ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Ep.14 (100%)
ผมะไม่พูเลยว่าเทอผมะเป็นสถานที่ๆผมเยฝันว่าอยาะมาเทสัรั้ับนที่ผมรั....แ่อนนี้ผมอถอนำพูีว่า! เพราะมันไม่ใ่แบบที่ผมิเลย
"แน่นไหม หรือหลวมไป?"
านยอลเยหน้ามาถามผมหลัาทีเาพึ่ผูเือรอเท้าไอ์สเ็ให้ผมเสร็
ทุนอ่านไม่ผิหรอ รอเท้าไอ์สเ็นั้นแหละ านยอลพาผมมาที่ลานน้ำแ็ เพื่อมาเล่นไอ์สเ็ โยร่าายอผมถูประับ้วย สนับเ่า สนับ้อศอ สายรั้อมือ ถุมือ เรียไ้ว่าพร้อมรบเลยทีเียว
"รอแปปนึนะ"
านยอลเอ่ย่อนะใส่รอเท้าไอ์สเ็อัวเอ เาใส่อย่าล่อแล่ว่อนะยิ้มให้ผม....อ่าาา เอาอีแล้วรอยยิ้มพิาทำานอีแล้ว
"แล้วไม่ใส่พวนี้หรอ?"
ผมี้ไปที่สนับเ่าับ้อศอ เพราะผมเห็นานยอลใส่แ่รอเท้า ไม่เห็นมีอุปหร์แบบผมเลย
"ไม่ใสหรอ แบใส่น่ะีแล้ว"
านยอลลุึ้น่อนะประอผมให้ลุาม ผมพยัหน้าหึหั ่อนะเินไปที่ลานน้ำแ็
"ว๊า"
เพียแ่ผม้าวเ้าไป ผม็ลื่นอย่าอัิโนมัิ
หมับ!
แ่โีที่านยอลรับผมไว้ไ้ทัน ไม่ั้นนะ ้นผมอาะระทบับพื้นน้ำแ็็ไ้
"ใเย็นๆสิ"
านยอลเอ่ยเิเป็นห่วผมที่ไม่ไ้ล้มลไป เาระุยิ้มเบาๆ่อนะประอให้ผมทรัว มันลื่นริๆนะ ผมทรีวแทบไม่อยู่ถ้าานยอลไม่ับไว้
"เออ...เราไม่ล้าอะ...มันะลื่นไหม"
"่อยๆแยานะ แล้ว้เอนัวมา้าหน้า มันะไหลไปเอ"
านยอลสอยผม่อนที่เาะประอเอวผมไป้วย ่าเป็นเทที่น่าประทับใยิ่หนั แ่มันะีว่านี้ไหมนะถ้าผมเล่นเป็น?
"ฮื่อ เรา...เราะล้ม อ๊ะ!"
ราวนี้ผมเไป้านหน้า แ่านยอล็ว้าัวผมไว้ไ้ทัน เพราะเาใ้มือประอไว้ ฮือออออ ทำไมผมถึรู้สึ้อยารเล่นไอ์สเ็นนันะ ㅠ^ㅠ
"้าๆนะ ่อยๆมา"
านยอลเลื่อนัไปยืน้าหน้าผม่อนที่เาะับมืผมไว้แล้ให้ผมเลื่อนัวไป้าหน้า
"ะ...ไ้แล้ว"
ผม่อยๆทรัอย่าทุลัทุเล รู้สึอายเ็ 5 วบที่เล่นอยู่แถวๆผม ถ้าเล่นแพ้เ็มัน็ะไรอยู่
"ั้นปล่อยมือนะ ่อยๆมา แยาแล้วเอนัวไป้าหน้า"
ผมปล่อยมืออานยอล่อนะทรัว้วยัวเอ
"เย้...เหวออออ!"
ไม่ทันะีใผม็ไหลัวไป้านหลั่อนะระแทับพื้นน้ำแ็!
ุบ!
"โอ้ยย เย็น!"
ผมอุทานออมาเมื่อบั้นท้ายระแทับพื้นเย็นๆ มันหนาวนไปถึั้วระูเลย ถึแม้ะใส่เสื้ผ้า็ามที
"ั้นลอใหม่"
านยอลประอผมให้ลุึ้น่อนที่เาะให้ผมับอบเพื่อฝึเิน แ่ฝึี่รั้ ี่รั้ ผม็...
"ว๊า ผลั่ ุบ!"
