ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chord#4::ผู้หญิงคิดมาก..
ณ ห้องซ้อมดนตรีของวง The Neutral แห่งโรงเรียนเซ็นเรียว หญิงสาวท่าทางจริงจัง และเป็นสมาชิกหญิงในวงเพียงคนเดียว กำลังร้องเพลงอยู่และวงทั้งวงก็เล่นตามที่เธอร้องอย่างเข้าจังหวะกันเป็นอย่างดี พอเล่นจบก็มีการกล่าวชมจากผู้ชมเพียงคนเดียวที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ
“ยอดเลยไอไอ เพราะมาก ทำได้แล้วนะเสียงไม่เบาแล้ว”
“ไอไอจังเมื่อวานขอโทษด้วยนะที่ ฉันพูดแรงไป”คนเรือนผมสีน้ำเงินเอ่ยบ้าง
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็เป็นซะแบบนี้นะแหละ รีบซ้อมเถอะจะแข่งอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ”
“เย็นนี้ก็ไปเอาใบสมัครที่ชิบุยะเซ็นเตอร์ด้วยละ” นาโอยะที่นานๆจะพูดเอ่ยขึ้นในที่สุดจึงเป็นที่แปลกใจของคนรอบข้างอยู่ซักหน่อย
ตอนเลิกเรียน …..
ณ ชิบุยะเซ็นเตอร์ วงThe Neutral กำลังต่อแถวรับใบสมัคร
“คนเยอะจัง”
“อย่าบ่นน่าเรน อ๊ะนั้นโต๊ะรับสมัคร แถวยาวเนอะ!”
‘เพลงของเราจะทำให้คนฟังมีความสุขหรือเปล่านะ’
เจ้าของเรือนผมสีชมพูกลีบดอกกุหลาบคิดในใจ แล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขจนเห็นได้ไม่ยาก นาโอยะจึงสังเกตเห็นไอไอยิ้มแล้วหัวเราะออกมา ปากตัวดีที่นานๆจะทำงานจึงพูดออกมาแต่ละคำขวานผ่าซากทั้งนั้น ในที่สุดก็กล่าวออกมา เป็นเชิงล้อเพื่อความสบายใจในอารมณ์
“ยัยบ๊องเอ๊ยยย ยังไม่ได้แสดงเลย ยิ้มซะแล้ว”
“อะไรอะ นาโอะคุงว่าใครบ๊องยะ”
‘เอ๊ะ! ทำไมมีแต่ผู้หญิง น่ารักๆ มาสมัคร เอ จะว่าไปหมู่นี้เราก็เจ้าเนื้อขึ้นนะ’
คิดแล้วไม่ว่าเปล่า ร่างบางหยิกเอวตัวเองดูไขมันไปด้วย นาโอยะเห็นเข้า ปากหมาๆก็พลัน พูดจาเหน็บแนมไอไออีกทีและยังไม่วายหัวเราะหญิงสาวเข้าไปชนิดไม่เหลือความนิ่งเงียบไว้เหมือนที่โดนประณามเลย
“ยัยอ้วน” นาโอยะพูดด้วยเสียงเรียบๆ พร้อมกับผ่ามือของไอไอ ตบลงไปที่แก้มของเจ้าของเรือนผมสีดำทันที
“เนี่ยละน้าปากเป็นเหตุ” ผู้เห็นเหตุการณ์คือมือกลองคนเก่งว่าแล้วก็ หันซ้ายแลขวาเหมือนหาอะไรบางอย่าง
‘อ้าวเรนหายไปไหนซะละ….’
พอร่างสูงหันไปอีกทีก็เห็นสาวๆรุมล้อมร้องนำคนสำคัญของวง เพราะหน้าตาดีไม่ว่าเปล่า เรนซึเกะก็กำลังขอเบอร์สาวๆ!!
‘ ไอ้ขี้หลีเอ๊ยยย!!!!!ไอ้หน้าม่อ.. ไอ้…ไอ้…’
คำด่าผุดขึ้นเป็นชุดๆจากมือกลองผู้ไม่ประสา เรื่องการหลีหญิง
“เอ่อวง The Neutral อยู่ไหนค่ะมา ยื่นใบคิวได้แล้วค่ะ” พนักงานรับสมัครพูด เพราะไม่เห็นวง The Neutralมาต่อคิว เพราะนาโอยะกำลังโดน ไอไอ ฆ่า เรนซึเกะก็ยุ่งกับการขอเบอร์สาวๆ มือกลองคนสำคัญก็เลยกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า
“วง The Neutral อยู่ไหนค่ะถ้าไม่รีบมา ดิฉันจะให้สละสิทธิ์!” พนักงานคนนั้นย้ำอีกพร้อมกระแทกเสียงแสดงถึงอาการฟิวส์ขาดเต็มที่
‘นี่หรอวงของชั้น…..’
