ตอนที่ 2 : ตอนที่ 1 :: ขายตัว
1
ขายตัว
“อืมม…” ร่างบางครางขึ้นพร้อมลืมตาหลังจากนอนมาได้8ชั่วโมงแล้ว..
แต่สิ่งที่เขาคิดแวบแรกในหัวคือ…
ที่นี่ที่ไหน?
มันไม่ใช่ห้องนอนของเขาเหมือนปกติที่เขาจะตื่นมาเห็นบรรยากาศในห้องนอนที่แสนคุ้นตา!
แล้วมันที่ไหนละ!!!!
ร่างบางลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินออกไปเปิดประตู!
“เฮ้ย!!” ชายอีกคนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าประตูร้องขึ้นเมื่อร่างบางเปิดประตูไป…
“เอ่อ…..”
“นาย…ตื่นแล้วหรอ?” ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งพูด
“อะ…เอ่อ! คงงั้นมั้ง…” ร่างบางที่จู่ๆก็ตื่นขึ้นมาแล้วมาเจอกับชายแปลกหน้าที่ไหนไม่รู้ถาม…ก็เลยอึนๆ
“นี่นาย!กลับเข้าห้องไปก่อนนะ!เดี๋ยวเจ๊ เขาเดินมาเห็นเข้าแล้วฉันจะซวยเอาว่าทำไมไม่เฝ้านายปล่อยให้นายเดินออกมาเพ่นพ่านได้!” ชายอีกคนหนึ่งดันร่างบงให้กลับเข้าห้องไป….
อะไรของเขา??
แอ๊ด……
เสียงประตูเปิดขึ้นอีกครั้งพร้อมหนุ่มคนเดิมที่เดินเข้ามา…
“เฮ้!นายโอเคนะ” ชายหนุ่มพูดพร้อมลงมานั่งข้างๆแทฮยอง
“อืม…ก็…โอเคมั้ง”
“อืม…ดีแล้วละ”
“ผมมาที่นี่ได้ยังไงหรอ?บอกที..แล้วที่นี่ที่ไหน??”
“ที่นี่นะ…มันคือร้านอาบอบนวด!! แล้วนายก็ถูกจับตัวมา!”
“ห๊ะ!!!! อาบอบนวดงั้นหรอ!!!!” แทฮยองตะโกนออกมาอย่างอึ้งๆ
ก็ใครมันจะไปรู้ละ! จู่ๆเขาก็ถูกจับมาที่อาบอบนวดนี่นะ….บ้าไปแล้ว!!
“ชู่ววว!! เงียบๆสิ…เดี๋ยวเจ๊แกก็ได้ยินแล้วนายจะเดือดร้อนนะ” ชายอีกคนพูด
“แล้วผมจะออกไปยังไงละ?? ช่วยผมทีนะ!!”
“ไม่ได้หรอก!! นายไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้! เหมือนฉัน!”
“พี่ก็ถูกจับตัวมาหรอ??” ร่างบางหันมาถามพร้อมนั่งกอดเข่า
“ใช่!! แต่ฉันไม่ได้ถูกจับมาขายตัวหรอกนะ…เพราะฉันนะไม่หล่อเลย…ก็เลยได้มาเป็นคนใช้แทน!! แต่ถือว่าพี่ยังนับว่าโชคดีอยู่นะ!! ถ้าจับคนหน้าตาดีๆมาได้ ก็จะถูกจับไปนั่งตู้โชว์หน้าร้าน…แล้วก็จะเสร็จไอ่เฒ่าหัวงู!!!”
“งั้นผมคงไม่โดนฟันใช่มั้ย??”
“จะบ้าหรอ!! นายออกจะน่ารักขนาดนี้..นายต้องถูกจับไปโชว์ที่ตู้หน้าร้านแน่ๆ”
“พี่…พี่ช่วยผมหน่อยนะ!! พาผมออกไปที นะ ๆ ๆ นะพี่! ขอร้อง!” ร่างบางไปเขย่าแขนชายอีกคนหนึ่ง
“พี่ก็อยากจะช่วยนายอยู่หรอกนะ! แต่…พี่ทำไม่ได้จริงๆ !! ถ้าเจ๊รู้ พี่ต้องตายแน่ๆ”
“พี่…แล้วพี่ไม่อยากออกไปหรอ!”
“อยากสิ…แต่มันก็แค่เมื่อก่อน!! ถึงพี่ออกไป ชีวิตพี่ก็ไม่มีอะไรให้ทำหรอก…แฟนพี่ก็เฮงซวย…คบผู้ชายเป็นว่าเล่น!! พี่ไม่อยากออกไปแล้วละ” แทฮยองนิ่งคิดสักพักก่อนจะพูดขึ้น
“พี่!! แล้วพี่มาที่นี่ได้ไงละ…”
“มาเหมือนนายนั่นแหละ!!! โดนจับมา..”
