คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : [drabble] Friday [Hanbin x Junhoe]
Title: Friday
Status: Drabble
Pairing: Hanbin X Junhoe
...โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูอยู่ในมือ...
หน้ามึนๆของผมนั่งจ้องมันอยู่นานสองนาน ราวกับวอลเปเปอร์ลายคุณมิกกี้เมาส์ในหน้าจอจะออกมาทักทายได้ ถ้าเป็นจริงผมคงกรี๊ดใส่มันจนลืมสิ่งที่ผมกำลังพยายามจะทำแน่นอน
ทั้งที่วันอาทิตย์ก็พึ่งเจอกัน แต่ทำไมวันจันทร์ผมกลับคิดถึงอีกฝ่ายแล้วหว่า
...มันทำเสน่ห์อะไรใส่ผมหรือเปล่าวะเนี่ย?...
เด็กขวางโลกที่ไม่เคยยอมใคร
เด็กบ้าที่รู้จักกันแค่วันแรกมันกล้าบีบคอผม
ไม่รวมถึงการเถียงกันสาระพัดร้อยแปดเรื่องจนมาถึงทุกวัน
ไอ้เด็กที่เป็นทั้งน้องรหัสของเพื่อนสนิทของผมและเป็นแฟนกันมาดๆเมื่อวันอาทิตย์
...ไอ้เด็กยักษ์ที่ชื่อ กูจุนฮเว…
เมื่อวันจันทร์ระหว่างช่วงพักตอนประชุมกับทีมเรื่องเตรียมสร้างเกมตัวใหม่ มือนั่งหมุนโทรศัพท์มือถือกับโต๊ะประชุม อยากโทรหาอีกฝ่ายแต่คาดว่าคงไม่ว่างเหมือนกัน วันจันทร์วันเริ่มต้นอาทิตย์ของการทำงาน เจ้าเด็กนั้นพึ่งเข้าทำงานด้วยคงตั้งใจจนไม่สนใจสิ่งรอบข้างแน่นอน ได้แต่ส่งข้อความไปกว่ามันจะตอบก็สองทุ่ม แอบโกรธอยู่พอโทรไปหาคุยได้แปปเดียวก็ขอตัวไปนอน เสียงเหนื่อยล้าของอีกฝ่ายทำให้ได้แต่ให้กำลังใจโดยมิวายโดนบอกกลับมาว่า
'ห่วงตัวเองก่อนเถอะ'
ถึงวันอังคารอยากจะโทรนัดเจอกันวันพุธสักหน่อย แต่ไอ้เด็กนั้นมันต้องว่าพึ่งเจอกันจะรีบเจอกันทำไมอีก คิดไม่ตกเหม่อมองมือถือจนโดนจินฮวานหุ้นส่วนของบริษัทของผมตบกระบาลในฐานะเพื่อนรักให้ไปทำงานหนึ่งที สรุปก็ได้แค่ส่งข้อความถามว่าวันนี้เป็นไงบ้างเจ้าเด็กนั่นตอบแค่ 'ก็ดี' แล้วบอกว่าจะนอนแล้ว อะไรวะ? ทีเมื่อก่อนเล่นเกมกันยันเช้า เดี๋ยวนี้สามทุ่มนอน
...แต่เข้าใจมันเข้างานตอนแปดโมง คงยังปรับเวลาไม่ได้...
วันนี้วันพุธ เอาวะ ยังไงก็ต้องเจอให้ได้ก่อนวันเสาร์ ผมเกลียดวันพฤหัสแบบไร้เหตุผล ความจริงแล้วมันชอบมีเดตไลน์งานวันพฤหัสเลยไม่ใช่วันดีสำหรับผมเท่าไร งั้นนัดเจอศุกร์เย็นแล้วกันจะได้มีเวลาทำโน่นทำนี่ด้วยกัน
อีกอย่างมันต้องหลับคาโรงหนังชัวร์
กินข้าว? ยังไงก็ต้องกิน เรื่องสำคัญ แต่จะกินอะไร?
เอาวะไว้ไปหาเอาดาบหน้าแล้วกัน หิวเดี๋ยวไอ้เด็กนั่นมันก็เดินเข้าร้านแถวนั้นเองโดยไม่ถามความเห็นผมหรอก
ถอนหายใจใส่คุณมิกกี้ในหน้าจอ คุณมิกกี้ให้กำลังใจผมด้วย ขอให้อีกฝ่ายตอบตกลงผมนะ กดโทรศัพท์โทรออก รู้สึกตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูกเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง
“ว่า?”
น้ำเสียงเรียบตามปกติของเจ้าตัว แต่ทำไมทำให้ผมใจเสีย ไม่ดิมั่นใจไว้ คิมฮันบิน
"วันศุกร์เย็น มึงว่างป่ะ?"
"วันศุกร์เย็น?"
"ใช่ กูว่าจะชวนมึงไปหา...."
