คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Oh!? 2.....หลบซ่อน[100%]
Oh Boy!? ขอโทษที แฟนผมคนนี้ผู้หญิงครับ♥
หลบซ่อน
“พวกเธอส่งเสียงหนวกหูอะไรกัน!”
มิสกนกพรที่โผล่ออกมาจากในห้องดุเสียงเขียวทำให้พวกที่ล้อมฉันอยู่แตกฮือหนีกลับห้องไปตามๆกัน แต่ไม่วายหันมาล่ำลาฉันด้วยท่าทรมานลูกตา -_- น่ากลัวชิบ
“เอ้า รีบๆเข้ามาสิเธอ จะยืนหล่อตรงนั้นอีกนานไหม” เดี๋ยวก็เลาะปากซะเลยยัยมิสนี่ อย่างฉันเรียกสวยเว้ย แต่มันสวยหลบใน!
“เอาล่ะ เงียบๆทุกคน... บอกให้เงียบ!!!...โหะๆ นี่คือนักเรียนใหม่ของห้องเรานะจ๊ะ ทุกคนช่วยดูแลกันหน่อยนะ เอ้า..เดินมาตรงนี้สิจ๊ะ”
เจ๊แกรีบแอ๊บใจดีกวักมือเรียกฉันหยอยๆหลังจากตวาดนักเรียนอย่างลืมตัว -_- ฉันก้าวไปยืนหน้าห้อง พร้อมกับเสียงที่เงียบลงและสายตาทุกคู่จับจ้องมาที่ฉัน ก็บอกว่ากุไม่ใช่อีที จะจ้องกันทำไม!!!
“ช่วยแนะนำตัวกับเพื่อนๆหน่อยซิจ๊ะ”
“ชื่อนิชภัทร วัชรเวทย์คับ-_-” ฉันว่าแล้วเอามือมาแคะขี้หูเล่นไปด้วย ก็มือมันว่างอ่ะ พวกแกก็เลิกมองกันได้แล้ว
“เอ่อ..แล้วชื่อเล่นล่ะจ๊ะ” ถามจุกจิกจังวะ
“เอ็กซ์ตร้าคับ” ระหว่างนั้นก็เปลี่ยนไปเกาขา ตัวไรแม่งกัดอะเนี่ย
“แล้ว..ย้ายมาจากโรงเรียนไหนจ๊ะ-_-;;” อะไรของมิสนักหนาเนี่ย อยากรู้มากก็ไปเปิดใบประวัติดูสิ
“จำไม่ได้แล้วคับ-_-”
ฉันเปลี่ยนมาเกาต้นคอก่อนจะตอบ หน้ามิสแกเจื่อนลงเล็กน้อยแล้วบอกให้ฉันหาที่นั่ง จากนั้นก็จากไปง่ายๆ ทิ้งให้ฉันยืนหัวโด่ท่ามกลางสายตาประหลาดๆของพวกในห้อง -_- แต่ประทานโทษเถอะ แล้วจะให้ฉันนั่งตรงไหนไม่ทราบ ในเมื่อฉันกวาดตามองจนแน่ใจแล้วว่าเก้าอี้ทุกตัวมีกระเป๋าวางจองไว้หมด -_-^
“เฮ้ย แกอ่ะ จะยืนตรงนั้นอีกนานไหมวะ”
เสียงกระตุกเส้นเอ็นแถวฝ่าเท้าดังขึ้น ฉันจึงไล่สายตามองไปรอบๆเพื่อหาเจ้าของก่อนจะสะดุดกับคนหลังสุดริมหน้าต่าง แสงอะไรออกมาจากตัววะนั่น?? แยงตายิบๆ ฉันสลัดหัวสองสามทีแล้วมองใหม่ ท่าจะมองผิด -_- แต่ไอ้เสียงวอน(รองเท้า)บินเมื่อกี้ก็คือไอ้ถ่อยนี่แหละ เพราะตอนนี้มันกำลังทำหน้ากวนตีนยักคิ้วส่งมาให้ฉัน -_-^
“หูตึงรึไง หาที่ลงสักทีดิ”
“ฉันก็ว่าไม่ได้ไปยืนบนหัวใครนิหว่า จะเดือดร้อนทำไมวะ” ฉันตอกกลับจนเพื่อนในห้องพากันมองตาปริบๆ
“ปากดีนะไอ้เตี้ย”
จี๊ดดดดดดด มันอย่างจี๊ดครับพี่น้อง >[ ]< ความสูงเป็นเรื่องที่ฉันกังวลที่สุดอันดับต้นๆเลยนะ กล้าดียังไงมาแดกดันวะ ฉันสูงตั้งร้อยห้าสิบเก้าจุดเก้าเชียวนะเว้ย T^T
“แล้วมันไปเตี้ยอยู่บนพื้นที่ศีรษะนายรึไงไม่ทราบ”
“เป็นอะไรกับหัวฉันหนักหนาวะ!”
