[ Fic BTS JINV ] The men flirt หัวใจฉันไม่ใช่ของนาย

ตอนที่ 19 : ตอนที่ 18 :: ฮัลโหลป๊า

18

ฮัลโหลป๊า

“หาววววว” ชายหนุ่มอ้าปากหาววอดๆ

“ง่วงหรอ” ผมหันไปถาม..

“ง่วงดิถามได้!ปลุกมาทำไมก็ไม่รู้ ขอหยุดต่ออีกวันก็ไม่ได้L”

“หนอยๆ นายจะเป็นดินพอกหางหมูรึไงหะ!!ขี้เกียจเรียนนะสิไม่ว่า”

“อย่าบ่นดิ่!มีหน้าที่นั่งข้างคนขับก็นั่งไปเงียบๆ”

“นายมีหน้าที่ขับรถก็หุบปากสะแล้วก็ขับไปเหอะ!!” ผมพูดจบก็นั่งกอดอกทันที… ฮึ่ย!ตาบ้าจินเอ๊ย หาเรื่องได้ทุกวัน! หยุดเรียนเป็นเดือนๆแล้วขี้เกียจตามงานอีก สาธุ!ขอให้มันเรียนซ้ำชั้นเถอะ!!

รถคันหรูเคลื่อนตัวเข้าสู่โรงเรียน…นักเรียนที่อยู่ในระแวกนั้นเมื่อเห็นรถก็หันไปซุบซิบกระดี๊กระด๊ากัน…ไม่ได้ยินก็รู้ว่าพวกหล่อนจะพูดอะไรกัน -.,-

“เดี๋ยวเดินไปส่งหน้าตึก” จินหันมาพูดเมื่อเราลงจากรถแล้ว..

“หือ? ไม่ต้องก็ได้”

“เอาเถอะน่า!ฉันว่าจะไปหาเพื่อนนายด้วย”

“อาร์มี่กับจีมินหรอ?ไปหาทำไมอะ”

“จะไปให้รางวัลสักหน่อย”

“เรื่อง?”

“ก็เรื่องที่เขาสองคนบอกที่อยู่นายให้ฉันไง ถ้าเขาไม่บอกฉันแล้วฉันจะหานายเจอมั้ย? ฉันคงนอนซึมตายคาเตียงL” เขาพูดพร้อมทำปากยู่

“ขาดฉันไม่ได้ว่างั้นเถอะJ” ผมพูดยิ้มๆ

“……” จินยักไหล่

“คิกๆ” ผมหัวเราะคิกคัก

“……” จินเหลือบมามองผมก่อนที่จะเอ่ย.. “นายว่าฉันจะให้รางวัลอะไรเพื่อนนายดีอ้ะ?”

“ของกินไง..ยัยอาร์มี่ชอบนะ”

“ก็ดีนะ แต่ปากฉันก็มีรสชาตินะนับว่าเป็นของกินป่าวอะ เผื่อฉันจะให้เป็นรางวัลเพื่อนนายได้ไงJ ไม่เสียตังซื้อของด้วย แจ่มป้ะ?”

“รสชาติขมนะสิไม่ว่า :P” ผมพูดแล้วแลบลิ้นใส่เขา เขาตั้งใจจะยั่วโมโหผมรึไงกัน ถึงได้พูดแบบนี้เนี่ยหา L

“ฮ่าๆจริงดิ แสดงว่านายคงชอบรสขมๆแน่เลยว่ะ..จูบกันทีไรนายให้อารมณ์ร่วมตลอดJ”

“หะ O[]O” ผมอ้าปากค้าง..ไม่คิดว่าไอ้หื่นมันจะพูดแบบนี้

ตุ้บ!!

“ตาบ้า!!พูดอะไรหะ” เมื่อผมตั้งสติได้ก็ทุบกำปั้นใส่แขนเขาแรงๆ

“โอ๊ยยยเจ็บแล้วๆ!ยอมๆ”

“สมน้ำหน้า!” ผมแลบลิ้นใส่

หมับ!!

“…ปล่อยนะเว้ยย” ผมพูดเมื่อมือหนาคว้าหมับเข้าที่แขนของผม

“ไม่ปล่อยได้ปะละ??”

“ไม่ได้!!!” ผมเบะปาก..

“หึ!” เขาดันตัวผมให้เข้ามาชิดตัวเขาอีกก่อนที่จะโอบเอวผมเอาไว้ ทำให้คนแถวนั้นหันไปซุบซิบกัน…

“ปล่อย!!เห็นมั้ยว่าคนมอง”

“เห็น..”

“แล้วทำไมไม่ปลอยละหะ!?”

“ก็อยากให้คนอื่นมองJ” เขาพูดพร้อมยิ้มมุมปาก

“ไอ้โรคจิต!!” ผมพูดพร้อมเบะปาก..

 ครืด ครืด~

มือหนาเลื่อนมืออีกข้างเข้ากระเป๋ากางเกงแล้วหยิบเครื่องมือสื่อสารราคาแพงขึ้นมาแล้วกดรับสาย…

“ฮัลโหลป๊า!”

(ฮัลโหล!จินแกสบายดีมั้ย)

“สบายดีฮะ”

(อืม..ตอนนี้แกอยู่ไหน?)

“อยู่โรงเรียนดิป๊า”

(อืม..แล้ววันไหนบ้างที่แกว่าง ป๊าจะไปหา)

“หะ!ป๊ากลับจากจีนแล้วอ่อ?”

(จะกลับมาถึงเกาหลีพรุ่งนี้)

“โอเคป๊า!!งั้นเอาเป็นว่ามะรืนนี้ละกัน ส่วนเวลาสถานที่เดี๋ยวค่อยว่ากัน”

(อืม..แล้วเจอกันไอ้ลูกชาย)

ติ๊ด!

ร่างสูงกดตัดสาย..

“นายพูดกับพ่อเหมือนพูดกับเพื่อนเลยว่ะ” ผมพูด

“ก็ฉันชิลๆ”

“เหอะ..” ชิลแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ-___-;;

“เอ้า!!ถึงตึกแล้ว รีบขึ้นห้องไปเลย” ร่างสูงพูดก่อนปล่อยมือที่โอบเอวผมเอาไว้

“ไล่หรอ?”

“ไม่ได้ไล่! หรือจะอยู่กับฉันต่อก็ได้นะJ”

“เหอะ!งั้นฉันไปละ” ผมพูดแล้วหันหลังเดิน..

“เดี๋ยว…”

ฟอด~

“ตั้งใจเรียนนะครับJ” ร่างสูงว่าก่อนจะยิ้มให้…ตามมาด้วยเสียงกรี๊ดของสาวๆที่อยู่แถวนั้น

“O///O” ผมพยักหน้าน้อยๆก่อนที่จะวิ่งขึ้นตึกไป….

โอ๊ยย!ไอ้บ้า มาแกล้งกันแบบนี้ได้ไงว่ะหะ >< ผมเขินหน้าแดงก่ำ จนคนแถวนั้นมองหน้าผมแปลกๆ  พวกเขาคงไม่คิดว่าผมปัดแก้มมาหรอกนะ -.,-  ฮึ่ย!!

เพราะไอ้หื่นกามแท้ๆเลย…

เดี๋ยวก็หอมคืนสะหรอก..>///<


ติดแท็ก  #ฟิคดมฟ
 

CRY .q