[ Fic BTS JINV ] The men flirt หัวใจฉันไม่ใช่ของนาย

ตอนที่ 27 : ตอนที่ 26 :: รักสิ

26

รักสิ

“ลงมาได้แล้ว..จะนั่งยั่วยุงให้มาดูดเลือดรึไง”

“ก็ไม่ได้อยากจะนั่งนักหรอก” ผมก้าวเท้าลงมาจากรถเปิดประทุนของจิน… ชิ่ช้ะ!นั่งเหม่อคิดอะไรเรื่อยเปลื่อยไม่ได้รึไงกันนะ  ผมก็แค่กำลังสงสัยว่าเขาพาผมมาที่ผับนี้ทำไมกันก็แค่นั้น!

“ปากดี!”

“……” ดีไม่ดีไม่รู้ละ ตอนนี้คือ พา กู มา ทำ ไม ว่ะ ??

“ตามมา..” เขาว่าก่อนจะเดินเข้าไปที่ผับนั่น.. ให้ตายจริง ขนาดผมยังเดินไม่ถึงประตูทางเข้าเสียงเพลงแดนซ์ยังดังขนาดนี้เลย..แล้วถ้าผมเข้าไปนี่ผมไม่เต้นเลยหรอครับ?? ห้ะ ไม่ใช่ๆๆ ถ้าผมเดินเข้าไปนี่หูผมจะไม่ระเบิดเลยหรอครับ?? -.-

“อ้าว!ทำไมไม่เดินตามาละ..จะยืนอ่อยพนักงานหน้าประตูหรอ??” จินว่าก่อนจะเดินมาลากผมเข้าไป..

อ่อยเอ่ยอะไรกันห้ะไอ้บ้าจิน! พูดไม่ดูหน้าตารูปร่างลักษณะของคนยืนเฝ้าหน้าประตูเล้ยย ตัวใหญ่ ถึกบึกบึน ขนาดนี้…ใครจะไปอ่อยว่ะครับ-___-;; แค่คิดชีวิตก็สั้นล่ะ…

ผมถูกจินลากเข้ามาในผับ ที่นี่มีคนเยอะแยะเต็มไปหมด แถมยังมีแสงสีอะไรก็ไม่รู้ ยิ่งกลิ่นพวกแอลกอฮอล์มันทำให้ผมจะอ้วก T^T

“เป็นอะไร ทำหน้าเหมือนคนไม่ได้ขี้มาสามปี”

“หยาบคาย!” ถ้าไม่ได้อึอึ๊มาสามปีกูคงต้องไปหาหมอรักษาตูดล้ะสงสัยจะมีปัญหา-0-

“ไปเร็วเพื่อนฉันรออยู่..” จินพูดแล้วก็ลากแขนผมไป… ชีวิตนี้ให้กูลากมันบ้างก็ได้นะ โดนลากมาทั้งเรื่องละ TOT

“นี่ๆถามก่อน!นายมาฉันมาทำไมกันเนี่ย??”

“พามางานปาร์ตี้วันเกิดแฟนเพื่อน”  โห!อย่างหมอนี่ยังจะมีเพื่อนอีกหรอ? นิสัยแบบนี้ไม่น่าจะมีใครคบนอกจากชูก้าละ -0-;;

“แล้วฉันไปรู้จักแฟนเพื่อนนายตอนไหนมิทราบทำไมฉันจะต้องมาด้วย!”

“ขี้เกียจขับรถไปส่งบ้าน”

“……” มันพาผมมานั่งที่โต๊ะที่มีป้ายติดอยู่ว่า V I P

หูวววววเป็นโต๊ะสำหรับแฟนคลับบิ๊กแบงโดยเฉพาะเลยหรอเนี่ย *0* [ข้ามบรรทัดนี้ไปค่ะ55]

“ไง”

“เช้ดดดดด!ไอ้จุนมึงหล่อขึ้นว่ะ” จินนั่งข้างๆคนสูงๆปากกว้างหน่อยก่อนจะทักทายกัน  แล้วถัดไปอีกข้างก็มีเจโฮป นั่งร่วมโต๊ะเช่นกัน… แล้วชูก้าละ

“ใจว่ะเพื่อน.. โห!แฟนมึงน่ารักไม่เบา” คนที่ชื่อจุน(มั้ง)พูดกล่าวขอบคุณเพื่อน แต่ไอ้ประโยคสองนี่มันกระซิบครับ..

