[Topp Dogg] ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว (ฟิคแปล) - [Topp Dogg] ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว (ฟิคแปล) นิยาย [Topp Dogg] ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว (ฟิคแปล) : Dek-D.com - Writer

    [Topp Dogg] ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว (ฟิคแปล)

    เซฮยอกคิดว่าดงซองต้องการนาฬิกาปลุกใหม่

    ผู้เข้าชมรวม

    274

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    274

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  18 ก.ย. 57 / 20:15 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    Title : All That Glitters (ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว)

    Status: SF

    Fandom: Topp Dogg

    Pairing: Gohn x Pgoon

    Author: dreaminginside

    Translater: awika

     

    Note:…. เป็นฟิคที่ไม่รู้จะหวานไปไหน มดขึ้นยังคงไม่พอ อ่านไปครางไปมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ (จริงๆแล้วมันจะมีอีกพาร์ทนึงซึ่งเราไม่ได้แปลมา เพราะมันเรทมากเรามิสามารถบรรยายความเรทออกมาเป็นภาษาไทยได้ค่ะ TT สนใจลองอ่านต้นฉบับดูนะคะตรงหัวเรื่อง [don’t bite] ค่ะ )


    ต้นฉบับค่  http://archiveofourown.org/works/2172318

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      Title : All That Glitters (ทุกสิ่งที่เป็นประกายแวววาว)

      Status: SF

      Fandom: Topp Dogg

      Pairing: Gohn x Pgoon

      Author: dreaminginside

      Translater: awika

       

      Note:…. เป็นฟิคที่ไม่รู้จะหวานไปไหน มดขึ้นยังคงไม่พอ อ่านไปครางไปมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ (จริงๆแล้วมันจะมีอีกพาร์ทนึงซึ่งเราไม่ได้แปลมา เพราะมันเรทมากเรามิสามารถบรรยายความเรทออกมาเป็นภาษาไทยได้ค่ะ TT สนใจลองอ่านต้นฉบับดูนะคะตรงหัวเรื่อง [don’t bite] ค่ะ )


      ต้นฉบับค่  http://archiveofourown.org/works/2172318


      +
      ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

       

      [ชีวิตมหาวิทยาลัย]

      เซฮยอกคิดว่าดงซองต้องการนาฬิกาปลุกใหม่

      ดงซองหลับยาวโดยไม่สนใจเสียงนาฬิกาปลุกเป็นครั้งที่สามสำหรับคลาสเช้าของเขาก่อนเซฮยอกเบื่อที่จะได้ยินเสียงของมัน กลิ้งตัวทับผ่านเอวของดงซอกเพื่อปิดนาฬิกาปลุก ดึงผมของดงซองจนกระทั้งเขาปรือตาขึ้นมามอง เซฮยอกส่ายหัวเล็กน้อยเมื่อดงซองนิ่งก่อนเริ่มครางออกมา เขาดึงเซฮยอกลงมากอดแนบไว้ตรงอกเขา ป้องกันอย่างอ่อนแรงตอนเซฮยอกพยายามดันตัวหนี

      “วันนี้ฉันโดดไม่ได้หรอ?” ดงซองบ่นพึมพำเสียงต่ำในหูของเซฮยอก พยายามหลับตาลงอีกครั้ง มือของเขาสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดของเซฮยอก ลูบผิวอุ่นๆบริเวณหลัง เซฮยอกบิดตัวเล็กน้อย มือของเขาไล่ผ่านผมของดงซอง ลูบผมยุ่งเหยิงให้เรียบลง หัวเราะเบาๆเมื่อดงซองหรี่ตาขึ้นและถอนหายใจตอนเซอยอกกำลังรวมผมของเป็นกระจุก

      “นายเป็นคนที่ลงตารางเรียนตอนแปดโมงเช้าเองนะ” เซฮยอกหัวเราะ จูบลงไปที่แก้มของดงซองเบาๆ ดึงปลายผมของดงซองพยายามจะให้เขาลุกขึ้นมา เขาจำได้ว่าดงซองนอนดึกเพราะเขียนรายงานบางอย่าง เซฮยอกส่ายหัวได้แต่คิดสงสัยว่าทำไมสุดท้ายต้องเป็นเขาที่ต้องมาปลุกแฟนของตัวเอง “เอาน่า เดี๋ยวค่อยกลับมานอนหลังจากนั้นก็ได้”

