คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #266 : Manga Translate :: Rumspringa 5
Rumspringa 005
001
ขอบคุณที่ช่วยนะธีโอ
ไม่คิดเลยว่าการเตรียมงานแต่งมันยุ่งยากขนาดนี้
ก่อนหน้านี้เคยช่วยพวกพี่ชายจัดบ่อยๆผมชินแล้วล่ะครับ
ธีโอ
ตั้งแต่ตอนนั้นมันก็ผ่านไปสักพักแล้วนะ
ทำไมถึงไม่ยอมยิ้มสักทีล่ะหืม?
พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญที่พวกเรารอคอยกันไม่ใช่เหรอ
...เอ๋? ผมว่าผมก็ยิ้มเหมือนทุกทีนะ
งานแต่งของทั้งสองคนผมก็ต้องยินดีมากๆอยู่แล้ว
ไม่ใช่เรื่องนั้น
หมายถึงวันประกอบพิธีรับศีลจุ่มของเธอต่างหาก
วันที่เธอจะได้เป็นอามิชอย่าง“สมบูรณ์”
คำสัญญาของพวกเราก็จะเป็นจริง
คำสัญญา...
002
คืนนี้พักผ่อนให้เต็มที่ด้วยล่ะ
ถ้าแอบเหม่อตอนงานพิธีเดี๋ยวโคลอี้โกรธเอานะ
จีนนี่นาไม่ได้เจอกันตั้งนาน
กลับมาแล้วเหรอครับเกือบจำพี่ไม่ได้เลย
ผมกับพี่ชายไปจับปลากันมาได้ตั้งเยอะว่าจะกลับไปกินกับแดนนี่
อ๊ะถึงวันนี้ผมจะจับไม่ได้สักตัวแต่ก็เห็นมีตัวใหญ่เบ้อเร่อตัวนึงล่ะ
วันพรุ่งหลังเลิกเรียนทุกคนเลยว่าจะกลับไปจับมัน...
โทษทีนะธีโอ
วันพรุ่งนี้ผมไปด้วยไม่ได้
อื้องั้นก็วันมะรืน!
วันนั้นก็ไม่ได้เหมือนกัน
ไปด้วยไม่ได้อีกแล้ว
...รักษาตัวด้วยนะ
...จีน?
แดนนี่!
เมื่อกี้จีนเค้า
ออกจากบ้านไปไหนก็ไม่รู้คนเดียวมืดๆด้วยล่ะ
ผมไม่รู้
จะจีนหรืออะไร
ผมก็ไม่รู้ด้วยแล้ว
003
พวกเรามีกันแค่สองพี่น้องแท้ๆ
ยังทำให้พ่อแม่เสียใจอีก
ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าไปแล้วจะกลับมาไม่ได้อีก
เจ้าคนไร้หัวใจ
ต-แต่ว่า
ถึงผมจะเด็กมากจีนก็ยอมเล่นกับผม
แล้วก็สอนเรื่องต่างๆให้
...พวกเราจะเจอเขาไม่ได้แล้วเหรอครับ...?
อืม
ทำไมล่ะ!?
…เพราะรัมสปริงกา…
หลังจากผ่านรัมสปริงกาพวกเราอามิชสามารถเลือกว่าจะเลิกเป็นอามิช
ตัดขาดจากญาติครอบครัวจากทุกๆคนในหมู่บ้านแล้วออกไปเผชิญโลกภายนอก
เป็นการลาจากตลอดกาลไงล่ะ
ม…ไม่เอานะ
ผมกลัว…
ใช่แล้วรัมสปริงกาน่ะน่ากลัว
004
เห็นแบบนี้แล้วเธอยังกล้าไปข้างนอกอยู่มั๊ยธีโอ?
น่ากลัว! ผมไม่ไป!
…นี่ธีโอ
งั้นพวกเรามาสัญญากันมั๊ย?
ถ้าในอนาคตผมแต่งงานกับโคลอี้แล้วพวกเรามาเป็นญาติกัน…
ถ้าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว
พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
สัญญาเริ่มตั้งแต่วันนี้และไม่มีอะไร
หักล้างได้…
อื้อผมสัญญาครับแดนนี่
005
เพราะงั้นหยุดร้องไห้ได้แล้วนะ?
