ตอนที่ 28 : ตอนที่ 27 :: พ่อของลูก [100%]
27
พ่อของลูก
“ว่าไง..”
“ทำไมวันนี้กุกกั๊กมาเร็วจัง..” ร่างเล็กเอ่ยถามอีกคนที่ได้มารอสักพักแล้ว
“พอดีว่างนะ..กุกกั๊กไม่มีอะไรทำเลยมานั่งรอวีฮยอง”
“โทษทีที่ให้รอละกัน ช้าหน่อย..” วียิ้มแหยๆ
“ไม่เป็นไร..สำหรับวีฮยอง กุกกั๊กรอได้เสมอ..”
“ฮะJ” ร่างบางยิ้มน้อยๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรไม่รู้บนสมุดเรียน
..ผมนั่งมองอีกคนที่กำลังเขียนยุกยิกๆๆอยู่… มองแล้วก็ทำให้ยิ้มตาม..ทั้งๆทีอีกคนยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ..
“….นี่” วีฮยองเงยหน้าขึ้นมา
“หืมม..มีอะไรหรอ?”
“วีฮยองสงสัยมานานแล้ว”
“?”
“ทำไมกุกกั๊กถึงดร็อปเรียนที่โน่นแล้วกลับมาเกาหลีอะ??”
“……” ผมมองหน้าวีฮยอง ไม่คิดว่าเขาจะถามผมแบบนี้.. ผมควรตอบว่าอะไรดีละ?
“ว่าไง..ถามได้รึเปล่า” วีฮยองเอียงคออย่างสงสัย..
“J”
“ยิ้มหมายความว่า??”
“ได้สิ”
“…อ่า”
“ที่กุกกั๊กดร็อปไว้ก็เพราะ..”
“?”
“กุกกั๊กมาตามคนรักกลับ”
“หืมม..หมายความว่า??”
“กุกกั๊กกลับมาเพื่อที่จะเอาคนรักกลับคืนมา จากทุกสิ่งทุกอย่าง..เพราะเขาเป็นของกุกกั๊กนะสิ..” ผมอธิบายให้อีกคนเข้าใจ.. เห็นผมมาอยู่แต่กับวีฮยองแบบนี้..ใช้ว่าผมจะลืมภารกิจสะเมื่อไหร่ล่ะ? J
“หูวว..ร้ายนะเนี่ย><” ร่างบางหัวเราะคิกคัก.. น่ารักอีกแล้วJ
“หืมม..ไม่รู้สิ..ฮะๆ กุกกั๊กอาจจะร้ายกับทุกคน แต่..”
“แต่?”
“แต่ยกเว้นกับวีฮยองคนเดียวนะ ฮ่าๆ J”
“วีฮยองควรดีใจมั้ยน้า?? ฮ่าๆๆ><” วีหัวเราะอีกครั้ง… อยากถามวีฮยองจริงๆ ว่า..
พ่อเป็นตลกหรอครับ? -.,-
“ควรดีใจสิ..กุกกั๊กใจดีกับวีฮยองคนเดียวน้า” ผมพูด
“คิกๆ..แต่วีฮยองกลัวว่าสักวันกุกกั๊กจะใจร้ายกับวีฮยองนะสิ..” วีคอตกทันที..
“ไม่หรอก..ไม่มีทาง..วีฮยองน่ารักสดใสขนาดนี้..ไม่มีทางทำให้กุกกั๊กโกรธจนต้องใจร้ายกับวีฮยองหรอกJ” ผมพูดพรางลูบหัวเด็กน้อยคนนี้ไปด้วย..
“สัญญาก่อนสิ” วียื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้า..
“อื้ม..สัญญาครับJ” ผมยื่นนิ้วไปเกี่ยวก้อยด้วยเพื่อสัญญากันอีกคนว่า จะไม่ใจร้าย กับเขา
“คิกๆ..ถ้ากุกกั๊กใจร้ายกับเค้านะ เค้าจะเกลียดกุกกั๊กไปจนตายเลย..คอยดู”
“ครับๆ โหดไปนะเรา..”
