ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สะดุดรักนาย...Superstar(ขอดองสักพัก)

    ลำดับตอนที่ #6 : ความหวังดีของเพื่อนรัก(มั้ง)

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 49



     

     

    *****5*****

    ความหวังดีของเพื่อนรัก(มั้ง)

    แจ่มใส!!

    “…”

    ยายแจ่มใส!!! >o<

    ห๊า...อะไร...มีอะไร...ทำไมฉันตกใจกับเสียงเรียกอันแหลมปี๊ดและดังสนั่นของยายไฮน์ ที่ทำให้ฉันหลุดออกมาจากภวังค์ >_<

    เป็นไรของแกว่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้เหม่อบ่อยจังไฮน์ถามฉันด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเป็นห่วงกับอาการเหม่อลอยของฉัน ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนั้น แต่หลังจากวันนั้นทำไมฉันถึงได้เอาแต่คิดถึงเจ้าของดวงตาคู่นั้น  ฉันมันบ้าอยู่คนเดียวจริง

    แจ่มใส วันศุกร์นี้แกยู่หอใช่มั๊ยอยู่ๆทำไมไฮน์ถึงได้ถามนะเพราะปกติยายนี่ไม่เคยถามฉันสักครั้ง ยังไงไฮน์ก็คงรู้ว่าฉันไม่มีที่ไปอยู่แล้วบ้านพ่อก็ตัดไปได้เลย ส่วนญาติคนอื่นๆฉันก็ไม่ได้สนิทกับใคร เลยเป็นนาง(เฝ้า)หออยู่ทุกวันนี้...T_T

    ถามมาได้ แกก็รู้อยู่แล้วว่าฉันไม่มี...ที่ไปฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เพราะอดน้อยใจตัวเองไม่ได้จริงๆที่เกิดมาเป็นอย่างงี้ แต่ยังไงก็คงต้องยอมรับชะตาที่เป็นอยู่ มีบางครั้งที่ฉันเฝ้าฝันถึงแม่ที่เสียไปแล้ว แม้ว่าฉันจะไม่เคยได้รับไออุ่นจากแม่แท้ๆของตัวเองแต่ฉันเชื่อว่ามันก็เป็นตัวสร้างกำลังใจสุดวิเศษสำหรับฉัน...

    โธ่...แจ่มใส แกอย่าทำหน้าอย่างนั้นได้นะ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้แกมานั่งนึกถึงเรื่องพวกนี้ ฉันแค่จะให้แกไปพักผ่อน ก็เท่านั้นเองหลังจากที่ไฮน์พูดจบ ฉันก็เลยหันมามองหน้าไฮน์เพราะฉันไม่เข้าในสิ่งที่เพื่อนพูด

    ผักผ่อน????” ฉันพูดทั้งๆที่ยังทำหน้างงอยู่ ซึ่งไฮน์ก็ผยักหน้ารับ

    แล้วแกจะให้ฉันไปไหนไฮน์ แล้วทำไมแกพูดราวกับว่าจะให้ฉันไปคนเดียว แล้ว...ฉันยังไม่ทันจะรัวคำถามมากมายที่อยู่ในหัวฉันจบ ไฮน์ก็พูดแทรกขึ้นมาทันที

    แกนี่มันช่างถามจริงๆนะ โอเคฉันจะเล่าให้แกฟังหลังจากไฮน์พูดจบ ก็เริ่มเล่าที่มาของการจะให้ไปผักผ่อนของฉันในครั้งนี้ว่า เมื่อไม่นานมานี้ ไฮน์ได้ส่งอีเมลล์ไปร่วมสนุกเพื่อชิงรางวัลไปเที่ยวสามวันสองคืนที่ประจวบฯ แล้วเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาก็มีอีเมลล์ตอบรับกลับมา โดยให้ไปรับบัตรที่สยาม

    มิน่า...วันนั้นแกถึงได้ชวนฉันไปสยาม เพราะอย่างงี้นี้เอง ฉันทำคิดว่าฉันเข้าใจแล้วแต่ฟังไปฟังมาทำไมมันเหมือนกับว่าฉันต้องไปคนเดียวยังไงก็ไม่รู้

    แต่...แกได้ไปคนเดียวนะแจ่มใส ไม่ทันไรลางสังหรณ์ของฉันก็เป็นจริง ซึ่งมันทำให้ฉันตกใจอยู่ไม่น้อย จะให้ไปประจวบคนเดียวทั้งๆที่ฉันพูดไม่เก่ง แล้วไหนจะเรื่องเงินอีก ฉันไม่ได้มีตังเก็บไว้เที่ยวนะ

    ไม่ไป ฉันไม่ไปเด็ดขาดเลยฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เด็ดเดี่ยวหลังจากที่คิดอย่างละเอียดแล้ว

    แกจะบ้าหรอ บัตรเนี่ยไม่ได้ๆกันง่ายๆเลยนะ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงแกก็ต้องไปไฮน์ขึ้นเสียงใส่ฉัน พร้อมกับทำหน้าจริงจัง ซึ่งเป็นอะไรที่ปกติฉันจะไม่ค่อยได้เห็น

    แต่ฉัน...

    ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นเลย ไฮน์พูดขึ้นมาโดยไม่เปิดโอกาสให้ฉันอ้างเหตุผล

    ที่ฉันอยากให้แกไปเพราะแกจะได้ผ่อนคลายบ้าง ฉันเห็นว่าแกมีแต่เรื่องเครียดๆคราวนี้ไฮน์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง ฉันปกติก็ไม่ค่อยจะขัดความคิดเพื่อนเท่าไรก็เลยยอมไป ดีเหมือนกันฉันก็อยากผ่อนคลายกับตัวเองในหลายๆเรื่องเหมือนกัน

    เช้าของวันศุกร์...

    โอ๊ย...ทำไมคนถึงได้เยอะอย่างงี้นะ นี้ไปเที่ยวหรือไปเข้าค่ายกันแน่เนี่ย ฉันยื่นบัตรเข้างานเพื่อให้พี่ๆทีมงานเช็คในทุกๆอย่าง แล้วก็ได้บัตรแสดงชื่อเล่นแผ่นสีชมพูมาห้อยคอ เสร็จแล้วฉันจึงเอาของไปเก็บแล้วก็เข้าไปนั่งรอในรถ แต่แปลกจังข้างในรถไม่มีใครนั่งเลย เห็นมีแต่ข้าวของที่แสดงความเป็นเจ้าของที่นั้นๆก็เท่านั้น

    ทำไมเค้าต้องไปนั่งข้างนอกกันด้วยนะฉันบ่นอยู่คนเดียวเพราะเห็นว่ามีแต่อยู่ข้างนอก ไม่มีใครขึ้นมานั่งรอในรถเลย

    กรี๊ด!!!

    กรี๊ด!!!

    เสียงกรี๊ดมากมายจนทำให้ที่แห่งนี้ดูจะไม่มีความเงียบหลงเหลือ ทันทีที่มีรถตู้สีดำคันหนึ่งเดินเข้ามาจอด ผู้หญิงมากมายรีบวิ่งกรูกันไปแถวนั้น ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าคนที่เที่ยวด้วยกันในครั้งนี้มีแต่ผู้หญิงเท่านั้น ซึ่งฉันคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่ทันทีที่ฉันเห็นคนที่อยู่ในรถตู้สีดำคันสวยเดินลงมา มันก็ทำให้ฉันเข้าใจทันที

    ไบโอ!!!

    เคมี!!!

    เสียงร้องเรียกชื่อมากมายที่ดังสนั่นไปทั่วนี้ ทำให้ฉันรู้ว่าที่แท้การไปเที่ยวในครั้งนี้ มีสองพี่น้องนักร้องนี่ด้วย สรุปคือฉันโดนยายไฮน์หลอกให้มาหรอเนี่ย ทันที่ที่ฉันรู้สึกตัวฉันรีบโทรศัพท์ไปหาเพื่อนตัวดีทันที

     

    หากเธออ่อนล้าวันใด อยากให้รู้เอาไว้ ฉันยังคงรออยู่ตรงนี้ แม้จะเป็นเพียงคนสุดท้ายที่เธอคิดถึงกัน!!!

    ดูขนาดเสียงเรียกเข้ายังเป็นเสียงเพลงของสองพี่น้องนี่อีก รับสักทีสิ

    ฮา-โหลแหมเสียงง่วงมาเชียวนะ

    นี่ยายไฮน์ทำไมแกไม่บอกฉันห๊าฉันขึ้นเสียงใส่เพื่อนตัวดีทันทีที่ได้ยินเสียง

    เออ..ที่นี้แกก็รู้แล้วนี้ เที่ยวให้หนุกนะ แล้วฉันจะโทรไปหาเอง

    ตู๊ด!!!

    ทันทีที่ไฮน์พูจบก็วางสายทันที ฉันรีบโทรกลับไปหาเพื่อนตัวดีอีกครั้ง แต่

    ปิดเครื่องเลยหรอ คอยดูนะยายไฮน์เจอกันละน่าดู ให้ฉันกลับไปก่อน

    >_<...ยายไฮน์...>_<

    ***********

    แฮะๆ

    หลังจากที่ไม่ได้อัพมานาน

    เด๋วเอามาเพิ่มให้อีกตอนเย็นน้า

    อ่านกันแล้วช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ

    จะเอามาแก้ไขน้าคับ

    >_<ausanginoi>_<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×