“น่ารักตรงไหน? ขี้เหร่จะตาย..” จินพูดก่อนจะเหร่มองผมนิดๆ..

เอ๊ะ! พวกเขานินทาผมหรอ ??

“ใครตาย!” ผมหันไปบอกเขาเบาๆ

“ไม่รู้สิ..แถวๆนี้แหละ” เขาว่า

“เจโฮป..หมอนี่แช่งนายอ้ะ” ผมว่าก่อนจะชี้ไปที่จิน..ความจริงผมก็รู้หรอกว่ามันอะหมายถึงผม แต่ผมก็แกล้งโยนไปหาเจโฮปเฉยๆ -0-

“ฮ่าๆๆ..แฟนมึงนี่น่ารักว่ะ…ใสๆ” จุนหัวเราะ…

ใคร? ใครแฟน? =0=

“ฉันไม่ใช่แฟนเค้านะ!”

“โอเคๆเชื่อก็ได้…ชื่อไรละนายอะ ฉันชื่อคิมนัมจุนนะ” คิมนัมจุนนี่เอง นึกว่าชื่อจุน

“ชื่อวี…” ผมตอบไปแค่นั้น..

“แล้วแฟนมึงอ้ะ?” จินหันไปถามนัมจุน

“ไปแดนซ์ตามประสาสาวๆ”

“เฮ้ยย!ไอ้จินมึงมาตอนไหนว่ะ..” เสียงคุ้นเคยดังขึ้นทำให้ทั้งโต๊ะหันไปมอง..

“เมื่อกี๊…แล้วมึงอะไอ้ก้า!ไปไหนมา..”

“ไปหาเหล้าแดกมาครับ”ชูก้าพูดก่อนจะเดินมานั่งข้างๆเจโฮป

“ไอ้ก้า ทำไมมึงเดินแปลกๆว่ะ” คนข้างๆผมเขาเหมือนจะสงสัยกับท่าทีการเดินของคนอื่นมาก

“หะ..หา..กู..กูก็ปกติ” ชูก้าพูด..

“โห่พี่!อย่าถามว่าทำไมพี่ก้าถึงเดินแปลกๆ..ให้ถามว่าเมื่อคืนผมกับพี่ก้าสนุกเปล่า ดีกว่า!” เจโฮปพูดขึ้นแล้วโอบไหล่ชูก้าไว้..

“หูยยยยยยย” จินกับนัมจุนร้องแซวเพื่อนตัวเอง…  นี่เจโฮปกำลังจะซื่อว่า.. ตัวเองกับชูก้านั้น  โอ้ยยยยย ไม่อยากจะคิด TOT

“ไอ้ก้า..มึงก็ไม่เบานะ ไปเอาน้องมันได้!” นัมจุนพูด

“ไอ้เชรี่ย..มึงต้องบอกไอ้โฮปต่างหากว่า ‘มึงก็กล้านะ มาเอาเพื่อนของพี่ตัวเองได้’ อะ” ชูก้าพูด….

“ฮ่าๆ สรุปกูจะพูดทั้งสองอย่างละกัน…”

“แจ่มไปเลยพี่J…” เจโฮปพูดก่อนจะชูนิ้วโป้งให้นัมจุน แล้วพวกเขาก็หัวเราะกัน..

คือ ขอโทษนะ.. เห็นหัวกูบ้างป้ะ ??  พวกมันคุยกันออกรสออกชาดมากครับ แต่ผมนี่สิ ไม่เข้าใจที่พวกเขาพูดกันนะครับ.. แต่ผมก็เข้าใจนะครับว่าเขาเพื่อนซี้กันเลยคุยกันมันส์ไม่สนใจชาวบ้านแบบนี้อะ…

แต่ไอ้คนข้างๆผมนี่นะสิครับ… ลากผมมา ทั้งๆที่ไม่ได้ถามผมด้วยซ้ำว่าอยากมามั้ย? พอลากมาก็ไม่สนใจไม่ดูดำดูดีห่าอะไรเลย มาถึงปุ๊บ! ลากกูเข้าผับ แล้วพากูมานั่ง มึงนั่งโซ้ยเหล้า กูนั่งแดกลม.. มึงคุยกับเพื่อน กูคุยคนเดียว(ในใจ) มึงสนุกสนาน  กูนั่งเซ็ง.. L

