คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Oh!? 3.....เหล่าชายผู้ทรงเสน่ห์[100%]
Oh Boy!? ขอโทษที แฟนผมคนนี้ผู้หญิงครับ♥
เหล่าชายผู้ทรงเสน่ห์
“ทำบ้าอะไรของแกวะไอ้เทคแคร์”
ฉันโวยวายใส่เทคแคร์ที่นั่งฝั่งตรงข้ามอ้าปากมองฉันตะลึงๆ และสาเหตุที่ฉันต้องโวยวายก็เพราะมันดูดน้ำอยู่ดีๆก็หันมาพ่นใส่หน้าฉันเต็มๆ หลักฐานคือแก้วน้ำในมือและน้ำแดงที่หยดติ๋งๆจากปากมัน =[]= อ๊ากกก ไอ้โสโครก!!! กล้าดียังไงทำยังงี้กับผู้หญิงวะ
“พ่นน้ำทำห่าไรวะไอ้เทค ดูหน้าเอ็กซ์ดิ”
ซันชายน์ว่าแล้วเอากระดาษทิชชู่จากไผ่ส่งมาให้ฉันเช็ดหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำแดง แหวะ มีน้ำลายมันติดมาด้วยอ่ะ T^T ฮือๆๆๆ กุจะฆ่าเมิงไอ้เถื่อน พ่นมาได้
“นั่นดิ ทุเรศชิบ หุบปากแกได้แล้ว” ป๊อปคอร์นหันมาสั่ง
“เมื่อกี้แกว่าไงนะ” เทคแคร์มันมองฉันแล้วถามกลับด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“ว่าอะไรล่ะ ก็บอกว่าแกเป็นบ้าอะไรน่ะสิ เฮ้ย ล็อคเกอร์ๆออกหมดยังอ่ะT[]T”
ฉันหันหน้าให้ล็อคเกอร์ดูก่อนนายนั่นจะส่ายหัวแล้วแย่งทิชชู่จากฉันไปช่วยเช็ดหน้าให้ จ๊ากกกก มันจะเช็ดรึถลกหนังหน้าวะ เดี๋ยวผิวฉันเสียหมดไอ้แว่น!!
“ไม่ใช่ ก่อนหน้านั้นอีก แกถามอะไรล็อคเกอร์”
“โอ๊ย พอๆๆ หน้าคนไม่ใช่หนังควาย เจ็บนะเว้ย ...ถามอะไรวะ” ฉันด่าล็อคเกอร์ที่กำลังมันส์กับการเช็ดหน้าแล้วหันหน้าไปถามเทคแคร์ที่เซ้าซี้ไม่เลิก
“ที่แกถามเกี่ยวกับคนชื่อทัค เมื่อกี้แกถามว่าไงนะ”
“ฉันถามว่ามันเป็นเกย์ใช่ไหม”
“...........”
“...........”
เกิดความเงียบคลอบคลุมไปทั่วทั้งโต๊ะหลังฉันพูดจบ ทุกคนหันมามองหน้าฉันแปลกๆสลับกับเทคแคร์ที่มันกำลังทำหน้าเหมือนสำลักอากาศ -_-^ นี่ฉันพูดอะไรผิดไปรึไง
“ได้ข่าวว่าแกเพิ่งย้ายมาไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงรู้จักมันได้” เทคแคร์เปิดปากถาม ตรงข้ามกับคนอื่นที่ปิดปากเงียบสนิทแล้วมองพวกเราสองคนตาปริบๆ มันเกิดอะไรขึ้นวะ
“ไม่เชิงรู้จักหรอก -_- ทำไมเหรอ”
“อะไรไม่เชิงรู้จัก แสดงว่าแกเคยรู้จักมันมาก่อนงั้นเหรอ”
“เปล่า”
“งั้นแกเคยคุยกับมันแล้วเหรอไง”
“ไม่เคย” ถึงตอนนี้คิ้วเทคแคร์เริ่มขมวดเป็นปม ตาเริ่มขวางแปลกๆ อะไรของมันวะ
“แล้วเคยเจอกับมันรึยัง”
“ก็ยัง”
“แล้วทำไมถึงถามแบบนี้”
เฮือก!!! น่ากลัวชิบ T[]T ไอ้เทคแคร์กดเสียงต่ำแล้วถลึงตาถาม ทำไมคนอื่นๆมันต้องทำหน้าเหมือนฉันกำลังจะโดนขึ้นเขียงอย่างงั้นด้วยล่ะ มันเกิดอะไรขึ้น บอกคนสวยที!!!
