รักเกินห้ามใจคุณชายตัวเเสบ

บทนำ

ณ บรรยากาศที่สงบหลังโรงเรียนนานาชาติเซมิเทอเรีย เสียงหวานของหญิงสาวผมสีส้มดัดลอนเอ่ยด้วยสำเนียงที่ฟังเหมือนเธอเป็นเจ้าขอภาษานั้น  ตรงข้ามคือชายหนุ่มหน้าหล่อที่นั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อเพื่อรอจะพูดประโยคต่อไป

Hello, Kai. How are you? (สวัสดีไกด์ สบายดีหรือเปล่า) เมื่อหญิงสาวเอ่ยจบเธอก็เงยหน้ามองชายหนุ่มเพื่อรอฟังประโยคต่อไป

Hello, Phant. I am quite well, and you? (สวัสดีพั้นช์ ผมสบายดี แล้วคุณล่ะ) ชายหนุ่มตอบอย่างไม่ลังเลและเปี่ยมไปด้วยวามมั่นใจ หญิงสาวมองหน้าอย่างพอใจก่อนจะตอบกลับไปว่า

So-so. How is the weather there? (ฉันก็เรื่อยๆค่ะ อยู่ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้าง) เธอเอ่ยอย่างรวดเร็วเพื่อรอประโยคถัดไปของอีกฝ่าย ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งพูดขัดจังหวะซะก่อนทำให้การสนทนาต้องหยุดลงไป

แหม! ท่องอะไรจะเร็วปานนั้นจ๊ะพั้นช์ สาวผมส้มรวบหางม้าสูงเผยความมั่นใจเต็มเปี่ยมพูดกระแนะ-กระเเหนเพื่อนสาวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสราวกับวันนี้อากาศเย็นสบาย ทั้งๆที่ร้อนจนตับจะไหม้เกรียมอยู่รอมร่อ

ก็คนมันอยากกลับบ้านเร็วๆนี่นา เธอพูดพรางปิดหนังสือดังฉับก่อนจะลุกขึ้นแล้วหันไปพูดทิ้งท้ายกับชายหนุ่มว่า งั้น...วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะฉันไปและ...บายแล้วเธอก็เดินตามเพื่อนไปชายหนุ่มเธอจนลับตา แล้วจึงเดินไปเก็บกระเป๋านักเรียนของตน