ผมรู้ว่าแดนนี่ที่รักจีนยิ่งกว่าใคร
จะต้องเหงามากแน่ๆ…
…ธีโอเธอน่ะใจดี
ใจดีมาก
เป็นเด็กดีที่สุดแล้ว
เรนโบว์เทราต์ที่ได้สัมผัสทะเลแล้วครั้งหนึ่ง
จะเปลี่ยนตัวเองเพื่อรับมือกับสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายของโลก
จีนที่สอนเราเรื่องนั้นหลังจากรัมสปริงกาก็ได้จากหมู่บ้านนี้ไป
โดยที่เชื่อมั่นว่าสักวันจะต้องเป็นสตีลเฮดได้แน่นอน
006
ส่วนที่ว่าจะเป็นได้จริงหรือไม่นั้น
เหล่าเรนโบว์เทราต์ตัวจ้อยในแม่น้ำไม่มีทางล่วงรู้ได้เลย
เป็นอย่างที่นายว่าไม่ผิดสุดท้ายก็ยื้อได้แค่หนึ่งปีจริงๆสินะนีล
ไอ้การคาดเดาเวลามันเป็นงานของฉันอยู่แล้ว
แม่หัวดื้อนอนเป็นผักแบบนั้นยังไงก็ต้องปล่อยไปตามยถากรรม
นั่นก็แรงไป... ว่าแต่ขายบ้านแม่ไปแล้วเหรอ?
อืมได้ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่หรอก
แต่ไม่มีคนใช้แล้วงั้นก็ช่างมันเถอะ
อีกอย่างงานฉันค่อนข้าง...
อ้าว?
007
เด็กนั่นกลับมาแล้วเหรอ?
รู้สึกจู่ๆก็ไม่ได้เห็นหน้าสักพัก
ใช่ไหมล่ะ! ฟังนะ
ไอ้เจ้าตูดหมึกออซน่ะจู่ๆก็หายหัวขาดการติดต่อไปสิบวันเต็มๆ
แล้วก็ดันกลับมาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียงแต่ว่า
ธีโอ... อ๊ะนั่นไงที่ตอนนั้นนายก็อยู่
เด็กอามิชตัวสูงๆคนนั้นจำได้มั๊ย?
เจ้านั่นเองก็มาทำงานที่นี่ช่วงนึง…แต่ก็ถูกบังคับกลับบ้าน
เฮ้อโตเป็นควายแล้วแท้ๆยังโดนที่บ้านจับแยกจากเพื่อนอีกเป็นบ้าอะไรกันไม่รู้
ออซก็เหมือนกันถูกตามใจจนเคยตัวยิ่งกว่าเด็กบ้านฉันด้วยซ้ำตัวเองโดดงานไม่บอกไม่กล่าวเองแท้ๆพอจะไล่ออกก็ทำหูทวนลม
ฮึ้ยยย
เอ้านี่ส่วนของนาย
ชอบเมนูนี้ใช่มั๊ย?
มีส่วนของฉันด้วยเหรอ?
…นายเนี่ยปากร้ายใจดีเหมือนเคยเลยนะเท็ด
008
อีกไม่นาน...ร้านนี้คงเงียบเหงาแล้วมั้ง
ฮ่าฮ่าฮ่า
หงงเหงาอะไรกันเล่า?
อย่าลืมสิคนหน้าตาบอกบุญไม่รับอย่างนายยังมีภรรยาสุดสวยกับลูกๆจอมเอะอะอยู่ไม่ใช่รึไง
เฮ้ยใครหน้าตาบอกบุญไม่รับฟะ
อ๊ะ!
รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ
อะไรวะเนี่ยขนาดใช้นิ้วเท้าโดดไปมายังทรงตัวอยู่ได้ด้วยว่ะ
แม่สาวบัลเลต์นี่ต่างจากผู้ชายอย่างเราๆจริงด้วยสิน้า
อีกแล้วเรอะ!? คราวนี้จัดการข้างนอกนะออซวัลด์!