      ดงซองลุกขึ้นนั่ง ตาปรือขณะที่เซฮยอกพรมจูบลงไปทั่วหน้า เขาย่นจมูกขึ้นและครางอย่าไม่พอใจเมื่อเซฮยอกยิ้มกริ่มและดึงแก้มของเขาเบาๆ เขาอยากแค่กลับลงไปนอนและซุกหน้าของเขาลงผมของเซฮยอง แต่เซฮยอกนั้นพยายามทำให้เขาตื่นให้ได้ เซฮยอกลูบผมของดงซองและจูบตรงหน้าผากก่อนเลื่อนตัวออกจากตักของดงซอก จับมือของดงซองจากเอวของเขามาด้านหน้าและแกว่งไปมาเบาๆ

      “ถ้านายลุกออกจากเตียงตอนนี้ นายจะได้อาบน้ำกับฉัน” เซฮยอกพึมพำ ตรงหางตาย่นขึ้นด้วยยิ้มกว้าง ปล่อยมือของดงซอง ถอดเสื้อของตัวเองออกโยนมันลงไปบนตักของดงซอง ขณะที่เขาเดินผ่านกองเสื้อผ้าของทั้งคู่ไปยังห้องน้ำ เขาได้ยินเสียงดงซองครางอย่างไม่พอใจดังขึ้น แต่เขาสู้รบกับความขี้เซาตอนเช้าของดงซองมามากพอที่จะรู้ว่าแผนของเขานั้นได้ผล และนับถอยหลังอยู่ในหัวเมื่อสายน้ำเริ่มไหลมากระทบตัวเขา

      เขายืนอยู่ในห้องอาบน้ำประมาณสามนาทีก่อนที่แขนของดงซองโอบเอวเขาไว้ ริมฝีปากแตะอยู่ตรงหลังคอ เซฮยอกแค่ยกยิ้มขึ้น เกี่ยวนิ้วของทั้งคู่ก่อนหันมา จูบตรงริมฝีปากของดงซอง พึมพำ “เห็นไหม ตื่นเร็วก็ไม่แย่ใช่ไหมล่ะ”

      เขาคิดว่าดงซองคงไม่ต้องการนาฬิกาปลุกเรือนใหม่แล้วล่ะ

      ...
       

      [งานแต่งงานกับความวุ่นวายใจ]

      เซฮยอกไม่ได้กังวลอยู่

      เขาบอกกับตัวเองตลอดเวลาในขณะที่พยายามผูกไทด์ของเขาเป็นครั้งที่สาม ก่อนที่เขาจะยอมแพ้และเดินลงไปยังห้องโถง ได้แต่หวังว่าเขาคงดูเรียบร้อยพอ เขาไม่คิดจะเคาะประตูก่อนเปิดมันเข้าไปในห้องซึ่งเขารู้ว่าดงซองใช้เพื่อเตรียมตัว เขากัดปากเล็กน้อยเมื่อมองดงซองจากหัวถึงเท้า เรียบร้อยอยู่ในชุดสูท

      “ฉันสมควรเจอนายก่อนที่งานแต่งของเราจะเริ่มขึ้นด้วยหรอ?” ดงซองมองขึ้น แปลกใจที่เจอเซฮยอกก่อนงานพิธี เขายิ้มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นเซฮยอกโยกอยู่กับที่ไปมา เขาเดินเข้าไปหา ลูบผมยุ่งเหยิงของเซฮยอกให้เข้าทรง หัวเราะเล็กน้อยตอนที่เซฮยอกผิงเขา “แค่ไม่กี่ชั่วโมงเองไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่เจอฉันหรอ หืม?”

      “ฉันคิดว่าพวกเราไม่ได้เป็นพวกเคร่งในธรรมเนียมอะไรมากมาย เพราะฉะนั้นไม่เป็นไรหรอก”  เซฮยอกบ่น พยายามควบคุมตัวเองที่จะไม่กรอกตาของเขาเมื่อดงซองหัวเราะเขาแต่ยังปล่อยให้ดงซองจัดการทรงผมของเขาไป เขามองขึ้นไปที่ดงซองขณะทีดงซองปัดผมเขาอย่างอ่อนโยนครั้งสุดท้าย เซฮยอกดีใจที่ดงซอกดูเหมือนเข้าใจและไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาเกี่ยวกับความวุ่นวายใจของเขา แค่จัดการผูกไทด์ให้เขา เลื่อนมือลูบผ้าเนื้อนุ่มก่อนมอบจูบอันแผ่วเบาให้เซฮยอก

