คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ฉันจะช่วยพวกเธอเอง!
..Love Japanese..
ฉันจะช่วยพวกเธอเอง!
หลังจากกินข้าวเสร็จฉัน ยูสะ และซากุระก็เดินตามระเบียงมุ่งตรงไปยังห้องเรียนของม.6 ส่วนพวกยูอิจิก็เดินไปยังห้องเรียนของม.4
"นี่ๆ ขอถามอะไรทั้งสองคนหน่อยสิ" ฉันสะกิดด้านหลังของซากุระกับยูสะขณะที่พวกเรากำลังนั่งเรียนคาบศิลปะ ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาเรียนเด็กในห้องก็จับกลุ่มคุยกันเสียงดังเพราะอาจารย์ที่สอนหน้าห้องก็ดูเหมือนว่าจะพูดคุยกับกระดานกันแค่สองต่อสอง -__-^ สาบานว่าอาจารย์จะไม่กลืนกระดานเข้าไปนะคะ -o- เหอๆๆ.....
"หืม? O_O จะถามอะไรล่ะ" ทั้งคู่หันหน้ามาหาฉันแล้วพูดพร้อมๆกัน
"ฉันเห็นผู้ชายแอบมองเธอสองคนบ่อยจัง ถามจริงเหอะมีแฟนกันรึยังน่ะ" ที่จริงฉันก็ถามไปงั้น จะไม่มีแฟนได้ไงกันสองคนนี้
"...........ยังไม่มี๊~~~TTOTT" ทั้งสองเสียงเอ่ยขึ้นพร้อมๆกันด้วยน้ำเสียงช้ำใจ
0oO หา...!!!!! เหลือเชื่อ!!! ไอ้พวกผู้ชายมันทำอะไรกันอยู่เนี่ย~~ ไร้น้ำยาจริงๆเชียว >_<
"ยูอินะถามทำไมเหรอ" ยูสะย้อมถาม
"ไม่มีอะไรหรอก" ฉันว่าแล้วนอนราบไปกับโต๊ะเหมือนเดิม
"เอ่อนี่ เมื่อไรอากิระจะเอาซีดีของฉันมาคืนซะทีล่ะ ยืมไปเป็นชาติแล้วนะ" ยูสะโอดครวญกับซากุระแล้วทำท่าทุบโต๊ะไปด้วย แม้ว่าท่าทางที่เธอทำจะดูเหมือนคนไม่เต็มแต่พวกผู้ชายข้างๆก็หันมามองเธอด้วยสีหน้าหลงใหล -_-;; ให้ตายเถอะย่ะ!! ขาวๆแบนๆอย่างฉันนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน!!>0<
"ก็จะให้ฉันทำยังไงล่ะ ฉันบอกมันแล้วแต่มันไม่ยอมคืนนี่น่า" ซากุระที่นอนราบกับโต๊ะตอบเสียงยานๆ
"ฉันว่าเขาต้องไม่คืนแน่ๆ T^T หมอนั่นไม่เคยคืนของฉันที่ยืมไปเลย!!!"
"แล้วเธอให้อากิระยืมทำไมล่ะ" ฉันเงยหน้ามาถาม
"ฉันไม่ได้ให้นะ หมอนั่นเอาไปเองต่างหาก"
"เหรอ ท่าทางอากิระดูสนิทกับเธอดีจังนะ" ฉันว่า
"อะไรทำให้เธอคิดงั้น -_-" ยูสะทำหน้าไร้อารมณ์
"ไม่รู้สิ ดูๆจากที่เขาคุยกะเธอไง เขาเรียกยูสะว่ายูสะจังนี่น่า"
"ฉันบอกอากิระจนเมื่อยปากแล้วว่าให้รู้จักเคารพฉันมั่ง แต่เขาไม่เคยฟังฉันเลย!!! ไอ้กะล่อนนั่น!!!"