"โอยย เย็นั ฮื่อ"
"าน...มันหนาว อ๊า....ือ ไม่เล่นแล้วนะ"
ผมเริ่มอแไม่้อม่อ เบะปาแรๆ่อนะหยุเินะื้อๆ ็ผมล้มหลายรอบแล้วนะ ทั้อายทั้เ็บ้น นี่เาเรียว่าเทหรือเปล่านะ?
"แ่นี้เอ อทนหน่อยสิ"
"ไม่เอาแล้ว...เราไม่ไหว อ๊ะ!"
ผมเริ่มมเอนัวไป้าหน้าอย่าทุลัทุเลโยานยอลเินนำหน้าผมมา
"อีนินึนะ ไม่ั้นะเป็นหรอ?"
"ไม่เอาแล้ว...เรายืนไม่ไหวแล้ว! อ๊าาา"
พลั่! ุบ!
ราวนี้ผมสไล์ัวไป้าหน้า นอนแผ่บนลานน้ำแ็เย็นๆ ฮึ...ฮือ ออม่า นี่มันไม่ใ่สิ่ที่แบิเลยะ ไม่เล่นแล้ว! แบะลับบ้าน
"รับๆ ไม่เล่น็ไม่เล่น ั้นหรอแปปนะ"
านยอลประอผมเป็นรอบที่ร้อยให้ลุึ้น่อนะสปีาแล้ววิ่บนไอ์สเ็ราวับมือโปร ผมึยืนเาะอบๆแล้วมอานยอลิแไปมาหลบผู้น
โห...เวลาเล่นไอ์สเ็ยัหล่อเลยอะ โรเท่เลย แฟนใรเนี่ย?
ผมยิ้มหน่อยยิ้มให่ับวามิอัวเอ่อนะ้อะัเพราะมีผู้หิ 2 นเินไปหาานยอล
"หืม?"
ผมมวิ้ว่อนะทำาโ เพราะผู้หิ 2 นนั้นเริ่มออปาวนานยอลุย และูเหมือนะุยสนุ้วย.....แบฮยอนไม่ยอม!
ผมรีบเินไปทาานยอล่อนะสอแนัวเอับานยอลทันที นผู้หิ 2 นนั้นทำหน้า?
"านยอลนี่ใรหรอ?"
ผู้หินหนึ่ี้มาทาผม่อนะหันไปถามานยอล
"นพิเศษน่ะ"
"0///0"
แ้มผมแระเรื่อหลัาไ้ยินประโยวนเิน บ้า! านยอล็....เาเินน่ะ ่อหน้านอื่น้วย แ่็ีเหมือนัน ประาศให้นทั้โลรู้ไปเลยว่าผมเป็นแฟนานยอล!
"อ่อ ั้นหรอ? อืม พวเราไม่รบวนแล้ว หวัว่าะไ้เอันอีนะ"
"อืม แล้วเอัน"
านยอลเอ่ยลา่อนะโบมือให้สอสาว ผมเบะปาอ่อน่อนะมอานยอล
"เป็นอะไร? หึหรอ?"
ึ!
ำพูอานยอลี้รลาหัวใผมอย่าั ผมเบนหน้าหนี่อนะทำหน้าอน
"อโทษรับ นั่นเพื่อนที่รู้ัน่ะ ไม่มีอะไร"
ผมไม่อบ่อนะว่ำปาเล็น้อย ถ้าเพื่อนทำไมถึุยันออรสนานั้นละ ถาผมไม่มาะลืมผมแล้วใ่ไหม?
"ว่าแ่ เินมายัไ อนฝึยัเินไ้ไม่ถึเมร?"
"0_0"
ผมทำหน้า่อนะยิ้มแห้ๆ เออ...ริ้วยเราเินมาหาานยอลไ้ไเนี่ย? เพราะาุที่ผมยืนมันห่าับานยอลนละฟา แ่อน้อมเินใล้ๆยัล้มเลย...
สสัยเป็นแรหึมั้?
"ไม่รู้แล้ว ฮื่อ หิวไปิน้าวัน"
ผมพู้วยน้ำเสียเอาแ่ใ่อนที่านยอละส่ายหัวแล้วใ้มือมายี้หัวผม
"เปลี่ยนเรื่อเร็วเลยนะ รับ ไปิน้าวัน"
านยอลส่ยิ้มมุมปาให้ผม่อนะสอประสานมือับผมแล้วเินไปที่ทาออ
ึั...ึั....ึั
ถึอาาศในนี้ะหนาว แ่มืออานยอลทำมห้ผมรู้สึอบอุ่นหัวใอย่าบอไม่ถูเลยล่ะ
นี่ผมหลุมรัานยอลไปี่รั้แล้วนะ บ้าริแบฮยอน....