       “ไม่ต้องกังวลหรอก” เขาพึมพำตรงปากของเซฮยอก ให้สัมผัสยังคงอยู่ตรงริมฝีปากตอนที่เขาติดกระดุมเสื้อแจ็กเก็ตให้เซฮยอก เขายังคงรู้สึกตื่นเต้นกับภาพของเซฮยอกแต่งตัวเต็มยศแบบนี้ ในความเป็นจริงอีกไม่กี่อึดใจพวกเขากำลังจะแต่งงานกัน เซฮยอกสบายใจขึ้นเล็กน้อย ได้แต่คิดสงสัยว่าทำไมก่อนหน้านี้เขาถึงกังวลเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง ในเมื่อดงซองอยู่ตรงนี้ “ทุกอย่างต้องไปได้สวย พวกเรากำลังจะ แต่งงานกัน ที่นี่”

      ฉันรู้” เซฮยอกถอนหายใจ ผละตัวออกมาจัดเสื้อกั๊กของดงซองให้เรียบร้อย ปัดผมที่ปรกหน้าผากของดงซอกออกก่อนจะยิ้มกว้างให้ เขาแน่ใจว่าแทยังต้องกำลังตามหาเขา เซฮยอกถอนหายใจ หันหลังเพื่อจากกลับไปแต่ดงซองจับชายเสื้อแจ็กเก็ตของเขาไว้ ดวงตาเป็นประกายขณะที่นิ้วของทั้งคู่สัมผัสกัน

      “จูบครั้งสุดท้ายในสถานะของชายโสดไหม?”

      เซฮยอกกรอกตาขึ้นในครั้งนี้ แต่ยังคงยิ้มเมื่อเขายืดตัวบนปลายเท้า มอบจูบให้กับดงซองในขณะที่มือของเขาสัมผัสตรงออกซ้ายของดงซอง

      เขาไม่รู้สึกกังวลอีกต่อไป

      ...
       

      [การฮันนีมูน]

      ดงซองดูตั้งใจจะบันทึกทุกช่วงเวลาตลอดการฮันนีมูนของทั้งคู่

      เซฮยอกรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นตั้งแต่ที่ดงซองสวมที่คามผมหูมิกกี้และมินนี่เมาส์แสนติ๊งต๊องบนหัวของพวกเขา เขากรอกตาเมื่อดงซองยกโทรศัทพ์ขึ้นมาทางเขาเป็นครั้งที่สิบของวันเพื่อจะถ่ายรูปคู่กัน เซฮยอกไม่เห็นด้วยตอนเขาซื้อหูเหล่านั้น แต่ดงซองนั้นน่ารักเกินไปตอนที่เขาตื่นเต้นแบบนี้ เซฮยอกถอนหายใจเล็กน้อยขณะดงซองดึงเขาเข้ามาใกล้ เงยจมูกขึ้นรับมุมกับภาพสะท้อนในโทรศัพท์

      “เอาน่า แค่ยิ้มน่ารักๆสักรูป” ดงซองหยอก ยิ้มกริ่มแนบแก้มของเข้ากับผมของเซฮยอกขณะถือโทรศัทพ์ให้นิ่ง มือของเขาโอบไหล่ของเซฮยอกแน่น “หนึ่งรอยยิ้มสำหรับคุณสามีนะ”

      เซฮยอกอยากจะกรอกตาเขาอีกครั้ง แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่จะยิ้มกว้างขึ้นมาบนหน้าเขา ไม่สนใจคำพูดดงซอง แล้วอย่าปิดหน้าตัวเองหลังจากนั้นล่ะ ที่พยายามกลั้นขำอยู่

      ...
       

      [การผจญภัยน่าตื่นเต้นในครัว]

      การทำอาหารไม่เคยไปได้ดีเมื่อทั้งคู่อยู่บ้าน

      ดงซองพึ่งใช้เวลาผสมแป้งเค้กไปแค่สามนาทีเมื่อเขารู้สึกถึงสัมผัสของแก้มเซฮยอกตรงช่วงไหล่ของเขา แขนทั้งสองข้างโอบเอวเขาไว้ ดงซองตั้งปฏิธานว่าจะไม่ทำเค้กไหม้อีกแล้ว แต่ยังคงหวั่นๆตอนเซฮยอกพึมพำ /ก็นายไม่อยู่ที่เตียง ฉันนอนไม่หลับ/ เลื่อนมือตรงท้องของเขาเพื่อหยุดเซฮยอก

      เขายังคงเตรียมเค้กต่อไปแม้เซฮยอจะแนบตัวไปกับหลังเขา พยายามอยู่ใกล้ดงซองจนกระทั่งเขาทำเสร็จ แค่เงยหน้าขึ้นมาตอนที่ดงซองหยิบกระทะเข้าไปให้เตาอบ ดึงชายเสื้อเชิ้ตของดงซองเพื่อให้หันมาหาเขา