คือแบบ… เข้าใจอารมณ์ผมมั้ยครับ? น้อยใจนะL จะให้ผมลุกไปหาที่นั่งที่อื่นก็กลัวว่ามันจะไม่ปลอดภัย เพื่อโดนฉุดจับไปปล้ำผมทำไงอ้ะ ?? ผับนะครับไม่ใช่บ้านพักคนชรา  แถมที่นี่เดินไปทางไหนก็คงเจอแต่คนประเภท ผู้ชายดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ผู้หญิงเป็นกระ_รี่  มันทำให้ผมไม่อยากจะเดินไปไหน…ผมกลัวนะพูดเลยTOT

“นี่…เดี๋ยวกูจะเล่าเรื่องไอ้จินให้ฟัง”

“อย่างกูมีเรื่องให้เล่าด้วยหรอว่ะ??” จินหันไปหาชูก้า

“โห!ไอ้ห่า..ก็คนข้างๆมึงไง..มีให้เล่าบานเป็นกระด้งเลยมึง” ชูก้าพูด

“….” ผมแอบเหลือบตามองเพราะรู้สึกเหมือนพวกเขาจะพูดถึงผม-.,-

ครืด ครืด

ผมกดดูข้อความจากมือถือที่สั่นเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว.. อ๋อ จากอาร์มี่เพื่อนรักผมเอง

‘วี ฉันเห็นแกนั่งอยู่กับพวกคุณจินด้วยอะ เดินมาหาฉันหน่อยสิฉันไม่กล้าเดินไปหาแก’

ห้ะ .. อาร์มี่อยู่ที่นี่ด้วยหรอ? ไม่น่าเชื่อ ..ผมรีบพิมพ์ข้อความตอบกลับ…

‘อยู่ไหน…เดี๋ยวเดินไปหา…’

สักพักข้อความก็ถูกตอบกลับ…

‘หันมาทางซ้ายสิ….ฉันนั่งอยู่กับรุ่นพี่กาอิน’

ผมหันไปตามที่อาร์มี่บอกแล้วก็เจอรุ่นพี่กาอินสุดสวยเซ็กซี่สาวฮอตประจำโรงเรียนและก็มีอาร์มี่กับจีมินนั่งอยู่ด้วย…

“เดี๋ยวมานะ….” ผมหันไปบอกจินเบาๆ..

“ไปไหน”

“ไปหาอาร์มี่” ผมตอบ..จินพยักหน้าเบาๆเชิงอนุญาต

[JIN PART]

ผมมองร่างบางเดินไปยังอีกโต๊ะก่อนจะหันกลับมาสนใจเพื่อนฝูงต่อ..

“เฮ้ย!ไอ้จิน…ทำไมแฟนมึงทำหน้าบูดๆว่ะ” นัมจุนเพื่อนซี้ที่เพิ่งกลับมาจากสิงคโปร์พูดขึ้น

“หน้าก็เป็นงั้นแหละ..” ผมพูดปัดๆก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม.. เสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มนี่ ทำให้ผมคึกดีจัง…ไม่ได้มาที่แบบนี้นานเท่าไหร่แล้วหลังจากซื้อเจ้าเปี๊ยกมาในราคาหลายล้าน…

“เออนั่นดิ..กูเห็นตั้งแต่กูมานั่งละ เริ่มทำหน้าบึ้งทันทีอ้ะ..กูไปทำอะไรให้วีโกรธป่าวว่ะเนี่ย?” ชูก้าพูด…

“กูว่าไม่น่านะไอ้ก้า..กูว่าเพราะไอ้จินว่ะ”

“กูอีกละ” ผมพูด… โดนไปสะทุกอย่างอะครับ..

“เออ! มึงน่าจะสนใจเขาหน่อยนะ…ดูจากท่าทางแล้วขี้งอนเก่งเหมือนกัน” นัมจุนพูด

“สุดๆอะมึง…งอนไอ้จินจนหนีออกจากบ้านไอ้จินแล้วหายไปเลยอะ” ชูก้าพูด..ไอ้ห่านี่ก็ชอบส่งเสริม..เข้ากันดีแท้พวกมึง -3-

“ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ? เห้ยมึงไปทำอะไรให้เขาโกรธว่ะ ”

“ก็ขอปล้ำเขา แต่เขาไม่ให้ปล้ำไงพี่…แสนดีมั้ยล้า?พี่ชายผม ฮ่าๆ มีการขอด้วย” ไอ้โฮป…ร้องเท้าสักข้างมั้ยครับน้องรัก? -___-;;