อดทนไว้!
ครับครับ
เฮ้อ
ให้ตายสิ
ก็ว่าอยู่หน้าคุ้นๆแต่พวกนายอีกแล้วเหรอเนี่ย
โทษทีแต่พวกข้าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นปล่อยให้แกเดินลอยหน้าลอยตาไม่ได้จริงๆว่ะ
009
หืมม...
จะอย่างไหนก็ช่างเถอะ
แต่ก็เป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆสั่งสอนคนโง่ไปก็เท่านั้นไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย
คิดเหรอว่าเด็กขี้ก้างปอดแหกแบบพวกนายจะเอาชนะ
ฉันได้-
อื้อ…
เฮ้เอ็ดดี้จับมันกดพื้นเลย
ได้ยินอยู่มั๊ยเนี่ย
เอ็ดดี้!?
อุกอุกอุก
เหวอ
เมายาไม่รู้เรื่องแล้วว่ะ
งั้นซัดแม่มไปเลย
010
แค่ก
ค่อกค่อก
ฟิ้วค่อยโล่งขึ้นหน่อย
ทำ…ไม…
แกกับไอ้เวรนั่น…
ก็เพิ่งรู้จักกันไม่นานนี่ล่ะน้า
บังเอิญเจ้านี่กับพวกเราดันอยากตั๊นหน้าคนๆนึงเหมือนกันพอดีเลยมาเป็นเพื่อนร้า~กกันไงล่ะ
สมกับเป็นเมืองเล็กๆจริงๆเนอะ
ออซ…
นี่…ขอทำได้มั๊ย…
เอ็ดดี้!
ได้ยินว่านายขายร่างกายให้พวกเกย์ด้วยใช่ป่ะ
011
แก…ให้หมอนี่ดื่มอะไร!?
เป็นห่วงเหรอจ๊ะ? อาจฟังดูเลวนะแต่แค่ให้ยาแรงๆนิดหน่อยเอง
เดี๋ยวนายก็จะได้ดื่มด้วยเหมือนกัน
แต่ก่อนอื่นขอดูหน้าสะอึกสะอื้นตอนโดนเอาหน่อยเถอะ
อย่าขัดขืนโง่ๆนะขอบอก
ถ่างขาซะยันกำแพงไว้
เย้
เพิ่งเคยเห็นพวกเกย์เอากันจะจะนี่แหละ
แหวะ
จะอ้วก
เฮ้ยเอากล้องมาเร็ว
พวกนายนี่โง่ชะมัด
ปกติก้นฉันก็ชอบดูดเจ้าน้องชายคนอื่นอยู่แล้ว
ไม่รู้หรอกนะว่าวางแผนเสล่อๆอะไรกันมา
แต่แค่ข่มขืนฉันน่ะไม่…
012
เอ๋?
เชี่ยไรเนี่ย!?
เฮ้ยจับไอ้บ้านั่นไว้
เร็วเข้าเซ่!?
-ธีโอ
!! แก…
013
แกมันไอ้อามิชจากเมื่อคราวก่อน!!
ฟังนะโว้ย
ถ้าแกลงมืออีกพวกเราไม่มีทางยกโทษให้-
อ่อก…!?
พวกคุณต่างหากที่ไม่รู้อะไรเลย
ตอนนี้ต่อให้ผมทำอะไรพระเจ้าก็จะยกโทษให้รู้ไว้ซะ
013
ห…หา?
พูดภาษาอะไรวะฟังไม่เห็นรู้-
อั่ก
เดี๋ย… ฉันขอ…
อ๊าก
อั่ก
ฮ-เฮ้ย…
เวรแล้วไง…
นี่ดูสิพวกเราปล่อยเพื่อนนายแล้วนะ
เพราะงั้น
ธีโอ
ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะพอได้แล้ว
หยุดเถอะ
นี่…พอที
ธีโอ
014
ธีโอ
เฮ้ยแกไอ้เบื๊อกตรงนั้นน่ะ!
