นายเท่านั้นที่ฉันจะยอมแพ้

ลำดับตอนที่ #4 : ไรเลย์

** Special **
            ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมยัยนี่ถึงกล้าบุกมาหาผู้ชายที่พึ่งจะรู้จักกันไม่นานถึงห้องเลย ผมรู้ตั้งแต่ตอนที่ไปส่งเธอที่บ้านว่าเธอคือคนที่ผมจะต้องแต่งงานด้วย จู่ๆพ่อของผมก็บอกผมว่าผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ให้ได้นะ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นผม ทำไมผมต้องแต่งงานกับคนที่ผมไม่รู้จักสักนิด ผมทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยเลยออกจากบ้านมาอยู่คอนโดที่ผมแอบซื้อไว้ไม่ให้ทางบ้านรู้ แถมดูท่าทางเธอจะยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ผมเองก็ไม่คิดจะบอกด้วย เพราะผมเองก็ไม่อยากจะแต่งงานกับคนที่แม้แต่หน้าตาก็ไม่เคยเห็น บางทีถ้าเธอรู้ว่าผมคือว่าที่สามีของเธอ เธออาจจะกระโดดเตะก้านคอผมไปแล้วก็ได้ วันที่ผมกะจะไปที่บ้านเธอ ตอนแรกผมก็อยากจะไปปฏิเสธให้ชัดเจนกับทางนั้นไปเลย แต่ผมก็ขับรถชนเธอซะก่อน หลังจากที่ผมไปส่งเธอที่บ้าน ผมก็โทรศัพท์ไปคุยกับแม่ของเธอว่าผมมีปัญหานิดหน่อยวันนั้นเลยไปไม่ได้ แม่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังบอกว่าถ้าผมไปก็คงไม่ได้เจอเนโกะ เพราะเธอออกไปนอกบ้านกะทันหัน หลังจากนั้นผมก็โทรศัพท์ติดต่อไปทางพ่อแม่ของฝ่ายนั้นบ่อยขี้นเพี่อที่ว่า ผมจะได้รู้จักเธอคนนี้มากขึ้น เพราะอะไรน่ะหรอ ผมว่า...ผมชักจะสนใจผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาซะแล้วล่ะสิ

ผมส่องดูเธอที่หน้าประตู ให้ตายเถอะ! เธอหลับไปแล้ว หน้าประตูห้องผมเนี่ยนะ!!? หลับลงไปได้ยังไง

ผมเปิดประตูเบาๆ เพราะเดี๋ยวเธอจะตื่นแล้วโวยวายใส่ผมอีก ผมอุ้มเธอไปนอนที่เตียงของผม แล้วก็ห่มผ้าให้เธอ ตอนหลับก็น่ารักดีนี่นา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นคนคนเดียวกับที่มาตะโกนโวยวายอยู่ข้างนอกเมื่อกี้นี้ อย่างกับเป็นคนละคน ผมวางกระเป๋าและข้าวของของเธอไว้ที่ข้างเตียง เผื่อเธอตื่นมาจะได้มองเห็นง่ายๆ แล้วผมก็เดินออกมาและปิดประตูเบาๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ เพี่อโทรไปหาแม่ของเนโกะ ป่านนี้พวกท่านคงเป็นห่วงแย่

ตุ๊ดดดดด~
            ‘สวัสดีครับคุณน้าใช่ไหมครับ ผมไรเลย์ครับ’

‘จ้า มีอะไรหรือเปล่าลูก โทรมาหาแม่ดึกตื่นปานนี้’

‘ครับ ผมอยากจะโทรมาบอกคุณน้าว่า ตอนนี้เนโกะอยู่กับผมนะครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ’

‘จริงหรอ! ดีเลยๆ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะรีบไปรับตัวเนโกะกลับมาบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะจ๊ะ’

‘ผมว่า....ให้เธออยู่กับผมที่นี่สักพักดีกว่านะครับ เดี๋ยวผมจะค่อยๆกล่อมให้เธอยอมกลับบ้านเองดีกว่า เพราะถ้าคุณน้ามารับกลับไป แล้วเธอหนีออกมาอีก คราวนี้เธอคงจะหนีไปที่อื่นแน่’

‘งั้นหรอ....ก็ได้จ๊ะ งั้นพ่อกับแม่ฝากดูแลเนโกะด้วยนะลูกอยากรู้อะไรอยากได้อะไรก็บอกนะ ถามพ่อกับแม่ได้ทุกเรื่องเลยนะลูก’

‘งั้นผมขออนุญาตถามเลยนะครับ ปกติเนโกะชอบทานอะไรบ้างครับ’

‘อ่อ ส่วนใหญก็มีแต่อาหารง่ายๆนะจ๊ะ ไข่เจียวกุ้งสับ ผัดกระเพราหมูสับ โจ๊กปลาสับ ข้าวต้มไก่สับ แล้วก็สปาเก็ตตี้จ๊ะ’ไม่สับสปาเก็ตตี้ด้วยเลยล่ะ -.-

‘ขอบคุณครับ ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ ส่วนเรื่องเนโกะ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลให้อย่างดีเลย’

‘จ้าๆๆๆ ขอบใจนะลูก ถ้าไม่มีเราแม่ก็ไม่รู้จะไปตามหาเนโกะที่ไหนแล้ว ขอบใจจริงๆนะลูกนะ ^_^’

“ครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ”

ผมวางสายก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา เอาล่ะ จากนี้ไปผมจะรับมือกับเธอคนนี้ยังไงดีนะ...