“เฮ้ยๆ ไอ้เทค ใจเย็นๆดิวะ” ไอ้หน้าจืดคนที่นั้งข้างๆมันลุกมาปรามพร้อมกับคนใส่แว่นที่กำลังล็อคแขนไอ้เถื่อนนั่นที่แทบจะพุ่งมาหน้าห้องที่ฉันยืนอยู่
“พวกแกไม่ได้ยินที่มันพูดรึไงไอ้ชายน์ ไอ้ล็อค มันด่าฉันนะโว๊ย!”
“แกไปด่ามันก่อนนิหว่า พอๆ นั่งลง วันแรกอย่ามีเรื่องดิวะ”
คนที่ใส่แว่นดันตัวไอ้บ้านั่นให้นั่งลงกับเก้าอี้เมื่อเห็นมันสะบัดไอ้หน้าจืดจนหลุดกลิ้งไปนอนกับพื้น -_-^^ ไม่วายไอ้เถื่อนนั่นยังหันไปพาลใส่เพื่อนในห้องที่มองอยู่ จนโดนหลายเสียงรุมประณามกลับมาเล่นเอาจ๋อยเลย ก๊ากกกๆๆๆ สมน้ำหน้าเมิง
“แล้วนายจะยืนเท่ไปเพื่อใคร หาที่นั่งดิ มานั่งตรงนี้ก็ได้ มาๆ”
ไอ้หน้าจืดที่ลุกจากพื้นได้หันมาพูดกับฉันโดยมีไอ้เถื่อนส่งเสียงโวยวายไม่เห็นด้วยแล้วตบกบาลไปทีนึง มันสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันชัวร์ รูปประโยคถอดกันมาเด่ะ -_-^
“แล้วนายจะให้ฉันนั่งตรงไหน ในเมื่อมันเต็มทุกที่” ฉันถามออกไป คนที่ใส่แว่นทำหน้างงๆกลับมาก่อนจะมองไปรอบห้อง
“อ๋อ ไม่เต็มหรอก พวกมันแค่วางกระเป๋าไว้เท่านั้นแหละ... เฮ้ย ไอ้เทค เอากระเป๋าไปวางตรงนั้นทำไมวะ เอากลับมาดิ เพื่อนจะได้มีที่นั่ง”
ไอ้แว่นหันไปดุแล้วชี้ๆไปที่โต๊ะข้างหน้าไอ้เถื่อน โหหหหห แกเองเหรอไอ้ตัวแ_กที่ ให้ฉันยืนเมื่อยได้ตั้งนาน -_-
“ทำไม ก็ไม่ได้ปักป้ายชื่อว่าที่ใคร มันว่างฉันก็เลย... เฮ้ย! ทำไรของแกวะ”
“นั่นดิ -o- แล้วฉันทำอะไรวะ”
“แกหยิบกระเป๋าฉันออกแล้วมานั่งแทนที่!”
“เออ ก็เห็นนี่หว่า โชคดีที่ตาไม่บอด =__=” ฉันว่าแล้วเขี่ยๆกระเป๋าไอ้เถื่อนไปห่างๆตัว
“อะไรวะ พวกแกดูดิ เห็นไหมว่ามันเริ่มก่อน มันโยนกระเป๋าฉันทิ้ง!”
