คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SHUTTER 1 : แรกสบตา
THE SHUTTER ♡ 1 แรกสบตา
[พี่ขุน ถึงไหนแล้วเนี่ยยยย]
ขุนแผนดึงโทรศัพท์ออกห่างจากหูของตัวเองเมื่อเสียงแหลม ๆ ของน้องสาวตัวดีดังผ่านสายออกมา
ร่างสูงผ่อนลมหายใจออกอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะเดินเข้าไปหาเจ้าของเสียงในโทรศัพท์ที่ยืนชะเง้อชะแง้อยู่ตรงหน้า
“ไอ้เตี้ย
เอาไป” ขุนแผนร้องเรียกน้องสาวเบา ๆ ยกกระดาษแข็งสีขาวรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่พิมพ์ชื่อคอนเสิร์ตไว้อย่างชัดเจนตีหัวน้องสาวตัวแสบเบา ๆ
ขวัญใจหันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก่อนจะยิ้มแฉ่งเมื่อเห็นคนที่เธอรอมานานปรากฏอยู่ตรงหน้าได้ทันเวลาแบบพอดิบพอดี นัยน์ตาส่อแววดุส่งมาอย่างเคยชินแต่นั่นก็ไม่ทำให้หล่อนเกรงกลัวแต่อย่างใด
ด้วยรู้ดีว่าผู้ชายตรงหน้าเธอนี้รักเธอมากกว่าสิ่งใด ถึงเจ้าตัวจะไม่เคยพูดออกมาตรง ๆ
แต่การกระทำที่เขาปฎิบัติมาตลอดยี่สิบกว่าปีนี้เป็นสิ่งบ่งบอกได้อย่างดี
วันนี้ก็เช่นกันเพราะเธอตื่นเต้นที่จะได้เจอศิลปินที่ชื่นชอบมานานจนดันลืมหยิบบัตรคอนเสิร์ตติดมือมาด้วยทั้ง ๆ ที่เตรียมไว้แล้ว
เดือดร้อนถึงพี่ชายสุดที่รักต้องบึ่งรถเอามาให้
“พี่กลับนะ
เสร็จแล้วกลับไม่ได้ก็โทรมา”
“เดี๋ยวพี่!! ไอ้ฟ้ามันเบี้ยวอ่ะ พี่ขุนเข้าไปดูเพื่อนขวัญนะ” ขวัญใจว่าแล้วก็คว้าแขนพี่ชายที่เตรียมจะหันหลังหนีทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันจบ เธอรู้ดีว่าพี่ชายไม่ชอบอะไรแบบนี้ แต่ครั้นจะให้เธอเข้าไปดูคนเดียวมันก็ออกจะแปลก ๆ ไปหน่อย แถมตอนนี้ยังเลยเวลาเริ่มคอนเสิร์ตมาแล้วหลายนาทีด้วย
“นะ
นะ น้าาา นะพี่ขุนสุดหล่อนะคะ” ขวัญใจเขย่าแขนของพี่ชายตัวเองเบา ๆ
พลางส่งสายตาออดอ้อนแบบที่รู้ว่าพี่ชายเธอต้องแพ้ทางทุกที
“เออ
แปปนึง” ขุนแผนตกปากรับคำด้วยสีหน้าที่ไม่ได้เต็มใจมากนัก เพราะจริง ๆแล้ววันนี้เขามีนัดแล้วว่าจะต้องไปถ่ายรูปในกับเพื่อนที่รู้จักกันในอีกครึ่งชั่วโมงนี้