หลัาที่ผมับานยอลเล่นไอ์สเ็เสร็แล้ว
(ผมอแอยาลับเอนั่นแหละ) พวเรา็พาันมาที่ร้านอาหาร สาเหุนั่น็ือผมหิว หิวมาๆ้วย หิวนรู้สึว่าน้ำย่อยในร่าายัะเพราะแล้ว
"สวัสีรับ ร้าน Viva polo ยินี้อนรับ"
พนัาน้อนรับเอ่ย่อนะผ่ายมือให้ผมเินเ้าไป ผมเหล่ามอานยอลที่เินมา้าๆ ็รู้สึเินในใเบาๆ ไ้มาิน้าวับเือนมหาลัย(็แฟนผมนี่น่า)
ผมเินมาเ้ามาในร้าน่อนะเินไปหาที่นั่ ภายในร้านแ่สไล์อิาลีและลิ่นหอม็ลบอบอวนนผมเริ่มหิว
"ินอะไรี?"
านยอลถามผมหลัาที่รับเมนูมาู....ผมมอหน้าานยอล่อนะเห็นภาพ้อนๆเป็นเฮุน่อนะยี้า ริสิ เมื่อราว่อนผม็เยมาินร้านอาหารแบบนี้ับเฮุน
"เออ...สะ..สปาเี้าโบ"
ผมรีบสั่่อนะืนเมนู รู้สึว่าหัวสมอัวเอัะเบลอั้แ่เล่นไอ์สเ็แล้ว แ่ะว่าไป่วนี้ผม็ไม่ไ้ิ่อเฮุนสัเท่าไหร่ ั้แ่บับานยอล....หรือผมิมาไปนะ?
"เอาสเ็เนื้อ แบบมิเียม"
"0___0"
ผมทำหน้าะลึเมื่อานยอลเอ่ยประโยที่ล้ายลึับเฮุนมาๆ
"มีอะไรหรอ?"
านยอลถามผมหลัาที่ผมทำปาพะาบๆ บ้าริ แบฮยอน นายเป็นอะไรเนี่ย สิเลอะเลือนแล้วหรือไ
"เปล่า"
ผมส่ายหน้า่อนะ้มหน้า่ำ านยอลระุยิ้ม่อนะลุมานั่ฝั่เียวับผม
"ิอะไรอยู่?"
"..."
ผม้มหน้าุไม่พู านยอลเลยเอื้อมมือมาุมมือผม ่อนที่ผมะเยหน้าไปสบาับานยอลแบบใล้ๆ
"มีอะไรไม่สบายใหรือเปล่า?"
านยอลพู้วยน้ำเสียอ่อนๆ วาเา้อนัยาอผม นรู้สึเหมือนโลหยุหมุน
"...."
ึั ึั ึั ึั
หัวใผมเ้นรัวไม่หยุ สายาอานยอลึูให้สิอผมหายไปในพริบา ราวับว่าานยอลอ่านวามิอผมออ.....
อันรายริๆ สายาอานยอลเหมือนำลัทำให้ผมปลิีพัวเอเลย
"มะ...ไม่มี อะไร...ริๆ"
ผมอบอย่าะุะั่อนะหันหน้าหนี ผมะล้าบอไ้ไว่าผมเห็นภาพเฮุนสลับับานยอล ถ้าพูไปานยอลอาะโรธผม็ไ้
"ไม่มี็ไม่มี"
านยอลถอยัวออมา่อนะลุึ้น ผมมอามาละห้อยิว่าานยอลโรธผม แ่านยอลลับเินไปหาบริรนหนึ่่อนะุยอะไรบาอย่า แล้วึเินไปที่เปียโนหลัให่ที่วาอยู่รเวที ะทำอะไรอเานะ?
ผมไม่ทันะิอะไร เสียไพเราะาเปียโน็ัึ้น...
*เปิฟัเบาๆแล้วอ่านไป้วยเพื่ออถรรสนะะ*
What would I do without your smart mouth?
ผมะทำอะไรไ้ ถ้าปราศาำพูที่าลาอุ
Drawing me in, and you kicking me out
ึูผมเ้ามา แล้ว็ผลัไสผมออไป
You’ve got my head spinning, no kidding, I can’t pin you down
ุัารปั่นหัวผม นี่ไม่ไ้ล้อเล่นนะ ผมไม่สามารถุรัุ้ไ้
านยอลเล่นเปียโนไปเรื่อย่อนะร้อเนื้อเพลอันสุแสนะลาสสิให้นทั้ร้านฟั หัวใผมรู้สึร้อนวูบวาบ ราวับว่าานยอลร้อเพลนั่นให้ผม...