“แล้วพี่ชื่ออะไร!”
“อ๋อ…พี่ชื่อสมพงษ์!! แล้วน้องละ”
“ชื่อวีฮะ !!”
“นายไม่เสียใจแล้วหรอ…แต่นายกำลังจะถูกฟันนะ”
“ไม่แล้วละ…อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิดไป!!! เพราะชีวิตผมมันก็ไม่ค่อยมีอะไรเหมือนพี่หรอก!!”
“ห๊ะ!! แปลกคนจังเลยนะ…คนที่โดนจับมา มีทั้งหญิงและชาย ทุกคนต่างกรีดร้องขอความช่วยเหลือ!! แต่นายกลับแปลก..ไม่เห็นจะเป็นแบบนั้นเลย..”
“ถ้าผมทำแล้วพี่จะปล่อยผมไปมั้ยละ?”
“ไม่!เสียใจนะน้อง”
“เห็นมั้ย! มันก็มีค่าเท่ากัน…”
“อืม….นั่นสิ!!” ทั้งสองคน ผม และพี่สมพงษ์ต่างคนต่างเงียบ……..
“แฟนพี่ชื่ออะไรนะ”
“เฮ้!นี่นายจะถามทุกอย่างเลยหรอเนี่ย..ฮ่าๆ แฟนพี่ชื่อสไปร์อะ….อย่างที่บอก…สไปร์หน่ะ!เหมาะกับสถานที่แห่งนี้มากที่สุดแล้ว”
“พี่นะบ้า!! ว่าแฟนตัวเองเฉยเลย..ถ้าพี่เขารู้คงโกรธพี่แน่ๆ”
“ช่างเขาสิ! พี่ไม่แคร์แล้ว…”
แอ๊ด……….
เสียงประตูเปิดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับผู้หญิงร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามา
“นี่!!อาสมพงษ์…ลื้อพาเด็กคนนี้ไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยนะ..แล้วพาไปที่ตู้โชว์..อั๊วจะรอ!” หญิงสาวร่างอ้วนท้วมพูดจบก็เดินออกไป
“ครับเจ๊!”
“ไปไหน?”
“ไปเตรียมตัวนะสิ!! นายจะได้ไปนั่งในตู้โชว์แล้วนะ…”
“ผม…ผมขอร้องไห้ได้มั้ยครับ!!” ร่างเล็กพูดพร้อมน้ำตาคลอเบ้า สมพงษ์มองร่างเล็กตรงหน้าก่อนจะยิ้มบางๆ
“เอาสิ!เต็มที่เลย…” ร่างบางตรงหน้าปล่อยโฮออกมา……สมพงษ์คงเข้าใจดี…ว่าเวลานี้มันเป็นเวลาที่เจ็บปวด…ไม่มีใครอยากจะทำมันหรอก
และร่างบางอย่างคิมแทฮยองนั้นก็กำลังรู้สึกแบบนั้น…ร่างบางปากไม่ตรงกับใจ ปากบอกว่าไม่เสียใจ..แต่ลึกๆแล้ว…เสียใจจนอยากเสียใจให้ถึงที่สุด…เขาบอกกันว่า…ถ้าเสียใจให้ถึงที่สุดแล้ว…ความเสียใจนี้ก็จะไม่มาหาเราอีก! และเขากำลังกลัว! กลัว ! กลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขา!!
เขากำลังจะถูกผลัดพลากความบริสุทธ์ไปงั้นสิ….
ใครก็ได้! พาผมออกไปที….ออกไปจากที่บ้าๆแห่งนี้!!!
ร่างบางยังคงร้องไห้อยู่อย่างนั้น…ก่อนที่จะถูกสมพงษ์พาไปอาบน้ำและแต่งตัว…
ไม่นานนักร่างบางก็ออกมาหน้าร้านด้วยชุดที่ล่อแหลมเป็นที่สุด…จะว่าเสื้อกล้ามก็ไม่ใช่! จะว่ากางเกงขาสั้นก็ไม่เชิง…แต่มันเป็นอะไรที่บางมากๆ
“ไอหยา!! น่ารักเป็นที่สุดเลย.. ป่ะๆ เข้าไปนั่งบนตู้โชว์เลยนะ” เจ๊พูด
“ไปสิ!! ขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ตัวขวาสุดนะ” พี่สมพงษ์ชี้ไปที่เก้าอี้ขวาสุด
“ผมต้องทำมันจริงๆหรอฮะ…” ผมหันไปถามเจ๊
“ แน่นอนสิ!! ถ้าไม่ทำละก็ หันไปถามอาสมพงษ์ได้เลยว่าจะเกิดอาไรขึ้น!” เจ๊พูด
“ไปเถอะ! เชื่อฉัน…คิดไว้สะว่า เซ็กส์คือเรื่องข้ามคืน พอพ้นช่วงข้ามคืนแล้ว ทุกก็จะเหมือนเดิม!! ”
สาบานกับผมทีเหอะ!ว่ามันคือคำให้กำลังใจ!!!!