“เฮ้ยจริงดิ่?? ฮ่ะๆๆ อย่างมึงเนี่ยนะขอ..ปกติปล้ำเลยไม่ใช่อ่อว่ะ? ฮ่าๆๆ” นัมจุนพูดไปหัวเราะไป  อารมณ์ดีมากมั้ยสัตย์ -_-

“ก็ใช่ไง..ผมถึงบอกว่าแสนดีไงพี่ ฮ่าๆๆ พอเขาไม่ให้ แม่งก็โกรธเขา…” เจโฮปพูด

“เออใช่ๆ แล้วไอ้จินแม่งไม่สบายเว้ย แล้วมึงรู้ใช่มั้ยพอมันไม่สบายแม่งจะไม่ยอมอะไร??” ชูก้าถามนัมจุน

“แดกยา”

“อ้ะถูกต้องงงง!แล้วทีนี้วีมาป้อนยาครับท่าน..แล้วแม่งก็ไม่ยอมแดก ทีนี้วีใช้ปากครับ พอจูบกันปุ๊บนะ…”

“เหี้ยๆๆๆๆ หยุดเล่า!!” ผมพูด

“ไอ้สัดกูจะฟัง…”

“ไม่มีอะไรหรอก จูบกันเสร็จกูก็พูดให้เขาเสียใจ แค่นั้น แล้วเขาก็…หนีไป” ผมพูด

“โหดสัดว่ะ…แล้วมึงก็ไปง้อเขาใช่มั้ย?”

“เออ..”

“โถ่..ไอ้จินเรา..รักเขาก็บอกว่ารักไปสิว่ะ จะปากแข็งทำห่าอะไร?” ชูก้าพูด

“…..” ผมไม่ตอบอะไรครับ… แค่กำลังคิด….ว่าผมรักวีจริงๆใช่มั้ย?

“ไม่ต้องคิดนานเพื่อน…คืนนี้แหละ!รู้คำตอบเลย” นัมจุนพูดก่อนจะมองด้วยสายตามีเล่เหลี่ยม

“โว๊ะ!ไม่เอาเว้ยยย ถ้าเขาหนีกูไปอีกละ?”

“นั่นไง โป๊ะเช้ะ! มึงรักวีจริงๆด้วย..มึงติดกับดักกูละ ฮ่าๆๆๆ” นัมจุนพูดก่อนจะหันไปขำกับชูก้าและเจโฮป…..

ไอ้เพื่อนเวร….

“อ้าวแล้วมึงสองคนจะไปไหนว่ะ?” ผมหันไปถามชูก้าที่กำลังลุกขึ้น..

“หาเหล้าแดกเพิ่ม”

“เออๆ” ผมตอบปัดๆก่อนจะมองขวดเหล้าบนโต๊ะที่หมดแล้ว..สรุป ตอนนี้ผมอยู่กับไอ้น้องตัวดีสองคนครับ…

“พี่…”

“อะไร”

“รักวีก็บอกไปดิว่ารัก”

“…..”

“จะปากแข็งอะไรนักหนา…”

“…..”

“นอกจากวีที่รอคำว่ารักออกจากปากพี่แล้วยังมีใครอีกรู้มั้ย?”

“ใครวะ”

“คนอ่านไง…ไม่สงสารเขาหรอ?เขารอพี่ให้บอกรักวีอยู่นะ..” [สงสารชั้นด้วยชั้นก็รอ-_- :ไรท์]

“……”

“ขนาดผมที่ว่าปากแข็งแล้วอะ..ผมยังกล้าที่จะบอกรักเพื่อนพี่เลย..”

“มึงรักไอ้ก้าจริงๆหรือมึงเอาเล่นๆว่ะ??กูถามเลย”

“เฮ้ย!คนนี้ผมเอาจริงนะเว้ย..เห็นพี่แกครั้งแรกแล้วแบบว่าวิ่งเข้าเซเว่นซื้อถุงยางแทบไม่ทันอะ”

“……” สรุป ไม่ว่าจะสถานการณ์ใดๆไอ้น้องรักมันก็หื่นสินะ-.,-

“เมื่อคืนผมบอกรักพี่ก้าทั้งคืนเลย..พี่ก้าก็บอกรักผมทั้งคืนเหมือนกัน…โหยยเสียดายพี่ก้าเขาบอกรักผมจนเหนื่อยเลยหลับไปก่อน อดต่ออีกรอบเลย…เมื่อคืนได้แค่สามรอบเองT^T”

“เหอะๆนี่มึงกะจะไม่ให้เพื่อนกูเบ่งตูดเวลาขี้เลยหรอว่ะ?”

