังคงเย็นชาเหมือนเดิมเลยอ่า

" เออไม้ เค้าจะบอกว่า คนๆนั้นอ่ะ เค้าเป็น รุ่นพี่เรา 2 ปี แถมเค้ายังเป็นคนดัง ที่ยัยหวานชอบอีกด้วย " เหอะๆ ยัยนี่มันเลวร้ายสุดๆ = = ชอบแย่งแฟนคนอื่น ไม่รู้เป็นโรคไร หล่อนขาดความอบอุ่นมาตั้งแต่เกิดรึไงยะ หน้าตาก็ดีหรอกนะ ติดออกจะผอมไปนิด สงสัยจะโดนหนุ่มๆของยัยหวานเบียดจนผอม เหอะๆ – -

" หวัดดีจ๊ะ เพื่อนๆ " เสียงแหลมเล็กดังเข้ากระทบโสตประสาทสัมผัส ทำให้ฉันต้องหยุดคิด