"แต่ฉันว่าน่ารักดีออก ^0^ เนอะซากุระ" ฉันหันไปยิ้มกับซากุระสองคน
"เธอก็อยู่ข้างอากิระงั้นเหรอ T_T"
"เปล่าๆ แต่ฉันรู้สึกว่าอากิระดูเหมาะกับยูสะดีน่ะ"
"ใครว่าล่ะ!!! >0< ฉันเนี่ยนะเหมาะกับอีตานั่น" ยูสะหันมาแหวใส่ฉันแล้วก้มหน้าลงกับโต๊ะ
"ยูสะเป็นอะไรไปน่ะ" ฉันหันไปถามซากุระที่หัวเราะร่ากับท่าทีของยูสะ
"อ่อ แค่อายน่ะ อย่าไปสนใจเลย"
"ฉันไม่ได้อายนะ!!" ยูสะเงยหน้าขึ้นมา แก้มเริ่มแดงหน่อยๆ
"รึว่าเธอ.....ชอบอากิระ?" ฉันถามล้อๆเตรียมพร้อมรับการโวยวายของยูสะ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ ยูสะกำลังหน้าแดงแจ๋และมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่อ่านได้ว่า 'เธอรู้ได้ไง' จริงรึเนี้ย~~ ยูสะชอบนายขี้เก๊กนั่น!!! -__-;;;
"อืม จริงสินะ" ฉันพึมพำ
"มะ ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้ชอบอากิระซะหน่อย!!" ยูสะจ๋า~~ปากแข็งไปก็เท่านั้นหน้าเธอมันฟ้องซะแล้วล่ะ -o-
"ไม่ชอบก็ไม่เห็นต้องหน้าแดงขนาดนั้นเลยนิ" ฉันว่า
"ฉันไม่ได้หน้าแดงซักหน่อย"
"หน้าเธอแดงจนแทบไหม้แล้วนะ" ซากุระว่า
"ไม่ใช่สักหน่อย!!" ยูสะยังเถียง
"โอเคๆ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ ขอให้มันจริงเถอะยูสะ" ฉันว่ายิ้มๆ
"ทำไมไม่บอกยูอินะไปล่ะ -o-" ซากุระว่า "ไหนๆเธอก็แสดงออกมาซะขนาดนั้น"
ยูสะฟุบหน้าลงกับโต๊ะเพื่อซ่อนใบหน้าแดงแจ๋แล้วเหลือบมองฉันก่อนที่จะเปิดปากพูด "ใช่ ฉันชอบอากิระ" เธอพูดเบาๆ "เธอห้ามไปบอกใครนะ โดยเฉพาะยูอิจิ"
"แน่นอน!!!!>0<ฉันรับรอง" ฉันกล่าวหนักแน่น ทำให้ยูสะยอมเงยหน้าขึ้นมาเหมือนเดิมแล้วยิ้มให้ >_< น่ารักเหมือนนางฟ้าเลยล่ะ!!! คริๆๆ
"แล้วอากิระรู้ไหมว่ายูสะชอบ" ฉันถามต่อ
"ฉันว่าน่าจะไม่รู้นะ" ยูสะยิ้มแห้งๆ
"เพราะเธอไม่เคยบอกน่ะสิ เห็นงั้นก็เถอะอากิระเป็นพวกโง่ ไม่บอกก็ไม่รู้หรอก เธอเก็บเงียบมา7ปีแล้วนะ" ซากุระว่า
"เฮือก!! OoO จริงอ่ะ!!!ยูสะ" ฉันมองหน้าเธออึ้งๆ นี่เธอมั่นในรักกับไอ้ขี้เก๊กนั่นถึง7ปีเชียวเหรอ อืม~ v_v ฉันล่ะนับถือความรักของเธอจริงๆ
"ก็ฉันไม่กล้าบอกเขานิ >o< อีกอย่างนะเขาเด็กกว่าฉันตั้ง2ปี!!"