“โถ่ๆพี่..อย่าอิจฉาผมสิ >< ”

“ไม่ได้อิจฉาเว้ยย”

“อ๋อหรออ? จะพยายามเชื่อละกันนะ สู้ๆนะเว้ย!บอกรักวีสักทีนะจะได้ไม่เป็นภาระของคนอ่านเค้าT^T”

“เฮ้ออออออ”

“ไปละ” มันพูดแล้วลุกหนีไปไหนแล้วก็ไม่รู้….ช่างแม่งเหอะ!นั่งคนเดียวก็นั่งได้-_-

“มาแล้วครับ..” เสียงชูก้าเพื่อนฮักนี่เอง -_- มันพูดก่อนจะวางแก้วเหล้าให้ผม…

หืมมม..วางให้ก็แดกสิครับ คิกๆ ของฟรีครัช พี่นัมจุนเขาเลี้ยง-w-

“แดกเยอะๆมึง!”

“อ้าาส์ ของฟรีมันอร่อยแบบนี้นี่เอง” ผมพูดก่อนจะกระดกแก้วดื่มไปเรื่อยๆ

“มึง”

“อะไร”

“จำคำกูไว้ให้ดีๆนะ..แล้วเอาไปคิดในคืนนี้”

“?”

“..มึงซื้อตัววีมาทำไม เพราะอะไร

..มึงไปตามวีกลับมาทำไมเพราะอะไร

..มึงกลัวจองกุกจะเจอวีทำไมเพราะอะไร

..ตอนที่วีไปทำรายงานบ้านเพื่อนทำไมมึงนอนไม่หลับเพราะอะไร”

“คำถามยาวไปมั้ง”

“กูไม่ได้ถามมึง กูแค่บอกให้มึงจำใส่หัว”

“เออๆ”

“เออๆเดี๋ยวกูไปตามวีมาให้นะ”ชูก้าเดินออกไปพร้อมไอ้นัมจุน…ผมนั่งคนเดียวอีกแล้วครับTOT

ผมวางแก้วลงกับโต๊ะกระจกเสียงดังปั๊ก…แล้วหยิบขวดเหล้าเทใส่แก้วอีก…

ผมรู้สึกว่าโซฟาวีไอพีที่นั่งอยู่มันยุบลงไป…

วีรึเปล่า…

ผมวางแก้วไว้บนโต๊ะอีกครั้งก่อนจะหันไปมองอีกคน..

“มาทำไมอีก”

“หืมม…ทำไมจะมาไม่ได้ละ..”

“……”

“ก็แค่มาดูหน้าแฟนใหม่ของคนเก่าอีกแค่นั้น..ไม่ได้หรอ?”

“จองกุก!”

แค่คิดก็เดือดแล้วครับ…จะอะไรละ.. หลังจากที่ผมเลิกกับจองกุกแล้ว เขาก็มาเอากับไอ้นัมจุนต่อ…ไอ้นัมจุนแม่งเมาไม่รู้เรื่อง จองกุกเห็นว่าเมาแม่งก็เอาดิ่ครับ..เอาไม่พอแม่งยังใส่ร้ายเพื่อนผมว่าขืนใจมัน แรดจริงๆ..

“คิกๆ แต่แฟนใหม่นัมจุน..นี่ก็สวยไม่เบาเลยนะ นายว่ามั้ยJ” จองกุกว่าก่อนจะยิ้มร้าย..

จู่ๆเขาก็เอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำที่บรรจุน้ำสีอำพันไว้ก่อนจะยกขึ้นดื่มอย่างวิสาสะ

“ใครให้ดื่ม!ฉันไม่อนุญาติ”

“ตายจริง..ขอโทษละกันJ”

“x”

“ไปละ..วันนี้แค่มาทักทายJ”  เขาพูดก่อนจะลุกออกไป…

เหอะ..ทักทายหรอ?? ปัญญาอ่อน L

[ V PART ]

“อ้าวว..หายไปไหนกันหมดละ?” ผมเดินมาที่โต๊ะวีไอพีที่จินนั่งอยู่.. แต่ไม่พบใครเลยนอกจากเขาคนเดียว…

“ไม่รู้แม่ง!”

