เล่ห์รัก...ลวงใจ

ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่13

            "คุณก้องคะ  คุณก้อง ตื่นเถอะคะ คุณต้องทำงานนะคะ"       พีรญาพยายามปลุกก้องภพ แต่ก็ไม่มีที่ท่าว่าเขาจะตื่นเลยซักนิด

            
             "คุณก้อง  ถ้าไม่ตื่น  แพรว จะ จะ"          พีรญายังไม่ทันจะพูดต่อ   ก้องภพก็รวบตัวพีรญาเข้าไปกอด  แล้วก็หอมแก้มฟอดใหญ่   ทำเอาพีรญาเขินหน้าแดงทันที

            "คุณก้องปล่อย ค่ะ    เดี๋ยววันนี้ไปทำงานสายนะคะ"         พีรญาพยายามหนีอ้อมกอดของก้องภพ  ไม่รู้ทำไมอ้อมกอดเข้าอบอุ่นทุกครั้งที่ได้สัมผัส 

           " ไม่ปล่อย  วันนี้ผมว่าง  เราไปเที่ยวแบบเด็กๆกันนะ  เราสองคนไม่ได้ทำแบบนั้นนานแล้วนะ นานมากครั้งสุดท้ายก่อนเราสองคนแต่งงานกันซะอีก"   ก้องภพพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ  ทำเอาพีรญาที่ฟังอยู่หัวใจพองโตเลยทีเดียว 

            
              ชอบเหลือเกินที่เขาเป็นแบบนี้  ขอให้เขาเป็นคนน่ารักอย่างนี้ตลอดไปด้วยเถอะ   พีรญาคิดในใจ

            "ว่างแน่นะคะ"      พีรญาถามเพื่อความแน่ใจ

            
            "แน่สิครับ  แต่ตอนนี้ขอมอนิ่งคิส ก่อนนะครับ"   ว่าแล้วก้องภพก็ประกบริมฝีปากลงมาที่เรียวปากบางๆ   รสจูบที่หอมหวานมันช่างเหมาะกับเช้าที่สดใสจริงๆ

            


              ก้องภพพาพีรญาไปดูหนัง  เหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ ก้องภพมีความสุขมาก รวมทั้งพีรญาเองก็มีความสุขมากเช่นกัน

            
             ก่อนจะกลับบ้านก้องภพพาพีรญาไปทานข้าว  ทั้งสองคนเจอพัดชาและทอไหมพอดี ทั้งคู่ก็เลยเข้าไปนั่งโต๊ะเดียวกับทอไหมและก็พัดชา

            "ว่าไงยัยไหม  เดี๋ยวลุงหมอก็ดุอีกหรอก ดึกแล้วไม่ยอมกลับบ้าน"            ก้องภพได้ทีว่าทอไหมทางอ้อม

           
              "คุณพ่อไม่อยู่คะ  ที่จริงๆวันนี้ไหมจะไปค้างบ้านพี่ก้องพอดี  แต่มาหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยไป"             ทอไหมตอบกลับมาทำเอาก้องภพถึงกับส่ายหัวกับคำแก้ตัวของทอไหม

            
              "แล้วพี่ก้องล่ะคะ  พาพี่แพรวมากินข้าวนอกบ้านด้วย  อิจฉาจัง ว่ามั้ยพัด"     ทอไหมหันไปถามพัดชา    พัดชาได้แต่ยิ้มเจื่อนๆก่อนที่จะมองหน้าพีรญา  ซึ่งพีรญาเองก็รู้สึกว่าสายตาของพัดชาไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

            
                "นานๆจะว่างซักทีก็ต้องพาแพรวมาเที่ยวหน่อย เดี๋ยวแพรวจะเบื่อแย่"          ก้องภพพูดขึ้น พร้อมกับหันมามองพีรญาที่นั่งอมยิ้มกับความสุขที่ได้รับวันนี้

            
               "แหมหวานกันจังเลยนะคะ  พัดอิจฉาพี่แพรวจังเลยคะที่มีสามีน่ารักแบบพี่ก้อง"            พัดชาพูดขึ้นมา ทำเอาพีรญารู้สึกแปลกๆในคำพูดของพัดชาทันที

            "พี่ก้องคะเดี๋ยวยัยพัดจะขอมาฝึกงานที่บริษัทพี่ก้องนะคะ  ส่วนไหมเองจะฝึกกับบริษัทพ่อของพัด     พี่ก้องว่าไงคะ"             ทอไหมกำลังจะฝึกงานพอดี แต่ถ้าจะให้มาฝึกบริษัทก้องภพมันจะไม่ดีเท่าไหร่  เพราะใช้นามสกุลเดียวกัน  เดียวจะกลายเป็นว่าไม่ได้ฝึกงานจริงๆแต่ให้ก้องภพเซ็นใบฝึกงานให้เธอ