เหวอ!!
จะมัวเหม่อทำไมอยู่อีก
รีบๆไสหัวไปได้แล้ว!!
015
พรุ่งนี้…แดนนี่กับโคลอี้จะแต่งงานกันแล้วครับ
016
แล้วหลังจากนั้นก็จะเป็นพิธีรับศีลจุ่ม
ของผม
เหรอ
ยินดีด้วยน-
ทำไมถึงหยุดผมล่ะครับ
ออซเองตอนนั้นก็เตะคนพวกนั้นเหมือนกันนี่
อ๋อตอนนั้นสินะ…ฉันทำได้เพราะฉันรู้ลิมิตของตัวเองไง
แต่คุณเคยบอกว่า
ถ้าผมเป็นลูกผู้ชายก็ควรต่อยสักหมัด
…แล้วทำไมตอนนี้ผมถึงลงไม้ลงมือกับพวกเขาไม่ได้ล่ะครับ?
คุณคุยอะไรกับแดนนี่กันแน่?
…ทำไมถึงกลับมาโดยไม่ล่ำลา
ก็ไม่ทำไมหรอกแค่รู้สึกว่ามันถึงเวลาแล้ว
ขืนอยู่นานกว่านี้เดี๋ยวโอนเนอร์จะเป็นห่วงเอา
โกหก
ห้องนี้ไม่เหลืออะไรเลยแม้แต่แผ่นเสียงสักแผ่นด้วยซ้ำ
017
…คุณตั้งใจจะไปที่ไหนสักแห่ง
โดยที่ไม่บอกใครสินะครับ
แต่จะเป็นที่ไหนก็ได้ขอแค่พาผมไปด้วย
ไม่สิ
ไปด้วยกันเถอะนะครับออซ
…แบบนั้นพวกเราก็ไม่ต่างอะไรจากหนูติดจั่นหรอก
ปัญหาของตัวเองก็ต้องแก้ด้วยตัวเอง
ฉันช่วยนายไม่ไหวแล้ว
ผมไม่ได้อยากให้คุณช่วย!
ผมแค่อยากอยู่ด้วยกันเท่านั้นเองครับ! ผมสัญญาว่าจะไม่ก่อปัญหาให้คุณ
ถึงจะมีผมก็จะแก้ไขมันด้วยตัวเอง
จะต้องหางานทำได้แน่ๆ
แล้วหลังจากนั้น
นาย
018
ไม่เข้าใจเลยรึไง!!!
เคยรู้บ้างมั๊ยว่าตัวเองถูกคนอื่นรักขนาดไหน
มีทั้งบ้านและครอบครัวให้กลับไปหาชั่วชีวิตนี้ควรจะมีแต่ความสุข
แล้วยังจะทิ้งมันได้ลงคออีกเหรอ!?
แค่เพราะอยากอยู่กับคนอย่างฉันเนี่ยนะ!? บ้าไปแล้วเรอะ!!
จะทำให้แดนนี่เสียใจอีกเท่าไหร่ถึงจะพอ
แล้วโคลอี้…
แล้วครอบครัวของนายล่ะ… คนที่รักนายล่ะ…จะทำยังไง
ถ้าลองคิดดูให้ดีก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่เหรอ
เพราะธีโอ…นายน่ะ…
ใจดียิ่งกว่าใคร…
019
…ทำไมนายถึงไม่บอกเรื่องสำคัญขนาดนี้ให้ฉันรู้กัน…!!