ไดจิคิดในใจแล้วอยากหลั่งน้ำตา พร้อมส่ายหน้าอย่างระอาๆ แล้วสาวท้าวเดินไปยัง พนักงานที่ว่าทันที เพื่อยื่นใบสมัครก่อนที่จะถูกตัดสิทธิ์
“ครับๆ ผมเป็นหัวหน้าวง”พลั้งได้ยินเสียงใสๆของสาวน้อยดังเข้าหูพอดี
“เรนซึเกะคุงค่ะ กะ กรุณาเป็นแฟนกับฉันหน่อยได้ไหมค่ะ” เด็กผู้หญิงที่รุมล้อมเรนซึเกะคนหนึ่งพูดขึ้นทำให้ไดจิฉุน กึก!
“ไอ้เรน ไอไอ นาโอะจะสมัครไหม!”ไดจิฟิวส์ขาด แสดงว่าพร้อมจะปฏิบัติการฆ่าคนทันที
ทุกคนหยุดหันมามองไดจิเป็นตาเดียวแล้วก็วิ่งมาสมัครแล้วขอโทษขอโพยพนักงานคนนั้นเป็นการใหญ่ แล้วจึงได้ใบสมัครมากลอกกันที่บ้าน
วันรุ่งขึ้น พอพักเที่ยง ไอไอรีบหนีไปอยู่คนเดียวเพราะต้องการลดน้ำหนัก เธอลดโดยการอดข้าว
‘เฮ้อ….. เราต้องลดน้ำหนักใช่ไหม เดี๋ยวน่ารักสู้ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้’
ไม่ว่าคิดเปล่า ขาของหญิงสาวตัวดีก็พาเดินขึ้นไป ดาดฟ้าของตึกเพื่อ หลีกกลิ่นคาวของอาหารทั้งหลาย นัยน์ตาสีมรกตคู่งาม พลันเหลือบไปเป็น ฮาระเพื่อนต่างห้องของเธอ
“ฮาระจัง ไม่กินข้าวเที่ยงหรอ”
“กินเสร็จแล้วต่างหาก”ฮาระพูดเสร็จแล้วก็มองคอมโน้ตบุ๊กของตน ที่กำลังเล่นอยู่ต่อ “ไอไอไม่กินหรอ?”
“ฉันต้องไดเอ็ด อ๊ะนั้น คอมพิวเตอร์ไม่ใช่หรอ ฮาระจังเท่จังเลย”
‘หยุดเรียก ฮาระจังซะที เรียก ฮาระเฉยๆจะดีกว่านะ….’
“ก็ฉันเป็นนักแต่งเพลง ที่ทำงานให้บริษัทของพ่อฉัน”ฮาระพูดโดยสนใจแต่เพลงที่แต่งในโน้ตบุ๊ก
“บริษัทของพ่อฮาระจัง? อ๋อ ฮานาโกมัตจิ เร้กคอดนะหรอ ดังมากๆเลยนะ”
“อื้อ…เพลง The reverse ของโอมุระ นาโกะฉันก็เป็นคนแต่ง เพลง Tsuki no Yoru ก็ด้วย” ฮาระพูดพร้อมหันไปเห็นหน้าไอไอที่ทำตาโตลุกแววเหมือนเด็กๆ แล้วฮาระก็นึกขำในใจ จนกระตุกยิ้มที่มุมปากไปหลายที
“หาสองเพลงนั้นตอนนี้ดังสุดๆเลยนะ ฮาระจังเก่งจัง” หญิงสาวเอ่ยโดยไม่เห็นว่าคนถูกชมนะ หน้าแดงไปถึงใบหูแล้ว
“ชั้น!!!”
“หือ มีอะไรหรอ ฮาระจัง” สีหน้าที่จิงจังของชายหนุ่มหุบลงทันทีที่ไอไอ เรียก ‘ฮาระจัง’ พร้อมหันหน้าไปสบถไม่เป็นภาษาอีกทาง เมื่อ สร้างอารมณ์ ได้ใหม่ก็หันกลับมาหา ไอไอที่เอียงหน้าเป็นเชิงถามว่า
‘มีอะไรรึเปล่า?’
แต่มันน่ารักมากๆในสายตาเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาล ส่งผลให้ใบหน้ากลับมาร้อนผ่าวอีกครั้ง
“ชั้น…ชั้น ..ชะ…”
“อ๊า!!! ฉันลืมไปเลยว่า ไดจิ นัดซ้อม ไปก่อนนะ ฮาระจัง” ไม่ว่าเปล่า ก็โบกมือ บ๊ายบาย ฮาระที่บัดนี้ใบ้รับประทาน ก็โบกมือตามเหมือนร่างไร้วิญญาณ
‘ไอ้ ไดจิ!!!!!!!! ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ บังอาจมาขัดขวาง ฉันไปซะทุกเรื่อง ทำให้ไอไอเห็น แก สำคัญกว่าฉัน!!!’ ฮาระคิดในใจ…
“ยอดเลยไอไอ เพราะมาก ทำได้แล้วนะเสียงไม่เบาแล้ว”
“ไอไอจังเมื่อวานขอโทษด้วยนะที่ ฉันพูดแรงไป”คนเรือนผมสีน้ำเงินเอ่ยบ้าง
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็เป็นซะแบบนี้นะแหละ รีบซ้อมเถอะจะแข่งอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ”
“เย็นนี้ก็ไปเอาใบสมัครที่ชิบุยะเซ็นเตอร์ด้วยละ” นาโอยะที่นานๆจะพูดเอ่ยขึ้นในที่สุดจึงเป็นที่แปลกใจของคนรอบข้างอยู่ซักหน่อย
ตอนเลิกเรียน …..
ณ ชิบุยะเซ็นเตอร์ วงThe Neutral กำลังต่อแถวรับใบสมัคร
“คนเยอะจัง”
“อย่าบ่นน่าเรน อ๊ะนั้นโต๊ะรับสมัคร แถวยาวเนอะ!”
‘เพลงของเราจะทำให้คนฟังมีความสุขหรือเปล่านะ’
เจ้าของเรือนผมสีชมพูกลีบดอกกุหลาบคิดในใจ แล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขจนเห็นได้ไม่ยาก นาโอยะจึงสังเกตเห็นไอไอยิ้มแล้วหัวเราะออกมา ปากตัวดีที่นานๆจะทำงานจึงพูดออกมาแต่ละคำขวานผ่าซากทั้งนั้น ในที่สุดก็กล่าวออกมา เป็นเชิงล้อเพื่อความสบายใจในอารมณ์
“ยัยบ๊องเอ๊ยยย ยังไม่ได้แสดงเลย ยิ้มซะแล้ว”
“อะไรอะ นาโอะคุงว่าใครบ๊องยะ”
‘เอ๊ะ! ทำไมมีแต่ผู้หญิง น่ารักๆ มาสมัคร เอ จะว่าไปหมู่นี้เราก็เจ้าเนื้อขึ้นนะ’
คิดแล้วไม่ว่าเปล่า ร่างบางหยิกเอวตัวเองดูไขมันไปด้วย นาโอยะเห็นเข้า ปากหมาๆก็พลัน พูดจาเหน็บแนมไอไออีกทีและยังไม่วายหัวเราะหญิงสาวเข้าไปชนิดไม่เหลือความนิ่งเงียบไว้เหมือนที่โดนประณามเลย
“ยัยอ้วน” นาโอยะพูดด้วยเสียงเรียบๆ พร้อมกับผ่ามือของไอไอ ตบลงไปที่แก้มของเจ้าของเรือนผมสีดำทันที
“เนี่ยละน้าปากเป็นเหตุ” ผู้เห็นเหตุการณ์คือมือกลองคนเก่งว่าแล้วก็ หันซ้ายแลขวาเหมือนหาอะไรบางอย่าง
‘อ้าวเรนหายไปไหนซะละ….’
พอร่างสูงหันไปอีกทีก็เห็นสาวๆรุมล้อมร้องนำคนสำคัญของวง เพราะหน้าตาดีไม่ว่าเปล่า เรนซึเกะก็กำลังขอเบอร์สาวๆ!!
‘ ไอ้ขี้หลีเอ๊ยยย!!!!!ไอ้หน้าม่อ.. ไอ้…ไอ้…’
คำด่าผุดขึ้นเป็นชุดๆจากมือกลองผู้ไม่ประสา เรื่องการหลีหญิง
“เอ่อวง The Neutral อยู่ไหนค่ะมา ยื่นใบคิวได้แล้วค่ะ” พนักงานรับสมัครพูด เพราะไม่เห็นวง The Neutralมาต่อคิว เพราะนาโอยะกำลังโดน ไอไอ ฆ่า เรนซึเกะก็ยุ่งกับการขอเบอร์สาวๆ มือกลองคนสำคัญก็เลยกำลังอึ้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า
“วง The Neutral อยู่ไหนค่ะถ้าไม่รีบมา ดิฉันจะให้สละสิทธิ์!” พนักงานคนนั้นย้ำอีกพร้อมกระแทกเสียงแสดงถึงอาการฟิวส์ขาดเต็มที่
‘นี่หรอวงของชั้น…..’
