[iKON] The Ship That I'm Sailing [SF,Drabble]

ลำดับตอนที่ #7 : [drabble] It’s not hurt, right? [Bobby x Junhoe]

Title : It’s not hurt, right?

Status: Drabble

Pairing: Bobby X Junhoe

 

กูจุนฮเวนั่งอยู่บนโซฟาหนังสีดำ เครื่องอากาศทำงานตามปกติ แต่เหงื่อกำลังซึมออกจากฝามือเขา จำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่รู้สึกกังวลคือตอนไหน อาจจะเป็นตอนที่เอากางเกงเลอะโคลนไปซ่อนแล้วถูกแม่จับได้สมัยอายุแปดขวบ ขนาดเต้นบนเวทีงานโรงเรียนปีที่แล้วยังไม่รู้สึกแบบนี้เลย

 ใช่ เขากำลังรู้สึกกังวลกังวลกับ 'การจัดฟัน'

แน่นอนเรื่องแบบนี้ไม่ใช่ความคิดเขา เรื่องอะไรล่ะจะทำให้ตัวเองเจ็บตัวถ้าไม่ใช่เพราะจินฮวานญาติผู้พี่ดีกรีทันตแพทย์คนถัดไปของสังคมคุยกับแม่ของเขาว่า เขาน่าจะจัดฟันเพื่อป้องกันฟันล้ม ดีต่อกันดูแลฟันผุในอนาคต และช่วงดัดฟันจะทานอาหารกับขนมยากขึ้น อาจจะทำให้จุนฮเวผอมลง นั่นคงเป็นเหตุผลหลักที่แม่เขาให้เงินมาคลินิกทันตกรรมที่จินฮวานแนะนำและถ้าไม่มาเงินของเขาคงลอยหายไปแทน

ระหว่างนั่งรอเล่นเกมในมือถือไปด้วยเพื่อให้ใจสงบลง เด็กน้อยอายุประมาณเจ็ดขวบเดินออกมาจากห้องด้านในพร้อมคุณแม่ของเขา           

"ดงฮยอก วันนี้ไม่ร้องไห้ด้วยเก่งจัง" พนักงานชายที่อยู่ประจำเคาเตอร์มองลงทักเด็กน้อยด้วยรอยยิ้มกว้าง

"ครับ พี่ยุนยง! คุณหมอบาบิมือเบามากกก และก็ชมดงงี่ด้วยว่าดูแลฟันดีมากกกก" เด็กน้อยดงฮยอกยิ้มกว้างโชว์ฟันสวยที่ฟันหน้าสองซี่แหว่งไป

 จุนฮเวมองเด็กน้อยด้วยความสงสัย การที่ฟันหน้าแหว่งนี่คือดูแลฟันดีใช่ไหม งั้นไม่เหลือฟันเลยคงดีกว่าสินะ    

"กูจุนฮเว เชิญครับ" ชายที่ชื่อว่ายุนยง เรียกชื่อเขา ผายมือไปทางห้องแรก จุนฮเวเดินเข้าไปโดยไม่ลืมหยิบซองภาพเอ๊กซ์เรย์ฟันที่พี่จินฮวานบอกให้ไปถ่ายไว้

ห้องขนาดไม่ใหญ่มาก มีเตียงสำหรับดูแลทันตกรรมตั้งอยู่กลางห้อง คุณหมอผู้ชายใส่มาส์กน่าจะเป็นหมอบาบิที่เด็กดงฮยอกเรียกนั่งอยู่ข้างเตียงหันไปเช็กอุปกรณ์ในกระเป๋า ส่วนผู้ชายอีกคนน่าจะเป็นผู้ช่วยหยิบเครื่องมือมาใหม่วางไว้ข้างเตียง รับซองภาพไปจากเขา จุนฮเวกลืนน้ำลายก่อนลงไปนอนบนเตียง