…ขอโทษครับออซ
แต่ผมไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ
ตอนนั้นที่โดนหาเรื่องผมน่ะ-
จริงๆแล้วอยากซัดหน้าไปสักเปรี้ยง
เหมือนอย่างที่ทำวันนี้ครับ
020
จีนเป็นคนสอนผมเองว่าการถูกทิ้งไว้ข้างหลังมันเจ็บปวดแค่ไหน
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็อยากใช้ชีวิตกับคนที่รัก
ต่อให้ถูกหาว่าเห็นแก่ตัวดื้อรั้นหรือใจดำยังไง
ผมก็ไม่ได้คิดว่ามันแย่สักเท่าไหร่หรอกนะ
ความรู้สึกเหล่านี้คือสิ่งที่พิเศษและโหดร้ายที่สุดที่ผมได้เรียนรู้จากรัมสปริงกาครับ
ออซมองผมสิ
หวาว่าแล้วเชียว
คุณทำหน้าแบบนั้นอีกแล้ว
ทั้งๆที่ผมไม่ต่างอะไรกับภาระสำหรับคุณแท้ๆ
แต่คุณก็ยังโทษตัวเอง
“ฉันเป็นคนทำให้ธีโอผู้แสนซื่อเปลี่ยนไปสินะ”
021
เพราะผมไม่อยากให้คุณต้องคิดแบบนี้
ผมถึงไม่บอกคุณเรื่องการสิ้นสุดรัมสปริงกาไงครับ
ผมที่เปลี่ยนไปเป็นคนแบบนี้
คุณเกลียดรึเปล่าครับ?
…โลกของพวกเราน่ะไม่เหมือนกัน…
ถึงจะต่างกันแล้วยังไงล่ะ
เพราะงั้นผมถึงได้ออกมาเพื่อเปลี่ยนโลกของตัวเอง
022
ผมน่ะเตรียมใจไว้แล้ว
แล้วคุณล่ะครับออซวัลด์
023
…กลับไปซะธีโอ
ออซ!
พรุ่งนี้วันแต่งงานใช่มั๊ย
นี่ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว…
ฉันมันก็แค่ไอ้กระจอกธรรมดาเรื่องที่ไม่รู้ก็มีอีกตั้งเยอะ
ถ้าอยากได้คนสอนก็ไปหาคนอื่นเถอะ
แต่ฉันก็เข้าใจความรู้สึกนายนะ
ออซ
บอกผมสิ
คนอื่นจะว่ายังไงก็ช่าง
แต่ความรู้สึกที่แท้จริงของคุณคืออะไรครับ
024
มองผม
แล้วบอกออกมาสิ
…ออซ
ที่บ้านเกิดนายฉันเห็นเหยี่ยวฝูงหนึ่ง
025
ตอนนั้นนายเล่าว่า
ลูกเหยี่ยวเมื่อฟักออกมาจากไข่จะติดตามสิ่งๆแรกที่เห็นว่าเป็นแม่
ขอแค่สิ่งนั้นเคลื่อนไหวได้ส่งเสียงได้
ต่อให้สิ่งนั้นจะเป็นแค่ของเล่นผุพังที่ถูกทิ้งขว้างก็ตาม
“ฉันไม่ได้”
“รักนายแล้วล่ะ”
ยังไงก็ผ่านหมู่บ้านอยู่แล้วให้ติดรถไปมันก็ได้อยู่หรอก
026
ถึงน่าจะเช้ามืดพอดี
แต่เจ้าหนุ่มเธอน่ะเป็นอามิชใช่มั๊ย?
ออกมาโบกรถไปเรื่อยจะไม่เป็นไรเหรอ?
ไม่เป็นไรหรอกครับขามาผมก็โบกรถมาเหมือนกัน
งั้นก็โอเค
นี่…
คุณลุงเคยต่อยใครรึเปล่าครับ?
ฉันน่ะนะถึงจะดูไม่ค่อยเหมือน
แต่สมัยตอนหนุ่มๆฉันนี่หัวโจกเรียกพี่เลยล่ะกลับบ้านทีไรมีแผลมีรอยช้ำทุกวัน
ทำไมไปมีเรื่องกับใครมาเหรอไอ้หนู?
อื้อ
สมกับเป็นวัยรุ่นจังน้า
วันนี้
ผมเพิ่งเคยต่อยคนอื่นเป็นครั้งแรกของชีวิตครับ
ทั้งที่ผมคิดว่าจะต้องรู้สึกดีแท้ๆ
แต่หลังจากทำมันลงไปกลับไม่รู้สึกดีเลยแม้แต่นิดเดียว
027
แถมยังทำร้ายคนที่สำคัญที่สุดลงไปด้วย
นี่ออซ
ผมไม่เคยรู้เลย
ว่าคุณโกหกไม่เก่งสักนิด
ว่าแล้วเชียวคุณน่ะใจดียิ่งกว่าคนอื่นๆ
ใจดีเสียยิ่งกว่า
ตัวผมด้วยซ้ำ
อะไรล่ะนั่น? จะไปที่ไหนเหรอ?