“จะโวยวายหาม๊าแกเหรอไอ้เทค เรื่องแค่นั้นก็เก็บขึ้นมาสิ”
คนหัวสกินเฮดกลางห้องตะโกนด่ามาพร้อมกับเสียงหัวเราะของคนในห้อง เลยเจอไอ้เถื่อนเทคตีหน้ายักษ์ยกนิ้วกลางกลับไปให้ เล่นเอาร้องเลย กร๊ากกกกกก เพื่อนแกน่ารักทุกคนเลยว่ะไอ้เถื่อน
“เกรียนนะเมิง ระวังจะเจอดี”
ยินเสียงไอ้เถื่อนแว่วมาแล้วชี้หน้าหาเรื่องฉัน กลัวตายล่ะเมิง -_-^
“มันเพิ่งเข้าใหม่ จะหาเรื่องอะไรมันหนักหนาวะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้”
ไอ้หน้าจืดที่นั่งข้างๆไอ้เทคเถื่อนว่าก่อนจะโดนตบกบาลไปฉาดใหญ่อีกที เป็นการจบประโยค -_- ฉันมองพวกมันด้วยสายตาอนาจจิต มีเพื่อนนิสัยถ่อย เป็นปมด้อยตลอดชีวิตแกเลยไอ้หน้าจืด อาเมน....
“อย่าไปสนใจเลย พวกมันก็บ้าๆบอๆแบบนี้แหละ ว่าแต่....นายชื่อเอ็กซ์ใช่มะ^__^”
นายแว่นนั่งลงข้างๆฉันแล้วส่งรอยยิ้มอวดฟันเหล็กดัดมาให้ อือหือออออออ O_< แสบตาว่ะ เมื่อกี้ไม่ทันได้สังเกต เจอระยะนี้เข้าไปแทบตาบอด ออร่าคนหน้าตาดีมันเจิดซะ
“อืม เต็มๆเอ็กซ์ตร้า เรียกแค่เอ็กซ์ก็ได้ แล้วนายอ่ะ^__^”
ฉันถือคติใครดีมาดีตอบเลยยิ้มกลับไปบ้างทำเอานายแว่นนั่นถึงกับอึ้งหน่อยๆ สงสัยสะอึกในความสวยที่มันปิดไม่มิดแหงม ขนาดแต่งชายแล้วนะเนี่ย อุว่ะฮ่าๆๆๆๆ
“เฮ้ย ปีนี้ตำแหน่งพวกเราไม่ปลอดภัยแล้วว่ะไอ้เทค เอ็กซ์ตร้ามันขึ้นเสียบแน่ หน้าแม่งหล่อชิบ”
อ้าว -_- ไอ้นี่ เด่วกุต่อยแว่นแตก แว่นเป็นฝ้าไงวะถึงมองว่าฉันหล่อ ออกจะสวยน่ารัก(หลบใน)ขนาดนี้
“หือ ไอ้เนี่ยเหรอ” ไอ้เทคว่าแล้วหันมาจ้องฉันอยู่สักพัก ไม่อยากจะบอกว่าหน้ามันกวนเท่าโลก -_- “งั้นๆแหละว่ะ ตรงไหนหล่อ หาตามตลาดนัดมีถมไป”
อ๊ากกกกกกกกกก ไอ้เถื่อน!!!>[ ]< แกว่าใครงั้นๆหะ ถึงจะเป็นผู้หญิงแต่ถูกว่าไม่หล่อนี่ก็โกรธนะเว้ย ตลาดนัดมีถมไปงั้นเหรอ
“หน้าอย่างแกมันก็หาได้ตามวินมอเตอร์ไซด์เหมือนกันแหละ เหอะ”
“ว่าไงนะ ไหนพูดอีกทีดิ”
“พอๆ >_< ทั้งสองคนจะทะเลาะกันทำไม”
“อย่ายุ่ง/อย่าเสือก!”
“TT^TT” (ไอ้หน้าจืด)
“เอาน่าๆ ดีๆกันไว้อยู่ห้องเดียวกัน ฉันล็อคเกอร์” นายแว่นล็อคเกอร์แนะนำตัว
“ส่วนฉันซันชายน์^o^” ไอ้ตี๋หน้าจืดเอาบ้าง จะเหลือก็แต่ไอ้เถื่อนนี่แหละที่ยังนั่งเป็นหิน
“..........”