“ฮ่าๆๆ”
เมื่อวีขอตัวขึ้นไปเรียนก่อน ร่างบางของจองกุกก็เดินเล่นอยู่บริเวณรอบๆ..จนหยุดฝีเท้าในที่สุด
ร่างบางใช้สายตาจับจ้องไปยังชายหนุ่มร่างสูงกับหญิงสาวที่กำลังออเซ้าะแอแซ้ะ?กันอยู่..แต่ดูดีๆแล้ว ชายหนุ่มก็แค่คุยกับหญิงสาวธรรมดาออกจะดูรำคาญเธอสะด้วยซ้ำ..แต่หญิงสาวสะดิ้งเกินไปเอง…
“x” ร่างบางสบถเบาๆ…
ก่อนจะเดินไปยังอีกตึกหนึ่ง.. ระหว่างทางเดินนั้น เหล่านักเรียนทั้งม.ต้นและ ม.ปลายที่ยืนอยู่นั้นก็หันมาจับกลุ่มซุบซิบกัน..
เหอะ!คงไม่แปลกหรอก..เพราะเขาก็เคยเรียนที่นี่ แถม เขายังเคยเป็นคนรักเก่าของคนดังในโรงเรียนอย่างคิมซอกจินหนิ…ถ้าจะซุบซิบถึงการกลับมาของเขาคงไม่แปลกJ
แต่เมื่อร่างสูงเดินไปเรื่อยๆจนไปถึงสนามหญ้าก็ไม่วายโดนมองแล้วพูดซุบซิบนินทากัน..
มันไม่ปกติ!!
ตอนนี้ผมสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้…
แต่ร่างสูงพยายามไม่คิดอะไรมาก..ไม่อยากจะมีเรื่องสักเท่าไหร่หรอก น่าเบื่อ!
ร่างสูงบางเดินมายังฟู้ดคอร์ทของโรงเรียน เขาตั้งใจจะหาอะไรลงท้องสักหน่อย..
‘เฮ้ยแก!นี่ไงจองกุกอะ’
‘จริงดิ..น่ารักอะ แต่เสียดายT^Tไม่น่าเลยอะ’
‘เนอะๆน่าตาก็ดีทำไมถึงทำแบบนั้นก็ไม่รู้’
‘นี่ไงแกคนนี้อะจองกุกที่เป็นข่าวอะ’
‘กับเด็กห้องเอนะหรอ??’
‘ใช่!คนนี้ละแฟนเก่าพี่จินละ’
เสียงซุบซิบหลังจากที่เขาเดินเข้ามาในฟู้ดคอร์ดดังตลอดทาง…
อะไรกันว่ะ! เป็นข่าวหรอ? กับเด็กห้องเอ? หมายความว่าไง??
ตอนนี้เขางงไปหมดแล้ว ว่าเขาไปมีข่าวกับใคร?ทั้งๆที่เขากลับมาที่เกาหลีนี่เขาไม่ได้หิ้วใครเลยนะ… จะมาเป็นข่าวได้ไง..
ถึงคำถามจะมากมายเต็มหัวก็เหอะ..แต่เขาก็เดินไปหาโต๊ะนั่งเพื่อเขาจะคิด..ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
“แกนี่ไง!จอนจองกุกที่ทำเพื่อนห้องเราท้องอะ”
“ว่าไงนะ” ร่างสูงหันขวับทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากโต๊ะกลุ่มสาวๆทั้งหลาย
ทุกคนนั่งก้มหน้ากันหมด..
ปัง!!
“ฉันถามว่าพูดอะไร!!” ร่างสูงทุบโต๊ะดังลั่น ทำให้คนแถวนั่นสะดุ้งกันเป็นแถบ
“เอ่อ..”
“พูด!!”
“…..”
“ทีถามทำไมไม่พูด!! พอไม่ได้ถามเสือกพูดกันเสียงเจื้อแจ้วเชียวนะ” ร่างสูงกำหมัดแน่น..เขาไม่อยากต่อยผู้หญิงหรอกนะ..
“….”
“ฉันให้โอกาสสุดท้าย!!”
“เอ่อ..คือว่า”
“!” สาวคนหนึ่งในกลุ่มสะดุ้งนิดๆเมื่อเห็นสายตาของจอนจองกุก…
“คะ คือ..คุณทำเพื่อนของเรา..ทะ..ท้อง”
“หะ!!ท้องหรอ??” ร่างสูงเหมือนมีหินก้อนใหญ่หล่นใส่หัว..เขางง งงมากๆ..เขาไปทำใครท้องตอนไหน??
“เพื่อนเธอคือใคร!”
“รยูซะ…เซรา” ร่างสูงเมื่อทราบชื่อเขาก็หยิบโทรศัพท์กดยุกยิกๆก่อนจะเอามาแนบข้างหู..