"แค่2ปีตั้งหาก อายุไม่ใช่เรื่องสำคัญนะ มันอยู่ที่ใจ" ฉันเถียง
"ใช่ๆ (-o-)(_ _)(-o-) ยูอินะพูกถูก" ซากุระเออออหอหมกตามฉัน
"ถ้าบอกไปแล้วเกิดเขาไม่ได้ชอบฉันอย่างงั้นล่ะ ไม่เอาด้วยหรอก" ยูสะส่ายหัวเป็นการใหญ่จนหัวเธอแทบหลุด
"ฉันว่าเธอคิดมากนะ ฉันไม่เคยเห็นมันสนิทกับผู้หญิงคนไหนอย่างเธอเลย เชื่อฉันสิ ฉันบอกเธอรอบที่ล้านแล้วมั่ง" ซากุระว่าพลางกรอกตา
"ฉันก็บอกเธอรอบที่ล้านแล้วเหมือนกันว่าหมอนั่นมันเจ้าชู้!!! เชื่อไม่ได้หรอก" ยูสะย้อน เอ่อ...-o- อันนี้ฉันเห็นด้วยอย่างแรง แต่ทางที่ดีควรจะเงียบเอาไว้
"มันไม่ได้เจ้าชู้นะ มันแค่เนื้อหอม มีสาวๆมารุมตอมเท่านั้นเอง ฉันไม่เคยเห็นมันสนผู้หญิงคนไหนเกินอาทิตย์อย่างเธอเลย" ซากุระแก้ตัวแทนน้องชาย
"ก็นั่นแหละ >0< เจ้าชู้!!" ยูสะเริ่มโวยวาย
"แล้วเธอจะปล่อยให้มันจบอย่างนี้เหรอ? เดี๋ยวปีนี้พวกเราก็จบแล้วนะ โอกาสดีๆจะไม่มีอีกแล้ว" พอฟังที่ซากุระพูดยูสะก็นิ่งไปทันที ไม่นะ!!!อย่าทำหน้าเศร้าอย่างนั้นสิ ยูสะที่ร้ากกกก~~~>0<
"ฉันจะช่วยเธอเอง!!!>O<" ฉันโพล่งขึ้นมา ทั้งยูสะและซากุระมองหน้าฉันงงๆ
"ฉันจะช่วยให้เธอกับอากิระสมหวังเอง!!! " ฉันว่า
"จริงอ่ะ? ช่วยยังไงล่ะ" ยูสะย้อนถามอย่างแปลกใจ
"ตอนนี้ยังไม่รู้ แต่ฉันถนัดเรื่องจับคู่นะ ถ้าวางแผนดีๆต้องสำเร็จแน่ๆ อิอิ"
"ฉันขอร่วมด้วยนะ!!>_< ถ้ามีแผนอะไรก็รีบบอกฉันเลย" ซากุระว่าพลางตบโต๊ะอย่างชอบใจ
"พวกเธอเห็นเรื่องนี้เป็นเรื่องสนุกรึไง" ยูสะทำสีหน้าเหมือนไม่เห็นด้วย ฉันมองหน้าเธอแล้วหันไปกระซิบกับซากุระ ซากุระก็ฟังยิ้มๆแล้วผงกหัวหงึกๆ ดีล่ะ!!!!งั้นเริ่มจากทำให้ยูสะร่วมมือก่อนแล้วกัน!!
