ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chord#6 :: ความหึงและความหวงแทบจะทำลายทุกสิ่ง(1)
ณ ห้องเรียน ปี1-D ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลน้ำผึ้ง แทบช๊อกเมื่อมือเบสคนสำคัญไปแสดงดนตรีไม่ได้ ส่วนไอไอเองก้อเข้าใจความรู้สึกของตัวเองแล้ว ว่ารุสึกยังไงกับมือกลองเพื่อนสนิดของตน และก็สำนึกผิดอย่างมาก
‘เรารู้แล้วว่าเราชอบไดจิ ไม่อยากให้ไดจิเสียใจ หรือผิดหวัง ไม่อยากอยู่ห่างกับไดจิ’
“ขอโทษนะ”
สิ้นคำกล่าวขอโทษของเสียงหวาน ร่างสูงก็แทบอยากจะหายตัวไปจากห้องนั้น
“เฮ้องั้นคงต้อง สมัครแบบ ทีมละสามแล้วล่ะ ฉันเล่นเบสเอง ไอไอก็ไปเชียพวกเราด้วยนะ”
“จ๊ะ พยามเข้านะ”
นาโอยะเดินมาทางข้างหลัง เด็กหนุ่มมาดขรึมถึงกับเบิงตากว้าง ทิ้งมาดนิ่งที่เคยโดนประณามมาตลอด
“ว่าไง นะ! งั้นฉันต้องเล่นกีต้าคนเดียว หนักเลยอะดิ ถ้าเรนไปเล่นเบสอะ ได! ขอความเห็นแกหน่อย!”
“ไดจิ …ฉัน..ขอโทษ จิงๆนะ”
“มะ ไม่เป็นไร ฉันก็กำลังห่วงว่าเธอจะตื่นเวทีหรือเปล่า”
หลังจากเหตุการณ์นั้น ไอไอรู้สึกผิดอย่างมากจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ อยู่กับฮาระ ขณะที่วง The Neutral กำลังซ้อมกันอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
ณ ดาดฟ้าของโรงเรียน ไอไออยู่กับฮาระสองคน
“ฮาระจังเนี่ยดีนะ พ่อแม่ตามใจซื้อคอมพิวเตอร์ให้ จิงสิ ฮาระจังอยู่ รร มัทยมต้นที่เดียวกับ คางุระและ คาซึกินี่ทำไมไม่ค่อยคุยกับคาซึกิเลย”
“ชิโนะ (คาซึกิ)พูดถึงฉันด้วยหรอ….อ๋อ …แบบว่าตอนใกล้จบเราทะเลาะกันน่ะ เลยไม่อยากคุยกัน”
“ตายจิง ขอโทษนะที่ถามอะไรไม่เป็นเรื่อง”
“ไม่เป็นไรไม่ถือ แล้วเธอคิดจะออกจากวง The Neutral หรือเปล่า”
ร่างบางสะอึกกับคำถามนั้น ก่อนที่เสียงหวานๆจะได้เปรงออกมา ไดจิ กับคาซึกิมาตามพอดีและได้ยินคำถามที่ฮาระถาม ไอไอหันไปเห็นไดจิ ไดจิก็อึ้งมองหน้าไอไอ
“ไดจิ….เด๋ว… เธอเข้าใจผิดนะ”
“The Neutral ไม่คู่ควรกับไอไอหรอก เพราะ ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกของไอไอเลย”คำพูดของเด็กหนุ่มผมน้ำตาลเหลือง ทำให้ คาซึกิฉุน จะเข้าไปต่อย ฮาระ (แบบว่าสองคนนี้ไม่ถูกกันอยู่แล้ว) ไดจิเข้าไปห้าม
“ อย่ามาพูดอะไรบ้าๆน่ะ ไอไอไม่มีทางจะออกจาก The Neutral หรอก!!!”
“งั้นหรอ รักดนตรีหรอ ไอไอ” เสียงเข้มของที่คนเคยหักอกไอไอดังขึ้น นัตสึงะ คางุระ เดินเข้ามา ห่างจากไดจิและ คาซึกิได้ไม่นาน “เดิมทีเธอเล่นกีต้าใช่ไหม ฉันกำลังสร้างวง ขาดมือกีต้า เธอจะมาอยู่วงฉันก็ได้นะ เพื่อพิสูจว่าเธอรักฉันจริง”
“ออกจาก The Neutral ซะ”
“คางุระ..! แก!!!”