แต่ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้ เขาส่งข้อความไปขอเลื่อนนัดแล้วขอโทษตามเรื่อง โชคดีที่เป็นการถ่ายสินค้าเพื่อลงโฆษณาเท่านั้นจึงไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรมากนัก จะเสียหายหนักก็ตรงค่าเหล้าค่าเบียร์ที่ต้องเสียให้มันคืนนี้แหละ
“พี่ขุนเอากล้องมาด้วยนี่
งั้นก็ถ่ายพี่ติณณ์ให้ขวัญเยอะ ๆ เลยนะ”
“ยุ่งจริง ๆ ” ขุนแผนพึมพัมเบา ๆ แต่จงใจให้หญิงสาวที่สูงเพียงไหล่ของเขาได้ยิน แต่ดูเหมือนเจ้าหล่อนจะไม่สนใจแถมยังยึดแขนเขาไว้แน่น เจ้าหล่อนยังไม่วายฉีกยิ้มกลับมาให้อีกด้วย เขาเพียงส่ายหน้าปลง ๆ แล้วยกมือโยกหัวที่ซบแขนเขาอยู่ไปมา โดนเขาตามใจจนเสียคนซะแล้วไอ้ตัวแสบ
“ขอโทษนะคะ
ขอทางหน่อยค่ะ”
ขวัญใจพูดเบา ๆ ระหว่างที่เดินเข้าไปยังที่นั่งของตัวเอง
เพราะเธอเข้ามาช้าคนอื่นจึงนั่งประจำที่กันหมดแล้ว เสียงพูดคุยจากบนเวทีดังมาแว่ว ๆ
ให้เธอต้องหันไปมองก็พบว่าเจ้าของคอนเสิร์ตกำลังมองมาทางเธอกับพี่ชาย
“เดี๋ยวเรารอคนมาสายสักหน่อยแล้วกันนะครับ”
เสียงนุ่ม ๆ พูดแซวค่อนไปทางติดตลก แต่เหมือนว่าคำพูดนั้นจะไม่เข้าหูคนฟังสักเท่าไหร่
ทำให้ขวัญใจต้องเอื้อมมือดึงข้อมือของพี่ชายที่หยุดเดินแล้วหันไปมองด้วยสายตาวาว ๆ
ให้รีบเดินตามมาจนถึงที่นั่งของตัวเอง
“ปากแบบนี้
ชอบไปได้ไงวะ”
“พี่ขุน!!” ขวัญใจตีแขนพี่ชายอย่างไม่จริงจังนัก เพราะพี่ชายเธอดันพูดออกมาจนคนรอบข้างหันมามองก่อนจะหันไปซุบซิบกัน ไม่รู้ว่าเอาไปว่าหรือแอบกรี้ดกันแน่
เพราะพี่ชายของเธอก็ถือว่าหน้าตาดีในระดับหนึ่ง
ขุนแผนเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่งผิวขาวแต่ไม่ขาวจัดตามประสาผู้ชายที่ไม่ได้ใส่ใจดูแลเรื่องผิวพรรณมากนัก
ผมสีน้ำตาลเข้มถูกปล่อยไว้จนยาวระต้นคอ หนวดเคราขึ้นตามกรอบหน้าคมคายตามประสาหนุ่มเซอร์
คิ้วเข้มได้รูปรับกับนัยน์ตาสีนิลที่มักจะส่อแววเย็นชาติดจะดุหน่อย ๆ อยู่ตลอด ถึงแม้วันนี้เขาจะใส่แค่เพียงเสื้อยืดสีดำพอดีตัวกับกางเกงยีนส์สีซีดก็ยังหล่อจนสาว ๆ เหลียวตามจนคอแทบเคล็ด
หล่อจนขวัญใจยังแอบอิจฉาสาว ๆ ผู้โชคดีที่จะได้ไปเป็นแฟน
แต่ว่านิสัยนิ่ง ๆ กับปากหมา ๆ ของเจ้าตัวนั่นแหละที่จะทำให้โชคดีกลายเป็นโชคร้าย
“พี่ขุนถ่ายรูปพี่ติณณ์ให้หน่อยดิ”
