My Destiny ลิขิตรักครั้งนี้มีเพียงเธอ

ลำดับตอนที่ #4 : My DeStiNy ลิขิตรักครั้งนี้มีเพียงเธอ 4

4

♀ ♥ Mÿ ĐꌝĩŃÿ ลิขิตรักครั้งนี้มีเพียงเธอ ♥ ♂

Mÿ ĐꌝĩŃÿ ลิขิตรักครั้งนี้มีเพียงเธอ ♥ ♂

                    วันนั้นเป็นวันที่ฉันเดินกลับบ้านมาอย่างลำบากที่สุด ถ้าฉันไม่มีจีซองช่วย ฉันคงไม่ถึงบ้านแน่ ฉันตอนนี้เท้าฉันเริ่มหายแล้วจากที่มันบวมช้ำจนสีเหมือนเจนเชี่ยลไวโอเล็ตอย่างไงอย่างงั้นแหละ >^<

                   ฉันกลับมานอนทุกข์ระทมกับความเซ่อซ่าของตัวเองแล้ว จู่ๆ ก็เผลอไปคิดถึงใบหน้างามแต่ใจดำของปาร์คซองเคียวขึ้นมา >O< "

"อ้ายยย >O< ทำไมหน้านายต้องพุดขึ้นมาบนหัวฉันด้วยนะ เห้ออออ แย่จิง ๆ ๆ ฉันเป็นโรคแพ้คนหล่อไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" แล้วฉันก็เผลอหลับไป

ติ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ติ๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตุบ!!

"โยลี ตื่นได้แล้วสายแล้วนะ โยลี โยลี โยลลลลลลลลลลลลลี"

เปรี้ยงงงงง เพล๊งงง เพล๊งงง ๆ ๆ ๆ

"กรี้ดดดดด ตื่นแล้วค่า ตื่นแล้ว" แล้วก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ชามพลาสติกถูกโยนขึ้นมาบนหน้าต่างห้องฉัน เพราะฉันเกลียดและกลัวเสียงของที่ใกล้จะแตกเหลือเกิน

                    ฉันรีบอาบน้าแต่งตัวแล้ววิ่งติดจรวดไปรอรถเมล์สายประจำอยู่ที่ป้าย เท้าฉันหายเจ็บแล้วแต่ก็ยังมีขัดๆอยู่นิดหน่อย

กริ้งงงงงงงงงงงงงง กริ้งงงงงงงงงงงงงง !!!

"โยลีเธออยู่ไหน สายแล้วนะ นี่เธอต้องโดนทำโทษแน่เลย ถ้าฉันเองไม่ให้เจวอนมาส่งก็คงมาไม่ทันแล้ว รีบมานะ"

"จ่ะ ฉันจะรีบไป"

                    เมื่อไหร่รถเมล์จะมานะ จีซองก็มี คังเจวอน แฟนหน้าหล่อ รวย อยู่โรงเรียนมัธยมกวางนานมาส่ง แต่ฉันต้องมายืนรอรถเมล์เพื่อจะไปโรงเรียน โอยยย ชีวิต ไม่มีไรดีเลยยยยย T_T

เอี้ยดดดดด!!!

"ขึ้นมาสิ ฉันจะไปส่ง"

"หาาา!! OoO นะ…นาย"

"เร็วสิ อยากสายไปกว่านี้หรือไง โยลี"

                      ฉันตัดสินใจเอาชีวิตไปแขวนไว้กับล้อรถของซองเคียว เพราะฉันเองก็ไม่อยากสาย แล้วกว่ารถเมล์จะมาคงอีกนาน

"นายรู้จักฉันหรือ ?"

"เธอก็เป็นยายเฉิ่มที่ล้มเมื่อวานไงล่ะ ^Q^"

"~*~ ฉันหมายถึงนายรู้ชื่อฉันได้ยังไง"

"ทีเธอยังรู้ชื่อฉันเรย ฉันจะรู้ชื่อเธอบ้างไม่ได้หรือไง เอ้าเกาะแน่น ๆ ฉันจะซิ่งแล้วว ปรึ้นนนน"

                     ฉันเกาะเอวซองเคียวเสียแน่น เพราะนายนั่นก็ซิ่งสะบัดซะจริงๆ มาถึงโรงเรียนก็คาบเส้นพอดิบพอดี

"ขอบคุณนะที่มาส่ง ^o^ " ฉันแสดงความมีมารยาทออกไปตามธรรมเนียม ฮิ ฮิ

"ฉันมาส่งเธอที่ไหน ฉันให้เธออาศัยรถฉันมาต่างหาก หลงตัวเองจริงๆ"

"ก็นายให้ฉันขึ้นมาเองทำไมหล่ะ ฉันก็ขอบคุณนายแล้วไง นายจะเอาอะไรอีกฮะ -Q<" นายนี่ชักทำให้ฉันมีน้ำโหขึ้นมาแล้ว ฉันไม่ได้เล่นบทอ่อนหวานได้อย่างเดียวนะ

