ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chord#1:: ยินดีต้อนรับ!!
ลมโชยอย่างละมุนอ่อนโยน อากาศยามเย็นอันแสนสบาย
ณ หน้า รร เซ็นเรียว มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังแอบอยู่หลังพุ่มไม้ บรรยากาศอันแสนตรึงเครียดผุดขึ้นผิดกับสภาพอากาศยามเย็นอันแสนสบาย พวกเขา…. เฝ้าดู ฮานาโกะมัตจิ ฮาระ เด็กชายผมสีน้ำตาลประกายเหลือง เพื่อนของพวกเขากำลังถูกสารภาพรัก จากเด็กผู้ญ หน้าตาน่ารักที่กำลังเฝ้ารอคำตอบจาก ฮาระ ไอโนะ มิโดริ และในที่สุด ฮาระ ปฎิเสท สาวน้อยนัยตาสีมรกตน่ารักคนนั้น เมื่อเห็นว่ามิโดริ เดินจากไปอย่าง อกหักแล้ว เพื่อนๆ ของฮาระจึงโผล่ออกมาจากต้นไม้ ทีละคนสองคน พร้อมฮาระที่กำลังส่ายหน้าอย่างระอา
‘เจ้าพวกนี้ ไร้มารยาทจิงๆ แอบดูชาวบ้านสารภาพรักกัน’
ฮาระคิดในใจและสบถออกมาไม่เป็นภาษาพร้อมกัน เด็กผู้ญ ผมสีชมพูละอ่อนที่อยู่ในกลุ่ม จึงเอ่ยขึ้น
“โธ่! ฮาระ น่าจะคบๆไปซะรู้รึป่าวนั้น ไอโนะซังสุดน่ารักเชียวนะ”
เด็กสาวคนที่ ชื่อ ไซโจ ไอไอ เอ่ยพร้อมทำหน้าเสียดายแทนเพื่อนของตน ยิ่งกว่าคนที่เพิ่งหักอกผู้ ญ ไป หมาดๆก็ไม่ปาน
“ก็…ฉันไม่ได้ชอบเขานิ…”
ชายหนุ่มพูดอย่างหมดอารมณ์ มองดูเพื่อนๆของเขาทั้งหมดออกมาจากที่ซ่อน
‘นอกจากจะไร้มารยาทแล้วยัง มาเป็นเดือดเป็นร้อนกับคนอื่นอีก
ก็ไม่ได้ชอบนี่หว่า อย่ามองชั้นด้วยสายตา ชั้นเพิ่งฆ่าคนไปอย่างงั้นสิวะ ไอ้พวกนี้นี่!’
“จิงสิไอไอ ฉันแกะโน็ตเพลงที่เธออยากได้แล้วนะ”
คล่าวนี้ผู้พูดเป็นเด็กชายผมสีน้ำตาลเขียว ท่าทางอารมดี เดินออกมาจากพุ่มไม้ พร้อมกับ เด็กผู้ชายท่าทางเย็นชาผมสีดำมืดเดินตามมาไม่ห่าง (พุ่มไม้บังมิดได้ไงเนี่ย สามคนนี้) รอยยิ้มละไมปรากดอยู่บนหน้าสาวน้อยหนึ่งเดียวที่อยู่ตรงนั้น ทันที
“ขอบใจนะไดจิ”
ร่างบางเอ่ย พร้อมเงยหน้ายิ้มให้กับคนที่ตัวสูงกว่า
ไซโจ ไอไอเป็นเด็กผู้ญ ที่ร่าเริง แต่หมู่นี้ต้องซึมไปเพราะเพิ่งอกหัก จากเด็กผู้ชายท่าทางเย็นชาผมสีดำที่ยืนข้างๆเด็กชาผมสีน้ำตาลเขียว นัตสึงะ คางุระ มือเบสของวง The Neutral ซึ่งเพื่อนของ เธอ คางาวะ ไดจิ ก็เป็นมือกลองด้วย
