^U^อัตจัง ++(กลอนเพื่อน)

เนื้อเรื่อง

เพื่อนคือผ้าเช็ด น้ำตาเวลาเศร้า เพื่อนคือเงา เวลาเหงา ไม่ไปไหน เพื่อนคือคนปลอบทุกข์ ยามไม่สุขใจ เพื่อนคือใครคนหนึ่ง ที่หวังดี เพื่อนคือคนช่วยงาน ไม่ต้องเอ่ย เพื่อนคือคนที่ไม่เคยซ้ำเติม หรือวิ่งหนี เพื่อนคือใครที่คุยสนิท แม้ห่างไปหลายปี เพื่อนแท้แบบนี้หากใครมี ... คงซึ้งใจ ฉันผูกใจไว้กับการมีเพื่อน ฉันผูกเงี่ยนงามเปี่ยมด้วยความหมาย ฉัยผูกความเป็นเพื่อนด้วยเงี่ยนตาย ฉันผูกสายใยรักกับเพื่อนนับเดือนปี    เคยกอดคอร่วมกันเฮฮา เคยร่วมกันเกาะกลุ่มน้ำตาไหล เคยทำอะไรต่อมิอะไร ทำให้ความเป็นเพื่อนมีค่ากว่า .... ที่ผ่านมา   เรายกคำว่า"เพื่อน"ให้เธอไป.... จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหนตามใจเธอ... อย่าลึกลับมากนะเดี๋ยวหาไม่เจอ... จะบนโต๊ะหรือในตู้ตามใจเธอเเล้วกัน... จะฝากดาวไว้ก็ได้... แต่สว่างเมื่อไหร่ก็หายเหมือนกัน... งั้นเอาติดตัวไว้แล้วกัน.. -จะได้เป็นเพื่อนกันตลอดทาง-

อยากอยู่กับเธอให้นาน
'เท่านาน'
อยากหยุดเวลาตรงนั้นเอาไว้
อยากจะขอเป็นกำลังใจ
ให้เพื่อนเดินไปด้วยความมั้นคง

ถึงโลกจะพัง
กะละมังจะยุบ
มิตรภาพอันแสนสุข
จะไม่ยุบเหมือนกะละมัง