What’s going on in that beautiful mind
เิอะไรึ้นับิใที่ามันนะ
I’m on your magical mystery ride
ผมนั่อยู่บนพาหนะลึลับที่ร่ายเวทมนร์อุ
And I’m so dizzy, don’t know what hit me, but I’ll be alright
และผมรู้สึมึนหัวมา ึ่ไม่รู้ว่าอะไรมาระแทผมันแน่ แ่ผมยัสบายี
ผู้นในร้าน่าหยุารระทำแม้ระทั่บริร็หันไปมอานยอล ราวับานยอลเป็นหลุมำที่ึูให้ทุนสนใ
My head’s under waters
หัวอผมอยู่ใ้ผิวน้ำ
But I’m breathing fine
แ่ผม็ยัหายใไ้
You’re crazy and I’m out of my mind
ุน่ะฟั่นเฟือน และผม็เสียสิ
านยอลหยุร้อ่อนะหันมามอผมแล้วึ่อยร้อท่อน่อไป...
‘Cause all of me
เพราะทุวามรู้สึอผม
Loves all of you
รัทุอย่าที่เป็นุ
Love your curves and all your edges
รัรูปร่า ส่วนเว้าส่วนโ้ทั้หมอุ
All your perfect imperfections
ทุ ๆ อย่าอุนั้นูเหมาะสมเป็นที่สุ แม้ว่ามันะไม่สมบูร์แบบ
Give your all to me
โปรมอบทั้ีวิอุให้ับผม
I’ll give my all to you
แล้วผมะมอบทั้ีวิอผมให้ับุ
You’re my end and my beginning
ุือเส้นัย และุเริ่มใหม่อผม
Even when I lose I’m winning
แม้ว่าเมื่อผมเป็นฝ่ายแพ้ แ่ผมรู้สึเป็นผู้นะ
วาอานยอล้อมาที่ผมราวับถ่ายทอวามรู้สึผ่านบทเพล ผมลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา เพราะานยอลยัไม่ละสายาไปาผม
Cause I give you all of me
นั่น็เพราะว่าผมไ้มอบทั้ีวิอผมให้ับุแล้ว
And you give me all of you, oh
และุ็ไ้มอบทั้ีวิอุให้ผม
Give me all of you
โปรมอบทั้ีวิอุให้ับผม
Cards on the table, we’re both showing hearts
เสมือนไพ่ที่วาอยู่บนโ๊ะ เราสอ่าเปิไพ่แสวามรู้สึในหัวใ
Risking it all, though it’s hard
ยอมเสี่ยหมทั้หน้าั แม้ว่ามันะเป็นเรื่อยา
และ่อนะถึท่อน่อไปานยอลยิ้มมุมปาให้ผม่อนะหลับาพริ้มแล้วร้อ่อ...
‘Cause all of me
เพราะทุวามรู้สึอผม
Loves all of you
รัทุอย่าที่เป็นุ
Love your curves and all your edges
รัรูปร่า ส่วนเว้าส่วนโ้ทั้หมอุ
All your perfect imperfections
ทุ ๆ อย่าอุนั้นูเหมาะสมเป็นที่สุ แม้ว่ามันะไม่สมบูร์แบบ
Give your all to me
โปรมอบทั้ีวิอุให้ับผม
I’ll give my all to you
แล้วผมะมอบทั้ีวิอผมให้ับุ
You’re my end and my beginning
ุือเส้นัย และุเริ่มใหม่อผม
Even when I lose I’m winning
แม้ว่าเมื่อผมเป็นฝ่ายแพ้ แ่ผมรู้สึเป็นผู้นะ
‘Cause I give you all of me
นั่น็เพราะว่าผมไ้มอบทั้ีวิอผมให้ับุแล้ว
And you give me all of you, oh
และุ็ไ้มอบทั้ีวิอุให้ผม
I give you all of me
ผมมอบทั้ีวิอผมให้ับุ
And you give me all of you, oh
และุ็มอบทั้ีวิอุให้ผม
แป แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ
เสียปรบมือัึ้อราวับเป็นารแสอ
นัเปียโนมืออาีพ านยอลลุึ้น่อนะโ้เป็นารอบุแล้วึเินมาทาผม
"เล่นเปียโนเป็น้วยหรอ"
ผมเอ่ยถามหลัาที่านยอลนั่ล้าๆผม
"เป็นสิ"
านยอลยิ้มรุ่มริ้ม่อนะับที่ริมฝีปาัวเอ
"ร้อไปเมื่อี้ อแห้เลย"
"ินน้ำสิ"
ผมยแ้วน้ำให้านยอล่อนที่านยอละรับไว้มนมือแล้ววาลบนโ๊ะ
"ทำไมไม่ินละ อแห้ไม่ใ่หรอ?"
