ตอนที่ 6 : ตอนที่ 5 :: ผู้หญิงคนนั้น
5
ผู้หญิงคนนั้น
“ไอ่หื่นตื่น!!!!!”
ผลั้ว!!
“อ๊ากกกกกกกก!!”
“เสียงดังทำไมว่ะ??-^-” ผมพูดขึ้นหลังจากที่ผมเอาหมอนตีที่หน้ามันเต็มๆจนมันร้อง อ๊ากกก สะเสียงดังลั่นห้อง!!
ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมผมถึงมาอยู่ห้องเดียวกับตาหื่นจิน!!! เพราะผมขอร้องอ้อนวอนมันว่าผมขอนอนแยกห้องแต่มันก็ไม่ยอม…ผมก็เลยต้องนอนกับมันไปตามระเบียบ T^T
“เจ็บนะโว้ย!!” จินโวยวาย..
“ก็ตื่นสะสิ!!”
“เออ!ขออีก10นาที!” จินพูดพร้อมนอนลงต่อ..
“โหย!!10นาทีบ้านเอ็งสิ ปากบอก10นาที!แต่ความจริงแม่งล่อไป1ชั่วโมง…” ผมพูด!!
“เออน่า!!”
หุ๊ย!!ขี้เกียจปลุกและ..ผมลุกไปอาบน้ำก่อนที่จะเดินลงมาข้างล่าง…แต่ก็พบชูก้าที่อยู่ในชุดนักเรียนนั่งอยู่..
“อ้าวชูก้า!!” ผมพูด
“^___^ตื่นแล้วหรอ?” ชูก้าหันมายิ้มให้ผม
“เห็นฉันเป็นคนขี้เซาขนาดนั้นเลย?”
“ฮ่าๆ เปล่าๆ!แล้วเพื่อนฉันล่ะ?”
“อ้อ!ไอ่หื่นจินอะนะ…”
“ (_ _) (- -) (_ _) (- -) (_ _) (- -) ” ชูก้าพยักหน้า
“ยังไม่ตื่นเลยอ้ะ!!ไอ่หมอนี่ขี้เซาสุดๆ” ผมพูด
“ฮ่าๆ ไอ่จินมันก็แบบนี้แหล่ะ…” ชูก้าหัวเราะ
“อ้าว!อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนูชูก้า…วันนี้มาแต่เช้าเลยนะคะ^^” คุณป้าแม่บ้านเดินออกมาจากครัว….
“ครับ!!^[+]^” ชูก้ายิ้ม
“เชิญที่ห้องอาหารเลยค่ะ…คุณหนูวีก็ด้วยนะค่ะ^^” ป้าแม่บ้านพูดพร้อมเดินหายเข้าไปในครัว
เอาตามจริง!ตั้งแต่ผมมาที่นี่วันแรกผมยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าที่นี่มีแม่บ้านด้วย…แต่ผมรู้จักกับป้าเค้าตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ…พอดีผมหิวเลยเดินมาหาของกินข้างล่าง -____- เลยเจอกับป้าแกเข้า
“นี่ๆชูก้า!!นายมาทานข้าวเช้าที่นี่ทุกวันเลยหรอ??” ผมถามชูก้าขณะที่กำลังนั่งทานข้าวเช้าอยู่
“ใช่แล้ว!แต่ก็ไม่ได้ทุกวันหรอก-____-”
“อ้าวแล้วทำไมมากินที่นี่ละ?” ผมถาม
“ก็ฉันชอบอาหารฝีมือคุณป้าแม่บ้านนะซี่ ^__^” ชูก้าพูดเมื่อคุณป้าแม่บ้านเดินเข้ามาที่ห้องอาหารพอดี..
“แหม!คุณหนูชูก้าปากหวานตลอดเลยนะคะ” คุณป้าแม่บ้านยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ไม่หรอกครับ^[+]^” ชูก้าพูด
“อ้าวคุณหนูจิน..ตื่นแล้วหรอค่ะ!เชิญทานข้าวค่ะ..” คุณป้าแม่บ้านพูด
จินที่อยู่ในชุดเครื่องแบบนักเรียนเดินมาที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งลงข้างๆชูก้า….