"งั้นเสาร์นี้ มารอฉันที่หน้าร้านโรซี่ 10 โมงนะ"

"ห๊าาา O_O เหอะ แล้วทำไมฉันต้องไปด้วยหล่ะ นายสั่งฉันไม่ได้หรอกนะ"

                        โอ๊ววววว \\OoO// พระเจ้าแฮมเบอเกอร์ นี่เขาชวนฉันออกเดทหรอเนี่ย แหมมม.. ถึงไม่อ่อนหวาน ไม่โรแมนติก แต่เขาคงอายสิท่า ถึงทำหน้าขรึมแล้วชวนฉันไปอ่ะ อ่ะจะให้อภัยละกัน เพราะฉันออกจะน่ารักขนาดนี้ ใครๆคงอดใจไม่ได้เนอะะะะ ๆ ๆ ^O^

"นี่ เป็นอะไรของเธอ ยิ้มบิดไปบิดมาอยู่ได้"

อุ้ย!! ไม้ได้ต้องวางฟอร์มก่อนแระะะ ฮิ ฮิ

"เธอไม่ต้องคิดว่าฉันชวนออกเดทหรอกนะ เพราะฉันจะให้เธอเลี้ยงทดแทนบุญคุณค่าน้ำมันที่ฉันมาส่งเธอวันนี้ไงหล่ะ"

                     ห๊าาาาา !!! >Q< อีตาบ้า เลวมั่ก ๆ นาย หนอยแหนะ!!!

"ใครเขาจะไปกับนายไม่ทราบ ฝันไปเถอะ -O- "

"ถ้าเธอไม่ไปหล่ะก็ ตายแน่ แล้วถ้าเธอเบี้ยวฉันจริง ๆ ล่ะก็ฉันจะไปพังบ้านเทอ คอยดู"

                    อุ้ย!! มีขู่ด้วยอ่ะ หึ

"อย่ามาขู่คนอย่างฉันซะให้ยากเลย จ้างฉันก็ไม่ไป แล้วไปเลี้ยงผู้ชายหัวใจปีศาจอย่างนายแล้วละก็ ไม่มีวัน B--B แบร่ ๆ ๆ"

"นี่เธอว่าฉันเป็นปีศาจหรอ เอาเถอะคอยดูละกัน"

                       แล้วปาร์คซองเคียวก็เดินไปไปหาเพื่อนอีกสองคนที่กำลังเดินมาทางฉัน ฉันก็นึกขึ้นได้ว่านี่สายแล้ว มัวแต่เถียงกับนายคอมมิวนิสต์อยู่ ต้องไปเรียนแล้ว >_<

\\OoO// พระเจ้าแฮมเบอเกอร์ นี่เขาชวนฉันออกเดทหรอเนี่ย แหมมม.. ถึงไม่อ่อนหวาน ไม่โรแมนติก แต่เขาคงอายสิท่า ถึงทำหน้าขรึมแล้วชวนฉันไปอ่ะ อ่ะจะให้อภัยละกัน เพราะฉันออกจะน่ารักขนาดนี้ ใครๆคงอดใจไม่ได้เนอะะะะ ๆ ๆ ^O^

"นี่ เป็นอะไรของเธอ ยิ้มบิดไปบิดมาอยู่ได้"

อุ้ย!! ไม้ได้ต้องวางฟอร์มก่อนแระะะ ฮิ ฮิ

"เธอไม่ต้องคิดว่าฉันชวนออกเดทหรอกนะ เพราะฉันจะให้เธอเลี้ยงทดแทนบุญคุณค่าน้ำมันที่ฉันมาส่งเธอวันนี้ไงหล่ะ"

                     ห๊าาาาา !!! >Q< อีตาบ้า เลวมั่ก ๆ นาย หนอยแหนะ!!!

"ใครเขาจะไปกับนายไม่ทราบ ฝันไปเถอะ -O- "

"ถ้าเธอไม่ไปหล่ะก็ ตายแน่ แล้วถ้าเธอเบี้ยวฉันจริง ๆ ล่ะก็ฉันจะไปพังบ้านเทอ คอยดู"

                    อุ้ย!! มีขู่ด้วยอ่ะ หึ

"อย่ามาขู่คนอย่างฉันซะให้ยากเลย จ้างฉันก็ไม่ไป แล้วไปเลี้ยงผู้ชายหัวใจปีศาจอย่างนายแล้วละก็ ไม่มีวัน B--B แบร่ ๆ ๆ"

"นี่เธอว่าฉันเป็นปีศาจหรอ เอาเถอะคอยดูละกัน"

                       แล้วปาร์คซองเคียวก็เดินไปไปหาเพื่อนอีกสองคนที่กำลังเดินมาทางฉัน ฉันก็นึกขึ้นได้ว่านี่สายแล้ว มัวแต่เถียงกับนายคอมมิวนิสต์อยู่ ต้องไปเรียนแล้ว >_<