"ไม่เอาน้ำ แ่อยาูบมาว่า"
"หะ? อือ..."
ไม่ทันะสสัย่อานยอล็ว้าผมมาประบูบโยไม่ถามอะไรสัำ ผมพยายามันานยอลออ เพราะที่นี่มันร้านอาหาร เป็นที่สาธาระ นเยอะแบบนี้ผมอาย!
"อ่ะ อืมม"
ผมราเบาๆ่อนะใ้มือสอ้าบีบบ่าอานยอลเบาๆ านยอลโน้มัวมาหาผม่อนะบยี้ริมฝีปาราวับโหยหามานาน
"อือ อือ อืม"
ลิ้นร้อนอานยอลยัสอลิ้นมาพันับลิ้นผมไม่หยุ หัวใอผมเ้นแรึ้น เพราะรู้สึถึอะรีนาลีนที่ำลัไหลเวียนทั่วร่าาย
"อะ ...มะ..อือ"
ผมันานยอลอออีรั้เพราะรู้สึหายใไม่ทัน เพราะานยอลเล่นูบไม้หยุแบบนี้ผม็าอาาศายนะสิ
านยอลยอมถอนูบออ่อนะเลียริมฝีปา แถมมีารยิ้มมุมปาใส่ผมอี ผมหอบหายใหนั่อนะปาเหื่อบนใบหน้า
"หายอแห้เลย"
านยอลเอ่ยเป็นารแล้ให้ผมเิน่อนะหันไปสนใสเ็ที่มาเสิร์ฟพอี หืม! ร้ายาหนันะนบ้า! ูบะผมเหนื่อยเลย....
แ่็ไม่ไ้บอว่าไม่อบนะ?
บรรยาศภายในรถถูปลุม้วยวามเียบ เหุผล็ือ ผมอายเินว่าะิบทสนทนาับานยอล ็เาเล่นู่โมในร้านแบบนั้น....ผมเลยหันหน้าออไปทาหน้า่า่อนะมอวิวยาม่ำืน ้าทาเ็มไป้วยแสไฟสลัวๆ เสียเพลในรถที่เปิเบาๆทำให้ทุอย่าเปรียบเสมือนาละรในทีวี ผมแอบเหลือบาไปมอ็เห็นว่าานยอลไม่ไ้แสสีหน้าอะไร เพียแ่เพ่มอไปบนถนน ผมึหันหน้าลับแล้วเท้าามอวิวไปเรื่อยๆ
เือบ 20 นาที รถ็ไ้หยุัว ผมึหันไปมอานยอล านยอลไม่ไ้พูอะไร่อนะลารถไป ผมึรีบลามไป
"ที่นี่ที่ไหน?"
ำถามอผมทำให้านยอลระุยิ้ม เาเินมาใล้ๆผม่อนะโอบไหล่ผมไว้หลวมๆ
"อนโัน"
านยอลลูบไหล่ผมเบาๆ่อนะยิ้มมุมปา
"แล้วทำไมไม่ไปส่เราที่หอ"
"ึแล้ว มันอันราย นอนที่นี้แหละ ปลอภัยว่า"
านยอลใ้มือหยีหัวผม่อนะแย่ระเป๋าเป้ผมไปแล้วเินหนีเ้าอนโทันที
ย่าห์! ที่นี้แหละอันราย ยิ่ับานยอล(อมวยโอาส)ยิ่อันรายเลย ผมไ้แ่บู้ปาแล้วเินามไป
ิ๊!