ไดจิคิดในใจแล้วอยากหลั่งน้ำตา พร้อมส่ายหน้าอย่างระอาๆ แล้วสาวท้าวเดินไปยัง พนักงานที่ว่าทันที เพื่อยื่นใบสมัครก่อนที่จะถูกตัดสิทธิ์
“ครับๆ ผมเป็นหัวหน้าวง”พลั้งได้ยินเสียงใสๆของสาวน้อยดังเข้าหูพอดี
“เรนซึเกะคุงค่ะ กะ กรุณาเป็นแฟนกับฉันหน่อยได้ไหมค่ะ” เด็กผู้หญิงที่รุมล้อมเรนซึเกะคนหนึ่งพูดขึ้นทำให้ไดจิฉุน กึก!
“ไอ้เรน ไอไอ นาโอะจะสมัครไหม!”ไดจิฟิวส์ขาด แสดงว่าพร้อมจะปฏิบัติการฆ่าคนทันที
ทุกคนหยุดหันมามองไดจิเป็นตาเดียวแล้วก็วิ่งมาสมัครแล้วขอโทษขอโพยพนักงานคนนั้นเป็นการใหญ่ แล้วจึงได้ใบสมัครมากลอกกันที่บ้าน
วันรุ่งขึ้น พอพักเที่ยง ไอไอรีบหนีไปอยู่คนเดียวเพราะต้องการลดน้ำหนัก เธอลดโดยการอดข้าว
‘เฮ้อ….. เราต้องลดน้ำหนักใช่ไหม เดี๋ยวน่ารักสู้ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้’
ไม่ว่าคิดเปล่า ขาของหญิงสาวตัวดีก็พาเดินขึ้นไป ดาดฟ้าของตึกเพื่อ หลีกกลิ่นคาวของอาหารทั้งหลาย นัยน์ตาสีมรกตคู่งาม พลันเหลือบไปเป็น ฮาระเพื่อนต่างห้องของเธอ
“ฮาระจัง ไม่กินข้าวเที่ยงหรอ”
“กินเสร็จแล้วต่างหาก”ฮาระพูดเสร็จแล้วก็มองคอมโน้ตบุ๊กของตน ที่กำลังเล่นอยู่ต่อ “ไอไอไม่กินหรอ?”
“ฉันต้องไดเอ็ด อ๊ะนั้น คอมพิวเตอร์ไม่ใช่หรอ ฮาระจังเท่จังเลย”
‘หยุดเรียก ฮาระจังซะที เรียก ฮาระเฉยๆจะดีกว่านะ….’
“ก็ฉันเป็นนักแต่งเพลง ที่ทำงานให้บริษัทของพ่อฉัน”ฮาระพูดโดยสนใจแต่เพลงที่แต่งในโน้ตบุ๊ก
“บริษัทของพ่อฮาระจัง? อ๋อ ฮานาโกมัตจิ เร้กคอดนะหรอ ดังมากๆเลยนะ”
“อื้อ…เพลง The reverse ของโอมุระ นาโกะฉันก็เป็นคนแต่ง เพลง Tsuki no Yoru ก็ด้วย” ฮาระพูดพร้อมหันไปเห็นหน้าไอไอที่ทำตาโตลุกแววเหมือนเด็กๆ แล้วฮาระก็นึกขำในใจ จนกระตุกยิ้มที่มุมปากไปหลายที
“หาสองเพลงนั้นตอนนี้ดังสุดๆเลยนะ ฮาระจังเก่งจัง” หญิงสาวเอ่ยโดยไม่เห็นว่าคนถูกชมนะ หน้าแดงไปถึงใบหูแล้ว
“ชั้น!!!”
“หือ มีอะไรหรอ ฮาระจัง” สีหน้าที่จิงจังของชายหนุ่มหุบลงทันทีที่ไอไอ เรียก ‘ฮาระจัง’ พร้อมหันหน้าไปสบถไม่เป็นภาษาอีกทาง เมื่อ สร้างอารมณ์ ได้ใหม่ก็หันกลับมาหา ไอไอที่เอียงหน้าเป็นเชิงถามว่า
‘มีอะไรรึเปล่า?’
แต่มันน่ารักมากๆในสายตาเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาล ส่งผลให้ใบหน้ากลับมาร้อนผ่าวอีกครั้ง
“ชั้น…ชั้น ..ชะ…”
“อ๊า!!! ฉันลืมไปเลยว่า ไดจิ นัดซ้อม ไปก่อนนะ ฮาระจัง” ไม่ว่าเปล่า ก็โบกมือ บ๊ายบาย ฮาระที่บัดนี้ใบ้รับประทาน ก็โบกมือตามเหมือนร่างไร้วิญญาณ
‘ไอ้ ไดจิ!!!!!!!! ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ บังอาจมาขัดขวาง ฉันไปซะทุกเรื่อง ทำให้ไอไอเห็น แก สำคัญกว่าฉัน!!!’ ฮาระคิดในใจ…
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น