“ไอ้เนี่ยมันกวนแบบนี้แหละ มันชื่อเทคแคร์” ล็อคเกอร์ตอบแทน
เทคแคร์.....-_-^^ เข้าใจตั้ง ชื่อโครตจะคัดกับบุคลิกที่มันทำกับคนรอบข้างเลยให้ตาย เปลี่ยนเป็น Don’t care ดีกว่ามั่ง
แล้วไม่นานฉันก็รู้จักเพื่อนแทบทั้งห้อง ทุกคนก็ดูเป็นมิตรดีหมดจะยกเว้นก็แต่ไอ้ด้อนแคร์นี่แหละ -_-^ แต่คุยไปคุยมาฉันก็เริ่มจะเข้าใจนิดๆแล้วว่าไอ้ท่าทางกวนๆเรียกฝ่าเท้าจากคนอื่นของไอ้เทคเนี่ยเป็นนิสัยของมันจริงๆ เพราะไม่ว่ากับใครมันก็กวนไม่เลิก แม้กระทั่งอาจารย์(จนถูกไปยืนกางแขนหน้าห้อง) -__-^^
หลังจากหลับมาราธอนสองคาบรวดในวิชาฟิสิกส์(ระหว่างนั้นไอ้เทคแคร์มันก็ลอบทีบเก้าอี้ฉันบ่อยๆ-_-^)ก็ถึงช่วงพักกลางวัน ฉันที่ลงมาก่อนพวกนั้นกำลังยืนอึ้งกับความโอ่อ่าอลังการของโรงอาหาร =[ ]= ตามฝาผนังมีภาพแขวนศิลปะประดับเป็นแนวยาว ส่วนผ้าม่านหน้าต่างคงอิมพอร์ตมาจากเมืองนอก แล้วยังปล่อยม.ต้นกับม.ปลายมากินข้าวพร้อมกันแต่ที่นั่งยังเหลืออีกบาน แอร์ก็เปิดเย็นฉ่ำ โรงเรียนหญิงล้วนเก่าของฉันมันไม่ได้ครึ่งเลยอ่ะ สงสัยว่าอธิการโรงเรียนนี้มันเหลือเงินขนาดนั้นเลย -_-^
“เฮ้ยๆ พี่คนนั่นไงที่ฉันเรียกให้แกดูเมื่อเช้า” คนไหนวะ-_-?
“ไหนๆ โหหหหหห O_O อย่างหล่อ พี่ซันชายน์ของฉันตกกระป๋องเลยว่ะ” มันมองใครกันวะ (-_- ) ( -_-)
“นั่นเหรอวะเด็กใหม่ แม่งงง จะย้ายมาทำห่าอะไรวะ แค่ไอ้พวกดาร์กนั่นกุก็ไม่ได้เกิดแล้ว” พูดห่านอะไรกัน แล้วชี้ๆมาที่กุเพื่อ เด่วกัดนิ้วด้วน
“ไหนๆ คนๆไหนวะ ใช่คนนั่นป่ะ สาดดดด เสียอย่างเดียวเตี้ยชิบ”
ว่าใครเตี้ยวะ!!! เดี๋ยวได้ชิมรองเท้าบิน -[]- เมื่อฉันแน่ใจว่าไอ้เสียงซุบซิบนินทาและสายตาแปลกๆมันพุ่งมาที่ฉัน ฉันก็รีบใส่เกียร์หมาเนียนเข้าไปกับฝูงชนในโรงอาหารจะได้ไม่ตกเป็นเป้าสายตา เพราะเมื่อกี้ดันเสร่อไปยืนซะกลางทางเข้า -_- แต่กลายเป็นว่ายิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เพราะในนี้น่ะ....มีแต่ผู้ชายอยู่รวมกันเป็นฝูง TToTT โฮฮฮฮ... ก็ว่าทำใจไว้แล้วนะ แต่เห็นเยอะๆแบบนี้แล้วหวั่นอ่ะ มองไปทางไหนก็ผู้ชายๆๆๆ ฉันจะบ้า!!! หญิงเดียวในหมู่ชายล้วนยังงี้ มันไม่ง๊ามมมมมมม T[ ]T
“เอ่อ...พี่เอ็กซ์ครับ!”
