คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จะต้องไปให้ได้...
*****4*****
จะต้องไปให้ได้...
“แม่ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ น้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”หลังจากที่ฉันแอบชิ่งไปรับบัตรที่สยามมาแล้ว ก็ต้องกลับมาอ้อนแม่ต่อ เอาวะตื้อเท่านั้นที่ครองโลก >_<
“ฟ้าสวย!!”ฉันต้องหยุดเสียงอันออดอ้อนของตัวเองลงเพราะเสียงอันเฉียบคมของแม่ตัวเอง
“หนูโตแล้วนะ ทำไมยังทำตัวเป็นเด็กอยู่อีก นี่จะต้องให้แม่พูดซ้ำสักกี่ครั้งถึงจะเข้าใจว่า...แม่...ไม่...ให้...ไป..”ฉันทำอะไรไม่ถูกหลังจากที่แม่พูดออกมาอย่างเด็ดขาดขนาดนี้(ดูดิ พูดซะไม่เหลือความเมตตาเลยอ่ะ)
“แม่ค่ะ แต่หนูไม่เคยขอแม่ไปเลยนะค่ะ แม่ก็รู้ว่านี่เป็นครั้งแรก”ฉันพูดกลับมาเสียงอ่อย
“แม่ไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรหนักหนา ก่ะอีแค่ได้ไปเที่ยวกับนักร้องเนี่ย”แม่เริ่มขึ้นเสียงกับฉัน
“แม่ค่ะ แม่เข้าใจไหมค่ะว่าหนูอยากไป หนูอยากไป...”ฉันพูดออกมาคราวนี้ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือพร้อมกับมีน้ำตาอาบสองแก้ม
“ไม่ต้องมาร้องไห้เลยนะ แม่ไม่ใจอ่อนหรอก”
“แม่ค่ะ กว่าหนูจะได้ไปมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะค่ะ ทำไมแม่ถึงไม่ยอมเข้าใจ”ฉันยังคงพูดไปร้องไห้ไป
“นะแม่นะ หนูอยากไปจริงๆ นะค่ะแม่”ฉันเดินเข้าไปเขย่าเบาที่แขนแม่ ที่กำลังนั่งทำงานอยู่ ตอนนี้แม่เริ่มมีท่าทางที่อ่อนลงแล้ว
“แล้วหนูจะไปวันไหน ไปกี่วันแล้วก็ไปที่ไหน”แม่หันกลับมาถามเสียงอ่อน แล้วก็ลูบหัวฉัน ปฏิกิริยาอย่างงี้นะ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา แม่ให้ไปชัวร์ (ฟันธง)
“สามวันสองคืน ที่บังกะโลแถวประจวบ เดินทางวันศุกร์นี้ค่ะแม่”ฉันตอบแม่ด้วยความกระฉับกระเฉง
“ให้ไปก็ได้แต่แค่ครั้งนี้นะ แล้วอย่าไปซนจนเกิดเรื่องขึ้นมาล่ะ”แม่พูดย้ำอย่างชัดถ้อยชัดคำ และมองจ้องมาที่แววตาของฉัน
“ขอบคุณค่ะแม่ หนูรักแม่ที่สุดในโลกเลย”ฉันกอดแม่ด้วยความดีใจที่แม่ยอมให้ไป แต่กว่าจะให้ไปก็ต้องแลกด้วยน้ำตา(แห่งความน่าสงสาร)เลยนะเนี่ย
โอ๊ย!!!
ฉันแทบจะรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวแล้วนะเนี่ย เมื่อไหร่จะถึงซะทีนะ ไบโอก่ะเคมีจ๋า เดี๋ยวเราก็จะได้เจอกันแล้วนะ
โอ๊ย!!!
>_<…ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…>_<
****************
สวัสดีค่ะ
อาจแปลกๆหน่อยนะค่ะที่ตอนนึงเป็นแจ่มใสอีกตอนนึงเป็นฟ้าสวย
แค่อยากจะสื่อให้เห็นถึงความแตกต่างของทั้งสองคนนะค่ะ
แต่อย่าเพิ่งเบื่อนะค่ะที่นางเอกยังไม่ได้เจอกับพระเอก
ใกล้แล้วค่ะอดใจรออีกนิดนะค่ะ
ความคิดเห็น