“จับตัวคนที่ชื่อรยูเซรามาให้ฉัน!!”
55%
รยูเซรา {9MUSES}
ร่างบางยืนพิงกำแพงที่เก่ากึกจนสีลอกออกแทบจะหมดในซอยเล็กๆที่ไม่มีคน…
“มาแล้วครับ” ร่างบางหันไปตามเสียงเรียก..
เขามองผู้หญิงที่ชื่อรยูเซราตั้งแต่หัวจรดเท้า..
“รยูเซราใช่มั้ย?”
“ใช่!”
“…..” ร่างบางเดินเข้ามาใกล้ๆหญิงสาวที่กำลังถอยหลังเรื่อยจนชนแผงอกของลูกน้องเขา..
“มีอะไร!” เธอถามเสียงขุ่น
“เธอใช่มั้ยที่เป็นคนปล่อยข่าวลือบ้าบอพวกนั้น!!”
“ข่าวลือ?? อ๋อ..ที่ฉันท้องกับนายอะนะ” เธอทวนคำก่อน..
“….”
“จอนจองกุก” เธอพูดเสียงแผ่วก่อนจะเดินก้าวไปข้างหน้าจนจองกุกถอยหลัง..
“…….”
“นายจำไม่ได้หรือไง?...เมื่อคืนนั้น…”
“คืนนั้น?” ร่างสูงนึกคิด.. คืนนั้น! คืนไหน.. ตอนนี้คิดให้ตายก็คิดไม่ออกหรอก
“ใช่..จู่ๆนายก็เดินมาหาฉันแล้วก็…” ร่างสาวพูดพร้อมใช้นิ้วเกลี่ยนริมฝีปากของเธอไปด้วย
“….”
“จูบฉัน…”
“….”
“ฉันพึ่งรู้นะเนี่ยว่านายเป็นคนที่ร้อนแรงได้มากขนาดนี้..”
“…..”
“…จำได้มั้ยละ? ที่ผับนะ”
“ผับ..” ร่างสูงกำหมัดแน่นก่อนจะย้อนไปเมื่อวันก่อน.. ผับ... เขาไปผับในวันที่คิมนัมจุนบอกว่ามีปาร์ตี้วันเกิดแฟน…แล้วเขาก็ไปนั่งกับจิน…แล้วเขาก็เดินจากไป..ไปนั่งที่อื่น…สักพัก…เขาก็เดินไปหาหญิงสาวที่เขาไม่รู้ว่าใคร….ตอนนั้นเขารู้แค่ว่า..หยุดมันไม่ได้…แล้วก็…พาเธอขึ้นห้อง
หรือว่าจะเป็น!
ตอนที่เขาไปหาจิน..แล้วเขาดื่มน้ำบ้าๆนั่น!!
ให้ตายสิ!นี่เขาทำอะไรลงไป….
“ว่าไง..จำได้รึยัง!!”
“คืนนั้นเธอก็ยอมฉันงั้นสิ”
“เวลาเจอหนุ่มน้อยหน้าตาน่ารักมายั่วกันถึงที่เนี่ย..คิดว่าฉันจะใจแข็งขนาดนั้นเลย??”
“แล้วเธอมั่นใจได้ไงว่าฉันเป็นพ่อของเด็ก..”
“…..” เธอหรี่ตามอง..
“ในเมื่อฉันป้องกัน!”
“…ปะ..ป้องกันหรอ?” เธอทวนคำซ้ำก่อนจะคิ้มขมวด
“ใช่!!”
“ไม่!นายเป็นพ่อของเด็ก..” หญิงสาวส่ายหน้าไปมาอย่างไม่ขาดคิด
“หุบปากสะ!!” ชายหนุ่มหยิบกระบอกปืนขึ้นมาจ่อไว้ที่หน้าผากของเธอก่อนจะยื่นหน้าไปกระซิบ…
“ไปแก้ข่าวนั่นสะ..ไม่งั้น” ชายหนุ่มเหนี่ยวไกปืนจนเกิดเสียง…ทำให้หญิงสาวสะดุ้งจนตัวสั่น
“..เธอได้กินลูกกระสุนแน่” น้ำเสียงเรียบนิ่งทำให้อีกคนหน้าซีด..