“ที่ถามก็เพราะฉันอยากรู้”
ฟึบ!!!!!
T[]T จ๊ากกกกกก ไอ้เทคแคร์มันโน้มตัวมากระชากคอเสื้อฉันแล้วจ้องเขม็ง หน้าตาแม่งเถื่อนขึ้นเป็นสิบเท่า ก่อนจะถามรอดไรฟันแบบคนที่กำลังระงับอารมณ์โมโห
“อย่ามากวนตีน แกได้ข่าวมาจากไหน”
“..........”
ถ้าบอกว่าเพราะฉันคิดเองเนี่ยมันจะต่อยปากแตกไหมวะ T^T ที่ฉันถามถึงน่ะมันคนชื่อทัคน่ะเว้ย ไม่ใช่แก ทำไมต้องทำยังกับฉันตะโกนใส่หน้าแกว่าตุ๊ดขนาดนั้น กลัวนะเว้ยเนี่ย หรือว่าไอ้ห่านทัคอะไรนั่นเป็นคนรู้จักของไอ้เทคแคร์วะ ฮือๆๆๆ ToT ฉันขอโทษ แค่อยากจะรู้เท่านั้นเอง ไอ้อิฐฐฐ ช่วยพี่ด้วย!!!!
“ถามให้ตอบ จะเงียบหาอะไรวะ”
“แล้วนายรู้จักคนชื่อทัครึไง”
ถามไปก็อยากตบปากตัวเอง ดูหน้ามันก่อนดูหน้ามานนนนนนนน ไอ้เทคแคร์เหมือนจะส่งยิ้มมาให้แล้วปล่อยคอเสื้อฉันเป็นอิสระ แต่ในสายตาที่ฉันเห็นน่ะคือมันแสยะยิ้มโรคจิตเหมือนพวกฆาตกรต่อเนื่องที่เจอเหยื่อแล้วต่างหาก นี่มันจะฆ่ากุหมกถังทิ้งเศษอาหารรึเปล่าวะเนี่ย!!!T[]T
“ไม่ใช่ว่ารู้จักหรอก...”
อ้าว -_- ไอ้เถื่อน ไอ้เวรนิ!!! ไม่รู้จักแล้วจะทำท่าทางเป็นเดือดเป็นร้อนแทนกันทำซากอะไร เล่นซะกลัวขี้หดตดหาย ไอ้บ้า!!! ฉันกำลังจะอ้าปากด่า แต่ประโยคต่อมาของเทคแคร์เล่นเอาฉันแทบกลิ้งตกเก้าอี้แบบไม่ต้องมีใครเสียเวลามาถีบให้เปลืองเท้า
“...แต่โครตจะรู้จักมันดี เพราะกุเป็นพี่ชายมัน!!!!”
O[]O!!!!
พ...พะ..พี่ชาย....
เทคแคร์เนี่ยนะเป็นพี่ชายคนชื่อทัค!!! โฮกกกกกกกกกกกกกก ซวยแล้วกุ T0T ย้อนกลับไปตอนก่อนหน้าแล้วแก้บทใหม่ได้ไหม T^T ทำไมโลกมันกลมอย่างงี้อ่ะ นักเรียนมีมากมายล้านแปดแล้วทำม๊ายยยยย ทำไมไอ้ห่านทัคคนนั้นต้องเป็นน้องของเทคแคร์ด้วยเนี่ย!!TOT บุคลิกอย่างมันมีคนรับเป็นพี่ด้วยเหรอวะ หน้ามันบอกยี่ห้อชัดๆว่า‘โครตจะเอาแต่ใจ ใครหน้าไหนก็ไม่สน’ ตัวละครอย่างแกน่ะต้องเป็นลูกคนเดียวสิถึงจะถูก!!
“ทีนี้แกจะบอกได้รึยังว่าทำไมถึงถามแบบนั้น”
เทคแคร์แสยะยิ้มจ้องฉันอย่างเอาเรื่องพร้อมยกกำปั้นขึ้นมานวด แม่งโรคจิตได้โล่อ่ะ
“คือฉันว่าคงเข้าใจอะไรผิดน่ะ ฮะๆๆๆ-o-;;;;”
“เข้าใจผิด เข้าใจผิดอะไรวะ!”