 "กูจุนฮเว มาจัดฟันใช่ไหมครับ ขอหมอตรวจสภาพฟันก่อนนะ" น้ำเสียงทุ้ม ตาคู่เล็กหยีลง อาจจะเพราะยิ้มอยู่ใต้มาส์กปิดปาก จุนฮเวอ้าปากกว้าง ปล่อยให้คุณหมอเอาเครื่องมืออะไรสักอย่างจิ้มลงตรงฟันเขา ผู้ช่วยหยิบเครื่องมืออีกอย่างใส่ปากเขาอีกตามคำสั่งหมอ ก่อนขอภาพเอ๊กซ์เรย์จากผู้ช่วยมาวางทาบกับกล่องไฟเพื่อดูภาพ

"อืมม เท่าที่ดูอาจจะต้องถอนฟันสักสามซี่ เพื่อจัดพื้นที่ให้ฟันใหม่ขึ้น...."   หน้าจุนฮเวซืดลงตั้งแต่บอกว่าถอนฟัน เขาเองก็รู้มาจากพี่จินฮวานว่าอาจะมีถอนฟันแค่ซี่เดียวก็ว่าหนักแล้ว

แต่นี่สามซี่เลยหรอ สามซี่....

 

 

"จุนฮเวครับ" เสียงคุณหมอทักขึ้นทำให้เขาที่จิตหลุดไปกับความคิดตัวเองกลับมามองหน้าคุณหมอ

"คงกังวลเรื่องถอนฟันใช่ไหมครับ เอาน้ำแข็งประคบ กินยาแก้ปวดลดอาการเจ็บได้ครับ บางคนวันรุ่งขึ้นก็ไม่รู้สึกปวดแล้ว" คุณหมอพยายามอธิบาย 

"อีกอย่างคุณหมอมือเบานะครับ ถอนฟันไม่เจ็บหรอกครับ" ส่งยิ้มตาหยีให้เขา

'คุณหมอไม่ได้เป็นคนถูกถอนนิครับ' เขาอยากพูดออกไปมากถ้าไม่ติดว่ากลัวคุณหมอจะไม่ฉีดยาชาให้ตอนถอนฟัน

"แต่ว่ามีฟันผุแถมหินปูนเยอะด้วยวันนี้คงได้แค่พิมพ์ฟัน อุดฟันและก็ขูดหินปูนนะครับ ลุกขึ้นบ้วนปากก่อนครับ ชานอูเตรียมแบบพิมพ์ฟันหน่อย" คุณหมอหันไปสั่งผู้ช่วย จุนฮเวลุกขึ้นมาบ้วนปาก สายตามองผู้ช่วยชานอูผสมอะไรบางอย่างในถ้วยแล้วป้ายลงบนแบบพิมพ์ฟันส่งให้คุณหมอ จุนฮเวนอนลงบนเตียงอีกรอบ

"อ้าปากกว้างๆนะครับ"คุณหมอเอาแบบพิมพ์ฟันด้านที่ป้ายปูนไว้กดลงมาที่ฟันล่างของเขา ความรู้สึกแน่นปากจุกตรงคอจนจะอ้วก เสียงเขาครางออกลำคอ หางตาเขามีน้ำตาเล็ดออกมา

"ไม่เป็นไรนะ หายใจเข้าลึกๆครับ" จุนฮเวหลับตาหายใจเข้าตามที่คุณหมอบอก

"ดีมาก ฟันบนด้วย หายใจเข้าลึกๆนะ"   

 

 

กว่าจะอุดฟันกับขูดหินปูนเสร็จเล่นซักจุนฮเวขากรรไกรแทบค้าง เขาเช็ดปากหลังจากบ้วนน้ำ ซองพลาสติกใส่วิตามินซีสีเหลืองถูกยื่นมาให้เขา

"ให้เป็นรางวัลของวันนี้ แต่ถ้าให้ดีเจอกันคราวหน้าดูแลฟันดีๆหน่อยนะครับ ไว้จะมีรางวัลให้อีก" ตาเล็กหยีลงส่งให้จุนฮเวเป็นรอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ของวันนี้

