Snow White Chaos ภาคพิเศษ

ข้อมูลเบื้องต้น

✚ Name  :  เอริกะ  ✚ HBD  :  22-05-1997  ✚ FB  : www.facebook.com/aunchisa.lamdara

>Snow White Chaos< เป็นเรื่องออกแนวโปรเจคที่เตรียมไว้กับเพื่อนที่รร. เรื่องนี้จะเกี่ยวกับโลกชั้นบนที่แต่งนั้น จะเกี่ยวกับเวทมนต์ทั้งสิ้นค่ะ ที่สำคัญ!! ตัวละครหลักทั้ง 12 คน 12 ราศี นี้มีตัวตนทุกคนค่ะ (แต่ไม่มีพลังนะ) นิสัยความสัมผันธ์ต่างๆจะเอามาจากสิ่งที่ผู้แต่งมองเห็นค่ะ ครั้งนี้เป็นการแต่งเรียกน้ำย่อยกันก่อน และหวังว่าจะได้พบกับนิยายเรื่องนี้ แบบเต็มรูปแบบในเร็ววัน อันนี้ เป็นนิยายที่เพื่อนแต่งค่ะ แต่เปลี่ยนใหม่แล้ว ยังไงก็ลองไปอ่านกันด้วยนะค่ะ

เนื้อเรื่อง

Snow White Chaos

ภาคพิเศษ วัวขี้อายกับบุรุษผู้เดียวดาย

                ผมพิเศษเกินไปหรือคนอื่นเขาไม่...เหมือนผมกันแน่?

                หยาดน้ำตกลงมาบนใบหน้าของผมที่ละเล็กละน้อยจนเทออกมาราวกับฟ้ารั่ว  มันช่วยชะล้างสิ่งสกปรกและคลาบเลือดที่ผมพึ่งโดนมาไม่อีกนาทีได้ดีทีเดียว หนาวจังผมเริ่มเอากระเป๋าคู่ใจมากอดในอ้อมแขนสิ่งที่ผมรักอย่างเดียวในชีวิต ผู้คนเดินผ่านกันไปมาภายใต้ร่มสีสันสดใสบางคนเดินกันเป็นคู่บ้างก็เดินเป็นกลุ่ม ผมทำได้แค่นั่งมองแล้วอิจฉาในใจขนานหาที่หลบฝนผมยังไม่มีถ้าผมไปเดินอยู่ตรงนั้นได้ก็คงดี อยากพูดคุยกับใครสักคนที่เขารับในตัวตนของผมได้...จะมีมั้ยนะ?

                สักพักที่ผมงีบหลับไปหูทั้งสองข้างไม่รู้ว่ามันยังใช้การได้อยู่มั้ยเพราะผมได้ยินเสียงฝนตกลงมาไม่คาดสาย แต่ทำไมร่างกายกลับไม่รับรู้ถึงหยดน้ำเหล่านั้น ดวงตามองไปยังร่มสีแดงที่อยู่บนหัวดีจังเลยนะ เท่านี้ก็ไม่เปียกซะที

                แต่เดี๋ยว...ร่มมาจากไหนหล่ะ??

                “ เอ๋!? อะ...เอ่อ.... ตะ...ตื่นแล้วหรอ… วีลโก! ” ผมสะดุดเมื่อเห็นหญิงสาวผู้เป็นเจ้าร่มมองมาทางผมผ่านแก้วกรอบสี่เหลี่ยมบนตาเธอทั้งสองข้าง เธอมีเรือนผมสีน้ำตาลสั้น ท่าทางจะขี้อายเล็กน้อยและดูแปลกๆมองไปมาแถมยังเรียกผมว่าวีสโกอีก แต่ดูจากชุดที่ใส่ดูดีต้องเป็นพวกมีเงินแน่ๆทำให้คิดถึงพวกหยิ่งยโสเอาแต่ใช้เงินฟาดหัว เป็นคนจำพวกที่ผมเกลียดจริงๆ

                “ คุณทักผิดคนแล้ว...ผมชื่อมาร์ค ไม่ใช่วีลโก ”

                “ อีกอย่างไม่ต้องกางร่มให้ผมแล้ว ขอบคุณมาก ” ผมพูดตามมารยาทแล้วทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนี แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้สนใจความพูดของผมเลยแม้แต่น้อยแถมยังตกไหล่ผมให้นั่งลงจนก้นแฉะนี้มันพลังช้างสารชัดๆ

                “ เฮ้ย ~ เอาไงต่อแหละทีนี้ ”