“แต่..นายต้องเป็นพ่อของเด็กสิ! ไม่งั้นใครจะเป็นกันละ”
“เธอก็ไม่รู้งั้นสิว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้องนี่!”
“นายไง!!จอนจองกุก”
“ย๊า!!!”
ปั่ก!
ชายหนุ่มบีบคอหญิงสาวแล้วผลักเธอไปชนกำแพงขรุขระนั่นจนเกิดเสียงดัง..
หญิงสาวกลัวจนเข่าอ่อนและหมดแรงแต่เธอไม่สามารถลงไปนั่งพับขากองกับพื้นด้ในเมื่ออีกคนยังคงบีบคอเธออยู่…
“แค่ก แค่ก..ปะ.ปล่อย”
“หน้าด้าน ไร้ยางอาย!”
“แค่ก แค่ก..ปล่อย..นะ”
“จำใส่หัวไว้!!ถ้าพรุ่งนี้ข่าวยังไม่ส่าง”
“แค่ก แค่ก แค่ก..อะ..ปล่อย ”
“บอกลาพ่อกับแม่เธอได้เลย!!จำไว้ยัยสวะ!!” ร่างสูงเพิ่มแรงบีบคอหญิงสาวแล้วผลักมือแรงๆทำให้หญิงสาวที่แทบจะหมดลมหายใจอยู่แล้ว..ลงไปนอนกองกับพื้นสกปรกอย่างเวทนา..
“น่าสมเพช!!” เขาจ้องมองเธอโดยไร้ความรู้สึก…
คนอย่างเขาเนี่ยนะ..จะเป็นพ่อของเด็ก..ถึงมันจะจริง..แต่มันก็ไม่น่าให้อภัยJ
วันนี้ร่างสูงก็มาที่โรงเรียนอีกครั้ง…อยากจะเจอวีฮยองไวๆ..ร่างสูงไปนั่งรออีกคนเช่นเดิม..
….วันนี้ยัยนั่นจะทำให้ข่าวลือปัญญาอ่อนนั่นหายไปได้มั้ยนะ??
ถ้าไม่ได้…วันนี้ก็สนุกสิ J
เขาคิดย้อนไปวันนั้น..ที่เขาไปผับ…เขาไม่รู้ว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้เขาเกิดอารมณ์ได้ขนาดนั้น..แต่เขาก็ใช่ว่าไม่รู้จนโง่..ที่จะไม่รู้ว่าความรู้สึกนั่นมันเกิดจากยาปลุกเซ็กส์
ตั้งแต่ที่เขาเดินเข้ามาในผับ..เขาไม่ได้ดื่มอะไรนอกจากไวท์ที่สั่งมา..และไอ้เหล้าบ้าๆของจิน
ใช่!ต้องใช่ๆแน่ๆ…ในแก้วนั่นต้องมียาสิ..ไม่งั้นเขาจะไปปล้ำผู้หญิงทำไมกันถ้าเขาไม่มีอารมณ์
และหลังจากที่เขาเสร็จกับยัยนั่นแล้ว..เขาก็เดินออกมาจากห้อง..แล้วเขาก็เจอกับคนที่เกลียด!!
ไอ้ก้า!!และเพื่อนหมาๆของมัน!!..
“กุกกั๊ก!”
“หะ” ผมสะดุ้งเมื่อจู่ๆวีก็ตะโกนเรียกเขา..
“มานั่งเหม่ออะไรแถวนี้?”
“นั่งเหม่อหาวีฮยองนั่นแหละ”
“หืม..จะจีบวีฮยองหรอ?พูดแบบนี้อะ ฮ่าๆ”
“ทำไมละ?” ผมมองหน้าอีกคน
“ก็วีฮยองมีคนที่รักแล้วสิ” วีพูดก่อนจะยิ้มแบบเขินๆนิดนึง..
“ฮ่าๆจริงดิ? คนที่วีฮยองรักเนี่ยน่าอิจฉาจริงๆJ” ผมหัวเราะ
“คิกๆ”
“ล้อเล่นหรอกน่า!กุกกั๊กไม่ได้จีบวีฮยองสะหน่อย..”
“อ้าวหรอ? แหม่..เสียดาย นึกว่าจะมีคนหล่อมาจีบสะอีกL” วีเบะปาก..
“ฮ่าๆ..” ผมหัวเราะก่อนจะมีคนโทรเข้ามา…แล้วกดรับสาย
“ว่าไง?”