“ตื่นแล้วหรอครับ?ไอ่คุนจิน” ชูก้าพูด
“ยังมั้ง!!”จินพูดพร้อมตักข้าวเข้าปากโดยแอบเหลือบมองผมก่อนแล้วกินต่อ….
ระหว่างการทานข้าวเช้ามื้อนี้…มันเป็นอะไรที่เหมือนป่าช้ามาก…=___=
“เอ้อ!แล้วเรื่องยัยนั่นหน่ะ…จะเอายังไง?” ชูก้าพูดขึ้น..
“ไม่รู้ว่ะ!” จินตอบ
“อ้าว!แล้วมึงก็จะให้ยัยนั่นเกาะแกะอยู่แบบนี้เนี่ยนะ?!”
“คงไม่หรอก!!”
“แล้วมึงจะเอายังไงละครับ?” ชูก้าถาม
“เฮ้อ!!ตอนนี้ไม่รู้โว้ยยย” จินพูดพร้อมตักข้าวเข้าปาก
“มีสักเรื่องมั้ยที่มึงรู้-____-” ชูก้าพูดพร้อมส่ายหน้าไปมาเบาๆ….
ยัยนี่…..นางเป็นใครว่ะ? =0=
At QS
“นี่วี!!!!!!!!!”
“อะไรตั้งแต่เช้าเลยละ?” ผมหันไปถามยัยอาร์มี่ถิ่งวิ่งมาหาผม…
“นายได้ยินข่าวยัง?”
“ข่าวไรอ้ะ?!” ผมถาม
“นี่ไง!ข่าวนายกับคุณจินในนิตยาสารประจำสัปดาห์ของโรงเรียนเราอ้ะ” อาร์มี่พูดพร้อมยื่นนิตยาสารเล่มนั้นมาให้ผม
“ห๊ะ!!ข่าวบ้าบออะไรเนี่ย=[]=” ผมแค่อ่านหัวข้อข่าวก็อึ้งแล้วละครับ
‘จิน KSขวัญใจสาวๆ ควงหนุ่มคนใหม่มาอย่างไม่แคร์สื่อ อย่าง วีQS พากลับบ้านด้วยด้วยทุกเย็น!’
=[]= นอกจากนั้นมันยังแนบรูปผมกับอีตาจินที่นั่งอยู่ในรถนั่นด้วย…
โอ้ววแม่เจ้า!! TOT ผมควรทำยังไงดี?
“ทำไมเด็กชมรมข่าวและหนังสือพิมพ์นิตยาสารลงข่าวฉันเสียหายแบบนี้เล่า!!”ผมพูด
“แต่มันก็ไม่แปลกไม่ใช่หรอวี!!ที่ชมรมนั่นจะเอาข่าวนายกับคุณจินมาหน่ะ!นายอย่าลืมสิว่าในชมรมนั้นมันมียัย อมยิ้ม ที่เป็นตัวเอาข่าวกอสซิบลงอ้ะ!!ยัยนั่นนะรู้ทุกเรื่องเลยแหล่ะ!เพราะฉะนั้นนายใจเย็นๆไว้ก่อนนะ” อาร์มี่พูด
“ถ้าเป็นแบบนี้แล้วคนทั้งโรงเรียนเขาก็อาจจะว่าฉันหรือลอบทำร้ายฉันก็ได้นะอาร์มี่!!”
