ตอนที่ 1 : ตอนที่ 0 :: Intro.
INTRO
“คืนนี้ดาวไม่สวยเลย…” ชายหนุ่มร่างบางพูดขึ้นขณะที่ยืนรอรถเมลล์สายสุดท้ายของค่ำคืนนี้
นอกจากดาวจะไม่สวยแล้ว…ยังเป็นวันที่แย่มากสะด้วย…ทั้งๆที่เป็นวันเกิดของตัวเองแท้ๆ
แปลก! วันเกิดของใคร ใครๆเขาก็มีความสุขกันทั้งนั้น…ยกเว้น คิม แทฮยอง คนนี้!! เขาไม่เคยมีความสุขเลยในวันเกิดของเขา ถึงแม้จะมีเพื่อน หรือ พี่ๆที่สนิทจากโรงเรียนมาจัดวันเกิดให้ก็เถอะ….
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ….
เขาต้องการแค่…ครอบครัว!
เขามีทั้งเพื่อนที่ดังระดับดาวโรงเรียน มีรุ่นพี่ที่หน้าตาดีเป็นที่หมายปองของสาวๆแถมยังสามารถคอยปรึกษาเรื่องราวต่างๆได้ด้วย…แต่ใครจะไปรู้ละ…ว่าลึกๆข้างในใจของคิมแทฮยองคนนี้…..เหงามาก..
เขาไม่เคยได้รับความอบอุ่นจริงๆสักครั้ง
ที่เขาว่าความอบอุ่นจากพ่อแม่มันอุ่นนักอุ่นหนา…เขาอยากจะรู้จริงๆว่ามันจะอุ่นจริงๆอย่างที่เขาว่ากันรึเปล่า…
ครืดๆ..
คุณมีหนึ่งข้อความ
‘หวัดดี..วีเด็กน้อยของพี่ พี่ขอให้มีความสุขตลอดไปนะ
จาก…รุ่นพี่ลู่หาน’
ขอบคุณนะครับ!พี่ชาย…
ครืดๆ
คุณมีหนึ่งข้อความ
‘สุขสันวันเกิดนะไอ่หมาน้อย ขอให้มีวันสุขตลอดกาล
ขอให้มีแฟนสวยๆ พี่รักนายเสมอ ขอโทษที่ไม่ได้จัดวันเกิดให้นะ
จาก….พี่ชาย…ลีชอนจี’
ไม่เป็นไรครับ…ผมไม่โกรธพี่หรอก…ที่ไม่ได้จัดวันเกิดให้นะ….
มีรุ่นพี่และเพื่อนของเขาส่งข้อความาให้เขามากมาย….แต่คำอวยพรล้วนแต่มีแต่คำว่า
‘ขอให้มีความสุขนะ’
หึ!! ทั้งๆที่มันไม่มีวัน….
สำหรับ คิม แทฮยอง คำอวยพรยังเชื่อไม่ได้เลย…
เขายังจำติดตาได้ดี…..ในวันนั้น….
ที่ท่านทั้งสองมีปัญญหากัน..
เค้รง !!
‘คุณทำบ้าอะไรของคุณนะ?’ เสียงพระผู้เป็นมารดาเอ่ยขึ้นพร้อมเอามือกุมศีรษะด้วยความเจ็บปวดจากแจกันที่ทุบมาโดนพอดี
‘ยังจะถามมาได้ !! เธอคิดว่าฉันโง่นักหรอ !! ไปมีผัวใหม่นะ…ผู้หญิงดีๆที่ไหนเขาทำกัน..ห๊ะ!!’
พ่อที่เป็นบิดาเอ่ยขึ้นด้วยอารมณ์โมโห
‘แล้วคุณคิดว่าฉันไม่รู้รึไง !! อย่ามาว่าแต่ฉันเลย…คุณเองก็ไปมีเมียน้อยเหมือนกันนั่นแหละ…คนอย่างคุณก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากฉันหรอก…’ มารดาเถียงอย่างไม่ยอม
‘เออ!!อย่าเธอกับฉันมันก็เลวพอๆกันนั่นแหละ…เธอผิดเองนะ!เธอทำมันเอง…’
‘มันอยู่ที่คุณต่างหาก…อยู่ที่ใจของคุณ!!’
‘ถ้าเธอไม่ทำตัวงี่เง่าแบบนี้ ฉันคงไม่มีเมียน้อยหรอก!!!’ ผู้เป็นบิดาตะโกนใส่หน้ามารดา
‘ฮึกๆ อย่า…อย่าไป ฉันกับผู้ชายคนนั้นเราเลิกกันแล้ว…อย่าไปนะ…อยู่กับฉัน..อยู่กับลูก…อย่าไปเลยนะ…ถ้าคุณไป..แล้วฉันกับลูกจะอยู่ยังไง!’ มารดาล้มลงพร้อมกอดเข่าของบิดาเอาไว้
‘จะอยู่ยังไงก็เรื่องของเธอ..ฉันอยู่กับผู้หญิงแบบเธอไม่ได้หรอก!!มันน่าเบื่อ!’ ผู้เป็นพ่อสลัดขาออกอย่างไม่ใยดีพร้อมเดินจากไป….
พวกท่านทั้งสองจะรู้มั้ย..ว่ามีลูกชายอายุ3ขวบกำลังจ้องมองท่านทั้งสองอยู่
หลังจากวันนั้น..เด็กน้อยคิม แทฮยองก็อยู่กับผู้เป็นแม่…ตลอดเวลาที่คุณพ่อกับคุณแม่ของเขาอยู่ด้วยกัน…ก็จะทะเลาะกันตลอด….เมื่อหนูน้อย คิมแทฮยองอายุได้ 6 ขวบ แม่ของเขาก็ได้ไปอยู่กับผู้ชายคนใหม่…โดยที่ไม่ได้เอาเขาไปด้วย…
หนูน้อยต้องอยู่คนเดียว…จนโตมาถึงทุกวันนี้…
แค่นี้ก็เก่งแล้วละ..
คิมแทฮยองหรือวี หนุ่มน้อยร่างบางคนนี้กำลังนึกถึงอดีตอันเลวร้าย…แต่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็มีคนมาปิดปากเขาจากทางด้านหลัง…
“อื้ออ!อ่อย อ่อยยยย” ร่างบางพูดอู้อี้อยู่ในลำคอ
“เงียบสะ…ถ้าไม่อยากตาย!!!” เสียงคนปริศนาพูดขึ้น
ชายปริศนาเอาผ้าอะไรไม่รู้มากปิดจมูกของร่างบางเอาไว้…
ร่างบางจำได้แค่ว่า เขาถูกอุ้มขึ้นรถตู้…แล้วสติของเขาก็ ดับลง…
ติดแท็ก #ฟิคดมฟ
OPV FIC
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ว่าแต่ใครมาอุ้ม!?
ชีวิตแทฮยองน่าสงสารจังง ฮือออออ
แล้วใครมาจับตัวไปอีกละเนี่ย
ใครอุ้มวีวี่ไป