028
เช้าๆอย่างนี้แถมยังทำหน้าแบบนั้นแล้วก็กระเป๋านั่นอีก
ก็อยากคิดว่าพนักงานลาพักร้อนอยู่หรอกนะ…แต่คงไม่ใช่ใช่มั๊ย
…อ๊ะ…เอ่อ…
นีลเบนเน็ตยินดีที่ได้รู้จัก
อ๊ะ… ยินดีที่ได้รู้จักครับ
เธอคือออซสินะได้ฟังเรื่องเรื่องเธอจากเท็ดมาเยอะเลยทีเดียว
อ่า…
หัดเติมอะไรลงกระเพาะซะบ้างถ้ากลัวอ้วนค่อยไปฟิตเอาทีหลัง
ของเด็กคนนี้เอาเป็นแฮมไข่กับขนมปังปิ้งส่วนฉันเอาแฮมเบอร์เกอร์กับมันฝรั่งทอดแล้วก็กาแฟสองแก้ว
029
เอ้าแล้วตกลงจะไปที่ไหนล่ะ?
…ยังไม่ได้คิดครับ…
เอ่อ
ถ้ายังไงผมรบกวนฝากบอกโอนเนอร์ทีว่าผมขอลาออกไปที่อื่นทีได้มั๊ย?
เยอะแฮะ
โทษทีไม่ได้หรอก
ฉันเองก็ไม่คิดจะกลับไปเมืองนั้นอีกเหมือนกัน
…เหรอครับ…
อาจะว่าไป
ถ้ายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปที่ไหนสนใจกลับนิวยอร์กไหมล่ะ?
กลับ… ทำไมถึงรู้เรื่องผม?
เท็ดเล่าหมดเปลือกเลยน่ะสิ
เจ้าหมอนั่นปากไม่มีหูรูดมาแต่ไหนแต่ไรไม่มีเปลี่ยนสักนิด
เอ…รู้สึกงานออดิชั่นซ่อมสำหรับแคสต์นักแสดงหน้าใหม่
จะเริ่มในอีก2 อาทิตย์นะ
จริงๆก็ตรวจแบบฟอร์มใบสมัครกันเรียบร้อยแล้วแต่ถ้าส่งรอบสองก็น่าจะทัน
ถ้าว่างๆก็บอกชื่อฉันที่โต๊ะรับสมัครก็ได้
030
ไอ้การเต้นไร้น้ำอดน้ำทนแฝงความทะเยอทะยานของเธอน่ะ
ไม่มีทางเป็นของราคาถูกหรอก
ฉัน…
ต้องการนักเต้นอย่างเธอมาเต้นบนเวที
ได้ไง?
คุณคือผู้จัดนีลเบนเน็ตคนนั้น…
…ไม่รู้ตัวเลย…
เดี๋ยวนะ…ผมจำได้ว่าคุณเคยดูผมเต้นที่ร้านครั้งนึง
ไม่สิสองครั้ง!