คางุระเดินมา(อย่างละเมอๆเหมือนไม่ใส่ใจ) แตะบ่าไดจิ คนโดนแตะก็หันไปเป็นเชิงถาม แต่คำพูดที่มือเบสคนสำคัญกำลังจะ เอ่ยออกมาทำให้ ทุกคนถึงกับ ช๊อก
“ฉันขอออกจากวง The Neutral” คางุระพูดอย่างไม่ใส่ใจ ไอไอหันขวับ ส่งสายตาอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรนั้น…
“ล้อเล่นใช่ไหม คางุระ”
“เปล่าฉันพูดจิง ฉันเบื่อวง The Neutralแล้ว”
เรื่องจริงปรากฏที่ว่า นัตสึงะ คางุระ นอกจากจะเย็นชาแล้วยังเป็นคนขี้เบื่อด้วย
“คางุระคุงใจเย็นๆสิ คิดดีๆก่อนนะ” เสียงหวานเอ่ย พยามให้เหตุการณ์เย็นลง
“มันไม่เกี่ยวกับเธอเลย”
คล่าวนี้ไดจิเป็นคนหันขวับ ทำตาขวาง พร้อมจะส่งหมัดให้คางุระที่จู่ๆจะยุบวง และพูดจาเสียดสี ไซโจไอไอ เพื่อนของเขา ไดจิสบถพร้อมกำหมัด แต่ก่อนที่เรอื่งจะร้ายแรงกว่านี้ ร่างสูงก็ต้องชะงักเมื่อเห็นตาน้ำใสๆไหลออกมาอาบแก้มของเพื่อนหญิง
“ถึงไม่เกี่ยวแต่....ฉันก้อพูดเพราะรักและหวังดีกับคางุระคุงนะ”สายน้อยหน้าหวานเอ่ยก่อนวิ่งหนีออกนอกโรงเรียน ปล่อยให้คนที่เห็นอยู่ข้างหลังไม่มีโอกาสได้กล่าวคำปลอบใจเลย
‘ทำไมพอไอร้องไห้แล้ว ฉันถึงอยากเช็ดน้ำตาให้เขา เวลาเธอเศร้าฉันก็โกรธคนที่ทำให้เธอมีน้ำตาอย่างปกป้องเธอ ทำไมนะ’
มือกลองของวง The Neutral คิดอย่างไม่เข้าใจตัวเอง
ณ ร้าน แม็ก ที่ชิบุยะเซ็นเตอร์ ไอไอนั่งเหม่ออยู่กับเพื่อนของเธอสองคนที่มองเธอตาค้าง เพราะคุญหญิงพยามยัดอาหารอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังจากที่ ร้องไห้เป็น ชั่วโมง
“ไอจังอย่าเหมอ่สิ เรียนพิเศษ เส็ดแล้วนะ”
เด็กสาวผมสั้น เพื่อนสนิทฝ่ายญ สะกิดไอไอ
“ปล่อยเขาเถอะ โทโมะ ให้เหม่อไปอย่างงั้นดูสิจะลอยรึเปล่า”
โซราตะเพื่อนสนิทฝ่ายชายพูดอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกัด แฮมเบอร์เกอร์คำโตเข้าปาก โทโมะมองอย่างค้อนๆ
“เราสามคนมาจาก ม ต้นที่เดียวกันแท้ๆ มีแต่ไอไอที่ไม่ตั้งใจเรียนคนเดียว”
“ก็ แหงสิ ก้อเธอสองคนได้อยู่ห้องเดียวกันแล้วนิ อีกหน่อยต้องชอบกันแน่ๆ แล้วก็จะลืมชั้น แล้วฉันก็ออกหักจากคางุระคุงแล้วด้วย(เกี่ยวไหม๊)”
เจ้าของเรือนผมสีชมพูพูดประชดเข้าให้
“ไอไอ ถ้าอกหัก จากนัตสึงะ ก้อมา....ชอบ”
“ตายแล้ว!!!! วิ่งออกมาจากโรงเรียนจนลืมเก็บกระเป๋า เด๋วฉันไปก่อนนะ!”