            "ได้สิ  นี่พี่กำลังจะให้แพรวเข้ามาช่วยงานพี่พอดีเลย    ดีๆ จะได้เรียนรู้งานไปพร้อมๆกันเลย"            ก้องภพพูดขึ้นมาทำเอาพีรญาหันมองทันที   ที่จริงก้องภพกลัวว่าพีรญาจะเบื่อถ้าอยู่บ้านเฉยๆก็เลยจะชวนมาช่วยงานที่บริษัท

            "จริงเหรอคะพี่ก้อง  พัดขอบคุณมากเลยนะคะ"         พี่แพรวคะยังไงพัดฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ           พัดชาดีใจจนออกนอกหน้า  พีรญารู้สึกไม่ชอบสายตาและการพูดจาของพัดชาเลย  แต่ก็บอกใครไม่ได้

            "นี่ก็ดึกมากแล้ว  ยังไงเรากลับกันดีกว่า   เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงานอีก"     ก้องภพชวนทุกคนกลับ เพราะเห็นว่าดึกมากแล้ว

            "พี่ก้องคะ   เดี๋ยวพี่ก้องขับรถตามไหมไปบ้านยัยพัดหน่อยนะ  ดึกแล้วไหมไม่อยากขับรถคนเดียว"                   ทอไหมขอให้ก้องภพช่วย  เพราะไม่อยากขับรถคนเดียว

            
            "ให้คุณก้องไปส่งน้องพัดก็ได้คะ   เดี๋ยวพี่ไปกับไหมเอง   ว่าไงคะคุณก้อง "             พีรญาเสนอขึ้นมา  ความจริงก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น  แต่ก็ต้องพูดขึ้นมาทุกอย่างจะได้ลงตัวเร็วขึ้น

            "ได้ครับ  ถ้างั้นแพรวกลับบ้านไปกับไหมนะ เดี๋ยวผมจะรีบตามไป"         แล้วก้องภพก็ถือโอกาสหอมแก้มพีรญา  ทำเอาทอไหมส่งเสียงแซวใหญ่  ผิดกับพัดชาที่มองด้วยความเกลียดชัง

            ก้องภพขับรถมาส่งพัดชาที่บ้าน   โดยที่ไม่ทันสังเกตว่าทอไหมก็ขับตามมาด้วย   ทอไหมขับรถตามมาเพราะว่าพัดชาลืมของไว้ในรถของทอไหม  

            "ขอบคุณนะคะพี่ก้อง"           พัดชาเอ่ยขึ้นเมื่อถึงบ้าน   โดยมีก้องภพยืนรอคนที่บ้านของพัดชามาเปิดประตูเป็นเพื่อน

            "อุ้ย พี่ก้องคะอะไรเข้าตาพัดไม่รู้พี่ก้องดูให้หน่อยสิคะ"    พัดชาแกล้งกระพริบตา  ทำว่ามีอะไรเข้าตา   พอก้องภพก้มมาดู   พัดชาก็แกล้งเซไปกอดก้องภพ   เป็นจังหวะเดียวกับรถของทอไหมขับเข้ามาพอดี  ทำให้พีรญาเห็นภาพที่พัดชากับก้องภพกำลังกอดกัน             ทอไหมเองก็ไม่เชื่อสายตาว่าเพื่อนของตัวเองจะทำแบบนี้   

            "พี่แพรว ไม่เป็นไรนะคะ         ไหมว่าเราลงไปถามให้รู้เรื่องเลยดีกว่า"    ทอไหมอยากรู้จริงๆว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง

            
           ไม่ต้องหรอกไหม    เรากลับบ้านกันดีกว่า"                 ทอไหมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยขับรถกลับตามคำขอของพีรญา

            พีรญารู้สึกปวดใจขึ้นมาซะดื้อๆ  ไม่คิดว่าพัดชาจะกล้าทำแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่าก้องภพแต่งงานกับเธอแล้ว  ก็ยังจะกล้าทำ

            "พัดขอโทษคะพี่ก้องพอดีพัดนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ   ขอโทษนะคะ     มีเด็กมาเปิดประตูพอดี  พัดเข้าบ้านก่อนนะคะ  ขอบคุณค่ะที่มาส่ง"                แล้วพัดชาก็เดินเข้าบ้านไปโดยมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า  มีความสุขเหลือเกิน  ที่ได้ใกล้ชิดคนที่แอบชอบมานาน

            แล้วก้องภพก็ขับรถกลับบ้าน  โดยไม่รู้ว่าพีรญากับทอไหมเห็นเขาและพัดชากอดกัน 






ตอนนี้เอาไปสั้นๆก่อนนะคะ
เดี๋ยวจะรีบมาต่อให้นะคะ