คุณเบนเน็ต
หรือว่าคุณ…
ใช่แล้วล่ะฉันตั้งใจมาทาบทามเธอ…
031
ก็แย่แล้วอย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลยน่า
ไม่มีทางที่ความเป็นจริงจะสวยหรูขนาดนั้นหรอกเจ้าเซ่อ
น่าเสียดายนะความจริงก็คือฉัน“บังเอิญ” ได้ฟังเรื่องเธอจากเพื่อนเก่าเท่านั้นแหละ
อย่างแรกเลยก็คือนายมีโอกาส99% ที่จะแพ้หลุดรุ่ยแน่นอนความสามารถในการตีตื้นเท่ากับศูนย์
หนำซ้ำแค่มองผ่านๆก็รู้เลยว่าช่วงนี้แทบไม่ได้ฝึกเลยล่ะสิไม่เห็นได้ยินว่าร้องเพลงสักแอะ
การบรรลุความฝันของชาวอเมริกันใช่ว่านั่งรอแต่โชคซะเมื่อไหร่ส่วนใหญ่ก็ต้องลงมือทำเองกันทั้งนั้น
ไม่รู้เหรอว่าข้างนอกมีนักเต้นเยอะแยะยิ่งกว่าดวงดาวบนฟ้าด้วยซ้ำเห็นตุ่มพองบนเท้าของพวกนั้นมั๊ยแล้วเทียบกับเธอที่ใช้เวลาวันๆหลับนอนกับลูกค้าเนี่ยนะ
ไม่ต้องเสียเวลาคิดก็แทบบลาบลาบลา
เข้าใจแล้วครับได้โปรดหยุดที
ก็ตอนแรกเล่นพูดจาให้ความหวังซะขนาดนั้นเป็นใครก็ต้องเข้าใจผิดแหงอยู่แล้ว
ซะงั้น?
แหมแต่ทางเราก็ไม่ได้“ใจดี” ถึงขนาดรับทุกคนที่มาสมัครหรอกน่าของอย่างนี้มันก็ต้องอาศัยดวงไม่ก็ความสามารถกันบ้าง
ถ้านายเตรียมตัวมาไม่ดีพอเดี๋ยวก็โดนเตะโด่งออกไปเองแหละ
ว่าแต่กับเด็กอามิชคนนั้นเลิกเป็นเพื่อนกันแล้วเหรอ?
032
ไหนๆก็ไหนๆไม่หลอกล่อมาเปิดหูเปิดตาที่นิวยอร์กด้วยกันเลยล่ะพออยู่นู่นแล้วก็ค่อย…
มันทำ…ได้ง่ายๆที่ไหนกันเล่า
ผมน่ะ
…ไม่มีปัญญาไปชี้นู่นชี้นี่บงการชีวิตของคนอื่นหรอก
ยังไงก็ไม่มีทางทำได้…
ไม่รู้หรอกนะว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
แต่ในชีวิตคนเราก็ต้องเคยตัดสินใจอะไรที่มันเห็นแก่ตัวสุดๆอย่างน้อยครั้งหนึ่งอยู่แล้วใช่มั๊ย?
อย่าลืมล่ะว่ากว่าจะถึงจุดที่ต้องตัดสินใจพวกเราจะต้องผ่านทางแยกสำคัญที่ต้องเลือกมาก่อน
อาจจะต้องพบพานหรือลาจากผู้คนมากมาย
แต่ระหว่างที่นายเอาแต่ร้องไห้คร่ำครวญกับปัญหาของตัวเองเด็กคนอื่นก็มีที่ต้องขัดใจพ่อแม่เพื่อมาเรียนบัลเล่ต์อยู่เหมือนกัน
ฉันมีธุระอย่างอื่นอีกถ้าอยากสั่งอะไรเพิ่มก็…
ไม่ใช่ครับ
033
ถึงในใจจะคิดว่าทำเพื่อพ่อแต่…
…ไม่ได้ทำเพื่อใครทั้งนั้น
ใช่แล้วล่ะ…เป็นผมเองต่างหาก
ที่หลงใหลในโลกที่คนแบบคุณสร้างขึ้นอย่างหมดหัวใจ…
ดีแล้วนี่
ว่าแต่ว่า…คุณเบนเน็ต
คุณเคยตัดสินใจเรื่องที่เห็นแก่ตัวมาก่อนรึเปล่าครับ…?