ง่ะ =[]= ทำไมเรื่องแค่นี้ต้องตะคอกด้วย มันจะโกรธอะไรกันนักหนาหะ กะอีแค่ถามว่าน้องเป็นเกย์รึเปล่าแค่เนี้ย ถ้าไม่ได้เป็นจริงก็บอกว่าไม่เป็นสิวะ จะมาคาดคั้นเอาตะบวยอะไร -o- เอ๊ะ รึว่า...เพราะที่ฉันพูดมันจี้ใจดำเลยแกล้งทำเป็นโกรธกลบเกลื่อนบังหน้า... -_-+ อ๋อ ใช่สินะ ต้องเป็นยังงี้แน่ๆ แกรู้ว่าน้องแกเป็นเลยช่วยกันปิดบังใช่ไหมไอ้เทคแคร์ พี่น้องกันต้องช่วยกันอยู่แล้วนิ สรุปว่าที่ฉันกำลังสงสัยมันจริงใช่ไหม ไอ้ทัคน้องแกมีซัมติงรองกับก้อนอิฐน้องฉันใช่ไหม!!!T[]T
ฮือๆๆๆ ไม่อยากจะเชื่อ T[]T แล้วนี่ฉันจะตอบไอ้เทคแคร์ว่าไงดีล่ะ แค่ถามมันยังโกรธขนาดนี้ ถ้าบอกว่าฉันรู้ความจริงเรื่องน้องมันเป็นเกย์ ไอ้เถื่อนนี่ไม่ฆ่าปิดปาดปากฉันหรือไง -_-;;; อย่าหวังเลยว่าฉันจะพูดความจริง!!
“อ่า...โหยยย -o- ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่เมื่อกี้ตอนฉันเดินผ่านพวกรุ่นน้องได้ยินพูดถึงคนชื่อทัคว่าหน้าตาดีอะไรทำนองนี้ แล้วก็แย่งกันว่าเป็นของใครแค่นั้นเอง เลยถามเพราะสงสัยเฉยๆ ถ้ารู้ว่าเป็นน้องแกฉันคงไม่ถามหรอก คิดอะไรมากวะ”
หึหึ -_- แหลอวอร์ดปีนี้ไม่ใช่แค่ฝันแล้วเว้ยเอ็กซ์ตร้า เนียนได้อีกนะแก ฉันแหลสดใส่เทคแคร์ที่กำลังเดือดปุดๆซะยืดยาวก่อนจะตีหน้าตายตอนท้ายประมาณว่ากุไม่รู้เรื่องนะเบเบ้ คนอื่นในโต๊ะเลยหมดลุ้นกลับไปทำสิ่งที่ตัวเองทำค้างไว้ เทคแคร์เองก็มีสีหน้าอ่อนลงเหมือนจะเข้าใจ ไม่ได้ถามอะไรต่อแล้วคว้าน้ำแดงมาดูดอีกครั้ง คราวนี้อย่าพ่นมานะเมิง -_-^
“แล้วไป ไอ้พวกรุ่นน้องนั่นมันน่า..ชิบ จะอะไรกันนักกันหนา เห็นคนหน้าตาดีหน่อยไม่ได้ คราวที่แล้วก็ทีนึง...”
เออ บ่น บ่นเข้าไป -_- ไอ้โง่เอ้ย!!! แค่นี้ก็เชื่อสนิท
“แล้วน้องแกไม่เป็นใช่ไหมวะ”
หยอดมันหน่อยนึงเผื่อจะแพลมหางออกมาบ้าง แต่เทคแคร์กลับฟึดฟัดกระแทกแก้วลงกับโต๊ะจนน้ำกระชอกออกมา -_-^ ดีที่ฉันหลบทัน
“ก็ไม่ได้เป็นสิวะ! ยังไงมันชอบผู้หญิงเว้ย ...แต่ถ้าแค่กอดจูบอะไรบ้างก็พอมี”
“หือ -_-? ท้ายๆแกว่าไงนะ”
“เปล่า ไม่มีอะไร”
มันว่าแล้วดูดน้ำมองนั่นมองนี่ต่อ สงสัยคิดไปเอง เหมือนเมื่อกี้แว่วๆอะไร -_-^
“ถามแต่คนอื่นเหอะ แล้วแกล่ะไอ้เอ็กซ์ ฉันเห็นนะโว๊ยตรงแถวก๋วยเตี๋ยวน่ะ”
ป๊อปคอร์นจอมปากดีของกลุ่มเลิกแย่งลูกชิ้นกับมะพร้าวแล้วหันมาถามฉัน
