คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : [drabble] Mine, You Are Mine [Yunhyeong x Junhoe]
Title: Mine, You are Mine
Status: Drabble
Pairing: Yunhyeong X Junhoe
เสียงกระจกแตกจากชั้นล่างทำให้เขาลุกขึ้นมานั่งบนเตียงช้าๆ
สายตาว่างเปล่าจากที่จ้องมองเพดานเปลี่ยนมาเป็นกำแพงสีขาว
สมองในตอนนี้ไม่พร้อมประมวลผลอะไรทั้งสิ้น
"กูจุนฮเว ฉันรู้ว่านายอยู่บนนั้น"
เสียงเรียกชื่อเขามาจากด้านล่าง น้ำเสียงเกรียวกราดทำให้พอรู้ว่าอีกฝ่ายหัวเสียแค่ไหน เขาเดินมาหยุดมองตัวเองหน้ากระจก ใส่โค๊ทสีดำตัวโปรด สีหน้านิ่ง นัยต์ตาคมไม่มีสั่นไหว
...เขาพร้อมเผชิญหน้ากับคนด้านล่างแล้ว...
หยิบมีดพกบนโต๊ะขึ้นมากำไว้เปิดประตูห้องนอนตัวเอง ก้าวลงบันไดสู่ชั้นหนึ่ง ถึงแม้เตรียมใจมาพร้อม แต่เหงื่อที่ผุดออกมาจากมือจนรู้สึกถึงสัมผัสชื้นกับความเย็นเฉียบของโลหะ เขารู้สึกประม่า
ไม่เป็นไรกูจุนฮเว...คราวที่แล้วยังหนีออกมาได้...
...คราวนี้ต้องทำได้เช่นกัน...
"ดีใจที่ได้เจอนายอีกครั้ง ช่วงนี้อ้วนขึ้นหรือเปล่า?"
คำพูดติดตลกแต่ไม่ชวนให้ตลกเลยในเวลานี้ โดยเฉพาะไม้หน้าสามที่พาดอยู่บนไหล่ น่าจะเป็นสิ่งที่ใช้ตีกระจกประตูหน้าบ้านเขาแตก
คุณป้าเจ้าของบ้านท่านเป็นคนใจดี อุตสาห์ยอมให้เขาอยู่ที่นี่โดยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า หวังว่าพรุ่งนี้เขาคงได้พูดขอโทษ
...หวังว่า...
"นี่คือมารยาทในการเข้าบ้านคนอื่นหรือไง?" จุนฮเวพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์กับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
"ในเมื่อกดกริ่งเรียกแล้วไม่ออกมาต้อนรับเลยต้องใช้วิธีรุนแรงเล็กน้อย นายก็รู้นิว่าฉันไม่ชอบรอ"
อีกฝ่ายไหวไหล่ให้อย่างไม่สนใจ
"เพราะเป็นคนที่ผมไม่อยากเจอแล้วผมจะต้อนรับทำไม"
พูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัวแต่มือซ้ายกำมีดซ่อนไว้ด้านหลังแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ
"แต่ฉันอยากเจอนายใจจะขาดอยู่แล้ว หกเดือนแล้วมั้งที่นายหนีฉันไป ฉันล่ะอยากจะร้องไห้จริงๆ"
ยกมือขึ้นมาแกล้งปาดน้ำตา เขากลอกตาให้กับเสแสร้งของคนตรงหน้า เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ในอารมณ์ล้อเล่น แต่ความสนุกในการหลอกผู้อื่นเป็นสิ่งที่คนนั้นชอบ
คนอย่างซงยุนฮยองใส่หน้ากากเล่นละครเก่งยิ่งกว่าสิ่งใด...
...และเขาถูกคนนี้หลอกจนรู้ถึงความเน่าเฟะภายใต้สีหน้าอันยิ้มแย้มเป็นประจำของเจ้าตัว
“ทำไมผมต้องกลับไป ในเมื่อคุณคงจะขังผมไว้ในห้องมัดผมไว้ที่เตียงแล้วใช้ความรุนแรงเหมือนทุกครั้งใช่ไหมล่ะ” แสยะยิ้มให้กับคนตรงหน้าเมื่อคิดถึงสิ่งที่อีกฝ่ายเคยทำกับเขา
ในเมื่อซงยุนฮยองเก่งด้านตีสีหน้า กูจุนฮเวเองก็กล้าพอที่จะแสดงความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมาเหมือนกัน
“วันนี้ฉันใจดีนะ ฉันไม่คิดค่าเสียหายที่นายทำให้ฉันต้องตามหา เดินกลับไปกับฉันดีๆ หรือต้องเตือนความจำกันสักหน่อยล่ะ”
ตาคู่โตของอีกฝ่ายหยีลงพร้อมส่งรอยยิ้มกว้างมาให้เขา
...เกลียด...เขาเกลียดรอยยิ้มนั้น...