                “ ชะ ช่วยอยู่นิ่งสักนิดนึงนะ... ” เธอย่อยตัวลง มือที่เต็มไปด้วยรอยข่วนประทับบนหน้าผากทำเอาผมผงะเล็กน้อย คนตั้งเยอะตั้งแยะมาทำอะไรแบบนี้ไม่อายหรือไง ผมผลักไหล่เธอเต็มกำลังดูเหมือนจะศูนย์เปล่าไม่มีการขยับเขยื้อนเลย หน้าของเธอแดงราวกับลูกมะเขือเทศจะต่างจากผมเท่าไรเพราะหน้าของเราห่างกันไม่อีกเซนติเมตร น่าแปลกที่ผมกลับรู้สึกอบอุ่นตั้งแต่เหมือนกี้แล้ว เหมือนผมเคยเจอเธอมาก่อนอะไรอย่างนั้น ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเราพึ่งเจอกันไม่กี่นาทีด้วยซ้ำ

                วิ้ง

                “ โอ๊ย! ”

“ ปานที่แขน...ใช่!ใช่เธอจริงๆด้วย ”

จู่ๆรอยปานของผมก็มีอาการเจ็บมาซะดื้อๆ ร้อบวันพันปีไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เธอรู้ได้ไงว่าผมมีปานที่แขนทั้งที่ผมซ่อนมันไว้ใต้ผ้าสองชั้นผันอย่างดี อีกอย่างเธอเอามือมาแตะหน้าผากผมมันหมายความว่าไงและที่บอกว่าใช่ๆมันใช่อะไร  

“ เฮ้ย! ไอ้ตัวแสบนั่นมันอยู่ตรงนั้นไง ”

ไม่ทันที่ผมจะได้ถามอะไรพวกที่ผมไปมีเรื่องมันเดินมาเจอผมอีกแล้ว เอาไงดี!นี้มันกลางเมืองเลยนะ แถมยังมียัยนี้แต่มันคงไม่ทำอะไรผู้หญิงหรอก ที่สำคัญอยู่ด้วยถ้าเกิดมันเล่นเราเอาตายจะทำไงดี บ้านก็ไม่มี ญาติก็ไม่เคยพบเจอ ใช่ๆต้องหนี แต่หนีไปไหนดีหล่ะที่ๆพวกมันจะไม่ตามมา โอ๊ย!ช่างมันเถอะ หนีๆไปก่อนแล้วกัน Go!!!

“ จะได้ชำระแค้นซะที นังโสโครก!!! ”

                ผมวิ่งไปได้ไม่ไกลแต่กลับไม่มีใครตามผมมาเลยสักคน ผมหันกลับไป ชิบ!มันไม่ได้กะจะเล่นงานผม แต่เป้าหมายคือยัยนั้นดีงานนี้ผมรอดตัวยัยนั้นรับบาปไปแล้วกัน จะได้รอดสักที

                “ เอ่อ...ระ...เราเคยเจอกัน...ด้วยหรอค่ะ ” เธอพูดตะกุกตะกักท่าจะกลัวสินะ เล่นรุม 7 ต่อ 1 แบบนี้ผมยืนดูสถานการณ์อยู่ข้างนอก อยากจะหนีแต่ทำไมขามันถึงไม่ไปนะ

                “ ก็ที่แกต่อยพวกข้าเมื่อกี้ไงเล่า!! ”

                เปรี๊ยง!!!!!

“ อะไรกันเนี้ย!? ”

ไอ้สามคนที่วิ่งมาจะต่อยเธอเมื่อครู่กลับถูกสายฟ้าฝาดอยากจัง ผมรู้ว่าตอนฝนตกการมีฟ้าฝ่าเป็นเรื่องปกติแต่มันคงไม่เป็นใจขนานฝาดมาลงที่ไอ้สามตัวแน่ๆ ผู้คนที่อยู่รอบๆวิ่งหนีกระจัดกระจายไปทั่วแต่ผมกลับยังไม่ไปไหนเหมือนโดนมนต์สะกดอะไรสักอย่าง กลุ่มควันโชนขึ้นและเริ่มจางหายไปปรากฏร่างของชายหมุ่นรุ่นน่าจะราวคราวเดียวกับผม เพียงแต่สูงกว่าเล็กน้อยที่ตัวของเขาเหมือนกระแสไฟฟ้าอ่อนรอบตัวจนน่าขนลุก เขาเดินไปยังที่ๆยัยแว่นยืนอยู่เธอไม่มีอาการหวาดกลัวเลยแม้แต่นิด

“ กริช...แตงกวามันโยนขี้ให้ฉันอีกแล้ว ”