เสียระบบทำานอประูัึ้น่อนที่ผมับานยอละเินเ้าไปในห้อ ภายในถูัเป็นสัส่วน เป็นห้อที่เรียบๆ ไม่่อยมีฟอร์นิเอร์เยอะ แ่็น่าอยู่ไม่น้อย
"ามสบายนะ เี๋ยวไปหยิบเรื่อใ้ให้"
ผมมอานยอลที่หายเ้าไปในห้อนอน ่อนะเินไปนั่รอที่โฟา ถามว่าทำไมผมไม่ปิเสธที่ะนอนที่นี้ ็านยอลเล่นมัมือแบบนี้ผมะล้าปิเสธหรอ ผมปิเสธนที่ผมอบไม่ลหรอ
หล่อ เท่ ใี อบอุ่น เอาแ่ใ และเ้าเล่ห์ นั่นืออุปนิสัยอานยอล ั้แ่ผมไ้รู้ัแบบไม่ิว่าะมีโอาส และไม่ิว่าะพันามาเป็นแฟนัน ใระรู้ละว่าานยอล็อบผม เหุาร์ทุอย่ามันรวเร็วไปหมะนผมปรับัวไม่ทัน อย่าเ่น ลุารแ่ัวอผม เวลาทำอะไร็ะมีานยอล แ่ถ้าเป็นเมื่อ่อนนที่ผมะไปไหนมาไหน้วย็ือเฮุน
แ่ะว่าไป พอพูถึเฮุน ผม็ไม่ไ้ิ่อเท่าไหร่เหมือนเมื่อ่อน เพราะเฮุน็ไม่ไ้ไปส่ผมแล้ว อืม...บาทีผมวรหาเวลาไปหาเฮุนนะ เพราะถึเฮุนะปาเสีย วนประสาท แ่็ไม่ใ่นที่ะสนิทับใร่ายๆ
ผมนี่แย่ริๆ นอื่นอาะิว่า ผมเป็นพวมีแฟนแล้วลืมเพื่อนแน่ๆเลย...
แบฮยอน นายมันแย่ริๆ
ผม้มหน้าล่อนะใ้มือเท้าับโฟา
"แบฮยอน"
"หือ?"
ผมหันหน้าไปหา้นเสีย ็เห็นว่าานยอลถือผ้าเ็ัวับุนอนอยู่ในมือ
"ไปอาบน้ำเถอะ ึแล้วะไ้นอน"
"อะ..อืม"
ผมพยัหน้า่อนะลุึ้นแล้วเินไปรับผ้าเ็ัวาานยอล แู่่ๆร่าผม็ถูึเ้าไปสวมอ
พุบ!
ร่าทั้ร่าอผมถูานยอลอนมไปับอแร่ เราทัู้่ใล้ันะนผมไ้ยินเสียหัวใอานยอล
"อาบน้ำให้สะอานะ....อยาอนัวหอม"
"0//0"
ผมันานยอลออ่อนะทำาโ านยอลยิ้ม่อนะเลื่อนมือมาบีบแ้มผมเบาๆ
"ถ้าไม่สะอา เี๋ยวอาบให้็ไ้นะ"
"บ้า! ทะลึ่!"
ผมใ้ผ้าเ็ัวีานยอล่อนะรีบเินไปเ้าห้อน้ำ ยผ้ามาั่อนะรีร้อหนัๆ นบ้า ะอาบให้อะไรเหล่า ทะลึ่ที่สุเลย ><
ผมสะบัหัว่อนะวาผ้าเ็ัว แล้ว่อยถอุที่ัวเอใส่ออ เินไปที่ฝับัว่อนะเปิน้ำ เมื่อน้ำระทบัวผมรู้สึวามสื่น ใ้มือสาผมให้เปีย่อนที่หัวสมอะนึถึประโยอานยอล
"ถ้าไม่สะอา เี๋ยวอาบให้็ไ้นะ"
อ๊า พอ! หยุวามิลามแบบนี้แบฮยอน! ผมวัน้ำล้าหน้าให้ลบำพูนั้น รีบหยิบสบู่มาฟอัวให้สะอาทันที
หลัาอาบน้ำเสร็ผม็แ่ัวในุนอนทันที ผมไม่อยาบบอเลยนะว่าุที่านยอลเรียมให้มันพอีับัวผมเป๊ะเลย แ่่าเถอะ ผมะเอาเรื่อเล็ๆน้อยๆแบบนี้มาิทำไม?
"อาบเสร็แล้วหรอ เอาเสื้อมาสิเี๋ยวเอาไปัแห้"
ผมยื่นุอัวเอไปให้่อนที่านยอละรับไว้แล้วเินออาห้อไป
ผมเินไปที่ระ่อนะหยิบล่ออนแทเลนส์ออมา ถออนแทเลนส์ออแล้วเ็บใส่ล่อ อนนอนผมไม่ใส่หรอ มันเือา เินออาห้อนอนไปหยิบระเป๋า่อนะวานหาล่อแว่น พอถออนแทเลนส์แล้ว มออะไรไม่่อยัเลยแหะ
พอเอล่อแว่นผม็รีบหยิบมาใส่ และเป็นัหวะเียวที่านยอลเินลับมาพอี านยอลมอผมอยู่พัหนึ่่อนะยิ้ม
"นอะไร ใส่แว่นยัน่ารั"
".//."