“…..” ผมชะเง้อมองหาชูก้าแล้วก็นัมจุน.. ปล่อยให้เพื่อนซี้มานั่งคนเดียวได้ไง? หรือว่าชิ่งหนีให้จินจ่ายตังค่าเหล้าทั้งหมดว่ะ? ฮ่าๆๆๆๆ คงตลกน่าดู ><

“มานี่สิ….”

“หา” ผมหันไปตามเสียงเรียกของอีกคนที่กำลังตบเบาะโซฟาข้างเขาๆ

“มานั่งนี่…”

“?”

“เร็วๆ” ผมเดินไปนั่งข้างๆเขาก่อนที่เขาจะดูอารมณ์เสียไปมากกว่านี้…

“….” ผมวางแก้วแป๊บซี่ที่ชูก้าให้มากับโต๊ะ…

“…..” ร่างสูงเอามือสอดเข้ามาโอบเอวผมไว้หลวมๆ

“สนใจกันได้แล้วหรอ?”

“หืม..อะไรนะ”

“ปะเปล่า”

“โทษที..ไม่ได้เจอไอ้จุนมันนานเลยแฮงค์กันมันส์ไปหน่อย”

“…..”

“เลยไม่ได้สนใจนายเลย…”

“เพิ่งรู้หรอ?ว่าไม่ได้สนใจ..นี่ผับนะตาบ้า ถ้าฉันถูกจับไปข่มขืนเอาทำไงละ??นายก็ยังคงสนุกกับเพื่อนต่อไปงั้นสิ”

“ขอโทษๆ”

“…….”  พอเขาบอกว่าขอโทษผมเลยใจอ่อนลงมาบ้าง..

“……”

“เป็นอะไร…นี่!หยุดนะ อื้มม” ผมรู้สึกว่าเขาขยับตัวบ่อยมากผมเลยหันไปถาม พอแค่นั้นละ…

“……” เขาจูบผมโดยไม่ทันตั้งตัว…ให้ตายเถอะ เมาแล้วงั้นหรอ?? เมาแล้วมาทำแบบนี้อะนะ?

“อื้มมมม..ปล่อย!เป็นบ้าอะไร??” ผมผลักตัวเขาออกได้สำเร็จ..

“ไม่รู้…รู้สึกแปลกๆ”

“หะ?”

“ไม่ไหวว่ะ” เขาพูดไม่จบคำดี เขาก็ลากผมไปแล้ว…

“ไปไหน…ปล่อยก่อนดิ่”

“ไป…นอน”

“นอน? กลับไปนอนบ้านนู่นจะมานอนทำไมที่นี่ละ” ผมถูกลากขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น3ของผับ ก่อนที่เขาจะเดินไปทางเค้าเตอร์ที่มีพนักงานนั่งอยู่….

ผมหันไปมองรอบๆ ให้ตาย…มันเหมือนโรงแรมไม่มีผิด

“คุณจินใช่มั้ยค่ะ”

“ใช่”

“เชิญชั้น4ห้องGเลยค่ะ ส่วนค่าชำระไม่ต้องนะค่ะ คุณคิมนัมจุนมาชำระให้แล้วคะ”

ชำระให้แล้ว?

ทั้งผมและจินคิดในใจ….ชำระให้แล้วงั้นหรอ?? มันมีแผนกันใช่มั้ยว่ะ

“มาเดินตามมา…”

“ที่นี่มันอะไร? โรงแรมของผับหรอ??”

“อืม..”

“อ้ะ…” ผมหยุดเดินกระทันหัน…

อะไร….

ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน…

เขารู้สึกมึนๆหัว…ก่อนจะวูบๆวาบๆในตัวยังไงก็ไม่รู้…

ร่างสูงมองร่างเล็กที่เริ่มมีเหงื่อซึมออกมา… ตอนนี้ในใจของเขากำลังคิดว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันวางยาปลุกเซ็กส์เขากับวีรึเปล่า…เพราะตอนนี้เขากำลังร้อน ร้อนทั้งตัว…

“อึก…จะ..จิน”

“…..” ร่างสูงไม่ยอมให้ร่างบางพูดจบเขาอุ้มอีกคนเดินเข้าไปในลิฟท์เพื่อขึ้นไปอีกชั้น…

“รู้สึกแบบนั้นใช่มั้ย…”

 

------ฉากไม่เหมาะสมอยู่บนfacebookค่ะ-------
 

หมดแล้ว…เวอร์จิ้นของเขา….เวอร์จิ้นของคิมแทฮยอง..

