คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การพบกันครั้งแรก 3
“ไม่ นิสัยก็แย่ มารยาทก็ต่ำทรามสุดๆ น่าสงสารวงการบันเทิงที่มีคนต่ำๆ แบบนี้” ลำธารทำหน้าเหวอกับคำด่าของเพื่อนสาวที่จัดเต็ม “ฉันหมั่นไส้ก็เลย ตีเข่าไปทีหนึ่ง”
คราวนี้ลำธารทำหน้าเหวอเป็นสองเท่า ก่อนจะจับไหล่เพื่อนสาวมาเขย่าแรงๆ “แกจะบ้าหรอ แกทำอะไรลงไป นี่ถ้าบรรดานางแบบรู้นะ แกได้ตายหมกหลังเวทีแน่ๆ”
น้ำเสียงตื่นตระหนกของเพื่อนสาวไม่ได้ทำให้ปลายพิรุณรู้สึกผิดไปเลยสักนิด “ก็มาสิ ฉันจะเอาปืนไล่ยิงเรียงตัวเลย คอยดูสิ”
“ตำรวจไม่ทำร้ายประชาชนนะแก”
“แต่ถ้าประชาชนทำก่อน ตำรวจก็ทนไม่ได้เหมือนกัน”
ลำธารกุมขมับอย่างเครียดๆ “ฉันเหนื่อยใจกะแกจริงๆ นะเนี่ย”
“แกจะมาเหนื่อยใจทำไม นี่มันเรื่องของฉัน ไม่ใช่ของแก” ปลายพิรุณลุกขึ้น ก่อนจะหันมาหาเพื่อนสาว “ฉันไปก่อนนะ ได้เวลาแล้ว” แล้วเธอก็เดินหายไปเลย
....เอากะมันสิ คุณหนูแห่งกรมตำรวจ
สาเหตุที่ลำธารเรียกเพื่อนตัวเองว่าคุณหนูแห่งกรมตำรวจนั่นก็เพราะว่า แม่ของเธอเป็นผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกรมตำรวจ (ใหญ่มั้ยล่ะ----ลำธาร) บวกกับนิสัยที่ชอบเอาชนะเป็นที่หนึ่ง ไม่ชอบทำตามคำสั่งใคร (แม้แต่แม่ของเธอเอง) เธอรวมทั้งคนอื่นๆ ในกรมตำรวจก็เลยพร้อมใจกันตั้งฉายาเธอแบบนี้
แต่ว่าเจ้าตัวเธอดูจะไม่ค่อยปลื้มกับฉายานี้เท่าไรนะ เพราะเวลาที่ใครเรียกเธอแบบนี้ เธอก็จะส่งค้อนวงโตให้ พร้อมกับคำพูดสุดห้าวความว่า ‘ไอ้บ้าพวกนี้นี่ เมื่อไรจะเลิกเรียกกันซะที ชื่อฉันก็มีนะ เดี๋ยวก็ไล่กระโดดเตะเรียงตัวหรอก ชิ!’ ลำธารแอบยิ้มน้อยๆ เมื่อคิดถึงตรงนี้ ก่อนจะลุกเดินไปคุมงานอีกทาง
ปลายพิรุณเดินออกมาจากหลังเวทีแบบเซ็งๆ หลังจากที่เปลี่ยนจากชุดราตรียาวสุดหรูมาเป็นเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนเรียบร้อยแล้ว เธอมองหาผู้เป็นแม่ก่อนจะพุ่งตรงไปเลย
“เปลี่ยนเสื้อเร็วใช้ได้” ปลายรุ้งพูดขึ้นทันทีที่ลูกสาวเดินมา
“เปลี่ยนเร็วเพราะไม่อยากอยู่ในหลังเวทีนานๆ ล่ะสิ” คำพูดของกุมภ์ รุ่นพี่ของปลายพิรุณ ทำให้หญิงสาวที่มาใหม่ค้อนขวับอย่างไม่สบอารมณ์
“แต่จะว่าไป....มันก็จริงแหละ” ปลายพิรุณพูดเสียงค่อย “ทุกคนมองปลายอย่างกับเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ กะอีแค่ได้ดอกไม้จากอีตาบ้านั่น”
“ใครหรอ” เสียงทุ้มถามขึ้น
“ดาราที่ชื่อภูตะวันน่ะค่ะ”
“อ๋อ คนที่เราต้องคุ้มกันน่ะหรอ”
“ฮา!” ปลายพิรุณหันขวับมาหางปลายรุ้ง “อีกที่สิคะแม่”
“วันนี้เรามาคุ้มกันคนที่ชื่อภูตะวันตามคำขอร้องของน้องสาวเค้า เพราะตัวนายภูตะวันถูกส่งจดหมายขู่ฆ่า ว่าพวกที่ปองร้ายจะลงมือในวันนี้” ปลายพิรุณฟังที่แม่เธออธิบายอย่างอึ้ง
....นี่เราต้องคุ้มกันนายเจ้าชู้หรอเนี่ย ไม่น้า!!!!
“เป็นอะไร” กุมภ์ถามขึ้นเพราะเห็นปลายพิรุณส่ายหัวแรงๆ แถมสีหน้าก็ดูไม่ค่อยดี
“เปล่าค่ะ เปล่า” ปลายพิรุณตอบเสียงค่อย
....ขอให้อีตานั่นโดนยิงตายไม่ก็โดนระเบิดตายไปเลย สาธุ!
“ทำอะไรน่ะ” ปลายรุ้งหันไปถามลูกสาวที่กำลังยกมือไหว้บางอย่าง
“ปลายแค่ไหว้ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์แถวนี้น่ะค่ะ” ปลายพิรุณหัวเราะแหยๆ
“ไม่ได้สาปแช่งใครนะ”
...ผีแถวไหนไปกระซิบบอกแม่เนี่ย!!! แง่ง!
“แม่อ่ะ ปลายไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อยนะ”
“หรอ” เสียงประสานของปลายรุ้งและกุมภ์ทำให้ปลายพิรุณหุบยิ้ม ก่อนจะทำหน้างอใส่ทุกคน
“ก็ตามใจ” แล้วปลายพิรุณก็เชิดหน้าไปอีกทาง ปลายรุ้งกับกุมภ์แอบมายิ้มให้กันก่อนจะหันไปตรวจสอบบริเวณโดยรอบต่อ
ความคิดเห็น