“หืม อะไรของแก”
“โหย ทำเป็นไม่รู้ กับน้องน้ำแข็งไง -o- เล่นซบกันกลางโรงอาหารอย่านึกว่าจะรอดนะเว้ย”
“เฮ้ย! จริงอ่ะ” จะตื่นเต้นทำซากอะไรไอ้ตี่ตง เดี๋ยวเอาตะเกียบง้างลูกตาซะเลย -.,-
“กับน้ำแข็งเนี่ยนะ >_< สุดยอด” สุดยอดบ้านแกสิซันชายน์ ไม่เป็นฉันไม่รู้หรอก
“ร้ายวะ รายนั้นได้ข่าวว่าหยิ่งไม่ใช่เหรอ อย่างล็อคเกอร์ยังไม่สนเลย”
“อ้าว ไอ้โล้นมะพร้าว -_- บอกกี่ทีแล้วว่าฉันไม่ได้ยุ่งกับน้องเค้า แค่ต้องทำงานด้วยกันเฉยๆ”
“ใครโล้นวะ อย่างฉันเค้าเรียกสกินเฮด”
“พอเลย เดี๋ยวก็เอาน้ำแกงราดหัวมันทุกคน” ไผ่มาเองทุกคนถึงกับเงียบ -_- ท่าทางพี่แกจะเอาจริง
“แล้วตกลง แกกับน้ำแข็งนี่มันยังไงวะ” ยังไม่เลิกไอ้ป๊อปคอร์น ไม่กลัวโดนน้ำแกงราดรึไง
แต่ดูเหมือนทุกคนจะรอฟังคำตอบจากฉันไม่เว้นแม้แต่ไผ่ เทคแคร์เองก็ยังมองไปเรื่อยเปื่อยแต่หูนี่กางรับสัญญาณเต็มที่ ฉันเลยรีบยกไม้ยกมือปฏิเสธแทบไม่ทัน ขอร้อง T_T อย่ามายัดเยียดน้ำแข็งให้กุเลย
“เฮ้ย ไม่มีอะไรเว้ย ฉันไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้าแค่เคยเข้าไปถามทางเฉยๆ จะบ้าเหรอวะ ผู้ชายเหมือนกัน”
“โหย ไม่คิดเลย แกเล่นซบน้องเค้าขนาดนั้น ผู้ชายก็เถอะของยังงี้มันอยู่ที่หน้าเว้ย หน้าหวานๆมานี่ฉันยังมีหวั่นไหวบ้างเลย”
โห ดูความคิดมัน -o- แสดงว่าแกก็เป็นพวกอนุรักษ์นิยมป่าไม้เหมือนกันใช่ไหมวะไอ้ป๊อปคอร์น มิน่าล่ะ เพราะพวกมันคิดอย่างงี้ไงกันเล่า ไอ้ก้อนอิฐมันถึงได้...T[]T โฮ!!! หวังว่าไม่ใช่ผู้ชายทุกคนก็คิดเหมือนแกกันหมดนะ
“เฮ้ยๆ รู้นะว่าคิดอะไร ยังไงฉันก็ชอบผู้หญิงเว้ย!!”
ไม่ทันแล้วว่ะป๊อปคอร์น แกไปปลูกป่าในความคิดฉันแล้ว -_-
“อ่า แม่ง จะมองอะไรกันหนักหนาวะ”
ฉันบ่นอย่างหัวเสียระหว่างทางที่พวกเรากำลังมุ่งหน้าไปชมรมฟุตบอลหลังจากกินข้าวเสร็จเพราะต้องการหาที่นั่งเล่น และที่ต้องเป็นชมรมฟุตบอลก็เพราะว่าแทบทุกคนในกลุ่มอยู่ชมรมนี้กันหมด(ยกเว้นไผ่กับล็อคเกอร์ที่อยู่ชมรมบาส แต่ก็มาด้วย) ไม่น่าเชื่อว่ามะพร้าวที่ดูไม่เป็นโล้เป็นพายจะเป็นถึงกัปตัน และเทคแคร์ที่ดูไม่สนใจคนรอบข้างจะเล่นกีฬาประเภททีมกับเค้าได้ -_-
“เอาน่า อย่าไปสนใจเลย พวกเค้าก็แค่มองแหละน่า”
ล็อคเกอร์ว่าแล้วส่งยิ้มใจดีไปให้พวกนั้น จำเริญเถอะพ่อคุณ -_-^