ขวัญใจกระซิบคนข้าง ๆ เบา ๆ เมื่อเห็นว่าพี่ชายยังนั่งนิ่งไม่มีวี่แววจะหยิบกล้องขึ้นมาตามคำขอร้องที่หล่อนพึ่งขอร้องไปก่อนหน้านี้
“ขี้เกียจ”
เสียงนิ่ง ๆ ที่ตอบกลับมาทำให้ขวัญใจได้แต่ย่นจมูกใส่แล้วหันกลับไปสนใจบุคคลบนเวทีอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม และยิ่งกว้างขึ้นเรื่อย ๆ เมื่ออีกฝ่ายหยอดคำหวาน ต่างจากคนเป็นพี่ที่มองนิ่งๆ ติดจะเบื่อด้วยซ้ำตามประสาคนไม่อิน มุกจีบสาวที่เลี่ยนจนเขาอยากจะโกงคออ้วก ยังไม่รวมมุขควายบาทสองบาทที่ฟังไม่รื่นหูเอาซะเลยอีก
มลพิษทางเสียงชัดๆ หลับหนีแม่ง
“เลขที่นั่งโซน VIP ที่นั่ง J-44 ครับ”
ขวัญใจเบิกตากว้างก่อนจะหันไปสะกิดพี่ชายที่หลับไปแล้วให้ตื่นด้วยความตื่นเต้นเมื่อที่นั่งที่ประกาศนั้นเป็นที่นั่งของพี่ชายเธอตอนนี้
แต่ขวัญใจไม่ได้ตั้งใจจะเรียกให้เขาขึ้นไปหรอก
แต่จะเรียกให้เขาถ่ายรูปเธอตอนที่ขึ้นไปร่วมกิจกรรมบนเวทีต่างหาก
“พี่ขุน!! ตื่นเร็วว!!! ถ่ายรูปให้ด้วยนะะะ” ขวัญใจพูดเร็วๆ
แล้วลุกขึ้นไปหาทีมงานที่เดินเข้ามาใกล้ แล้วเดินห่างออกไปเพื่อเตรียมตัวเป็นลัคกี้แฟนของรอบนี้
ขุนแผนขมวดคิ้วมุ่น
เมื่อตื่นมาเพราะน้องสาวเขย่าแขนรัวๆ แถมยังพูดอะไรไม่รู้ใส่แล้วลุกหายไป
ร่างสูงขยับคอไปมายืดเส้นยืดสายก่อนจะหยิบกล้องขึ้นมาเมื่อเห็นน้องสาวตัวดีไปยืนยิ้มเขินหน้าแดงอยู่บนเวที
แต่ยังไม่วายทำท่าทางยุกยิกให้เขาถ่ายรูปให้อยู่นั่น
ขุนแผนแนบตากับกล้องตัวเก่งที่เขาติดมาด้วย
นิ้วเรียวขยับทำหน้าที่อย่างคุ้นเคย เขากดชัตเตอร์ตามอิริยาบทต่างๆของคนทั้งคู่บนเวทีก่อนจะหยุดชะงักเมื่อน้องสาวเขาถูกโอบจากด้านหลังเพื่อดื่มกาแฟจากแก้วที่ไอ้นักร้องนั่นเป็นคนถือแถมน้องสาวตัวดีของเขายังทำท่าเขินอายจนน่าหมั่นไส้
มันจะมากเกินไปหน่อยแล้วมั้ง…
ขุนแผนลดกล้องลงแล้วนิ่วหน้ามองไปอย่างไม่ชอบใจนัก
แต่เหมือนน้องสาวของเขาจะไม่รู้ร้อนรู้หนาวเสียเลย
ผิดกลับสายตาคู่หนึ่งที่มองตอบกลับมา
เขายกกล้องขึ้นอีกครั้งปรับเลนส์ให้ซูมเข้าไปเพื่อที่จะได้ยืนยันให้แน่ชัดว่าเขาไม่ได้ตาฝาดไป
เราสบตากันผ่านเลนส์กล้องก่อนอีกฝ่ายจะยกยิ้มเหยียดๆ ก่อนจะขยับเข้าใกล้น้องสาวเขามากขึ้นอีก
ที่สำคัญคือยัยน้องสาวตัวดีก็ยังยืนยิ้มแป้นยังไม่ขัดไม่ขืนอีก
ไอ้หมอนี่!!!
