คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : My DeStiNy ลิขิตรักครั้งนี้มี้พียงเธอ 2 อย่าเพิ่งเบื่อนะจ๊ะ
2
♀ ♥ Mÿ ĐꌝĩŃÿ ลิขิตรักครั้งนี้มีเพียงเธอ ♥ ♂
ฉันชื่อโยลี เด็กสาวมัธยมปลายคนหนึ่ง หน้าตาน่ารักที่ผิดหวังจากความรักจนต้องคิดมาฆ่าตัวตายที่ทะเล เพราะว่า แฟนที่รักกันมาตั้งนานดันไปรักกับผู้หญิงที่ฉันเกลียดที่สุด เพราะว่าฉันได้คนสุดหล่อน่ารักมาดแมนอย่างเขามาครอง แต่ยัยงั่งนั่นก็ใช้มารยาแย่งคนรักชั้นไป ทำให้ฉันขายหน้าจนไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้ แต่ทำไม๊ ทำไม ฟ้าถึงยังไม่อยากให้ฉันตายก็ไม่รู้ หรือว่าฟ้าคงเห็นว่าฉันเป็นเด็กดีที่ และคงต้องมีอะไรให้ฉันพบ เลยยังไม่น่าที่จะให้ตาย เฮ้อ -o<
"นี่โยลี โอ้ยเธอเป็นอะไรของเธออ่ะ ทำไมคิดบ้า ๆ แบบนี้หละ นี่เธอกลายเป็นคนอ่อนแอตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยฉันไม่เข้าใจเร้ยยยยยย" จีซอน เพื่อนสุดรักของฉันถามด้วยสีหน้าอยากตบแต่ก็เป็นห่วง
"ฉันขอโทดน๊าาาาา ฉันไม่ทันได้คิดอ่า…และฉันก็จะไม่เป็นอย่างนั้นอีก ขอโทษนะจ๊ะ o_o," ฉันตอบจีซอนด้วยท่าทางที่มีความสุข แต่จริง ๆ ๆฉันยังลืม ซางคุก ม่ายได้เรยยยยย ฮือ ๆ ๆ ๆๆ T_T
"ฉันหิวแล้วอ่ะ เราไปกินข้าวกันเถอะนะ" ฉันหลีกเลี่ยงประเด็นสนทนาเพราะไม่อยากคิดถึงมันอีก ฮืมมมมม -Y_Y-
เราเดินมากันที่โรงอาหาร แล้วฉันก็ดันเจอยัยงั่งหน้าโง่ที่ฉันเกลียดที่สุดจนได้ ยัยซันยอง ~~
"โอะ..โอะ โถน่าสงสารจังนะ โดนผู้ชายทิ้งจนต้องคิดส้านนนสั้นหน่ะ ฮะฮะ..ๆๆ ทำใจได้หรือยังจ๊ะโยลีที่รัก หืมมมม ซางคุกเขาโชคดีนะที่ไม่ยอมคบคนโง่อย่างเธอต่อไปหน่ะ ฮะ ฮะ" ยัยซันยองกับเพื่อนหัวเราะกิ๊กกั๊กเมื่อชั้นเดินผ่านไป
ฉันตัดสินใจจะใช้ความสงบมาสยบความร้ายกาจของยัยนั่น เรยรีบจูงมือจีซองออกมาก่อนที่เธอจะเข้าไปต่อยหน้ายัยพวกนั้นเข้า
แต่ทำไมฉันต้องมาเดินสวนกับซางคุกด้วย {+0+} ฉันจ้องมองดวงตาของเค้า ด้วยดวงตาที่เริ่มมัวของฉัน แต่เขาก็ไม่สนใจเดินผ่านฉันไปอย่างไม่ใยดี จนจีซองต้องดึงให้ฉันเดินต่อไป
"เธอไม่เป็นไรใช่ไหมเนี่ย นี่เธอจะลืมผู้ชายหน้าโง่ของเธอไปได้เมื่อไหร่เนี่ย -0- ฉันอยากได้เพื่อนของชั้นคนเดิมรู้มั้ยยยยยย" จีซองตะโกนใส่หูฉันจนฉันตัดสินใจว่าจะลืมทุกอย่างของซางคุกตั้งแต่นี้ไป
โอ้ววววว!!! ตายหล่ะเทพบุตรตกจากฟ้ามารึยังไงเนี่ย ทำไมช่างหล่อบาดขั้วปอดอย่างนี้นะ ม่ายเข้าจายยยยยยยย ร่างกายอ่อนระทวยยยย "OoO"
"โยลี โยลี โยลลลลลลลี!!! เป็นอะไรไปอีกเนี่ย เธอนี่ สมองถูกกระทบกระเทือนหรือไงฮะ แปลกจริง ๆ "
ทันใดนั้นฉันพยายามไม่ให้จีซองรู้ว่าฉันตกหลุมอุกกาบาตรเค้าคนนั้นเสียแล้วววว *+*
"นี่เธออย่าบอกนะว่าชอบนายนั่นหน่ะ -_-" แต่แล้วจีซองก็รู้สาเหตุของการตกตะลึงของฉันจนได้
"เธอรู้จักเค้าหรอ จีซอง" ฉันถามด้วยอารามความตื่นเต้น O0O
"เธอไปอยู่เกาะตะลุเตามารึยังไงเนี้ย ก็นี่แฟนเก่ายัยซันยองไงหล่ะ ชื่อ ปาร์คซองเคียว ฉันไม่นึกเรยว่าเธอจะหลงซางคุกจนมองไม่เห็นผู้ชายคนอื่นอ่ะ ๐_-"
หัวใจที่พองโตของฉันห่อเหี่ยวลงในบันดล เหมือนมีเข็มมาเจาะลูกโป่งรูปหัวใจของฉัน ฉันตั้งหน้าตั้งตากินข้าวอย่างไม่สนใจใคร จนจีซองบ่นอะไรก็ไม่รู้ไปตลอด แต่สงสัยคงบ่นฉันเองหน่ะแหละ
ฉันตะเกียกตะกายจากหลุมอุกกาบาตของนายนั่นสำเร็จและคิดว่าจะไม่ไปตกหลุมรักของเก่าของยัยซันยองอีกต่อไป เชอะ +^+ ฉันจะไม่ไปซ้ำรอยของยัยสมองฝอยนั่นหรอก ชิ Q_Q
ความคิดเห็น