ไอไอพูดจบก้อวิ่งกลับ โรงเรียนทั้นที ทิ้งให้โซราตะที่กำลังจะ(แกล้ง)สารภาพรัก กับ โทโมะทำหน้า งง
ณ โรงเรียนเซ็นเรียว ไอไอวิ่งไปเอากระเป๋านักเรียนที่ลืมไว้ที่ห้องเรียนของตน (ห้อง 1-D) หูก็ได้ยินเสียงกลองดังมาจากหลังโรงยิม เธอจึงไปดูเพราะที่นั้นคือที่ที่ The Neutral ซ้อมกันและเธอก้อไปดูเขาซ่อมกันบ่อยๆ เพราะเธอเองก้อเป็นมือกีต้า (แต่ ไม่มีวงเท่านั้นเอง) เธอสงสัยที่ว่า คางุระออกจากวงไปแล้วยางซ้อมกันอีก แต่พอไปถึงที่นั้นสิ่งที่เธอเห็นกลับเป็นไดจิแค่คนเดียว พร้อมเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ร่างสูงนั้นตีกลอง จนเหงื่อโซก
‘ ไดจิ… ทำไมยังไม่กลับไปอีก…’
สายตาของเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเขียวนั้น เหม่อลอย พร้อมกุมขมับ (จะไม่ให้เครียดได้ยังไง เพราะถ้าเขาไม่รีบหามือเบสให้ได้แล้ว วงเขาก็ต้องยุบน่ะสิ) พลั้นเหลือบไปเห็น ไอไอที่กำลังมองตนอยู่หน้าประตูโยงยิม
“ไอไอ ยังไม่กลับหรอ”
“ไดจินั้นแหละ ซ้อมตั้งแต่เลิกเรียนหรอ ทำไมเหงื่อเยอะขนาดนี้ ไดจิ!”
ไอไอพูดไม่ทันจบ มือกลองคนสำคัญของวง The Neutral ก็หน้ามืดลงไปกองกะพื้น ต้องลำบากไอไอ ช่วย พยุงขึ้น
“The Neutral อาจแตกแล้ว”
“โธ่…ไดจิ..อย่าพูดแบบนั้นสิ…ชั้น.. ฉันจะเป็นกำลังใจให้นะ”
ไอไอ ปลอบ
“ไอไอ ยังไงเธอก็ช่วยไม่…เธอ!”ไดจิเบิงตากว้าง “ จริงสิ ไอไอ เล่นกีต้าใช่ไหม เธอมาเป็นมือเบส วงฉันเถอะ!!”
“ตะ แต่ฉัน… เล่นกีต้า..”
“ ฉันสอนเอง!” คนเสนอตัวเป็นครูทุบอกผาง โดนเพิ่งเห็นสีหน้าว่าที่ลูกสิดว่าสลดลง เจ้าคนอยากเป็นอาจารย์ก็คิดได้ “เธอไม่อยากเล่นตำแหน่งที่คางุระเคยเล่นใช่ไหม”
‘ฉัน…. ตำแหน่งที่คางุระคุงเล่นหรอ? เบส ความฝันที่อยากมีวง ไม่สิ….ต้อง ไม่เกี่ยวกับคางุระคุง มันเกี่ยวกับที่ว่าเรารัก ดนตรีหรือป่าว เรารักดนตรีมากๆเลยนินา’
ไอไอสูดหายใจลึกๆก่อนตอบ
“จ๊ะ ฉันจะเล่นเบสให้วง The Neutral ไดจิก้อ...สอนให้ด้วยนะ”
คำตอบที่ได้รับทำให้ไดจิดีใจมากเผลอกอดไอไอเข้าให้ ทำให้หน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อยิ่งกว่าลูกแอปเปิ้ล
“ขอบใจนะ มือเบสแห่งวง The Neutral!”