แต่ก่อนที่ไดจิจะได้เข้าไปต่อยคางุระ ญ สาว ตรงหน้า ก็เอ่ยขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว คนตรงหน้า ทำให้คนใจร้อนเริ่มจะเย็นลงได้
‘ฉันชอบคางุระคุง นั้นคืออดีต ตอนนี้เรารู้ตัวว่าเราชอบไดจิ’
“ ไม่ ฉันพอใจที่จะเล่นดนตรีไม่ว่าจะเป็น เบสหรือกีต้าก็ตามขอแค่วงนั้นต้อนรับฉันก้อพอ ไดจิไม่เคยบังคับฉัน ฉันสมัครใจจะเป็นThe Neutral เอง แล้วตอนนี้คางุระคุงคือเพื่อนของฉันคนนึง ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคางุระคุงแล้ว”
ไอไอพูดเสร็จ คางุระ ฮาระ คาซึกิ และไดจิ ซึ้งในคำพูดของเธอ จนสร้างความหงุดหงิดให้กับ คางุระ
“ ฮึ้ย ไปกันเถอะ ฮาระ!!”
ฮาระลุกขึ้นจะเดินตามคางุระไป แต่มาหยุดที่หน้าหญิงสาวที่เพิ่งกล่าวคำพูดกินใจ ก่อนจะพูดคำที่ทำให้หญิงสาวคนสำคัญจะต้องกินใจไปอีกนาน….
“ ฉันชอบเธอนะ อยากให้อยู่วงเดียวกัน เพราะเหตุนี้ฉันถึงไม่ตอบตกลง ไอโนะ มิโดริยังไงละ”
ท่ามกลางความตกตะลึงพรึงพรืดของ คนทั้งสาม ไดจิเป็นคนแรกที่ได้สติ
“ปะไปไกลๆเลย! ไอไอก็ไม่ต้องหน้าแดง!!!”
“อะไรอะ! ทำไมไดจิต้องมาตวาดฉันด้วย”
‘หึงละสิไดจิ’
คาซึกิคิดในใจแล้วอมยิ้ม ฮาระเดินจากไป ปล่อยให้ ไอไอกับไดจิทะเลาะกัน
ณห้องเรียน ปี1-D เด็กนักเรียนทุกคนกำลังเตรียมตัวกลับบ้านกันแต่ มีคนกลุ่มนึงนั้นที่เคร่งเครียดกับการแสดงที่จะมีในอีกสองวันข้างหน้านี้
“ไอไอย่าลืมนะวันอาทิตนี้ไปเชียพวกเราด้วย”
สิ้นเสียงตอบรับจากคนที่ทานเรียก… เรนซึเกะจึงเอามือโบกไปๆมาๆหน้า ไอไอ เพื่อยืนยัดว่า เธอคงจะไม่ได้ยินคำที่เขาเพิ่งบอกไปเมื่อกี้นี้แน่ๆ
“ปล่อยเขาเหอะ เป็นอย่างงี้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”
“อ้าว ทะเลาะกัน(อีกแล้ว)หรอ”
“ป๊าวว!!!” มือกลองตัวดีตอบปติเสดอย่างแก้ตัวแทบไม่ขึ้น เมื่อเพื่อนสนิดรู้ทัน พร้อมกับกระแทกกระเป๋านักเรียนใบโปรดลงบนโต๊ะ
“ป่าวหรอกเรน ไดจิมันหึงที่ ฮานาโกะมัทจิ(ฮาระ) สารภาพรักไอไอ”
“จิงหรอ!!!...... ฮานาโกะมัทจิ ชอบ(เน้นเสียงเบา) ไอไอ??”