ผมยับรอบแว่น่อนะ้มหน้าเพื่อไม่ให้านยอลเห็นหน้าผมที่ำลัแึ้นเรื่ยๆ
"แบไปนอนในห้อานเถอะ"
"แล้วานยอละไปนอนไหนละ?"
ผมเอ่ยถามหลัาที่านยอลเสียสละเียให้ผมนอน นี่มันาในละรหรือไ?
"พื้นสิ หรืออยาให้นอน้วย"
"..."
ผมไม่อบ่อนะรีบเินหนีเ้าห้อนอน บ้าที่สุเลย! อบทำให้นอื่นเินอยู่ไ้ ผมเินไปที่เีย่อนะเอนัวแล้วัท่าทาให้ี
านยอลเินามเ้ามา่อนะเินไปทีู่้เสื้อผ้า ทำไมวามรู้สึเหมือนู่รัพึ่แ่านใหม่ๆเลยนะ
โอ้ยยยย บ้า! แบฮยอน นายมันเพ้อเ้อ!
านยอลหยิบุในู้เสื้อผ้า่อนะมาวาบนเีย แล้วหยิบผ้านหนูที่พาอยู่เ้าห้อน้ำไป ผม่อยๆไหลัวนอนล่อนะถอแว่น ลิ้ัวไปมาบนที่นอน่อนะไ้ลิ่นัวอานยอลที่ฟุ้ออมาาที่นอน มันเป็นลิ่นอผู้ายที่แบบ....ผมไม่รู้ะอธิบายยัไ มันหอมวนหลใหล หอมแบบเ็ี่ อ๊า นี่ผมิทำบ้าอะไรมามที่นอนเนี่ย!
ใ้ผ้าห่มปิหน้าัวเอ่อนะพลิัวเป็นนอนะแ เพล่ไปที่ประูห้อน้ำ บาทีานยอลอาะอาบน้ำอยู่ อาะ.... อ๊า พอ! หยุ! แบฮยอนเลิิ!
ผมบแ้มัวเอ่อนะพรู่ลมหายใ พยายามหลับาเพื่อะหลับ แ่ในหัวสมอลับิถึเรื่อแปลๆ ผมวรไปปรึษาิแพทย์ไหมนะ?
แร๊
เสียประูห้อน้ำถูเปิออ่อนที่านยอละเินออมาเ็เท้าหน้าน้ำ
"0___0"
โอ มาย ๊อ! ภาพรหน้าผมเป็นภาพที่วนฝันอะไรแบบนี้ มีหนุ่มหล่อมาโว์ล้าม่อหน้า แถมมีน้ำเาะามัว โอ้ยยยย เห็นแล้วแบบเลือลมเิน
านยอลเินมาที่เีย่อนะหยิบเสื้อมาใส่ ผผมแอบเห็นว่าผ้าที่ผูรเอวมันไม่ไ้ยาวและเล็มา แ่หามันหมิ่นพอที่ะหลุ แล้วิูสิถ้าหลุแล้วอะไระโผล่ออมา.... อ๊า แบฮยอนันบอให้นายเลิิไ!
"มีอะไรหรือเปล่า นอนไม่หลับหรอ"
านยอลถาม่อนะนั่ลบนเีย อ่า...บาทีผมอยาให้เ้าใส่าเ่อนนะ
"ปะ..เปล่า"
ผมส่ายหน้า่อนะึผ้าห่มมาปิหน้าัวเอเือบรึ่หน้า านยอลหัวเราะน้อยๆ่อนะลุึ้นแล้วึผ้าออ
"ว๊า"
ผมรีบึผ้าห่มึ้นเพื่อไม่ให้เห็นภาพบาา รู้สึว่าัวเอำลัะบ้าายแล้ว
"ปิทำไม ลัวเห็นหรอ?"
านยอลถามผมเิเป็นเรื่อำ
"ใ่! ทำไมไม่ใส่าเ่อนละ!"