“ เฮ้ย...หาแต่เรื่องจริงๆพวกเธอเนี่ย ” เขาถอนหายใจ แล้วหันไปยังพวกนักเลงที่เหลืออยู่ตอนนี้แค่สี่คน แต่ละคนตัวสั้นเหมือนเจ้าของก็ไม่ปราน คนตรงกลางที่เป็นหัวหน้าให้ส่งสัญญาณให้ลูกน้องอีกสองคนนั้นอัดคนที่ชื่อ กริช ไม่ทั้งที่จะวิ่งไปหาเพียงแค่เขามองตาขวางใส่พวกมึงก็เพ่นหนีไปร้อยเมตรแล้ว

“ อย่ามาดูถูกข้านะโว้ย!! ”

เปรี๊ยะ

“ คุณเองก็อย่าดูถูกพวกเราสิคะ ” ขาทั้งข้างของไอ้หัวหน้ามีดินเกาะขึ้นจนเกือบมิดหน้ามันตะโกนเสียงร้องเอะอะโวยวายไปทั่ว เธอทำอย่างงั้นได้ยังไงเท่าที่ผมพอรู้คือโลกชั้นบนแห่งนี้เคยเป็นที่อาศัยนักเวทย์มนต์แต่มันน่าจะอยู่ที่เมืองของพวกเลือดผสมแบบนี้สิ พวกเขามาทำอะไรกันแน่

“ พวกเราก็มารับมาร์คไง ”  จู่ๆที่ผมไม่ทันตั้งตัว ก็มีมือมาจับไหล่ผมหญิงสาวที่หน้าดูเป็นผู้ใหญ่ ผมสีดำยาวสลวยเข้ากับดวงตาสีเขียวมรกตคู่นั้นทำผมตกใจเล็กน้อย สาวแว่นกับคนที่ชื่อกริชหันมายังผม “ แตงกวา ” เธอพูดผ่านไรฟันและดูเหมือนจะโกรธนิดๆ

“ เลิกแปลงร่างเป็นฉันซะทีได้มั้ย!! ”

“ แหมๆ มายด์ฉันว่าเราควรจะสนใจเรื่องของมาร์คก่อนจะดีกว่านะ ” อะไรๆ นี้มันเกิดอะไรขึ้น เรื่องของผม?ผมไปทำอะไรผิดไว้หรอ นี้พวกเขาทำผมงงมากกว่าเดิมแล้วนะ

“ กระเป๋าของนาย มันคือเมจิกไอเทมเคยรู้ตัวมาก่อนมั้ย? ”

“ ชักช้า! พวกฉันได้รับคำสั่งให้มาพาตัวนายไปที่เมจิกทาว ” กริชที่ตอนแรกจะถามผมกับโดนมายด์แทรก ผมงงหนักกว่าปกติซะแล้ว เมจิกทาว?? นั้นมันเมืองของจอมเวทย์นะจะให้ผมไปทำมั้ย

“ บ้าหรือไง! ผมเป็นเลือดผสมนะ จะไปอยู่...” “ แต่มาร์คไม่ใช่เลือดผสมแล้ว ”

แตงกวาขัดจังหวะผม สีหน้าเธอดูเป็นคนจริงจังมากเลยทีเดียว ต่างจากมายด์จะเป็นคนขี้อายและคิดอะไรเป็นเรื่องสนุกส่วนกริชนี้ต้องดูไปก่อน ในขณะเดียวกันดูเหมือนกริชก็มีวงแหวนอะไรบ้างอย่างผุดขึ้นบนพื้นโดยมีกริชและมายด์ยืนอยู่ก่อนแล้ว ส่วนแตงกวาตามไปสมทบอีกที

“ จะไปกับพวกเรามั้ย ”

“ เอ่อ...คือ... ”

“ หมดเวลา!!! ”

กริชถามผมอีกรอบโดยที่ผมไม่ทันจะได้ตอบอะไรเลย มายด์กับแตงกวาก็จับมือผมและลากไปในวงแหวนนั้นผมอึ้งมากและช็อคด้วย คนที่ผมไม่รู้จักเลยสามคนกำลังพาผมไปที่ไหนสักเหตุนึงดูเหมือนเป็นการลับพาตัวแต่ผมกลับยินยอมให้กับพวกเขา แปลกๆตั้งแต่เริ่มต้นแล้วกับความรู้สึกอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากตัวพวกเขา...คงจะเหมือนกับครอบครัวละมั้ง

ยินดีต้อนรับ...ผู้เชื่อมต่อราศีกันย์

ติดตามตอนต่อไป(มั้ง?)