“อย่าพูดอะไรไม่เป็นเรอื่งได้ไหม๊ คาซึกิ”ไดจิเถียง…เรนซึเกะเลยถือโอกาศบอกความในใจ
“งั้นไดจิคุง ฉันน่ะมีคนที่ชอบมานานแล้ว”
“แล้วไง เกี่ยวอะไรกับ ชั้น”
เจ้าของเรือนผมสีน้ำผึ้งกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ กับความผิดปรกติบนใบหน้าของเพื่อน ที่ตอนนี้กำลังแดงก่ำอย่างผิดวิสัยเพลบอยอย่างเรนซึเกะ
“ เอ่อ แล้วนานะซังสบายดีหรือเปล่า”
“พี่ฉันก้อสบายดี หือ ….รึ…หรือว่านาย จะชอบพี่ฉัน”
“……….ก็..นะ”
ไดจิจะทำอย่างไรเมื่อเพื่อนสมัยเด็กชอบพี่สาวตัวเอง
To Be Continued....
แนะนำตัวละคร
ซึซึโมโตะ นาโอยะ
เพศ- ชาย
เกิด- 14 มกราคม
ผม- ดำออกเทา
ตา- เขียว
เลือดกรุ๊ป- O
อายุ-16
สูง- 169 cm
อาหารจานโปรด-ดับเบิ้ลชีสเบอเกอร์
ชมรม-ไม่มี
ห้อง- ปี1 ห้อง C
พี่น้อง- ไม่มี
สีที่ชอบ-ดำ
ประวัติ- ขอบอกตามตรงเลยว่าชอบตัวละครตัวนี้ที่สุด ก็อยากให้เป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก ตรงกันข้ามกับเรนซึเกะ แต่จะให้สองคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันซะมากกว่า กับไดจิ (ไดจิก็ไปกับไอไอไง)ที่สำคัญก็กะจะให้เป็นคนที่เท่ที่สุดในวง >_< !! ก็เป็นมือกีต้าวง The Neutralเป็นคนเงียบๆ ครึมๆ ดูภายนอกจะเย็นชา ชอบพูดเหน็มแนมคนอื่นให้ โมโหเล่น สายตาของเขาไม่ค่อยมองที่อื่นนอกจาก กีต้าของตน บ้าและรักกีต้าที่สุด ฝืมือกีต้าของเขาหาตัวจับยาก เวลาโมโหไม่มีไคห้ามได้ เพราะสามารถฆ่าคนได้ แต่ไม่ค่อยโมโหบ่อยหรอก
‘เรารู้แล้วว่าเราชอบไดจิ ไม่อยากให้ไดจิเสียใจ หรือผิดหวัง ไม่อยากอยู่ห่างกับไดจิ’
“ขอโทษนะ”
สิ้นคำกล่าวขอโทษของเสียงหวาน ร่างสูงก็แทบอยากจะหายตัวไปจากห้องนั้น
“เฮ้องั้นคงต้อง สมัครแบบ ทีมละสามแล้วล่ะ ฉันเล่นเบสเอง ไอไอก็ไปเชียพวกเราด้วยนะ”
“จ๊ะ พยามเข้านะ”
นาโอยะเดินมาทางข้างหลัง เด็กหนุ่มมาดขรึมถึงกับเบิงตากว้าง ทิ้งมาดนิ่งที่เคยโดนประณามมาตลอด
“ว่าไง นะ! งั้นฉันต้องเล่นกีต้าคนเดียว หนักเลยอะดิ ถ้าเรนไปเล่นเบสอะ ได! ขอความเห็นแกหน่อย!”