“ผมไม่มีทางยอมคุณอีก...”
สิ้นเสียงของจุนฮเวไม้หน้าสามถูกฟาดลงมาตรงหน้าเขาทันที เขาเบี่ยงตัวหลบไปทางซ้ายอย่างฉิวเฉียด หมัดขวาของเขาปล่อยไปตรงหน้าของอีกฝ่าย อีกฝ่ายหลบได้แถมยกมือขึ้นมาจับหมัดเขาไว้ แต่นี่เป็นแผนของจุนฮเว มีดในมือซ้ายแทงเข้าไปตรงชายโครงของยุนฮยอง
พลาด...จุนฮเวพลาด...เมื่อยุนฮยองใช้มืออีกข้างจับแขนข้างที่ถือมีด เสียงไม้หน้าสามตกลงบนพื้นก่อนจุนฮเวลงไปนอนกองอยู่บนพื้นเมื่อท้องของเขาโดนอีกฝ่ายต่อย
หนึ่งหมัด สองหมัด และสามหมัด ทั้งหมดในเวลาอันรวดเร็ว
จุนฮเวไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่เมื่อเขารู้จักคนตรงหน้า เขายอมรับว่ายุนฮยองเป็นคนที่แข็งแกร่งกว่าเขา
...แกร่งทั้งด้านการใช้ชีวิตอย่างเสแสร้งและการใช้กำลัง...
“คิดว่าเล่นทีเผลอใช้แผนเดิมแบบคราวที่แล้วจะได้ผลหรือไง รอยแผลเก่าที่นายทำไว้กับฉันตรงท้องยังอยู่อยู่เลยนะ จะว่าไปนี่มีดเล่มเดิมใช่ไหม? ดีจังนายยังเก็บอะไรที่เกี่ยวข้องกับฉันไว้อยู่”
รอยยิ้มกว้างเผยขึ้นเมื่อหยิบมีดขึ้นมาดู หลังจากหยิบกุญแจมือจากกระเป๋ากางเกงใส่มือเขาไขว่หลังไว้
“ใบหน้าดูมีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลยนะ แก้มของนายขาวขึ้น...”
มือของยุนฮยองดันคางเขาให้มองหน้าตัวเอง ก่อนหน้าของจุนฮเวหันไปด้านข้างด้วยความชา อีกฝ่ายตบลงมาตรงแก้มซ้ายของเขาอย่างเต็มแรง
“..แต่ฉันชอบแบบนี้มากกว่า แบบที่มีร่องรอยจากฝีมือฉัน”
จุนฮเวกัดปากแน่น สายตาส่งให้คนตรงหน้าอย่างฟาดฟัน ยุนฮยองกระชากผมของเขาขึ้น มืออีกข้างลูบหัวเขาสองสามทีราวกับปลอบเด็ก
"บางครั้งฉันล่ะอยากได้ยินนายขอร้องฉันบ้าง แต่แม้ขนาดสายตานายยังไม่ยอมฉันเลยนะ..."
"...แต่นายเองก็รู้ ว่าฉันรู้จักนายดีกว่าใครๆ ใต้สายตานั้นในใจนายหวาดกลัวฉันแค่ไหน"
"กลับไปในที่ของเราดีกว่านะ คราวนี้ฉันจะไม่มีวันปล่อยนายออกมาอีกแล้วแน่นอน"
นิ้วเรียวไล้ไปตามสันกรามจนถึงแก้มขาวที่ช้ำขึ้นจนเป็นสีแดง
"นายเป็นของฉัน....ของฉันเท่านั้น..."
ยุนฮยองประทับจูบลงรอยช้ำ ส่งยิ้มกว้างให้กับเขา
"อยากจะหนีไปจากฉัน นายต้องเอาปืนมายิงตรงหน้าผากฉันเท่านั้นล่ะ กูจุนฮเว"
Talk: โดนยุอีกแล้วค่ะ อีไรเตอร์คนนี้โดนยุง่ายยิ่งกว่าอะไร เพื่อนผู้แข็งแกร่งบอกอยากเห็นพี่ยุนภาคเลวบ้าง นี่ค่ะเลวสุดแล้ว บอกตามตรงเป็นฟิคที่แต่งยากมาก ยากตรงทำร้ายจุนเน่เนี่ยล่ะค่ะ ฮือออออออ ให้พี่ยุนทะนุทะหนอมมาทุกเรื่องมาเจอเรื่องนี้เปลี่ยนอารมณ์บ้าง แอร๊กกกก เจอกันเรื่องหน้าค่า
#ฟิคต่อเรือ
Thanks For Theme : OWEN
O W E N TM.
ความคิดเห็น