รักยังคง...(Love still...)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

                "ไปล่ะนะ"


                เสียงใสๆของเธอดังขึ้นพร้อมเจ้าของเสียงที่ค่อยๆวาง'เจ้าสโนว์'ลูกหมาสีขาวขนปุกปุยที่อยู่ในอ้อมอกลงสู่พื้นกระเบื้องหยาบๆที่ปูบนบ้านของผม คนที่นั่งข้างๆเธอในตอนนี้อย่างผมได้แต่มองเธอด้วยสายตาที่เลื่อนลอยคล้ายตกอยู่ในอาการภวังค์เล็กน้อย


                ...ทำไมน่ะหรือ...


                ...ผู้หญิงตรงหน้าผมคนนี้น่ะ เป็นคนที่ผมรักมากที่สุด แต่ผมไม่อาจครอบครองไว้ได้...


                ...เพื่อน...คนรักเก่า...แล้วแต่จะเรียก...


                 วันนี้เธอมาส่งผมที่บ้าน หลังจากที่เธอลากผมออกไปกินพิซซ่ามาในตอนกลางวัน เนื่องในโอกาสอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมก็ตอบตกลงไป เมื่อท้องเราทั้งคู่ถูกอัดแน่นไปด้วยพิซซ่าแล้ว ผมก็เสนอให้เธอมาเล่นกับหมาที่บ้านผมเพื่อย่อยอาหาร


                 ....แหนะ....แถได้อีกเรา...


                 แต่เธอก็ตอบตกลง และนี่ก็เป็นเวลาสมควรแล้วที่เธอจะต้องกลับบ้านของเธอแล้ว....


                 ผมเดินนำเธอไปเปิดประตูรั้วสีน้ำเงินของบ้านผมเพื่อให้เธอออกไป รถเก๋งสีบลอนด์เงินของเธอจอดอยู่ที่ีหน้าบ้านของผมนี้เอง เธอค่อยๆเดินไปยังรถของเธอ ประตูฝั่งด้านคนขับถูกเปิดออกพร้อมกับเธอที่ก้าวเข้าไปนั่งบนเบาะคนขับ


                  เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นทันทีที่รถถูกสตาร์ท ตามมาด้วยเสียงประหลาดคล้ายมีอะไรติดอยู่ในตัวเครื่อง กระจกรถถูกเลื่อนลงพร้อมกับเธอที่ชะโงกหน้าออกมาดูที่กระโปรงหน้ารถ


                  "เสียงอะไรน่ะ?"ผมถาม


                  "ไม่รู้สิ มันเป็นบ่อยๆอ่ะ"เธอตอบแล้วหันมามองผม"ไม่เป็นไรหรอก ไปล่ะนะ"


                  "อื้ม  โชคดี ขับรถดีๆล่ะ"


                  ผมมองกระจกรถที่ค่อยๆเลื่อนขึ้นจนปิดสนิท รถเก๋งสีบลอนด์เงินค่อยๆเคลื่อนที่ผ่านผมไปจนลับสายตาของผม


                   ...เธอยังคงมีใจให้ผมอยู่...