แต่ ทั้งสองหารู้ไม่ว่าท่ามกลางความดีใจของไดจินั้น คางุระได้แอบฟังทั้งสองคนคุยกัน และรู้เรอื่งตั้งแต่ต้นจนจบ
‘และตำนานแห่งวง The Neutral ก้อได้เริ่มขึ้น’
ณ หน้า รร เซ็นเรียว มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังแอบอยู่หลังพุ่มไม้ บรรยากาศอันแสนตรึงเครียดผุดขึ้นผิดกับสภาพอากาศยามเย็นอันแสนสบาย พวกเขา…. เฝ้าดู ฮานาโกะมัตจิ ฮาระ เด็กชายผมสีน้ำตาลประกายเหลือง เพื่อนของพวกเขากำลังถูกสารภาพรัก จากเด็กผู้ญ หน้าตาน่ารักที่กำลังเฝ้ารอคำตอบจาก ฮาระ ไอโนะ มิโดริ และในที่สุด ฮาระ ปฎิเสท สาวน้อยนัยตาสีมรกตน่ารักคนนั้น เมื่อเห็นว่ามิโดริ เดินจากไปอย่าง อกหักแล้ว เพื่อนๆ ของฮาระจึงโผล่ออกมาจากต้นไม้ ทีละคนสองคน พร้อมฮาระที่กำลังส่ายหน้าอย่างระอา
‘เจ้าพวกนี้ ไร้มารยาทจิงๆ แอบดูชาวบ้านสารภาพรักกัน’
ฮาระคิดในใจและสบถออกมาไม่เป็นภาษาพร้อมกัน เด็กผู้ญ ผมสีชมพูละอ่อนที่อยู่ในกลุ่ม จึงเอ่ยขึ้น
“โธ่! ฮาระ น่าจะคบๆไปซะรู้รึป่าวนั้น ไอโนะซังสุดน่ารักเชียวนะ”
เด็กสาวคนที่ ชื่อ ไซโจ ไอไอ เอ่ยพร้อมทำหน้าเสียดายแทนเพื่อนของตน ยิ่งกว่าคนที่เพิ่งหักอกผู้ ญ ไป หมาดๆก็ไม่ปาน
“ก็…ฉันไม่ได้ชอบเขานิ…”
ชายหนุ่มพูดอย่างหมดอารมณ์ มองดูเพื่อนๆของเขาทั้งหมดออกมาจากที่ซ่อน
‘นอกจากจะไร้มารยาทแล้วยัง มาเป็นเดือดเป็นร้อนกับคนอื่นอีก
ก็ไม่ได้ชอบนี่หว่า อย่ามองชั้นด้วยสายตา ชั้นเพิ่งฆ่าคนไปอย่างงั้นสิวะ ไอ้พวกนี้นี่!’
“จิงสิไอไอ ฉันแกะโน็ตเพลงที่เธออยากได้แล้วนะ”
คล่าวนี้ผู้พูดเป็นเด็กชายผมสีน้ำตาลเขียว ท่าทางอารมดี เดินออกมาจากพุ่มไม้ พร้อมกับ เด็กผู้ชายท่าทางเย็นชาผมสีดำมืดเดินตามมาไม่ห่าง (พุ่มไม้บังมิดได้ไงเนี่ย สามคนนี้) รอยยิ้มละไมปรากดอยู่บนหน้าสาวน้อยหนึ่งเดียวที่อยู่ตรงนั้น ทันที
“ขอบใจนะไดจิ”
ร่างบางเอ่ย พร้อมเงยหน้ายิ้มให้กับคนที่ตัวสูงกว่า
ไซโจ ไอไอเป็นเด็กผู้ญ ที่ร่าเริง แต่หมู่นี้ต้องซึมไปเพราะเพิ่งอกหัก จากเด็กผู้ชายท่าทางเย็นชาผมสีดำที่ยืนข้างๆเด็กชาผมสีน้ำตาลเขียว นัตสึงะ คางุระ มือเบสของวง The Neutral ซึ่งเพื่อนของ เธอ คางาวะ ไดจิ ก็เป็นมือกลองด้วย