"ฉันอยากช่วยจริงๆนะ ถ้าปล่อยโอกาสดีๆไปก็เสียดายแย่ ยูสะต้องร่วมมือด้วยนะ!" ฉันจับมือยูสะขึ้นมาแล้วมองด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยม
"คือว่า... "
"ยูสะยอมได้เหรอที่อากิระไม่เคยสนใจความรักที่เธอมอบให้ตั้ง 7 ปีน่ะ" ฉันถาม
"เอ่อ..คือ" ยูสะเริ่มอึกอัก
"ยูสะจะยอมให้สาวๆคนนู่นคนนี้มารุมตอมอากิระหึ่งๆตอนที่ยูสะไม่อยู่น่ะเหรอ เผลอๆยัยพวกนั้นก็อาจจะแอบดีใจที่ยูสะหลบไปพ้นๆทางก็ได้นะ" ฉันพูดต่อไปเรื่อยๆ
"เอ่อ ฉันคงไม่...." ยูสะเริ่มเงยหน้าขึ้นมาแล้วทำหน้าไม่พอใจ
"สมมุติอากิระมีแฟนเป็นผู้หญิงประเภทที่ยูสะเกลียดที่สุดแล้วเขาก็เรียกผู้หญิงคนนั้นอย่างสนิทสนมเหมือนที่เรียกยูสะล่ะ ถ้าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาทำให้อากิระเลิกเรียกยูสะว่ายูสะจังแล้วบังคับอากิระไม่ให้สนใจยูสะเหมือนเคยจากนั้นก็ควงอากิระมาเยาะเย้ยยูสะล่ะ!! แล้วถ้าเกิดผู้หญิงคนนั้นเข้ามาคบอากิระเพียงเพราะว่าแค่อยากควงคนหน้าตาดีเล่นๆไม่เหมือนกับยูสะที่ชอบอากิระจริงๆจังๆมาตั้ง7ปีแล้วทำให้อากิระเสียใจล่ะ จะทำยังไง!!"
"ฉันไม่ยอมหรอก!!!!!!!!!!!!!" ยูสะลุกขึ้นยืนพรวดพราดอย่างโมโหจนเก้าอี้ล้มดังตึงแล้วตะโกนออกมาลั่นห้องจนทุกคนหันมามอง
"ผู้หญิงนั่นเป็นใครกัน ฉันจะฆ่ามัน!!!" ยูสะตะโกนอีกครั้ง อาจารย์ที่สอนอยู่หน้าห้องเริ่มตกใจกลัวและเดินหนีออกจากห้องไป ส่วนคนอื่นๆก็หันมามองยูสะด้วยสีหน้าหวาดๆ
"ฉันแค่สมมุติน่ะ ใจเย็นๆยูสะ นั่งลงก่อนนะ" ฉันดึงมือยูสะให้นั่งลง
"อ่อ งั้นเหรอ" ยูสะสงบสติอารมณ์จับเก้าอี้ตั้งขึ้นแล้วนั่งลงอย่างเคย
"ว่าแต่เธอตกลงร่วมมือไหมล่ะ" ฉันถามทั้งๆที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว
"โอเคเลยยูอินะ!!!! ฉันจะร่วมมือด้วย!!!" ยูสะตอบกลับมาแทบจะทันที ฉันยิ้มอย่างพอใจ ^__^ สำเร็จไปขั้นนึงแล้ว!!!ยูสะเป็นประเภทที่ยุง่ายอย่างที่ฉันถามซากุระจริงๆด้วย
"เอ้อ ลืมถามไปเลย อากิระมีแฟนรึยัง"
"ยัง!" ยูสะตอบอย่างหนักแน่น "ผู้หญิงที่เข้าใกล้อากิระมีแต่พวกคบง่าย ใจง่าย แล้วก็เลิกง่าย เคยมีคนมาสารภาพรักกับอากิระเหมือนกันนะ แต่เขาปฏิเสธ บอกว่าไม่ชอบการผูกมัดอะไรเนี่ยแหละ"
"งั้นเหรอ?? ถ้างั้นก็ยิ่งง่าย ขอเวลาฉันไปนอนคิดแผนซักคืนสองคืนก่อนแล้วกัน เห็นงี้ก็เถอะ ฉันเป็นกามเทพนะ จริงสิ แล้วซากุระมีคนที่ชอบรึยังล่ะ" พอเจอคำถามของฉันซากุระก็เงียบไป
"งั้นเหรอ ไม่มีสินะ กะว่าจะช่วยซะหน่อย อืม~~งั้นก็มีปัญหาแค่ยูสะ"
"มีสิ" ซากุระพูดออกมาเบาๆทำให้ฉันหันขวับทันที
"มีงั้นเหรอ ใครล่ะ?"
