ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TS6 ' TONORITZ

    ลำดับตอนที่ #3 : TS6 ' ความในใจนาย "โตโน่" [จบแล้ว!]

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 55


     




    วันถ่ายเอ็มวีริท จริงๆริทก็คงไม่บ่อน้ำตาแตก แต่เพราะความปลื้มใจที่มีต่อแฟนคลับในวันนั้น ริทปล่อยโฮจนน่า


    สงสาร ผมรับรู้ตลอด จนอยากจะเข้าไปกอด แต่ผมก็ยิ้มนะ เพราะมันเป็นความรัก ผมอยากทำอะไรเพื่อริทหลายๆ


    อย่าง เพราะเรารู้เวลาของเรา ผมอยากทำมันให้เต็มที่ จะได้ไม่มาเสียใจและเสียดายทีหลัง หลายๆครั้งที่ผมติด


    งาน แต่ผมก็อยากจะทำงานร่วมกับเขา ผมคิดถึงเขา คิดถึงเวลาอยู่ร่วมกันบนเวที คิดถึงเวลาดีๆ และนี่เป็นอีกหนึ่ง


    งานที่ผมติดถ่ายละคร ผมรู้ว่าจะให้ริทเลื่อนคอนตัวเองเพื่อรอผมคนเดียวมันก็ไม่ใช่ และผมก็รู้ว่าริทก็อยากจะให้


    ผมเป็นหนึ่งความทรงจำที่อยู่ร่วมกันบนเวทีกับเขา แม้จะเป็นช่วงเวลาน้อยๆ ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าไปขอผู้ใหญ่


    บอกเหตุผล และความสำคัญต่อชีวิตผมมาก ซึ่งผู้ใหญ่ของผมน่ารักอยู่แล้ว ท่านเข้าใจและยอมให้ผมมาเป็นส่วน


    ร่วมในความทรงจำกับริท พวกเราซ้อมหนักมาก ทั้งผมและริท เพราะเราต่างคนต่างมีงาน มันไม่ใช่งานเดียว แต่ผม


    เต็มใจจะทำงานนี้ผมยอมเหนื่อยเพิ่ม ถ้าได้เห็นว่าน้องชายสุดที่รักของผมมีความสุขมากแค่ไหน เหมือนผมมาเติม


    พลังมารับกำลังใจ และมาส่งพลัง ส่งกำลังใจให้ริท เราผ่านช่วงเวลาเหนื่อยๆไปด้วยกัน แต่เราก็ยิ้มให้กันตลอด


    อย่าถามว่าซ้อมเสร็จเราไปนอนด้วยกันมั้ย? เพราะผมไม่ตอบ ก๊ากกก เอาเป็นว่าเรามีความสุข อย่าคิดลึกนะ!


    เพราะแค่เราอยู่ด้วยกัน เราก็มีความสุขแล้ว ผมรู้ว่าคุณรู้ เพราะไม่งั้นคุณจะมาเป็นแฟนคลับหรอ จริงมั้ย?


    คุณไม่ได้อะไรจากผมมากมาย ลึกซึ้ง แต่คุณก็มีความสุขมากเวลามาเจอ เหมือนกัน! และวันที่สำคัญอีก


    หนึ่งวันสำคัญ ผมดีใจแทนริทนะ วันนี้แฟนคลับริทมาจากทุกสารทิศ ทุกจังหวัดและต่างประเทศก็มา ตอนออกไป


    บนเวที ผมอึ้งมากคุณมายืนข้างบนแบบผมสิ มันสุดยอดจริงๆ คุณเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำริทจริงๆ เป็นส่วน


    เติมเต็มให้ริทประสบความสำเร็จ และวันนี้ผมก็น้ำตาแตก อุตส่าห์ปลอบมันอย่างดี ตัวเองเป็น "นักร้องนำ" เลย


    55555 ก็ดันมาคิดถึง ภาพต่างๆก็ลอยเข้ามา อยากจะเห็นแก่ตัวไม่ให้มันไปด้วยซ้ำ สุดท้ายริทต้องมาปลอบผม แต่


    ทำไมมันปลอบไปยิ้มไปนะ! จะล้อผมหรอ? เดี๋ยวจะโดน! แต่ผมก็ยิ้มไปกับมัน ตอนที่มันร้องเพลง "รักหนึ่งคำ


    จดจำตลอดไป" จบ จบแล้ว! เดินร้องโฮเข้ามา ใจผมแทบสลาย กอดปลอบให้หยุดร้อง ที่ไหนได้ เราร้องไห้แข่ง


    กันปลอบไปร้องไป จนหัวเราะออกมาก แต่มันก็คือความสุขนะ ผมว่า... นี่ๆ เพลงรัก "รักหนึ่งคำ จดจำตลอดไป


    " ผมได้ฟังก่อนคุณอีก แบร่!!! เตี้ยโฟนอินมาร้องให้ฟังเลยนะ จริงๆมันคงเห่อ เพราะริทตั้งใจกับเพลงนี้มาก ความ


    หมายดี ตรงกับผมด้วยแว๊กกๆ ผมล้อไปแล้ว เขินไปแล้ว 5555 คุณคิดดูสิ เรื่องระหว่างผมกับริทมันเยอะแค่ไหน


    น่ารักแค่ไหน ผมจำได้หมดเลยนะ แล้วเราจะลืมกันไปได้ไง มีแต่คิดถึงมากขึ้นกว่าเดิม หลายๆคนชอบถามผมว่า


    ผมกับริทเป็นไรกัน เราสองคน เลยร้องเพลง "ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกับแบบไหน" ใส่ไปเลย ฮ่าๆ จริงๆ ผมกับริทเราก็


    ไม่เคยคุยกันเรื่องนี้นะ เพราะ "เรารู้กัน" แค่เพียงมองตากัน เราก็รู้ เรารู้สึกดีๆให้กัน เราขาดกันไม่ได้ เราไม่เคยมอง


    ใคร และไม่มีใครมาแทนที่กันและกันได้ แค่นี้ผมก็ว่าพอแล้ว อย่าจำกัดนิยายคำว่ารักเลย ค่อยๆปล่อยมันไป เรียนรู้


    หาคำตอบไปกับมัน .. คืนนี้ผมขอตัวไปเก็บความทรงจำกับน้องเตี้ยก่อนนะ ฝันดีครับ ให้เวลาพิสูจน์ ~


    แค่ตอนนี้เราทั้งสองรู้สึกกับตรงนี้และสิ่งที่เป็นอยู่ ไม่ใช่ "แฟน" แต่ "ไม่มีตรงกลาง" ระหว่างเรา ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×