คางุระเดินมา(อย่างละเมอๆเหมือนไม่ใส่ใจ) แตะบ่าไดจิ คนโดนแตะก็หันไปเป็นเชิงถาม แต่คำพูดที่มือเบสคนสำคัญกำลังจะ เอ่ยออกมาทำให้ ทุกคนถึงกับ ช๊อก
“ฉันขอออกจากวง The Neutral” คางุระพูดอย่างไม่ใส่ใจ ไอไอหันขวับ ส่งสายตาอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรนั้น…
“ล้อเล่นใช่ไหม คางุระ”
“เปล่าฉันพูดจิง ฉันเบื่อวง The Neutralแล้ว”
เรื่องจริงปรากฏที่ว่า นัตสึงะ คางุระ นอกจากจะเย็นชาแล้วยังเป็นคนขี้เบื่อด้วย
“คางุระคุงใจเย็นๆสิ คิดดีๆก่อนนะ” เสียงหวานเอ่ย พยามให้เหตุการณ์เย็นลง
“มันไม่เกี่ยวกับเธอเลย”
คล่าวนี้ไดจิเป็นคนหันขวับ ทำตาขวาง พร้อมจะส่งหมัดให้คางุระที่จู่ๆจะยุบวง และพูดจาเสียดสี ไซโจไอไอ เพื่อนของเขา ไดจิสบถพร้อมกำหมัด แต่ก่อนที่เรอื่งจะร้ายแรงกว่านี้ ร่างสูงก็ต้องชะงักเมื่อเห็นตาน้ำใสๆไหลออกมาอาบแก้มของเพื่อนหญิง
“ถึงไม่เกี่ยวแต่....ฉันก้อพูดเพราะรักและหวังดีกับคางุระคุงนะ”สายน้อยหน้าหวานเอ่ยก่อนวิ่งหนีออกนอกโรงเรียน ปล่อยให้คนที่เห็นอยู่ข้างหลังไม่มีโอกาสได้กล่าวคำปลอบใจเลย
‘ทำไมพอไอร้องไห้แล้ว ฉันถึงอยากเช็ดน้ำตาให้เขา เวลาเธอเศร้าฉันก็โกรธคนที่ทำให้เธอมีน้ำตาอย่างปกป้องเธอ ทำไมนะ’
มือกลองของวง The Neutral คิดอย่างไม่เข้าใจตัวเอง
ณ ร้าน แม็ก ที่ชิบุยะเซ็นเตอร์ ไอไอนั่งเหม่ออยู่กับเพื่อนของเธอสองคนที่มองเธอตาค้าง เพราะคุญหญิงพยามยัดอาหารอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังจากที่ ร้องไห้เป็น ชั่วโมง
“ไอจังอย่าเหมอ่สิ เรียนพิเศษ เส็ดแล้วนะ”
เด็กสาวผมสั้น เพื่อนสนิทฝ่ายญ สะกิดไอไอ
“ปล่อยเขาเถอะ โทโมะ ให้เหม่อไปอย่างงั้นดูสิจะลอยรึเปล่า”
โซราตะเพื่อนสนิทฝ่ายชายพูดอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกัด แฮมเบอร์เกอร์คำโตเข้าปาก โทโมะมองอย่างค้อนๆ
“เราสามคนมาจาก ม ต้นที่เดียวกันแท้ๆ มีแต่ไอไอที่ไม่ตั้งใจเรียนคนเดียว”
“ก็ แหงสิ ก้อเธอสองคนได้อยู่ห้องเดียวกันแล้วนิ อีกหน่อยต้องชอบกันแน่ๆ แล้วก็จะลืมชั้น แล้วฉันก็ออกหักจากคางุระคุงแล้วด้วย(เกี่ยวไหม๊)”
เจ้าของเรือนผมสีชมพูพูดประชดเข้าให้
“ไอไอ ถ้าอกหัก จากนัตสึงะ ก้อมา....ชอบ”
“ตายแล้ว!!!! วิ่งออกมาจากโรงเรียนจนลืมเก็บกระเป๋า เด๋วฉันไปก่อนนะ!”