“…” ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้อย่างช้า….ไม่ได้มีแค่ผมหรอกที่นั่งในตู้โชว์นั้นนะ..ยังมีผู้ชายอื่นอีกด้วย…แล้วแต่ละคนก็หน้าตาดีกันทั้งนั้น! จริงอย่างที่พี่สมพงษ์บอก…ใครหน้าตาดีก็จะถูกฟัน
ผมพึ่งสังเกตุนะ..ว่ามันมีสองตู้ ตู้หนึ่งเป็นฝั่งผู้หญิง ตู้หนึ่งเป็นฝั่งผู้ชาย…และอีกอย่างลูกค้าก็เยอะมากด้วย…แล้ว…
ผมจะรอดมั้ยนะ….
อยากร้องไห้!!
ผมแทบไม่อยากจะมองผู้คนภายนอกเลยละ…..กลัวว่าไอ่เฒ่างูมันจะมาเลือกผมจริงๆ
แต่…ไม่นานนัก
“อาแทฮยอง! ลูกค้าอยากได้ตัวหน่ะ” เจ๊พูดขึ้นจากนอกกระจก!
นี่ผมต้องไปจริงๆแล้วหรอเนี่ย! อยากจะบ้า…
ผมเดินออกไปจากตู้นี้อย่างว่าง่าย….
แล้วเดินไปหาเจ๊!
“นี่อาแทฮยอง! ดูแลลูกค้าดีๆละ…เอาเลยคะ!เชิญค่ะ นี่คะกุญแจ..” เจ๊หันไปพูดกับลูกค้าพร้อมยื่นกุญแจให้…
ผมไม่กล้ามองหน้า คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกค้าของผมเลย….ผมเลยก้มหน้าอย่างเดียว..
ผมถูกคนที่เป็นลูกค้าลากไปตามทางบรรได!
“นี่!!จะก้มหน้าทำไมห๊ะ”
เอ๊ะ!!!
เสียงแบบนี้!..................ไม่ใช่ตาแก่หัวงูสะหน่อย…ยังหนุ่มอยู่เลยแท้ๆ
ผมเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างอัตโนมัติ!
“……” ผมได้แต่มองชายหนุ่มตรงหน้าไขประตู…
“อยากช่วยฉันไขประตูหรอจ๊ะ..คนสวย” ชายหนุ่มหันมาพูด
“!!!!”
“มามะ…เรามาสนุกกันเถอะ!!” ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มมุมปากก่อนที่จะลากผมเข้าห้องแล้วล็อกประตู
ผลั่ก!
ผมถูกกะชากลงไปที่เตียงก่อนจะโดนคร่อม…
“ปล่อยนะ!”
“หืม…นายว่าอะไรนะ..”
“ปล่อย!!!!”
“เสียใจนะคนสวย! เราคงมีเรื่องสนุกกันทั้งคืนเลยละ” ชายหนุ่มตรงหน้ากดไหล่ร่างบางทั้งสองข้างลงกับเตียงก่อนจะก้มมาประกบจูบอันร้อนแรงแต่ร่างบางไปยอมอ้าปากให้อีกฝ่ายได้เข้าไปลิ้มรส…
“อื้ม…..อ่อยอ้ะ!!” ร่างบางพูดอู้อี้อยู่ในลำคอ
“ทำไมมันถึงดื้อด้านอย่างนี้นะ!!! เล่นตัวรึไง!!”
“ไม่ได้เล่นตงเล่นตัวอะไรทั้งนั้น!! ปล่อยนะ” ร่างบางดิ้นไปมาอยู่บนเตียง
“อะไรว่ะ!! คนแบบนี้อิ่เจ๊มันเอามาได้ไงว่ะ…” ร่างสูงพูดก่อนจะก้มมาจูบแถวๆซอกคอของร่างบาง…
“ปล่อยนะ…ไอ่เลวววววว!!!”
ผลั่ก!!
“โอ๊ยยย!ไอ่บ้า” ร่างสูงนอนจุกอยู่ที่พื้น หลังจากที่โดนแทฮยองถีบลงมาจากเตียง!
“ไปก่อนนะ…” ร่างบางลุกจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตู
“จะไปไหน!” ร่างสูงจับข้อมมือร่างบางเอาไว้!ก่อนที่จะเหวี่ยงไปที่เตียงอีกครั้ง
“ปล่อย!!!!”
ตุ้บ!!