034
ฉันเหรอ? ก็คงเป็นเรื่องทิ้งแม่กับเมืองนี้ไปล่ะมั้ง
แต่หล่อนน่ะเป็นแม่ที่ดี
ไม่เคยแสดงออกว่าหวั่นไหวที่ต้องส่งลูกชายเพียงคนเดียวเข้าถ้ำเสือเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่จริงๆแล้วนั่นน่ะไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริงหรอก
เพราะว่าเป็นครอบครัว…ถึงได้รู้
แต่ถึงจะรู้ก็ยังปรารถนาที่จะสรรสร้างเวทีของตัวเองขึ้นมาอยู่ดี
ออซวัลด์
เธอเอาผมขึ้นแล้วดูดีกว่านะ
ออซ
ความจริงแล้วที่ฉันคอยเฝ้ามองเธอแล้วเรียกเธอออกมา…
ก็เพราะการที่เห็นคนอย่างทิ้งชีวิตไว้กับที่แบบนี้
มันสะท้อนภาพของตัวฉันสมัยที่ต้องผ่านเรื่องอะไรมามากมายเมื่อก่อนน่ะสิ
ดังนั้นฉันถึงได้กลับมา
นิวยอร์กเป็นเมืองที่ดีนะ
035
พรุ่งนี้…แดนนี่กับโคลอี้จะแต่งงานกันแล้วครับ
แล้วหลังจากนั้นก็จะเป็นพิธีรับศีลจุ่ม
ของผม
ผมน่ะเตรียมใจไว้แล้ว
แล้วคุณล่ะครับออซวัลด์
ออซ
บอกผมสิ
ความรู้สึกที่แท้จริงของคุณคืออะไรครับ
036
มองผม
แล้วบอกออกมาสิ
ยินดีด้วยนะจ๊ะ
วันนี้โคลอี้สวยมากๆเลยจ๊ะ
ต้อนรับแขกก็ดี
อย่าลืมให้แดนนี่เลี้ยงหนวดให้ยาวๆด้วยล่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
ยินดีด้วยครับโคลอี้
ขอบใจจ้ะธีโอ… อ้าว?
ตายแล้วทั้งหน้าทั้งมือไปโดนอะไรมาจ๊ะ…
ตาก็แดงไปหมดเลย
เฮะเฮะเฮะผมสะดุดหกล้มมาน่ะครับ
037
ทั้งที่เคยบอกว่าจะไม่ร้องไห้ที่สะดุดล้มอีกแท้ๆ
ดันทำให้แดนนี่เป็นห่วงอีกแล้วสิ
…นี่ธีโอ…
…กับออซไม่เป็นไรแล้วเหรอจ๊ะ?
อื้อสบายมาก
แดนนี่รักพี่สุดหัวใจจริงๆเพราะงั้นไม่ต้องห่วงนะครับ
รักขนาดที่ความรู้สึกของผม
ไม่อาจเทียบได้เลยล่ะ
…พี่…ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น…
เดี๋ยวสิ…ธีโอ
ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว
เธอเป็นคนที่ใส่ใจความรู้สึกของคนอื่นยิ่งกว่าใคร
โคลอี้
038
อย่าทำหน้าแบบนี้ซี่!!
วันนี้เป็นวันฉลองนะ
เพราะงั้นยิ้มสิครับโคลอี้
เอาล่ะครับทุกท่าน
พิธีการของวันนี้ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว
ผมจึงอยากเชิญทุกท่านไปร่วมพิธีรับศีลจุ่มของธีโอ
ที่แม่น้ำได้เลยครับ!
ทำไมต้องจัดพร้อมๆกับงานแต่งเลยก็ไม่รู้เนอะ?
ก็เป็นความต้องการของฝ่ายเจ้าบ่าวนี่นา
ชู่ว!
เมื่อได้เลือกที่จะศรัทธาต่อพระบิดาผู้ทรงสรรพานุภาพ
พระองค์ผู้มอบชีวิตให้แก่หมู่ข้าพเจ้าทั้งหลาย…
039
แก่ญาติพี่น้อง
ที่ร่วมเดินทางสู่อาณาจักรของพระองค์โปรดประทานน้ำพระทัยมาสู่เขาผู้นี้
โปรดยกโทษให้กับเหล่าคนบาปขอพระองค์ทรงรับการไถ่โทษจากปวงเรา
พระเจ้าครับ
ผมน่ะเป็นคนบาปหนามากเลยล่ะครับ
040
ความคิดเห็น