“พี่ขุน เมื่อกี้ถ่ายทันป่ะ”
“…” ขุนแผนไม่ตอบเพียงแต่ขยับขาให้ขวัญใจเดินเข้ามานั่งที่
เขามองน้องสาวที่ยิ้มจนแก้มจะแตกอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก เพราะเขาเป็นพี่ชายที่มีน้องสาวคนเดียวแถมเขาช่วยแม่เลี้ยงน้องมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย
มันก็คงไม่แปลกถ้าเขาจะอยู่ในหมวดของพี่ชายขี้หวงน้องสาว แถมหวงมากเสียด้วย
“ยังเขินไม่หายเลยอ่ะ”
“มากไป”
ขุนแผนพูดนิ่งๆ ตวัดสายตาไปมองน้องสาวดุๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าหล่อนสลดลงเลย แถมยังบ่นกระปอดกระแปดเรื่องที่เขาไม่ยอมกดถ่ายรูปตอนที่ไอ้หมอนั่นป้อนกาแฟให้
หลังจากที่จบคอนเสิร์ตแล้วคนอื่นๆเริ่มทยอยออกไป
แต่ทั้งคู่ยังนั่งอยู่ที่เดิมเพราะว่าบัตรที่เขาถืออยู่เป็นบัตรวีไอพีจึงมีสิทธิ์ได้ถ่ายรูปร่วมกับศิลปิน
หลังคอนเสิร์ตเลิกซึ่งเขาพยายามจะลุกออกมาแต่เพราะน้องสาวตัวดีกระเง้ากระงอดไม่ยอมไปจนเขาใจอ่อนต้องยอมอีกตามเคย
“คราวนี้ถ่ายดีๆเลยนะ”
ขุนแผนได้แต่ถอนหายใจแล้วเดินตามน้องสาวสุดที่รักไป
ขวัญใจเดินยิ้มหวานเข้าไปหาชายหนุ่มร่างสูงโปร่งแต่รูปร่างค่อนข้างบางผิดกับขุนแผนที่มีกล้ามเนื้อจากการออกกำลังกาย
แชะ!!
นิ้วเรียวกดชัตเตอร์เมื่อเห็นว่าทั้งคู่หันมามองพร้อมรอยยิ้ม
แววตาสดใสของน้องสาวทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มบาง ๆ
แต่รอยยิ้มนั้นต้องสะดุดเมื่อเขาเบนสายตาไปสบเข้ากับนัยน์ตาสีเทาอ่อนจากคอนแทคเลนส์ที่มองตรงมาพร้อม ๆ กับมือที่ยกขึ้นโอบไหล่น้องสาวเขาอย่างจงใจ
หึ
“ไม่ถ่ายด้วยกันหรอครับ”
เสียงนุ่มๆ ของเจ้าของคอนเสิร์ตรั้งให้เท้าที่กำลังจะก้าวออกไปหยุดชะงัก
ขุนแผนหมุนตัวกลับไปสบกับสายตาที่มองมาตรงๆ
หลังจากที่มองผ่านเลนส์กล้องมาแล้วหลายครั้ง ริมฝีปากบางที่อยู่ใต้ไรหนวดจางๆเหยียดยิ้มมุมปาก
แล้วหมุนตัวแล้วเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“ขอโทษนะคะ”
ยังไม่ทันที่จะเดินออกจากบริเวณที่จัดคอนเสิร์ตออกไปได้ไกลนัก
ร่างสูงก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อทีมงานร่างเล็กวิ่งกระหืบกระหอบมาเรียกรั้งเขาเอาไว้
คิ้วเรียวของขุนแผนขมวดมุ่นเมื่อได้ยินประโยคถัดมา
“ช่วยกลับไปถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหมคะ
พอดีกล้องที่ทีมงานเตรียมมาดันมีปัญหา แล้ว…”
“ได้ค่ะ/ไม่ครับ”
ขุนแผนหันกลับไปมองเจ้าของเสียงตอบรับดุๆ
ก่อนจะเตรียมเดินหนีออกมาแต่ติดที่มือเล็กๆที่ดึงข้อมือเขาเอาไว้
“ขวัญใจ
พี่ไม่ว่าง”
“พี่ขุนว่างง
ขวัญรู้ นะๆ พี่เขาเดือดร้อนอ่ะ พี่จะใจดำหรอ”
ร่างสูงถอนหายใจแรงๆ
เมื่อเขาแพ้ให้กับน้องสาวอีกครั้ง มือเล็กๆลากข้อมือเขาให้เดินตามไป ทั้งๆที่แค่เพียงออกแรงสะบัดเบาๆมือเล็กนี้ก็คงหลุดออกแต่เขาก็ยอมให้อีกฝ่ายจับจูงมาจนถึงตำแหน่งเดิมที่พึ่งเดินออกมาอีกครั้ง
แชะ!!