“อ๊ะ!!” ร่างบางนอนขดเป็นกุ้งอยู่บนเตียงหลังจากที่ร่างสูงต่อยเข้ามาที่ท้องอย่างแรง! ก่อนที่จะกดไหล่ของร่างบางลงกับเตียงอีกครั้งพร้อมระดมจูบทั่วซอกคอ…
ทำไม! ทำไม! ทำไมเขาต้องทำกับผมแบบนี้ด้วย!!!!!
พระเจ้า!!! ผมทำอะไรผิด…ทำไมต้องส่งผมมาเกิด…ถ้าเกิดมาแล้วมันไม่มีดีอะไร…
ก็อย่าเกิดมาเลย!!!!!!!!!
ร่างบางนอนนิ่งให้ร่างสูงได้ลิ้มรสอันหวานของร่างบางอยู่อย่างนั้น เขาไม่มีแรงที่จะสู้แล้วละ…ร่างบางได้แต่ปล่อยให้น้ำตามันไหลอาบแก้มอย่างเงียบๆ
ร่างสูงผละออกจากร่างบางก่อนจะเอ่ย
“นาย..ร้องไห้หรอ?”
“…….”
“ร้องทำไม!! ฉันไม่ได้ฝืนใจนายนะ”
“กล้าพูด!!!!!! นายกำลังฝืนใจฉันอยู่ต่างหาก! ฉันไม่ได้เต็มใจจะทำมันสักนิด!! ฮึกๆ”
“….”
“ฮึกๆ ฮือ….พาฉันออกไปทีนะ…นะ…”
“……..”
“ขอร้องฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!! ฮือ..” ร่างบางเบือนหน้าหนีพร้อมกับน้ำตาที่ไหลไม่หยุด
“ถ้าไม่เต็มใจที่ทำ!ก็ไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก!!”
“ฮึกๆ”
“ป่ะ…เราไปกันเถอะ” ร่างสูงเอ่ยขึ้นทำห่างบางหันไปมอง
“นายจะพาฉันออกไปแล้วใช่มั้ย?” ร่างบางยิ้มด้วยความดีใจ
“ไปสิ!! ชักช้า..ฉันไม่ช่วยนะ”
ร่างบางรีบลุกแล้วเดินตามร่างหนาไปช้าๆ
“เจ๊!! ผมขอซื้อตัวผู้ชายคนนี้!!” ร่างสูงหันไปพูดกับเจ๊ที่กำลังยืนบริการลูกค้าคนอื่นๆอยู่
“ทำไม! ลื้อคงติดใจละซี่…ลอยแดงเต็มคออาแทฮยองเลย”
“จะขายมั้ย!!!”
“คุณลูกค้าจะจ่ายไหวหรอ? สิบล้านเชียวนะ!”
“แพงไปมั้ย!!”
“อะ อะ งั้นลดให้!! ห้าล้านพอ!”
“เออ! เอาเช็คนี่ไป” ร่างสูงก้มหน้าจดอะไรยุกยิกๆ แล้วส่งใบให้เจ๊เขาไป
“แหม่!วันนี้พ่อหนุ่มใจปล้ำสะจริ๊งงง…ซื้อตัวหนุ่มน้อยในราคาตั้งห้าล้านบาทแหน่ะ! งั้นขอให้โชคดี” เจ๊พูดจบ คนร่างสูงก็ลากผมออกจากที่นี่ทันที
“อย่าคิดว่าฉันเสียเงินห้าล้านให้นายฟรีๆนะ!!”
“ได้!!จะให้ฉันตอบแทนอะไรให้ละ…แต่ก็ขอบคุณนะ” ร่างบางพูดพ้อมหันไปยิ้มให้คนร่างสูงจนตาหยี!!
เขาก็แค่ไม่คิดว่า คนที่กำลังจะปล้ำเขา จู่ๆก็เปลี่ยนใจ มาช่วยเขาสะงั้น!!
“งั้น!!...ค่าตอบแทนของนายนะหรอ!! อืม….มาเป็นของฉันสิ!”
“ห๊ะ!!!!!”
“คืนนี้เราไปสนุกกันต่อเถอะ เบเบ้!!!” ร่างสูงพูดพร้อมออกรถไปด้วยความเร็วสูง!
บันลัยละ!!! แทนที่จะรอด…กลับเป็นหนีเสือปะจระเข้ชัดๆๆๆ >o<
แล้วผมจะรอดมั้ยเนี่ยยยยยยยย TOT
ติดแท็ก #ฟิคดมฟ
OPV FIC
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แฟนชื่อสไปรท์ด้วย เช้ดดดดดดดดดดดดดดดด
ว่าแต่คนนั้นพี่จินใช่ม้อยยยย?
สุดท้ายก็ไม่พ้น 5555555555