“แต่คนอื่นที่คุณจินเคยควงด้วยเขาก็ไม่โดนดักตบนี่นา..อย่างมากก็แค่โดนนินทา-__-”
ก็แค่โดนนินทา….แหม่!พูดมาได้ว่า ก็แค่โดนนินทา
“ก็ดูหมอนั่นควงแต่ละคนดิ่!!ดาวโรงเรียนทั้งนั้นเลยน้ะ..แล้วใครจะกล้าหือละ!แต่ฉันอะคนธรรมดาน้ะไม่ใช่ดาวโรงเรียน-0- มันน่ากลัวกว่าป้ะ?” ผมพูด
“ฉันก็เป็นห่วงนายน้ะวี!!แต่ฉันคิดว่านายคงไม่เป็นอะไรหรอกถ้าคุณจินเขายังควงนายอยู่!” อาร์มี่พูด
“แต่เขาไม่ได้ควงฉันนี่!!เราไม่ได้เป็นอะไรกัน-^-”
“=0=เออ!เอาน่า..ถ้าใครทำร้ายนายมาบอกฉันนี่!!เดี๋ยวแม่จะสั่งสอนให้” อาร์มี่พูด
ตลอดเวลาทั้งวันที่ผมเดินไปไหนมาไหนก็มีแต่คนมองผมแล้วซุบซิบกัน…
ผมไม่ชอบแบบนี้น้ะ T0T
ตกเย็น!~
ผมก็คงกลับบ้านกับตาจินตามเคยสินะ…TOT โฮรรร
เอ๊ะ!แต่เดี๋ยวน้ะ….ขณะที่ผมกำลังเดินไปที่ลานจอดรถผมเห็นตาจินยืนคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่..แต่ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร?
ผมหาที่ซ่อนแถวนี้ดีกว่า..
“นายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะจิน!!” ผู้หญิงเอ่ย
“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?ทำไมฉันจะทำไม่ได้..” จินตอบ
“ได้!เดี๋ยวเราได้เห็นดีกัน..”
“เหอะ!คนอย่างเธอจะทำอะไรฉันได้….ครอบครัวเธอก็ใช่ว่าจะมีอำนาจสูงไปกว่าฉันสะเมื่อไหร่ล้ะ??!” จินพูด แต่คำพูดที่ดูถูกเธอคนนั้นยิ่งทำให้เธอยิ่งปรี๊ดแตกมากขึ้น
“กรี๊ดดดดดดด!จิน คอยดูเถอะ!!นายจะมาทำแบบนี้ไม่ได้”
ปัง!
จินไม่ฟังอะไรเขาเข้าไปนั่งในรถแล้วปิดประตูกระแทกใส่เธอคนนั้นอย่างแรง! แล้วขับรถออกมา..ปล่อยให้ผู้หญิงคนน้นยืนโกรธกระฟัดกระเฟียดอยู่คนเดียว….
ครืด~~ครืด
โอ๊ะ!โทรศัพท์ผมสั่น…ผมหยิบมันออกมาก่อนที่จะรับสาย
“ฮัลโหล!มีอะไรจิน?”
[นาย!เดินมารอฉันที่หน้าโรงเรียนนะ..]
“อื้ม!ได้” ผมวางสายก่อนที่จะเดินไปหน้าโรงเรียน…..
“เมื่อกี๊นายเดินไปถึงลานจอดรถยัง?” จินถามขณะที่เราอยู่ในรถแล้ว
“อ๋อ…ยังเลยอ่ะ!!แต่ก็เกือบถึงละ” ผมพูด…สงสัยตาจินมันคงกลัวว่าผมจะไปได้ยินว่ามันคุยอะไรกับผู้หญิงคนนั้นสินะ..หึๆแต่ไม่ทันแล้วล้ะ..ผมได้ยินแจ่มแจ้งเลย..
“อ๋อ!หรอ?”
“อื้ม!!”
“นายเห็นข่าวรึยัง?” จินพูดพร้อมเหลือบไปมองนิตยาสารเล่มเมื่อเช้าที่อาร์มี่เอาให้ดู
“เห็นแล้ว!!บ่องตงว่าเขียนข่าวอะไรก็ไม่รู้..เลอะเทอะมาก..ฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยแต่มาเขียนว่า นายควงฉันโน่นนั่นนี่!!ไร้สาระ..” ผมพูดพร้อมทำโกรธเคียดแค้นมาก..
โห!ก็คิดดูสิครับ..อยู่ดีๆผมก็มาเป็นข่าวกับไอ่หื่นนี่เฉยเลย…บ้าป่าว?