“ไดจิ …ฉัน..ขอโทษ จิงๆนะ”
“มะ ไม่เป็นไร ฉันก็กำลังห่วงว่าเธอจะตื่นเวทีหรือเปล่า”
หลังจากเหตุการณ์นั้น ไอไอรู้สึกผิดอย่างมากจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ อยู่กับฮาระ ขณะที่วง The Neutral กำลังซ้อมกันอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
ณ ดาดฟ้าของโรงเรียน ไอไออยู่กับฮาระสองคน
“ฮาระจังเนี่ยดีนะ พ่อแม่ตามใจซื้อคอมพิวเตอร์ให้ จิงสิ ฮาระจังอยู่ รร มัทยมต้นที่เดียวกับ คางุระและ คาซึกินี่ทำไมไม่ค่อยคุยกับคาซึกิเลย”
“ชิโนะ (คาซึกิ)พูดถึงฉันด้วยหรอ….อ๋อ …แบบว่าตอนใกล้จบเราทะเลาะกันน่ะ เลยไม่อยากคุยกัน”
“ตายจิง ขอโทษนะที่ถามอะไรไม่เป็นเรื่อง”
“ไม่เป็นไรไม่ถือ แล้วเธอคิดจะออกจากวง The Neutral หรือเปล่า”
ร่างบางสะอึกกับคำถามนั้น ก่อนที่เสียงหวานๆจะได้เปรงออกมา ไดจิ กับคาซึกิมาตามพอดีและได้ยินคำถามที่ฮาระถาม ไอไอหันไปเห็นไดจิ ไดจิก็อึ้งมองหน้าไอไอ
“ไดจิ….เด๋ว… เธอเข้าใจผิดนะ”
“The Neutral ไม่คู่ควรกับไอไอหรอก เพราะ ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกของไอไอเลย”คำพูดของเด็กหนุ่มผมน้ำตาลเหลือง ทำให้ คาซึกิฉุน จะเข้าไปต่อย ฮาระ (แบบว่าสองคนนี้ไม่ถูกกันอยู่แล้ว) ไดจิเข้าไปห้าม
“ อย่ามาพูดอะไรบ้าๆน่ะ ไอไอไม่มีทางจะออกจาก The Neutral หรอก!!!”
“งั้นหรอ รักดนตรีหรอ ไอไอ” เสียงเข้มของที่คนเคยหักอกไอไอดังขึ้น นัตสึงะ คางุระ เดินเข้ามา ห่างจากไดจิและ คาซึกิได้ไม่นาน “เดิมทีเธอเล่นกีต้าใช่ไหม ฉันกำลังสร้างวง ขาดมือกีต้า เธอจะมาอยู่วงฉันก็ได้นะ เพื่อพิสูจว่าเธอรักฉันจริง”
“ออกจาก The Neutral ซะ”
“คางุระ..! แก!!!”
แต่ก่อนที่ไดจิจะได้เข้าไปต่อยคางุระ ญ สาว ตรงหน้า ก็เอ่ยขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว คนตรงหน้า ทำให้คนใจร้อนเริ่มจะเย็นลงได้
‘ฉันชอบคางุระคุง นั้นคืออดีต ตอนนี้เรารู้ตัวว่าเราชอบไดจิ’
“ ไม่ ฉันพอใจที่จะเล่นดนตรีไม่ว่าจะเป็น เบสหรือกีต้าก็ตามขอแค่วงนั้นต้อนรับฉันก้อพอ ไดจิไม่เคยบังคับฉัน ฉันสมัครใจจะเป็นThe Neutral เอง แล้วตอนนี้คางุระคุงคือเพื่อนของฉันคนนึง ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคางุระคุงแล้ว”
ไอไอพูดเสร็จ คางุระ ฮาระ คาซึกิ และไดจิ ซึ้งในคำพูดของเธอ จนสร้างความหงุดหงิดให้กับ คางุระ
“ ฮึ้ย ไปกันเถอะ ฮาระ!!”
ฮาระลุกขึ้นจะเดินตามคางุระไป แต่มาหยุดที่หน้าหญิงสาวที่เพิ่งกล่าวคำพูดกินใจ ก่อนจะพูดคำที่ทำให้หญิงสาวคนสำคัญจะต้องกินใจไปอีกนาน….
“ ฉันชอบเธอนะ อยากให้อยู่วงเดียวกัน เพราะเหตุนี้ฉันถึงไม่ตอบตกลง ไอโนะ มิโดริยังไงละ”
ท่ามกลางความตกตะลึงพรึงพรืดของ คนทั้งสาม ไดจิเป็นคนแรกที่ได้สติ
“ปะไปไกลๆเลย! ไอไอก็ไม่ต้องหน้าแดง!!!”