      “พวกเราจะไม่ทำเค้กก้อนนี้ไหม้”ดงซองพึมพำขณะที่เซฮยอกโอบคอเขาไว้ ตาพริ้มจากการหลับใหลดึงดงซองลงมาเพื่อมอบจูบให้ พึมพำบางอย่างเหมือนกับว่าตกลง ดงซองเหลือบคิดคำนวนเวลาตอนมือของเซฮยอกลูบผ่านผมของเขา เขาเลื่อนมือลงไปยกตัวเซฮยอกขึ้นนั่งบนเคาเตอร์กัดริมฝีปากลงไปเบาๆ เขาคิดว่าสิ่งที่เขาทำมีสติพอที่จะโฟกัสกับเค้กในเตาจนกระทั่งเซฮยอกโอบขาทั้งสองข้างเข้ากับเอวเขา คางเบาๆตรงริมฝีปากของดงซอง กดส้นเท้าลงตรงหลังของเขา

      และแล้วเค้กตกอยู่ในกองไฟอย่างสวยงาม

      ...
       

      [การหลับใหล]

      เซฮยอกชอบวันสุดสัปดาห์

      วันที่ทั้งสองคนไม่มีคาบเรียนและงานในตอนเช้า และเป็นวันที่เขาสามารถตื่นนอนในเวลาสายพร้อมกับดงซองบนเตียง ส่วนใหญ่เขาเป็นคนตื่นนอนก่อน ดวงตาของเขาเปิดขึ้นช้าๆรู้สึกถึงลมหายใจแผวเบาของดงซองบริเวณหลังคอและแขนทั้งสองข้างโอบแน่นตรงเอว เซฮยอกชินกับสิ่งเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังบิดตัวไปมาพยายามหายใจเข้าออกโดยไม่ทำให้ดงซองตื่น ยิ้มเบาๆเมื่อจังหวะหายใจของดงซองหลุดจากการหลับฝันก่อนกลายเป็นการถอดหายใจ

      เซฮยอกเลื่อนมือเขาวางไว้บนท้องของดงซองเล่นกับมันอย่างเบามือ จับก้อนไขมันตรงนั้นขึ้นมาแล้วบิดมันเข้าด้วยกันดึงไปดึงมาด้านข้างและนั่นทำให้ดงซองตึ่นขึ้นมา เซฮยอกจูบตรงมุมปากของดงซองจนปากนั้นยกยิ้มขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างเปิดขึ้นมามองเซฮยอกอย่างงัวเงีย

      เขาหยุดตอนที่เขารู้สึกถึงจมูกของดงซองแตะตรงหูของเขา ลมหายใจช้าลงและสม่ำเสมอทำให้เซฮยอกยิ้มขึ้นกับการกระทำของดงซองซึ่งหนีเขาไปในโลกแห่งความฝัน

      เซฮยอกตัดสินใจให้ดงซองหลับต่อไป

       ...
       

      [ของฉัน]

      ดงซองชอบมือของเซฮยอก

      เขาชอบเวลากางมือของเซฮยอกมาทาบกับมือของเขา งอปลายนิ้วของเขาทับปลายนิ้วของเซฮยอกและยิ้มกริ่มเมื่อเซฮยอกกรอกตาของเขา เซฮยอกปล่อยให้ดงซองทำตามใจชอบ แค่มองตอนที่ดงซองผลักมือของเขาออกเบาๆก่อนจับมือของเขา เขายิ้มให้กับดงซองจังหวะที่ดงซองยิ้มกว้างและขยับตัวเข้ามาใกล้เซฮยอกอีก

      มีแค่เขาสองคนเหลืออยู่บนรถเมล์แสนมืดมิด เซฮยอกมีความสุขกับการมองดงซองแกว่งมือของเขาทั้งคู่ไปเรื่อยๆ พิงหัวของเขาบนไหล่ของดงซอง พึมพำเบาๆทุกครั้งที่ดงซอกพูดอะไรบางอย่างอย่างไม่ใส่ใจนัก เขาต้องกลั้นหัวเราะเมื่อดงซองคลายมือของทั้งคู่และจรดริมฝีปากลงไปตรงข้อมือด้านในของเขา ดงซองมองเซฮยองผ่านปลายผมและจูบลงไปตรงหลังมือของเซฮยอก

      เขาพรมจูบลงไปตรงข้อนิ้วของเซฮยอก หยุดเฉพาะตรงที่นิ้วนาง ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับแหวนวงสีเงิน เขาจับข้อมือของเซฮยอกแน่น ประทับจูบลงไปตรงนิ้วนางก่อนโยกหัวของเขารับจูบของเซฮยอกอย่างแผ่วเบา เขาพึมพำตรงริมฝีปากนั้น

      “นายเป็นของฉัน”

      ....






      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×