“เหอะ!ตอนนี้อาจจะไม่ได้เป็น..แต่อีกหน่อยเดี๋ยวก็เป็น!” จินพูด
“หะ!เมื่อกี๊นายพูดอะไรน้ะ??” ผมหันไปถามตาบ้าจิน..เมื่อกี๊ผมไม่ค่อยยินอ้ะ
“อ้อ!เปล่า..ฉันบอกว่าข้าวเย็นจะกินกับดีล้ะเนี่ย..ช่วงนี้เริ่มเบื่ออาหาร” จินพูด
“ไปกินยาเบื่อหนูแทนมั้ยล้ะ!!” ผมพูด
“ถ้านายกล้ากินฉันก็กินได้อ้ะJ”
“บ้าเอ๊ย!!!=0=ใครเขาจะกินกันเล่า!!!” ผมพูด
“ฮ่าๆ!นายไง..”
“เหอะๆตลกป้ะ??! งั้นเอางี้!!เดี๋ยวเย็นนี้ฉันจะทำอาหารให้นายกินเลย..” ผมพูด
“นายมั่นใจนะว่าฉันกินแล้วจะไม่ท้องเสียอ้ะ=0=” จินพูด
“แน่นอน!!!” ผมพูดพร้อมยิ้มมม…
ตกเย็น!!
ผมกำลังจัดโต๊ะอาหารสำหรับข้าวเย็นมื้อนี้มื้อแรกที่ทุกคนจะได้กินฝีมือผมโดยที่มีคุณป้าแม่บ้านคอยช่วยเหลือ….
“นายทำอะไรเนี่ยหอมจัง!!”
“อ้าวชูก้า!มาไงเนี่ย..นี่อย่าบอกนะว่ามาทานฝีมือคุณป้าแม่บ้านอีกอ้ะ!!แต่เสียใจมื้อนี้ฉันทำ^[+]^” ผมพูด
“นาทำอาหารเป็นด้วยหรอเนี่ย!ว้าววววววว…O.O” ชูก้าทำตาโต
“คิๆ…”
เพล้ง!!!!!!!
“เกิดอะไรขึ้น?” ชูก้าพูดแล้ววิ่งออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นโดยมีผมแล้วคุรป้าแม่บ้านวิ่งออกไปดูด้วย..
จิน กับ ผู้หญิงคนนั้น!
“มินอา!เธอต้องการอะไรกันแน่…” จินพูดเสียงเรียบ
“เหอะ!คิดว่าจะยอมปล่อยนายไปง่ายๆหรอจิน..นายเบื่อฉันแล้วหรอ??” ผู้หญิงคนนั้นที่น่าจะชื่อมินอา พูด
“เบื่อ!เบื่อมากด้วย…เธอนะมันน่ารำคาญ!ชอบเกาะแกะ…” จินพูดพร้อมมองเธอเหยียดๆ
“แต่ฉันยังไม่เบื่อนายเลยนะ…” มินอาพูด
“เรื่องของเธอ!! ออกไปจากบ้านฉันซะ..”
“ไม่!!มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก..” มินอาพูด
“เธอต้องการอะไรกันแน่!!!!!!!!!!!” จินตะคอก
“ขออย่างเดียว!!แล้วฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีก…” มินอาพูด
“ว่ามา…”
“มีอะไรกับฉันสิ!”
เฮือก!! ผมเอามือปิดปากตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตาว่ามินอาจะพูดอะไรแบบนั้น
อย่านะจิน!
ผมได้แต่คิดในใจ….แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงคิดแบบนั้น
“ตกลง…หลังจากคืนนี้เราจะเป็นแค่คนรู้จัก..” จินพูดพร้อมเดินขึ้นไปบนห้องโดยมีมินอาเดินตาม….
“กะ…เกิดอะไรขึ้น!!” ผมหันไปถามชูก้า…
“มินอาดาวโรงเรียนนะ!!เธอไม่ยอมปล่อยจินเลย..ทั้งๆที่ไอ่จินมันก็สลัดมินอาทิ้งไปแล้ว!!” ชูก้าพูด……….