“ไม่อยากจะคุย แต่พวกเรานี่ระดับแนวหน้าของโรงเรียนเลยนะเว้ย” จริงเหรอไอ้ตง -_- ฉันว่ามองทางข้างหน้าให้เห็นก่อนเหอะ
“ทำไมทำหน้างั้นวะ อย่างมะพร้าวเนี่ยเรียกเสียงกรี๊ดได้ตรึมเวลาเล่นฟุตบอล ไอ้เทคแคร์ก็ด้วย ล็อคเกอร์แม่งก็มีแฟนคลับ ไผ่นี่คนจีบยาวเป็นหางว่าว ฮ่าๆๆ โอ๊ย...เจ็บตีนนะไอ้ไผ่ คนอื่นก็ใช่ย่อยนะเว้ย สรุปพวกเรากินขาดว่ะ” ไม่ค่อยจะยืดเลยนะไอ้ป๊อปคอร์น
“ดูเหมือนพวกแกจะภูมิใจโครตๆเลยเนอะมีผู้ชายด้วยกันมาชอบเนี่ย -_- ถั่วดำมันอร่อยขนาดนั้นเลยรึวะ”
“อ้าว ปากหมาแล้วไงไอ้เอ็กซ์ แกก็ใช่ย่อย ไม่ได้ยินที่ในโรงอาหารเค้าพูดถึงแกรึไง เดี๋ยวพ่อตบหัวหลุด”
มะพร้าวทำท่าจะตีหัวฉันดีที่ล็อคเกอร์เข้ามาห้ามไว้ทัน
“โอเคๆ เป็นบุญของฉันที่ได้เป็นเพื่อนกับพวกแก -_- แต่พวกแกไม่รำคาญบ้างรึไงเวลาถูกมอง”
“บ่นทำแมวอะไรวะ ก็คนมันหน้าดีพออยู่รวมกันเป็นกลุ่มก็ต้องมองเป็นธรรมดาสิ ถามโง่ๆ”
-_- ช่วยดูความถ่อมตัวของไอ้เทคแคร์มันด้วย
ฉันไม่ได้ต่อปากต่อคำแค่ทำตาขวางส่งไปให้แล้วก้าวตามพวกนั้นเข้าไปในห้องชมรม ภายในมีตู้ล็อคเกอร์หลายอันวางเรียงเป็นแนว บางชั้นก็เปิดคาเอาไว้จนของทะลักลงมา หรือไม่ก็ติดภาพวาบหวิวไว้ตามหน้าตู้ เสื้อผ้านักกีฬากองสุมอยู่ตรงตะกร้ามุมห้อง ตามผนังมีรูปทีมฟุตบอลดังๆแปะซ้อนสลับกับรูปทีมของโรงเรียน ถ้วยรางวัลหลากหลายตั้งโชว์อยู่ในตู้กระจกด้านหน้า ตรงกลางมีเก้าอี้ยาวที่รุ่นน้องบางคนใช้นอนอ่านแมกกาซีน มีชั้นวางทีวีถัดมาเป็นโซฟายาวที่ตอนนี้ถูกเทคแคร์ไล่เด็กที่นั่งเล่นอยู่ก่อนออกไปแล้วเข้าจับจ้องเป็นที่นอนเรียบร้อย -_- ฉันซึ่งไม่คุ้นกับภาพเหล่านี้จึงไม่รู้ว่าควรจะย้ายตัวเองไปอยู่ตรงไหน ผิดกับคนอื่นที่เดินไปตามจุดต่างๆของห้องอย่างคุ้นเคย
“อ้าว เอ็กซ์ มานั่งนี่ดิ >_< มาๆๆ ทำตัวตามสบายนึกว่าเป็นห้องของตัวเองล่ะกัน”
เสียงของซันชายน์ดังมาจากพื้นห้องแถวโซฟาและ...ป๊าป!! ตามติดมาด้วยเสียงที่โดนมะพร้าวโบกไปทีด้วยความหมั่นไส้ -_- ฉันเดินไปนั่งกับซันชายน์ ล็อกเกอร์ ไผ่ และมะพร้าวที่ล้อมวงเอาโดมิโนออกมาเล่น ก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรสั่นๆอยู่ที่หน้าขาตัวเอง แล้วหยิบมือถือออกมาดูปรากฏสายเรียกเข้าโชว์รูปของคนที่โทรมาเล่นเอาฉันตาโตเท่าไข่ห่าน
ตายห่า!!! จะโทรมาทำไมตอนนี้วะ
____________
ความคิดเห็น