ไอไอพูดจบก้อวิ่งกลับ โรงเรียนทั้นที ทิ้งให้โซราตะที่กำลังจะ(แกล้ง)สารภาพรัก กับ โทโมะทำหน้า งง
ณ โรงเรียนเซ็นเรียว ไอไอวิ่งไปเอากระเป๋านักเรียนที่ลืมไว้ที่ห้องเรียนของตน (ห้อง 1-D) หูก็ได้ยินเสียงกลองดังมาจากหลังโรงยิม เธอจึงไปดูเพราะที่นั้นคือที่ที่ The Neutral ซ้อมกันและเธอก้อไปดูเขาซ่อมกันบ่อยๆ เพราะเธอเองก้อเป็นมือกีต้า (แต่ ไม่มีวงเท่านั้นเอง) เธอสงสัยที่ว่า คางุระออกจากวงไปแล้วยางซ้อมกันอีก แต่พอไปถึงที่นั้นสิ่งที่เธอเห็นกลับเป็นไดจิแค่คนเดียว พร้อมเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ร่างสูงนั้นตีกลอง จนเหงื่อโซก
‘ ไดจิ… ทำไมยังไม่กลับไปอีก…’
สายตาของเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเขียวนั้น เหม่อลอย พร้อมกุมขมับ (จะไม่ให้เครียดได้ยังไง เพราะถ้าเขาไม่รีบหามือเบสให้ได้แล้ว วงเขาก็ต้องยุบน่ะสิ) พลั้นเหลือบไปเห็น ไอไอที่กำลังมองตนอยู่หน้าประตูโยงยิม
“ไอไอ ยังไม่กลับหรอ”
“ไดจินั้นแหละ ซ้อมตั้งแต่เลิกเรียนหรอ ทำไมเหงื่อเยอะขนาดนี้ ไดจิ!”
ไอไอพูดไม่ทันจบ มือกลองคนสำคัญของวง The Neutral ก็หน้ามืดลงไปกองกะพื้น ต้องลำบากไอไอ ช่วย พยุงขึ้น
“The Neutral อาจแตกแล้ว”
“โธ่…ไดจิ..อย่าพูดแบบนั้นสิ…ชั้น.. ฉันจะเป็นกำลังใจให้นะ”
ไอไอ ปลอบ
“ไอไอ ยังไงเธอก็ช่วยไม่…เธอ!”ไดจิเบิงตากว้าง “ จริงสิ ไอไอ เล่นกีต้าใช่ไหม เธอมาเป็นมือเบส วงฉันเถอะ!!”
“ตะ แต่ฉัน… เล่นกีต้า..”
“ ฉันสอนเอง!” คนเสนอตัวเป็นครูทุบอกผาง โดนเพิ่งเห็นสีหน้าว่าที่ลูกสิดว่าสลดลง เจ้าคนอยากเป็นอาจารย์ก็คิดได้ “เธอไม่อยากเล่นตำแหน่งที่คางุระเคยเล่นใช่ไหม”
‘ฉัน…. ตำแหน่งที่คางุระคุงเล่นหรอ? เบส ความฝันที่อยากมีวง ไม่สิ….ต้อง ไม่เกี่ยวกับคางุระคุง มันเกี่ยวกับที่ว่าเรารัก ดนตรีหรือป่าว เรารักดนตรีมากๆเลยนินา’
ไอไอสูดหายใจลึกๆก่อนตอบ
“จ๊ะ ฉันจะเล่นเบสให้วง The Neutral ไดจิก้อ...สอนให้ด้วยนะ”
คำตอบที่ได้รับทำให้ไดจิดีใจมากเผลอกอดไอไอเข้าให้ ทำให้หน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อยิ่งกว่าลูกแอปเปิ้ล
“ขอบใจนะ มือเบสแห่งวง The Neutral!”
แต่ ทั้งสองหารู้ไม่ว่าท่ามกลางความดีใจของไดจินั้น คางุระได้แอบฟังทั้งสองคนคุยกัน และรู้เรอื่งตั้งแต่ต้นจนจบ
‘และตำนานแห่งวง The Neutral ก้อได้เริ่มขึ้น’
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น