(คุณจองกุกครับ..ผมว่ายัยนั่นไม่ได้ทำให้ข่าวมันเงียบเลยนะครับ)
“หมายความว่า”
(ครับ..ยัยนั่นไม่ได้ทำตามที่คุณบอกครับ..ผมอยู่ที่ตึกKSยังได้ยินคนเขาพูดกันให้แซ่ดอยู่เลยครับ..)
“เหอะ..ไปเอาตัวมันมา..แล้วตามฉันมาที่รถ!” ผมกดวางสาย
“วีฮยอง กุกกั๊กมีธุรด่วนนะ..ต้องไปก่อน”
“อ่าๆ โชคดีนะJ”
“ครับ” ผมยิ้มบางๆก่อนจะเดินไปที่จอดรถ… จริงสิ!!ยัยนั่นไม่ทำให้ข่าวเงียบลงจริงๆด้วย เขาแค่เดินไปตามทางใต้ตึกยังมีคนมองเขาอยู่เลย..ให้ตาย!!!
ในเมื่อรยูเซราไม่สามารถทำข่าวให้เงียบได้..
ก็ไม่เป็นไร…
แต่จอนจองกุกจะทำข่าวการหายตัวไปของหญิงสาวให้ดังมากกว่าข่าวนั่นอีก…
ร่างสูงก้าวเข้ามาในโกดังร้าง..มันเป็นโกดังที่ถูกปิดไปแล้ว…ที่นี่เลยมีการเกิดการฆาตกรรม ข่มขืน เยอะ…
ถ้าเขาจะเอาศพมาฝากไว้ที่นี่อีกสักหนึ่งศพคงไม่เป็นไรหรอกมั้งJ
“มาแล้วครับ” ผู้ชายร่างถึกสองคนลากหญิงสาวตัวเล็กเข้ามาในสภาพที่มีผ้าปิดปากอยู่..
“ไม่คิดว่าจะเจอกันอีกครั้ง..” ร่างสูงสั่งให้ลูกน้องดึงผ้าปิดปากออกได้..
“ไม่อยากจะเจอนักหรอก!!”
“ว้าว..เจอกันก็ปากเก่งใส่เลยหรอ?? ไม่ดีเลยนะJ”
“เรื่องของฉัน!!”
“เข้าเรื่องกันดีกว่า…”
“…..” หญิงสาวเมื่อรู้ว่ายังไงๆ ชตากรรมของก็จะจบลง เธอจึงไม่เอ่ยอะไร…
“เธออยากตายมากสินะ..ถึงไม่แก้ข่าวนั่น!”
“…..”
“คิกๆ..รู้มั้ยตอนนี้เธอเหมือนอะไร??”
“….”
“เหมือนลูกหมาตกน้ำ..นั่งตัวสั่นยิกๆ…ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าไม่หาความอบอุ่นมันก็อาจจะตายได้ในไม่ช้า…มันเหมือนเธอไม่มีผิด!!”
“…..”
“จะทักทายกับคู่หูของฉันก่อนมั้ยละ?” ร่างสูงเดินถือมีดเล่มคมกรีดผนังในโกดังกว้างจนเกิดเสียงดังก้องไปทั่ว..มันให้ความสยดสยองได้ไม่น้อยกับหญิงสาวที่นั่งตัวสั่นระริกอยู่..
“หรือจะทักทายเพื่อนซี้ฉันดี??” ร่างสูงเดินมาข้างหลังหญิงสาวที่นั่งตัวสั่นระริกอย่างหวาดกลัวกับกระบอกปืนอันเดิมกับเมื่อวาน..
“..อย่า..อย่าทำฉัน..ขอร้อง” หญิงสาวเอ่ยเสียงสั่น..
“ไม่ทำไม่ได้หรอกนะJ”
“……”
“ไม่งั้นข่าวนั่นก็ไม่จบ!! แถมไอ้มารหัวขนนั่นก็เกิดมาอีก..”
“จะไปสนใจทำไม? ไม่ใช่ลูกนายไม่ใช่หรอ?!” หญิงสาวพูดอย่างเหลืออด..
“โง่จริงๆ!”
“?!”
“เธอมันโง่!! โง่!โง่! โง่ไม่มีใครเกิน!”
“มะ..หมายความว่าไง?”
“ก็เด็กนี่นะ..” ร่างสูงจิ้มไปที่ท้องของหญิงสาวอย่างแรงจนหน้าเจ็บ
“จะ..เจ็บ!”