"…..ก็คล้ายๆยูสะน่ะ เด็กกว่า"
"รึว่าจะเป็นใครในกลุ่มยูอิจิเหมือนกัน?" ฉันตั้งถามแต่ซากุระกลับนิ่ง
"ฮะๆๆ >o< เธอพูดพูดถูกเป๊ะเลยล่ะ!!! ฮะๆๆๆ>o<" ยูสะหัวเราะร่า
"จริงอ่ะ ซากุระชอบใครงั้นเหรอ"
"......" เกิดความเงียบกับซากุระ "ลองทายดูสิ" ในที่สุดเธอก็พูด
"อืม.....ฉันว่านะ อย่างซากุระน่าจะเป็น....ฮานาบิ"
"ผิด!!!!" ยูสะทำมือเป็นเครื่องหมายกากบาท
"เอ๋ o_O งั้นก็ยูอิจิ!!!!"
"อันนั้นก็ถูกนะ แต่เมื่อ7ปีก่อนน่ะ -__- แค่3วันเท่านั้นแหละ หลังจากที่เขาว่าฉันแก่เป็นป้าน่ะ" ซากุระเอ่ยขึ้นแล้วกำหมัดแน่น -__-^^ ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอดีนะ ซากุระ T^T
"ถ้าไม่ใช่ฮานาบิกับยูอิจิ งั้นก็เหลือแต่..... " ไม่นะ ไม่จริง!!! อย่าบอกนะว่าเป็น...
"โยชิโระนั่นเอง!!!" ยูสะเฉลยออกมานี่มันเกิดอะไรขึ้น!!! สาวน่ารักดั่งตุ๊กตาเช่นซากุระดันไปชอบคนที่ดูไม่เต็มอย่างโยชิโระน่ะนะ ไม่เจงช่ายม๊ายยยย!!!!!
"จริงเหรอ ซากุระ?" ได้โปรดอย่าตอบว่าใช่เลยนะคนดี T_T
"อืม ใช่!!"
"ไม่เจงอ่ะ!! T0Tนายหัวรังนกนั่นมีดีตรงไหน"
"หัวรังนก? โยชิโระน่ะนะ? ฮะๆๆๆ" ยูสะหัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วกุมหน้าท้องตัวเอง -_- ตอนนี้ฉันขอเปลี่ยนคำพูดที่ว่าเธอดูน่ารักเหมือนนางฟ้า เธอก็ยังดูน่ารักนะแต่...เป็นน่ารักแบบสยอง
"อย่าหัวเราะน่า เขาแค่ทำผมตั้งเท่านั้นเอง ไม่ใช่รังนกซะหน่อย!!!" ซากุระเถียง
"โอ๊ะโอ๋ นี่เธอกำลังโกรธแทนโยชิโระรึเนี้ย~" ยูสะทำเสียงล้อๆ นางฟ้าติ๊งต๊องของฉันT_T
"เธอชอบโยชิโระเพราะอะไร บอกฉันให้หายข้องใจทีสิ" ฉันหันไปถามซากุระ
"ก็ถึงเขาจะดูชอบแสดงออกเกินเหตุแต่เขาก็เป็นคนดีนะ"
"อืมๆ (-_-)(_ _)(-_-)(_ _) ความรักทำให้คนตาบอด แต่ขั้นเธอนี่เรียกว่ากู่ไม่กลับ" คนน่ารักนี่ชอบของแปลกกันทุกคนเลยแฮะ....
"เธอหมายความว่าไง"
"เปล่าๆ -o- เธอชอบโยชิโระมานานรึยังล่ะ" ฉันเริ่มซัก
"แค่ราวๆ 4 ปีเท่านั้นแหละ" ซากุระทำท่านึก โอ้ววววว >O< นี่เธอก็เป็นพวกมั่นคงในรักเหมือนกันรึเนี่ย!!!ช่างน่าชื่นชมๆ!!!