“อะไรอะ! ทำไมไดจิต้องมาตวาดฉันด้วย”
‘หึงละสิไดจิ’
คาซึกิคิดในใจแล้วอมยิ้ม ฮาระเดินจากไป ปล่อยให้ ไอไอกับไดจิทะเลาะกัน
ณห้องเรียน ปี1-D เด็กนักเรียนทุกคนกำลังเตรียมตัวกลับบ้านกันแต่ มีคนกลุ่มนึงนั้นที่เคร่งเครียดกับการแสดงที่จะมีในอีกสองวันข้างหน้านี้
“ไอไอย่าลืมนะวันอาทิตนี้ไปเชียพวกเราด้วย”
สิ้นเสียงตอบรับจากคนที่ทานเรียก… เรนซึเกะจึงเอามือโบกไปๆมาๆหน้า ไอไอ เพื่อยืนยัดว่า เธอคงจะไม่ได้ยินคำที่เขาเพิ่งบอกไปเมื่อกี้นี้แน่ๆ
“ปล่อยเขาเหอะ เป็นอย่างงี้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”
“อ้าว ทะเลาะกัน(อีกแล้ว)หรอ”
“ป๊าวว!!!” มือกลองตัวดีตอบปติเสดอย่างแก้ตัวแทบไม่ขึ้น เมื่อเพื่อนสนิดรู้ทัน พร้อมกับกระแทกกระเป๋านักเรียนใบโปรดลงบนโต๊ะ
“ป่าวหรอกเรน ไดจิมันหึงที่ ฮานาโกะมัทจิ(ฮาระ) สารภาพรักไอไอ”
“จิงหรอ!!!...... ฮานาโกะมัทจิ ชอบ(เน้นเสียงเบา) ไอไอ??”
“อย่าพูดอะไรไม่เป็นเรอื่งได้ไหม๊ คาซึกิ”ไดจิเถียง…เรนซึเกะเลยถือโอกาศบอกความในใจ
“งั้นไดจิคุง ฉันน่ะมีคนที่ชอบมานานแล้ว”
“แล้วไง เกี่ยวอะไรกับ ชั้น”
เจ้าของเรือนผมสีน้ำผึ้งกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ กับความผิดปรกติบนใบหน้าของเพื่อน ที่ตอนนี้กำลังแดงก่ำอย่างผิดวิสัยเพลบอยอย่างเรนซึเกะ
“ เอ่อ แล้วนานะซังสบายดีหรือเปล่า”
“พี่ฉันก้อสบายดี หือ ….รึ…หรือว่านาย จะชอบพี่ฉัน”
“……….ก็..นะ”
ไดจิจะทำอย่างไรเมื่อเพื่อนสมัยเด็กชอบพี่สาวตัวเอง
To Be Continued....
แนะนำตัวละคร
ซึซึโมโตะ นาโอยะ
เพศ- ชาย
เกิด- 14 มกราคม
ผม- ดำออกเทา
ตา- เขียว
เลือดกรุ๊ป- O
อายุ-16
สูง- 169 cm
อาหารจานโปรด-ดับเบิ้ลชีสเบอเกอร์
ชมรม-ไม่มี
ห้อง- ปี1 ห้อง C
พี่น้อง- ไม่มี
สีที่ชอบ-ดำ
ประวัติ- ขอบอกตามตรงเลยว่าชอบตัวละครตัวนี้ที่สุด ก็อยากให้เป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก ตรงกันข้ามกับเรนซึเกะ แต่จะให้สองคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันซะมากกว่า กับไดจิ (ไดจิก็ไปกับไอไอไง)ที่สำคัญก็กะจะให้เป็นคนที่เท่ที่สุดในวง >_< !! ก็เป็นมือกีต้าวง The Neutralเป็นคนเงียบๆ ครึมๆ ดูภายนอกจะเย็นชา ชอบพูดเหน็มแนมคนอื่นให้ โมโหเล่น สายตาของเขาไม่ค่อยมองที่อื่นนอกจาก กีต้าของตน บ้าและรักกีต้าที่สุด ฝืมือกีต้าของเขาหาตัวจับยาก เวลาโมโหไม่มีไคห้ามได้ เพราะสามารถฆ่าคนได้ แต่ไม่ค่อยโมโหบ่อยหรอก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น