เสียงเรียกดังมาจากแถวก๋วยเตี๋ยวที่ฉันกำลังเดินผ่าน หันไปมองก็เห็นเด็กหน้าหวานคนเมื่อเช้ากำลังต่อคิวส่งยิ้มกว้างมาให้ อือหือ ทีนี้คนยิ่งมองใหญ่เลย ทั้งพวกที่ต่อแถว พวกที่เดินอยู่ใกล้ๆ จะเรียกดังไปทำบะหมีเกี๋ยวอะไรเนี่ย -_-^^
“พี่เอ็กซ์ๆ อย่าเพิ่งไปดิครับ มานี่ก่อนๆ” T^T เสียงดังไปเพื่อใครวะไอ้เด็กนี่! ถ้าไม่ติดว่าหน้าหวานรูปร่างบอบบางนี่จะกระโดดถีบให้สักที
“-_- อ่า มีไรอ่ะน้อง” ฉันจำใจเดินเข้าไปหาใกล้ๆเพื่อที่มันจะได้ไม่ต้องตะโกน แค่นี้คนก็มองจะแย่ T_T
“พี่จำผมได้ป่ะครับ ผมที่พี่ถามทางเมื่อเช้าไง” กุรู้ ไม่งั้นจะเดินหนีเหรอ หน้าหวานๆแม่งตอกย้ำขนาดนี้ T^T
“น้องน้ำแข็งใช่มะ-_-”
“ใช่ๆ ^__^ ดีจังพี่จำชื่อผมได้ด้วย” ขอร้องอย่ายิ้มอย่างงั้นน้อง รู้สึกเหมือนแกเป็นพวกเดียวกับกระเทยที่รุมทึ้งเมื่อเช้าเลยว่ะ ToT มันสยองงงงง
“พี่เอ็กซ์มากินข้าวเหรอครับ^^”
มาขี้มั่งน้อง -_-^ ถึงจะคิดอย่างนั้นแต่ก็พยักหน้ารับส่งๆไปเพราะสังเกตว่าคนรอบข้างมันจะสนใจที่ฉันคุยกับไอ้น้ำแข็งนี่เหลือเกิน กุไม่ใช่รอยเตอร์หรือซีเอ็นเอ็นรายงานข่าวผู้ก่อการร้ายสดๆนะเว้ย ช่วยลดความสนใจกันนิดนึง -___-;;;;;
“พี่เอ็กซ์กินร้านนี้ป่ะครับ อร่อยนะ ร้านโปรดผมเลย เดี๋ยวผมซื้อให้”
“เอ่อ...” ฉันลอบมองคนที่ต่อแถวข้างหลังด้วยสีหน้า....ดีใจ ก๊ากกก แล้วยื่นบัตรเงินให้น้ำแข็งแบบไม่ลังเล “พี่เอาหมี่น้ำไม่งอกนะ ขอบใจๆ” ก็มันขี้เกียจต่อแถวนี่หว่า เหอๆ
“^__^ครับ”
และระหว่างรอป้า(อย่าง)แก่ทำก๋วยเตี๋ยว น้องเค้าก็ชวนจ้อไม่หยุด -_- ฉันก็พยักหน้าเออออหอหมกไปส่งๆทั้งที่ไม่ได้ฟัง จนหางตาไปสะดุดเข้ากับหัวคุ้นๆที่เดินมาไวๆ O_O ชิบหาย!!..ไอ้ก้อนอิฐ!!!! มันกำลังเดินกับกลุ่มเพื่อนมาทางนี้ ตายๆๆๆๆๆ เกือบลืมว่ามันก็ต้องมากินข้าวเหมือนกัน เมื่อเช้ากุก็เดินซะเด่นเลยแม่งจะเห็นเปล่าวะ T^T นี่ถ้ามันเห็นหน้าฉันทุกอย่างจบ จบเลย พังหมดแน่ๆ T0T ชีวิตจริงมันไม่เหมือนในละครที่แค่ตัดผมสั้น ปลอมตัวนิดหน่อยแล้วจะจำกันไม่ได้ไรงี้ คนมันครอบครัวเดียวกันแค่เห็นหนังหน้าก็จำได้แล้ว ฮืออออ T_T เอาไงดีวะ เอาไงดีๆๆๆๆ....
“พี่เอ็กซ์จะไปนั่งกับผมเปล่าครับ เพื่อนผมน่ะอยากรู้จะ.ะ.....”