เสียงซัตเตอร์ดังขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งแถวที่ต่ออยู่สั้นลงจนเหลือคนสุดท้าย
ขุนแผนจึงละสายตาออกมาจากกล้องตัวเก่งของเขาที่ตอนนี้ตั้งอยู่บนขาตั้งกล้องที่ทางทีมงานเอามาให้
ถึงแม้จะไม่เต็มใจแต่เพราะว่าเขารักการถ่ายรูปมากกว่าสิ่งใดทุกภาพที่ออกมาจึงมาจากความตั้งใจและฝีมือทั้งหมด
และโดยที่ขุนแผนไม่ทันรู้สึกตัวรอยยิ้มของคนที่ยืนอยู่ที่หน้ากล้องเขาตั้งแต่ต้นจนจบก็เหมือนถูกพิมพ์ลงในใจของเขาด้วยเสียแล้ว
“พี่ขุนไปถ่ายรูปกับพี่ติณณ์สิขวัญถ่ายให้
ไปๆ”
ขวัญใจที่นั่งมองหน้าศิลปินสุดที่รักอย่างเต็มอิ่มเดินมาดันหลังพี่ชายให้เดินไปยืนข้างคนที่ยังยืนนิ่งไม่ไปไหนเมื่อเห็นว่าแถวเข้าคิวของแฟนคลับหมดลงแล้ว
ขุนแผนเองก็ขี้เกียจจะขัดขืนจึงยอมเดินมายืนข้างๆคนที่ดูสูงโปร่งในตอนแรกที่ยืนคู่กับคนอื่น
แต่กลับสูงเลยไหล่เขามาแค่นิดเดียวในตอนนี้ กลิ่นหอมจางๆลอยมาแตะจมูกจนทำให้ร่างสูงเผลอโน้มตัวลงไปสูดกลิ่นใกล้ๆ
แชะ!!
“พี่ขุน
มองกล้องดิ” ขวัญใจท้วงเบาๆ เมื่อภาพที่เธอกดชัตเตอร์ไปเมื่อสักครู่นี้ปรากฏขึ้นมาบนจอแล้วเห็นว่าสายตาของพี่ชายไม่ได้อยู่ที่กล้องแต่อยู่ที่คนข้างตัวเสียอย่างนั้น
“พอแล้ว”
ขุนแผนพูดตัดบทเมื่อรู้ว่าตัวเองเผลอมองหน้าคนข้างๆนานเกินไป ก่อนจะเดินหนีออกมาเมื่อรู้สึกถึงอาการแปลกๆของตัวเอง
พอดีกับทีมงานเดินมาคุยเรื่องรายละเอียดการส่งรูปกับค่าตอบแทนที่ทีมงานยื่นข้อเสนอให้
แต่เขาปฏิเสธไปโดยให้เหตุผลว่าน้องสาวเขาเป็นแฟนคลับตัวยงของคนๆนี้
ซึ่งเมื่อได้ยินดังนั้นทีมงานก็ยิ้มกว้างก่อนจะกล่าวคำขอบคุณยกใหญ่ แถมด้วยรอยยิ้มแพรวพราวที่ปรากฏขึ้นเมื่อได้ยินว่าขวัญใจเป็นเพียงน้องสาวของเขาเท่านั้น
“ถ้าไม่รังเกียจ…”
“พี่ขุน!! คุยเสร็จยังอ่ะ เค้าหิวแล้ว”
บทสนทนาถูกขัดเมื่อขวัญใจเดินหน้างอมาพร้อมกับกระเป๋ากล้องที่คงเก็บอุปกรณ์ต่างๆไว้เรียบร้อยแล้ว
ขุนแผนยกยิ้มเมื่อเห็นกิริยานั้นของน้องสาวก็เพราะมีน้องสาวขี้หวงแบบนี้ไงเขาถึงไม่มีใครสักที
“ไปสิ”