"ผมไม่ใช่เด็กอายุเจ็ดขวบนะครับ" เขาส่งสายตาไม่พอใจให้คุณหมอตรงหน้า

"หรือไม่เอาครับ?" จุนฮเวรีบหยิบซองเรียกเสียงหัวเราะของคุณหมอผ่านมาส์กได้อย่างดี

"ขอบคุณครับคุณหมอบาบิ" ก้มหัวให้คุณหมอหนึ่งทีเป็นคำขอบคุณ   

"เรียกผมว่าบ๊อบบี้ก็ได้ครับ บาบินี่เด็กๆไว้เรียกกัน ไว้เจอกันคราวหน้าครับ จุนฮเว" คุณหมอโบกมือลาจุนฮเว เขาก้มหัวให้อีกรอบและก้มหัวให้ผู้ช่วยชานอูก่อนเดินออกมาจากห้อง

"วันนี้มีค่าอุดฟันกับค่าขูดหินปูนนะครับ จะนัดถอนฟันอาทิตย์หน้าเลยไหมครับ?" พี่ยุนยง(?)ไล่เปิดสมุดนัดไปหน้าของอาทิตย์หน้า

"ครับ เวลาเดิมได้ไหมครับ?" จุนฮเวถามขณะหยิบกระเป๋าเงินมาจ่ายค่าทำฟัน

"ได้ครับ เวลาเดิมนะครับ" ชายตรงหน้าเขาเขียนชื่อเขาลงไปก่อนยิ้มกว้างให้   

"ยุนฮยอง สรุปวันนี้คุณคิมมาตรวจฟันไหม?" เสียงทุ้มของคุณหมอบ็อบบี้พร้อมกับเจ้าตัวเดินออกมาจากห้องทำฟัน ต่างที่คราวนี้ไม่มีมาส์กกั้น

‘ก็หล่อดีเหมือนแฮะ’ จุนฮเวคิด 

 

 

"ไม่แน่ใจเดี๋ยวโทรถามให้" ยุนฮยองหรือยุนยงของเด็กน้อยดงฮยอกหันไปกดโทรศัพท์ คุณหมอบ็อบบี้หันมาหาจุนฮเว 

"อย่าลืมนะครับ ดูแลฟันดีๆล่ะ เจอกันอาทิตย์หน้าครับ" ตาคู่เล็กหยีลง ปากยิ้มกว้างจนเห็นฟันกระต่ายคู่โตสองซี่

จุนฮเวถึงกับนิ่ง ไอ้เมื่อกี้ที่คิดว่าหล่อนี่ ขอคิดใหม่ได้ไหม ฟันหน้ายื่นซะขนาดนี้มิน่าต้องใส่มาส์กกั้น อีกอย่างคุณหมอขนาดฟันตัวเองเป็นแบบนี้ แล้วจะจัดฟันของเขารอดไหมนี่ จุนฮเวแค่คิดก็หนักใจตากลอกขึ้นมองเพดาน

เขาหันมองยุนฮยองที่ยังคุยโทรศัพท์อยู่อย่างช่างใจ

'พี่ยุนฮยองครับ ขอยกเลิกนัดนี่ทันไหม?'

 

 

Talk: โดนยุค่ะโดยเพื่อนที่รัก วาดภาพให้นางไม่พอนางยุให้แต่งฟิคด้วย โถ่ๆๆๆ คุณหมอมาหล่อมากค่ะตายตอนจบจริงๆ ขอโทษนะพี่บ๊อบ ฮ่าๆๆๆ เราจะเดินกันไปอย่างแข็งแกร่งนะ ฮ่าๆ

#ฟิคต่อเรือ

Thanks For Sweet Lovely Theme : S H A L U N L A   T H E M E

 

CR.SHL