เสียงเจื้อยแจ้วของไอ้น้ำแข็งเงียบลงเพราะฉันเดินเข้าไปคว้าไหล่มันมาซุกหน้าลงไปเพื่อหลบไอ้ก้อนอิฐ T^T ขอร้องเถอะ ช่วยเดินผ่านไปเร็วๆได้ไหมวะ เดี๋ยวเห็นขึ้นมาที่กุอุตส่าลงทุนหั่นผมมันจะเสียเปล่า T_T
แต่ดูเหมือนเสียงฉันจะส่งไปไม่ถึงก้อนอิฐสักนิด เพราะได้ยินมันหยุดยืนอยู่ใกล้ๆแล้วทำท่าว่าจะมาต่อแถวซื้อร้านนี้ด้วยซ้ำ TT[ ]TT ไอ้เศษอิฐ!!! เกิดอยากจะแดกก๋วยเตี๋ยวอะไรตอนนี้วะ ได้ข่าวว่าเมิงเกลียดของเส้นๆไม่ใช่เหรอไง! ไปพ้นๆจากตรงนี้ทีเถ๊อะะะะะะ~~~
“เฮ้ย ดูตรงร้านก๋วยเตี๋ยวดิวะ แม่งกลางโรงอาหารเลย” ไอ้หน้าปลากะโห่ตัวไหนมันทักวะ ToT เดี๋ยวแม่จะเอาสากทุบหัวแบะ ฉันคิดแล้วยิ่งซุกหน้าลงไปมากกว่าเดิม
“นั่นมันน้ำแข็งนี่หว่า เฮ้ย ไอ้อิฐดูดิวะ” เอเค ถ้ากุรอดไปได้นอกจากเมิงจะโดนสากแล้วกุจะเอาไปนั่งยางเผาให้เป็นจุลแล้วโยนให้เป็ดกิน ไอ้เพื่อนน้องบัดสบ T0T
“จะไปยุ่งเรื่องของเค้าไมวะ ไปกินร้านนู้นดีกว่า กุอยากกินไข่เจียว ป่ะ”
แล้วเสียงพวกไอ้อิฐก็ค่อยๆไกลออกไปฉันจึงเงยหน้าขึ้นมา ฟู่...-o- มันเดินไปนู่นแล้ว รอดไปที เฮือก!!!! ใคร...ใครว่ารอด คนแถวนี้แม่งมองกันตรึมเลย T^T จะมองไมว้าาาาา ก็รู้ว่าสวย
“พ..พะ..พี่เอ็กซ์"
ไอ้น้ำแข็งหน้าแดงอ้าปากช็อคโลกได้อีก -_-^ ใจเย็นๆก่อนนะโยม อย่าเพิ่งคิดไปนู่นเรียกสติกลับมาก๊อนนน ฉันก็ไม่ได้อยากทำหรอกนะเว้ย แต่มันจำเป็น แกอย่าเข้าใจผิดนะโว๊ย!!!!
“เอ่อ..โทษทีน้ำแข็ง พอดีพี่รู้สึกมึนๆหัวน่ะ ไม่คิดอะไรใช่ไหม”
แถกันซึ่งหน้า... สายตาของคนรอบข้างมันบอกพอได้ยินฉันแก้ตัว -_-^ ก็แล้วจะทำไมวะ!!
“อะ...อ๋อ ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไม่ได้คิดมาก แล้วดีขึ้นรึยังครับ”
“ก็โอเคแล้วล่ะ งั้นไปนะ” พอดีกับที่ป้าแกทำก๋วยเตี๋ยวเสร็จฉันเลยหยิบจานแล้วรีบเดินออกมา แต่ไอ้น้ำแข็งก็วิ่งตามมาอย่างเร็ว ให้กุไปตามทางเถอะข้อร้อง T_T
“รอด้วยสิครับ พี่เอ็กซ์ไม่ไปนั่งกับผมเหรอ โต๊ะผมอยู่ตรงนั้นเองนะ”
พอมองตามที่มันชี้ๆไปแล้วแทบจะสะดุดหน้าจุ่มชามก๋วยเตี๋ยว ก็ไอ้โต๊ะนั่นถัดไปอีกหน่อยก็เป็นโต๊ะที่กลุ่มไอ้อิฐนั่งอยู่ ดีที่ว่ามันกำลังนั่งกระซวกไข่เจียวแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยไม่ได้มองรอบข้าง -_-
“ไม่ล่ะ พี่นัดกับเพื่อนไว้ คราวหลังแล้วกันนะ”
“ว้าาา คราวหลังก็ได้ครับ อย่าลืมนะครับ^__^”