“……” ผมไม่ตอบอะไรเพียงแค่เดินไปนั่งในโต๊ะอาหารเงียบๆพร้อมชูก้า…
“เอ่อ!!จานนี้ของคุณจินเดี๋ยวป้า..”
“ป้าจะทานก็ได้นะครับ…จินเขาคงไม่กินแล้วละ” ผมพูดกับคุณป้าแม่บ้านแล้วฝืนยิ้ม..
ระหว่างที่เราผมและชูก้านั่งทานข้าวเมื่อเย็น..ชูก้าเขาหาเรื่องเล่าต่างๆนาๆมาให้ผมฟัง…ถึงมันจะสนุก หรือ ตลก….ผมก็แค่ฝืนยิ้มไปเท่านั้น..
ทำไมละ…
“เดี๋ยวมาน้ะ…” ผมหันไปบอกชูก้าที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่
“อื้ม!”
ผมเดินออกมาเดินเล่นในสวนซึ่ง…มันเงียบๆมากเลยละ….
ผมทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นหญ้านั้น…..
แต่พอผมนึกถึงคนที่กำลังมีความสุขกับอีกคนนึงกันบนห้อง….
น้ำตามันก็ไหล……..โดยไม่มีสาเหต
ผมร้องไห้ทำไมกันนะ….ตอนนี้ผมมีคำถามอยู่ในหัวและความเสียใจที่ผมก็ไม่รุ้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่!
ผมเสียใจที่เขาไม่ได้กินกับข้าวฝีมือผม
ผมเสียใจในทุกๆเรื่องที่เลวร้ายที่เขาทำกับผม
ผมเสียใจที่เขากำลังมีอะไรกันกับผู้หญิงคนนั้นบนเตียง..ซึ่งเตียงนั่นผมพึ่งจะนอนกับเขามาเมื่อคืน…
ผม…….เป็นอะไร
“ฮึก..ฮือ…” ผมปล่อยให้น้ำตามันไหลอยู่อย่างนั้น…
“คุณหนูวีค่ะ..”
“ฮึก…ป้าครับ…ป้า!” ผมโผกอดคุณป้าแม่บ้านก่อนที่จะปล่อยโฮอีกครั้ง..
“คุณหนูวีค่ะ….ถ้าคุณหนูวีชอบคุณหนูจิน…”
“ผมไม่ได้ชอบครับป้า…ฮึกๆฮือ..” ผมพูดทั้งๆที่คุณป้ายังไม่ทันพูดจบ…
“ถ้าคุณหนูวีไม่ได้ชอบคุณหนูจิน แล้วคุณหนูวีร้องไห้ทำไมค่ะ??” คุณป้าแม่บ้านถาม
“ผม ฮึกๆ..ผมไม่รู้ครับ!! ฮือ…” ผมพุดไปร้องไห้ไป…
“ไม่เป็นไรค่ะ!คุณหนูคงยังไม่รู้ใจตัวเอง…แต่เดี๋ยวต่อไปคุณหนูก็รู้เองค่ะ…” คุณป้าแม่บ้านพูดแล้วลูบหลังผมเบาๆ…
ผมปล่อยให้น้ำตามันไหลอยู่อย่างนั้น…..
“วี…นายชอบไอ่จินงั้นหรอ?” ชูก้าพูดขณะที่กำลังยืนดูวีกำลังร้องไห้ในอ้อมกอดคุณป้าแม่บ้าน…… ชูก้ายืนมองอยู่อย่างนั้น….แต่ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใจ ที่เห็นน้ำตาของวี…..
“จิน!นายควรจะรู้นะว่ามีคนคนนึงกำลังร้องไห้เพราะนายอยู่…” ชูก้าพูดกับตัวเอง…
ติดแท็ก #ฟิคดมฟ
[OPV FIC]
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ชูก้าชอบวีช่ะ
วีอย่าร้องไห้ลูกกกกกกกแงๆๆๆๆๆๆ
พี่จินทำไมยอมง่ายงี้อ่ะ
สงสารวี
มันน่านักจินกับยัยมินอา
เจ็บปวดแทนวีเลยอ่า TOT