"ใส่แล้ว ใส่ั้แ่อยู่ในห้อน้ำแล้วรับ"
ผม่อยๆเปิผ้าห่ม่อนะเห็นว่าานยอลยืนโว์หุ่นหล่อๆให้ผมู ใ่ านยอลใส่บ๊อเอร์อย่าที่บอ นี่หน้าแอีแล้วหรอ? เพราะวามิบ้าๆพวนี้แน่ๆที่ทำให้ผมสิแ
"อะไรเนี่ย เินหรอ อยาูใ่ไหม?"
"เปล่าสัหน่อย ฮื่อ! เลิแล้เราไ้แล้ว"
ผมออน้ำเสียอแ ใ้ผ้าห่มปิหน้าแล้วพลิัวหันหนีานยอล ี้แล้ที่สุเลย!
"รับๆ ไม่แล้แล้ว นอนนะ ฝันี"
านยอลเอ่ย่อนะปิไฟ ทุอย่าในห้อมืและเียบทันที ผมพลิัวไปมาบนที่นอนอย่าระสับระส่าย แอบเห็นว่าานยอลนอนหันหน้าให้ผมอยู่ที่พื้น
ไม่รู้นะ ทำไมผมอยาให้านยอลอผมั อาารี้เหาำเริบอีละ
ผ่านไปเือบะ ี 2 ผมยันอนไม่หลับ พลิัวไปมา่อนะ่อยๆเยิบัวลาที่นอน่อนะแทรัวเ้าไปใล้ๆานยอล
"หืม? ทำไมมานอนบนพื้นละ"
านยอลถามผม ผมพลิัวหันหน้าเ้าหาานยอล่อนะุที่หน้าอราวับเ็อ้อนแม่
"อ"
ผมพูเบาๆ ำว่าอสั้นๆทำให้านยอลเ้าใว่าผมอยาให้เาทำอะไร านยอลยแน่อนะมาพาบนเอวผม ัวผมแนบิับานยอลมาึ้นนผมไ้ลิ่ยายอานยอล ลิ่นสบู่เราใ้เหมือนับ ราวับว่าเราเป็นนๆเียวัน
"รัแบนะ"
ึั ึั ึั ึั ึั
หัวใผมเ้นรัวเมื่อไ้ยินประโยที่ทำให้ใสั่น านยอลระิบใล้ๆผม้วยน้ำเสียทุ้ม่ำสะท้านหู ผมเยหน้าไปมอานยอล่อนที่เราะสบสายาัน ผมมอานยอลไม่ละสายาราวับมีอะไรบาอย่ามาหยุผมไว้ ร่าายอผมเริ่มร้อนอย่าไม่ทราบสาเหุ านยอลใ้มือลูบเอวผมนผมรู้สึร้อนเหมือนโนไฟลน
"แบ็รัานเหมือนัน"
ผมอบลับ่อนะเอาหัวุอแร่อีรั้ ถึแม้ในใผมมันะร้อนรุ่มราวับเปลวไฟ แ่ผมยัไม่อยาที่ะทำในสิ่นั้น มันเร็วไปสำหรับผม และเหมือนว่าานยอละเ้าใผม เาเลยเลื่อนมือมาุมมือผมแทน ราวับพูว่า
'ไม่เป็นไร'
ผมไม่ิเสียายที่พลาโอาสอเราสอนแบบนี้ เพราะยัมีเวลาอีมามายที่เราะไ้ใ้ร่วมัน อนนี้หัวใอผมยให้านยอลหมแล้ว...
และผมเื่อว่าสัวัน ร่าายอผมะ้อเป็นอานยอลโยสมบรู์แบบแน่นอน
#แบีาน
ทอล์ส่ท้าย
ลรบไรท์็ีใะ ฮือๆ น้ำาไหล แปป มีนิามเรื่อยๆ อมเม้นันลอ ไรท์ละื้นันะ ถามว่าฮุนหายไปไหน อนหน้าพี่ฮุนมาแล้วน้ะ้ะ ุ๊บๆ
อมเม้น แท๊ โหว ันไ้ามใอบเลยนะ้า เป็นำลัใให้ัน^^
ปล. เปิเทอมันแล้ว อย่าลืมแบ่เวลามาอ่านฟิไรท์้วยนะะ อ่านไป็อย่าทิ้ารเรียนนะะ 555555 (ไรท์วรบอัวเอ)
*สำั*
ถ้าำรไหนที่ไรท์พิมพ์ผิ แ้ไ้นะะ อมเม้นมาบอไ้ เพราะไรท์เป็นพว อ่อน้อยภาษาบ้านเิ แ่ Pro English นะะ 55555 โปรเ้าในอย่าไรท์้วยนะะ อบุะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น