"อ่อๆ แล้วโยชิโระมีแฟนรึยังล่ะ"
"ยัง ทั้ง อากิระ ยูอิจิ ฮานาบิ โยชิโระ ไม่มีใครมีแฟนเลยซักคน" ยูสะว่า "ตอนแรกฉันยังนึกเล่นๆเลยว่าพวกนั้นเป็นเกย์ ฮะๆๆ"
"เชื่อมือฉันเถอะ!!! ฉันจะช่วยเป็นกามเทพให้เธอทั้งสองคนสมหวังก่อนจบการศึกษาเอง รับรอง!" ฉันกล่าวอย่างมั่นใจแล้วทุบโต๊ะเบาๆ ทั้งยูสะกับซากุระมองหน้าฉันงงๆแล้วเผยรอยยิ้มกว้างออกมา โอย >_< แสง....แสงแห่งความน่ารักแยงตาจนจะบออดอยู่แล้ว!
"แต่พวกเธอจะต้องร่วมมือด้วยนะ ไม่งั้นมันจะไม่สำเร็จ" ฉันหันไปบอกทั้งสองคนหลังจากหลบลำแสงได้-_-;;
"ได้เลย ช่วยหน่อยนะ" ยูสะว่า
"แล้วที่ผ่านมาพวกเธอไม่เคยคิดที่จะบอกพวกนั้นมั่งเหรอ??" ฉันถามอีกครั้ง
"เคยสิ ฉันน่ะพอจะบอกกับโยชิโระทีไร หมอนั่นก็ทำบรรยากาศพังทุกครั้ง รึไม่ก็มีคนมาขัด แล้วอีกอย่างโยชิโระน่ะหว่านเสน่ห์ไปทั่ว" ซากุระพูดยิ้มๆ แต่ในรอยยิ้มแฝงไปด้วยความแค้น-__-^^
"ส่วนฉันก็เคยนะ แต่พอเห็นหมอนั่นมีผู้หญิงมารุมล้อมแล้วทำท่าทางชอบใจก็อดโมโหไม่ได้ เลยพาลทะเลาะกันทุกที" ยูสะว่า
"งั้นเหรอ อ่อนกว่า2ปีไม่มีปัญหา ปัญหาก็คือ...เรื่องนิสัยของฝ่ายชาย -__- กับเรื่องจังหวะเวลาสินะ...อืม..... "
"นี่ๆ มัวแต่คิดช่วยคนอื่นแล้วตัวเธอเองล่ะ" ยูสะหันมาถามฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตาคิดอย่างหนัก
"หืม?! อะไร?"
"ฉันหมายความว่าเธอกับยูอิจิล่ะ?" ยูสะอธิบาย ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่
"เอ๊ะ!? ฉันเหรอ? แล้วทำไมต้องมียูอิจิเข้ามาเกี่ยวด้วยล่ะ" ฉันถามอย่างไม่พอใจแล้วกลับไปนั่งคิดแผนสานสัมพันธ์ให้พวกเธอต่อ
"ก็ไม่มีอะไรหรอก เธอว่ายูอิจิเป็นยังไงเหรอ?" ยูสะถามอย่างกระตือรือล้น
"เอ..พูดถึงยูอิจิน่ะนะ.." เออ ใช่!!!ฉันลืมสนิทเลยว่าเย็นนี้จะต้องสอนพิเศษเขา T0T โฮ...เวรกรรม
"พูดถึงยูอิจิทำไมเหรอ?" ยูสะเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
"เดี๋ยวๆ ขอเวลาฉันคิดถึงนายยูอิจิสักแป๊ปนึงนะ" ฉันพูดกับซากุระและยูสะพลางฟุบหน้าลงนอนกับโต๊ะ โดยไม่รู้เลยว่าสองคนนั้นกำลังเข้าใจความหมายคำพูดของฉันผิดๆอยู่
เฮ้อ~~นี่ฉันต้องสอนพิเศษนายจริงๆเหรอเนี่ย จะไปรอดไหมนะ ว่าแล้วฉันก็หลับตาลงและผล่อยหลับไปในที่สุด
----------------------------------------
ความคิดเห็น