"วันศุกร์มีนัดกินข้าวกับพี่ที่บริษัท"
'อะไรอร่อยๆกิน' คำพูดจบประโยคของผมเป็นหมันไปทันทีเมื่ออีกฝ่ายตอบด้วยเสียงนิ่งว่าไม่ว่าง
อะไรวะ...เซ็งเลยครับ แต่อย่าพึ่งหมดหวัง
"แล้วเที่ยงอ่ะ ไปกินจาจังมยอนร้านลุงกัน"
คิดแผนอย่างไวสำหรับเวลาที่เปลี่ยน จาจังมยอนน่าเบื่อไปนิดแต่อย่างน้อยร้านอยู่ไม่ไกลบริษัทเจ้าเด็กนั้นเดินห้านาทีถึง
...อีกอย่างมันไม่เรื่องมากเรื่องกินด้วยตราบใดที่เลี้ยงมัน…
"จะเจอกันทำไมวะ วันเสาร์ก็เจอกันไปกินวันเสาร์ดิ"
"อยากไปกินวันศุกร์"
"คิดถึงก็บอกมาตรงๆเถอะ คิมฮันบิน"
ห่านนนนนนน...ทำไมแม่ งรู้วะ
"ตลกล่ะ แค่ชอบกินจาจังมยอนในวันศุกร์"
"โคตรแถ"
"ไปไม่ไป?"
"มาถึงหน้าบริษัทเที่ยงตรง บ่ายมีประชุมทีม"
"เออ"
"แล้วก็ ถ้าชวนตั้งกะวันเมื่อวาน เย็นวันศุกร์ก็ว่างเถอะ แค่นี้ล่ะ"
อารมณ์สุดแสนลั่นล้าของคิมฮันบินหลังจากอีกฝ่านตอบตกลงดิ่งลงทันทีหลังจากประโยคสุดท้ายจากไอ้เด็กยักษ์ เบะปากออกมาอย่างเซ็ง เอาน่ะ แต่พอคิดๆไปเจอกัน ตอนเที่ยงก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าตอนเย็นต้องรอเพิ่มตั้งหลายชั่วโมงน่ะ อีกอย่างวันเสาร์ก็เจอกันอีก
...ถึงวันศุกร์จะได้เจอกันแค่หนึ่งชั่วโมง แต่คงทำให้หายคิดถึงขึ้นเยอะ…
รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นเมื่อคิดไปเองคนเดียว มองนาฬิกาในหน้าจอคอม หลังจากวางสายเวลาพึ่งผ่านไปหนึ่งนาที ขอไอเทมวิเศษจากคุณมิกกี้แบบหมุนนาฬิกาแล้วจะไปโผล่ในวันศุกร์เลยได้ไหม
แปลกดีเหมือนกัน ทั้งที่พึ่งคุยเมื่อกี้แต่อยากคุยอีก อยากอยู่ด้วยมากกว่าเดิม อยากอยู่ใกล้ๆ ถึงจะต้องโดนตีหรือโดนถีบกลับมาก็ตาม ยังไงถีบมันคืนได้แล้วค่อยบอกรักสักที แล้วก็โดนเจ้าเด็กนั่นตบปากกลับมาอีก
เสียงเตือนข้อความเข้าดังขึ้นจากเจ้าเด็กยักษ์ เปิดเข้าไปดูอย่างไม่รอเข้า
'เจอกันวันศุกร์ก็ดี'
หัวใจของคิมฮันบินเต้นรัวและแรง ล่องลอยเลยครับ เมื่อรู้ว่าไอ้เด็กนั้นก็คิดเหมือนกัน ชอบมันมาตั้งแต่มันอยู่ปีหนึ่งจนทำงาน
...ดีใจสุดๆเป็นครั้งที่สอง หลังจากวันที่มันยอมเป็นแฟนเนี่ยล่ะ...
เสียงเตือนข้อความเข้าดังอีกครั้ง ต้องเป็นข้อความบอกว่า 'คิดถึงแน่นอน'
'พี่จินบอกว่าทำเกมใหม่นิ เอามาให้ลองเล่นด้วย'
มองหน้าจออย่างไร้อารมณ์ ก่อนพิมพ์กลับไปอย่างไม่รอช้า
'อาทิตย์เดียวทำเสร็จก็เก่งเกินไปแล้ว ฟายยยยยย'
Talk: แบบว่าอยากอ่านฮันฮเวค่ะ หายากพอๆกับคู่ยุนจุนเลย โถ่ๆๆๆๆๆๆ แต่งเองเลยดีกว่า เหมือนจะต่อเนื่องจากฟิครักสามเศร้า(?) ฮันจุนดงของเรา แต่ไม่ใช่หรอกค่ะ เก็บคาแรกเตอร์ไว้เผื่อแต่งดงจุนเล่นอีกดีกว่าค่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ เอาจริงๆควรแต่งอะไรซีเรียสกับคู่นี้นะคะ บันเทิงตลอด โถ่ๆๆ เจอกันเรื่องหน้าค่า
#ฟิคต่อเรือ
Thanks For Sweet Lovely Theme : O W E N TM.
O W E N TM.
ความคิดเห็น