ขุนแผนรับคำแล้วยกมือโยกหัวที่เต็มไปด้วยกลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนอย่างเอาใจ เอื้อมมือไปดึงรั้งกระเป๋ากล้องมาถือไว้เอง
ก่อนที่ทั้งคู่จะหันหลังออกไปจากบริเวณที่จัดงาน
ร่างสูงเผลอกวาดสายตาเร็วๆเพื่อหาใครบางคนโดยที่เขาไม่รู้ตัว
จนกระทั่งแรงกระตุกเบาๆที่ข้อมือทำให้ขุนแผนหลุดออกจากภวังค์
“มองหาใคร”
“เปล่า
ไปกันเถอะ”
RRRRRR
ขุนแผนละสายตาจากภาพบ่าวสาวที่กำลังรีทีชสีอยู่ตรงหน้าแล้วหันมาสนใจกับโทรศัพท์ที่ส่งเสียงเรียกร้องความสนใจอยู่
ชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอไม่ได้ทำให้เขาแปลกใจเท่าไหร่
“ว่าไง”
[แผน พุธหน้ามึงว่างป่ะ]
“ว่าง”
ขุนแผนตอบกลับไปหลังจากที่เหลือบตามองตารางงานที่ปรากฏอยู่บนปฎิทินตั้งโต๊ะที่วางอยู่ไม่ไกล
ร่างสูงทิ้งตัวพิงพนักพิงเก้าอี้บุนวมตัวเก่งที่เขาใช้นั่งทำงานเป็นประจำ
ขายาวดันเก้าอี้ให้ออกห่างจากโต๊ะแล้วตวัดขาขึ้นไปพาดไว้ด้วยท่าทีสบายๆ เขาเดาว่าสายนี้คงยาวอีกสักพักด้วยรู้ว่าเพื่อนรักของเขามันจะต้องวิงวอนให้เขารับงานแทนมันอีกแน่นอน
แล้วก็เป็นอย่างที่ชายหนุ่มคาดการณ์คำขอร้องแกมบังคับถูกส่งผ่านสายมา
ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้เกี่ยงที่จะช่วยเหลือ เพราะคนในสายเป็นเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งสมัยมหาลัย
และงานก็ไม่ได้มีรายละเอียดอะไรมาก แค่เพียงถ่ายรูปหน้าปกอัลบั้มกับโปสเตอร์โปรโมทให้กับศิลปินคนหนึ่ง
ซึ่งก็ไม่ใช่งานแปลกใหม่อะไรสำหรับเขา
เพียงแต่ชื่อศิลปินที่ได้ยินในประโยคสุดท้ายกลับทำให้หัวใจของคนฟังเร่งจังหวะขึ้นอย่างไม่รู้สาเหตุ
รอยยิ้มและแววตาของคนที่เขายังจำได้อย่างแม่นยำ
แม้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาได้พบกันนั้นจะนานหลายเดือนแล้วก็ตาม
ติณณ์
TBC.
---------------------------------------------------
#จักรวาลขุนติณณ์
12/05/61 ฝากพี่ขุนกับน้องติณณ์ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ^^
26/05/61 มีคนเม้นว่ามีคำผิด เราเลยจะเริ่มทะยอยรีไรท์ให้นะคะ <3
ความคิดเห็น