ร่างเล็กขมวดคิ้วงุ่น…พลางนึกเรื่องอื่นในใจ

“นอนได้แล้วไม่เหนื่อยหรอ?..เหงื่อท่วมขนาดนี้”
“จิน..”

“ครับ” ร่างสูงจูบที่ริมผีปากบางอีกครั้ง

“ถามอะไรหน่อย…”

“ว่าไงครับ?”

“….รักกันบ้างรึเปล่า?” ร่างเล็กเอ่ยเสียงแผ่ว… ร่างสูงนิ่งคิด…

รักวีรึเปล่า??...

‘..มึงซื้อตัววีมาทำไม เพราะอะไร’

เพราะอะไรละ..เพราะเขาน่าสงสาร… ผมจำได้ แววตาของวีวันนั้นที่ขอร้องผม…มันดู..

น่าหลงไหล..

‘..มึงไปตามวีกลับมาทำไมเพราะอะไร’

…เพราะขาดวีไม่ได้…

‘..มึงกลัวจองกุกจะเจอวีทำไมเพราะอะไร’

…เพราะผมกลัวว่าวีจะเกิดอันตราย…

‘..ตอนที่วีไปทำรายงานบ้านเพื่อนทำไมมึงนอนไม่หลับเพราะอะไร’

…เพราะผมคิดถึง…

แล้วสาเหตุของความคิดถึงมันมาจากความรักรึเปล่าละ?

ผมนั่งคิดถึงคำถามต่างๆนาๆว่าผมรักวีรึเปล่า..ซึ่งคำตอบผมได้นานแล้วJ

แต่ใจยังไม่กล้าพอ…

“รักสิครับ..”

“…..” ร่างเล็กมองหน้าอีกคนอย่างไม่เชื่อหู…

“ลีลาเด็ดแบบนี้ไม่ให้รักได้ไงJ”

รู้มั้ย..ตอนนี้หัวใจของคิมแทฮยองนะ

มันเต้นจนจะระเบิดแล้ว..

ตอนนี้ชูก้าที่กำลังนั่งเป็นหมอนอิงให้เจโฮปที่เมาแอ๋อยู่ ถัดไปเป็นคิมนัมจุนที่กำลังกอดคอสวีทกับแฟนสาว…

“มึง…กูควรพาเด็กนี่ขึ้นไปนอนก่อนมั้ยว่ะ??” ชูก้าถาม

“เออๆก็ดีว่ะ กูก็ง่วงละ ขี้เกียจกลับบ้าน..” แน่ละตอนนี้เวลาตีสองแล้วนี่…

“เออๆ” ชูก้าปลุกไอ้เด็กนี่ให้ตื่นมันเป็นเรื่องยากนะครับ

“อื้อ..จะปลุกทำไม??”

“ขึ้นไปนอนก่อนมั้ย??”

“อือๆ ก็ดีๆ” เจโฮปพูดก่อนจะเดินเซไปเซมาจนชูก้าต้องมาพยุง…

“เดี๋ยวกูไปส่ง..จะได้ไม่ต้องเสียค่าห้อง” ครับ..ไอ้จุนมันเป็นน้องชายของเจ้าของผับที่นี่ครับ..เรื่องนอนเนี่ย ผมนอนฟรีตลอดด

 ระหว่างที่พวกผมกำลังก้าวออกจากลิฟท์นั้น… ร่างบางๆที่คุ้นเคยแต่กลับไม่ชอบขี้หน้านัก ก็เดินมาออกมาจากห้อง C ชั้น5..

“จองกุก”

“……” มันมองหน้าพวกผมก่อนจะเดินชนไหล่ผมออกไป…

“แม่งไปม่อใครมาอีกละว่ะ เสื้อผ้าหลุดลุ่ยมาเชียว..” นัมจุนพูด..

เหอะ…ไม่อยากจะใส่ใจนักหรอก… L

 ติดแท็ก #ฟิคดมฟ

ตอนนี้ยาวมากพอสมควรเลยนะค่ะ พิมพ์มือหงิกเลยค่ะ ฉากเอ็นซีนี่เครียดมากค่ะ ไม่สนุกยังไงขออภัย เต็มที่สุดๆแล้วค่ะ U.U

CRY .q