ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1st This way : begins
1st This way : begins
" อ๊ากกกกกกกกกกกก ..... " วันเปิดเทอมทั้งที แม่ก็ไม่อยู่บ้านซะงั้น ปล่อยให้ลูกสุดแสนจะหน้าตาดีคน
นี้อยู่ บ้านอย่างโดดเดี่ยวได้อย่างไง . อ้ออ เสียงเมื่อกี๊ เสียงผมเองแหล่ะครับ ก็ทำไงได้ผมพยายามหัดรีดเสื้อเอง
แล้วนะ ทำยังไง๊ ยังไงก็รีดไปโดนมือตัวเองตลอด ( กุนี่โง่จริง ๆ )
ใช้ความพยายามอยู่สักพัก ผมก็สามารถเอาชุดนักเรียนที่กึ่งยับกึ่งเรียบมาสวมได้ สายแล้วยังต้อง
เดินไปโรงเรียนอีก แม่นะแม่ ไม่ยอมซื้อรถให้ บอกมันอันตราย แม่ไม่รู้หรอก ว่าแม่กำลังจะทำให้ลูกขาล้าตาย TT
ผมเดินไปบ่นพึมพำไป สักพักก็ถึงโรงเรียนแล้ว เอ่อ .... ว่าแต่ ห้อง Homeroom อยู่ไหนเนี้ยยยยยยยยย
อ๊ากกกกก ก็ผมไม่รู้หนิครับ ไม่เห็นจะมีใครบอกเลย แม่งเสือกมีหลายตึกอีกนะ กุจะไปตามหาได้ที่ไหนน
~ กริ๊งงงงงงงงงงง ~ สาบานครับว่าผมจะเปลี่ยนเสียงริงโทน ตัวเองแล้ว TT อ๊ะ .. ไอ้ต้าโทรมาพอดี
" ไอ้ตามมม เมื่อไหร่จะมาเนี่ยยย " ไอ้ต้าเพื่อนรักผมเองครับ เป็นเพื่อนกันมานาน
" กุยืนงง อยู่หน้าโรงเรียนเนี่ย เวรจริง ๆ " ยืนจนขากุล้าหมดละ
" งง อะไรวะ "
" กุหาห้อง Home room ไม่เจออ่ะ ไม่มีใครบอกกุเลย " อย่าด่ากุโง่นะ กุไม่รู้จริง ๆ
" 5555555555 โง่จริง ๆ เพื่อนกุ ยังงี้แหล่ะไม่รู้จักมาให้ทันเข้าแถว " นั่นกุว่าละ ด่ากุจนได้
" ตกลงมุงจะบอกกุไหม " เดียวองค์ลงเลย ไม่บอกสักที ชิชะ
" บอกครับบบ มา ๆ ห้อง 341 เดียวกุรอนะ " นั่นเหี้ยละ อยู่อาคาร 3 ชั้น 4 อีก ช่วงนี้กุใช้งานขา
บ่อยไปหรือเปล่าวะ
พอผมรีบวิ่งกระเสือกกระสนเข้าไปในห้องนั้น ครูและเพื่อนๆก้พร้อมใจกันมาหัวเราะต้อนรับทีเดียว คงจะ
เป็นไอ้เพื่อนตัวดี ที่นั่งยิ้มเล็กยิ้มน้อยอยู่หลังห้องนั่นแหล่ะ มันคงจะอธิบายความโง่ของผมให้ทุกคนฟังแล้วสินะ
เห็นหน้ามันละ อยากเอาเท้าลูบหน้ามันจริง ๆ มีความสุขบนความอับอายของคนอื่นเนี่ย นั่นอีกคน ที่รักของผม
หัวเราะคิกคักใหญ่เลย ก้ไม่เชิงหรอกครับ ที่จริงแล้วผมแอบชอบซีนข้างเดียว มา 2 ปีละ จะไปเรียกเขาที่รักก็คง
ไม่ถูก ทำไมไม่มีคนเอาผมเนี่ย ทั้งหน้าตา-มารยาทดี นิสัยงาม รูปร่างเพอร์เฟค ( หรือว่าเพราะกุหลงตัวเองวะ ).
ผมนั่งฟังครูพูดปฐมนิเทศน์ไปสักพัก รู้สึกอะไรสกิดที่ ขา บ่อย ๆ หันไปเห็นไอ้ต้านั่งทำหน้าตา แบบ งง ๆ
ไอ้นี่เป็นไรวะมองกุ แบบนี้ กุจะเข้าใจกับมันไหม
" เป็นไร "
" กุหรอ ไม่ได้เป็นน " กุไม่ได้เป็น กุแมนนนน .......
" เห็นนั่งทำหน้าตา เซงโลกมานานละ เลยถามว่าเป็นไร " อ่ออ นึกว่าถามว่ากุเป้น ... ไหมม
" อ่อ ป่าวหรอก กุแค่เบื่อ ๆ หันไปก็มีแต่เพื่อนแต่คนเดิม ๆ ไม่เห็นมีสาว ๆ มาใหม่เลย "
ขอแบบซีนอีกสักคนที ขาว ๆ ตัวเล็กๆ ผมชอบครับบบบบ
" เอ้ยย แต่เห็นพวก เบตตี้ มันคุยกันอยู่นะ ว่าวันนี้จะมีเด็กใหม่เข้ามาเรียนห้องเราปีนี้ " นั่นไง
สวรรค์จะส่ง สาวๆ มาให้ผมใช่ไหมครับบ
" ผู้ชาย หรือ ผุ้หญิง วะ " ถามเพื่อความชัวร์ อยากให้เป็น ผุ้ช.. เอ้ย ผุ้หญิงจัง
" รู้สึกจะเป็น ผู้......... " ไอ้ต้าไม่ทันจะพูดจบ เพื่อนๆ ผมก็ หอนเอ้ยร้องซะดังลั่น
~ กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ~ ร้องไรของพวกมุงเนี่ย.... ใจจริงผมก็ไม่ค่อยอยากรู้
นะ แต่ผมก็พยายามฝืนคอ ไปยังจุดเกิดเหตุ ด้วยใจที่ไม่ค่อยอยากรู้สักเท่าไหร่
" สวัสดีครับ .... " ไอ้ขี้เหร่ที่ไหนมายืนพูดอยู่หน้าห้องวะ
To be continued : )
Postscript : ครั้งแรกกับ fic Y ~ เรื่องนี้ผมได้วางพล็อตทั้งเรื่องแล้ว มาอัพ บ่อย ๆ และก็จนจบแน่นอนครับ
แรงบันดาลใจจากเรื่องนี้ มาจาก .... :X เอาไว้ให้ลุ้นดีกว่า 555 ถ้าชอบไม่ชอบยังไงก็ ติชมด้วยนะครับ : )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น