“มันลูกฉัน!!!” ร่างสูงยิ้มร้าย..
“หะ…นี่นาย!!!” หญิงสาวเบิกตาโพร่งก่อนจะหันมามองอย่างไม่เชื่อหู..
“ก็บอกแล้วไง..เธอมันโง่! ฉันแค่โกหกไปว่า ฉันป้องกัน แค่นั้นแหละ..”ร่างสูงหัวเราะในลำคอ..
“ไอ้เลว!!! จองกุกไอ้คนเลว!!ไอ้ชั่ว..แกหลอกฉัน!!” ตอนนี้หญิงสาวเริ่มเดือดผล่าน..
“เธอคงมั่วมากงั้นสิ!!จนไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อจริงๆ..”
“กรี๊ดดดด แก..แก!!”
“ฉันโกหกเพื่อเอาตัวรอด! แล้วเธอก็ดันเชื่อจริงๆสะด้วยว่าฉันป้องกัน…ผัวเยอะเกินไปเปล่า?J” ผมหัวเราะกับความโง่ของยัยนี่ น่าสมเพช.. ก็อีแค่ผมโกหกว่าป้องกัน แล้วยัยนี่ก็ดันเชื่อ แถมยัยนี่ยังไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าผู้ชายคนก่อนๆนะ..ป้องกันรึเปล่า! โง่จริงJ
“ไอ้จองกุก..ไอ้เลว! ไอ้x..มึงหลอกเพศแม่มึงนะรู้มั้ย!!” หญิงสาวกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ชี้หน้าด่าร่างสูงปาวๆๆ…
“หุบปากสะ!!!” ร่างสูงเริ่มโมโหเมื่อยัยหน้าโง่นี่ด่าถึงชาติเกิดเขา..
“ไม่หยุดโว้ย!! ไอ้จองกุก..ไอ้เลว กรี๊ดดดดด ฉันจะแจ้งตำรวจให้มาฆ่าแก!!”หญิงสาวชี้หน้าด่าเหมือนคนบ้า..
“ก่อนจะฆ่าฉันหัดดูสังขารตัวเองสะบ้าง!” จองกุกหยิบอาวุธที่บรรจุด้วยลูกกระสุนขึ้นจ่อหญิงสาว..
“…..” หญิงสาวดูตกใจไม่น้อย..
“ฉันให้เธอเลือก…ว่าเธอหรือเด็กจะตายก่อน??” คนอย่างจอนจองกุกไม่ปล่อยไอ้มารหัวขนเกิดมาลืมตาดูโลกเพราะไอ้ยาปลุกเซ็กส์บ้าบอนั่นหรอก!!
“จะ..จองกุก..เมื่อกี๊ฉันขอโทษนะ..นะ” หญิงคลานมากอดขาชายหนุ่มอย่างอ้อนวอนพร้อมกับน้ำตาที่กำลังหลั่งไหล..
“..ทีตอนพูดไม่กลัวตาย..ทีตอนนี้มาทำเป็นกลัว!!! เอาละ..ได้วาลาตายแล้วJ” ร่างสูงเหนี่ยวไกปืนดัง แกร๊ก…
“ไม่!! ไม่ จองกุกไม่…ไม่ ไม่อยากตาย ฮือออ..” หญิงสาวหน้าตาสะสวย ดาวประจำชั้นเรียน..แต่ตอนนี้หน้าตาน่าเกลียดอย่างไม่น่าให้อภัย..หึๆ..
ปั่ก!!
“โอ๊ยยย..” หญิงสาวร้องโอดโอยเมื่ออีกคนเตะเธอที่กำลังเกาะขาอ้อนวอนอย่างไร้เยื่อไย..
“ลาก่อนนะ…ลูกรัก หึ!” ร่างสูงยิ้มมุมปากเหมือนคนโรคจิต
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ปัง!!!
ติดแท็ก #ฟิคดมฟ
CRY .qนิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โดนอ่ะ >\\<
สัญญาเปนสัญญานะ ห้ามทำอะไรวีฮยอง
อยากรู้ว่ามันจะเป็นอย่างที่คิดป่าวไรท์รีบมาต่อเร็วๆ
วี ถ้ากุกรู้ว่าวีคือแฟนใหม่จินจะทำไง
น่ากลัวววววว
#ไรต์รีบอัพเร็ว ๆ นะค่ะ รออยู่