ว่าแล้วมันก็เดินจากไป เฮ้อออ เป็นสุขเป็สุขเถิด อย่าได้พบเจอกันอีกเลย -o-
“อ้าว ทำไมมานั่งกินอยู่คนเดียวล่ะ”
ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองผู้มาใหม่อย่างหวาดๆ แต่โชคดีที่เป็นล็อคเกอร์ ซันชายน์ แล้วก็เทคแคร์ -o- กุนึกว่าน้ำแข็งจะมาหลอกมาหลอน
“ไปนั่งกับพวกเราดิป่ะ >_< ตรงนู้นอ่ะ” ฉันมองตามมือซันชายน์ไปก่อนจะพยักหน้ารับ ปลอดภัยเพราะใกล้จากโต๊ะไอ้อิฐ
ฉันเดินตามมาเรื่อยๆจนถึงโต๊ะที่มีผู้ชายนั่งอยู่ก่อนแล้วประมาณสี่ห้าคน และ...อือหืออออออออ O_O แทบจะหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาไม่ทัน ออร่ามันแสบตารุนแรงจนกลบรัศมีโต๊ะใกล้เคียง พวกแม่งเลือกคบกันที่หน้ารึไงวะ
“จะยืนให้รากมันงอกรึไง นั่งดิวะ” และเมื่อมีด้านสว่างก็มักจะมีหลุมดำ -_- ไอ้เถื่อนเทคแคร์นี่แหละหลุมดำเบ่อเริ้มของกลุ่ม
“พวกแกพาใครมาด้วยวะ หล่อบรรลัย” -_-^ ไอ้ตาตี่ที่คาบกระดูกไก่มันวอน
“เด็กแกรึวะไอ้เทค” แล้วคนพูดก็โดนจานข้าวไอ้เถื่อนเคาะหัวแทบแตก -_- สะใจโครต
“นี่เอ็กซ์ตร้าเพิ่งย้ายมาใหม่ อยู่ห้องเดียวกันเลยชวนมานั่งด้วยกัน >_< แล้วนี่เพื่อนกลุ่มฉัน”
ฉันยิ้มทักทายพวกนั้นตามที่ซันชายน์แนะนำ ทุกคนก็ยิ้มตอบกลับมาแล้วแนะนำตัวกันจนครบ เริ่มจากไอ้ตาตี่ตง ป๊อปคอร์นที่โดนเคาะหัว ไผ่ที่ตัวหน้าหวานสุดในกลุ่ม และมะพร้าวหัวสกินเฮดที่อยู่ห้องเดียวกัน -_-
“ไอ้ซัน กระเทิบออกมาเหอะว่ะ อยู่ข้างๆเอ็กซ์แล้วแกโครตดับ” เสียงของตง
“ไม่จริงเว้ย >_< ฉันไม่แพ้ไอ้เอ็กซ์หรอก จริงไหมไอ้ไผ่”
“ฉันว่าแกไสตูดไปห่างๆทุกคนแล้วจะเกิดเองแหละ -_- อย่ามาอ้อนเดี๋ยวกุถีบตกโต๊ะ” =[ ]= รับรองว่าฉันจะไม่แหยมกับไผ่แน่นอน คนอะไรนิ่งได้น่ากลัวขนาดนั้น
“นี่ล็อคเกอร์” ฉันจิ้มๆเขาให้หันมา ต้องเริ่มเก็บข้อมูลซะหน่อย “รู้จักเด็กที่ชื่อทัครึเปล่า”
“หืม ทัคเหรอ ใช่ทัคที่อยู่ม.4 รึเปล่าล่ะ” บิงโก!!! คนเดียวกันชัวร์เพราะไอ้อิฐอยู่ม.4
“นั่นแหละๆ ชื่อทุคคุงห่าเหวอะไนนั่นแหละ นายรู้จักเหรอ” ฉันถามเสียงกระตือรือร้นจนล็อคเกอร์งงๆ
“ก็ไม่เชิงหรอก ทำไมเหรอ”
“มันเป็นเกย์ใช่ไหม!!!”
ปู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!-O-
“อ๊ากกกกก ทำบ้าอะไรของแกวะ”
_______________
ตอนนี้ยาวกว่าตอนอีกอ่ะ
เพลินไปหน่อย แหะๆ
ความคิดเห็น