ราชันเงาแห่งอเคเซีย

ตอนที่ 105 : บทพิเศษ : ความรู้สึกที่คุ้นเคย

บทพิเศษ : ความรู้สึกที่คุ้นเคย

    ในโลกเสมือนจริงของเกมราชันแห่งราชาเงา เด็กหนุ่มผู้หนึ่งกำลังปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆกลางหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

    หมู่บ้านนี้เหมือนกับหมู่บ้านในช่วงยุโรปกลาง กล่าวคือมีเพียงบ้านหินผสมไม้ชั้นเดียวเรียบๆ มีรั้วหินล้อมรอบบ้านแต่ละหลังเพื่อแบ่งเขตบ้านอยู่ ภายในหมู่บ้านแบ่งเป็นสองส่วนคือส่วนบ้านเรือนทั่วไป กับอีกส่วนคือส่วนของโรงแรม ที่พัก พร้อมกับรรดาสถานที่สำคัญๆทั้งหลาย

    ตามข้อมูลเบื้องต้นของเกมนี้ ทุกคนจะเริ่มต้นในหมู่บ้านเล็กๆ ที่กระจายอยู่ทั่วทั้งทวีปแห่งนี้

    ทุกหมู่บ้านจะมีบ้านหนึ่งหลังเป็นของผู้เล่น ซึ่งในหมู่บ้านแต่ละแห่งจะรับผู้เล่นได้ประมาณหนึ่งร้อยคน ทำให้หมู่บ้านแห่งหนึ่งจะมีบ้านทั้งของผู้เล่น และของพวกคนพื้นเมืองหรือที่ผู้เล่นชอบเรียกกันว่า'เอ็นพีซี' รวมแล้วราวๆหนึ่งร้อยยี่สิบหลัง

    นอกจากบ้านเรือนแล้ว ในหมู่บ้านแต่ละแห่งจะมีลานกว้างอยู่ตรงกลาง ซึ่งเป็นสถานที่ที่ทุกคนตายจะเกิดใหม่ตรงนี้ ซึ่งทั้งผู้เล่นและคนพื้นเมืองก็ใช้ระบบเดียวกันนี้ ซึ่งหมายความว่าทั้งผู้เล่นและชนพื้นเมืองก็มีสิทธิ์เท่าเทียมกัน

    นอกจากลานกว้างสำหรับเกิดใหม่แล้ว ทุกหมู่บ้านยังมีสิ่งอำนาจความสะดวกดังต่อไปนี้ มีโบสถ์ของศาสนจักรแห่งอำนาจ สำหรับการเปลี่ยนยศทางสังคม ซึ่งยศในโลกแห่งนี้จะเริ่มที่ชาวบ้าน ขั้นต่อไปก็จะเป็นพวกนักดาบหรือนักเวทย์อะไรเทือกๆนั้น

    มีสถานพยาบาลของทางศาสนจักรแห่งแสง ซึ่งมีไว้สำหรับรักษาอาการบาดเจ็บและแก้คำสาปต่างๆ มันถือว่าเป็นสถานที่สำคัญๆในช่วงเริ่มเล่นเกม เพราะการรักษานั้นฟรี แถมด้วยบัพที่แจกจ่ายทุกวัน โดยวันหนึ่งรับบัพได้ฟรีหนึ่งอย่าง มากกว่านั้นต้องจ่ายเงินเพื่อซื้อบัพเอาเอง

    อีกสถานที่สำคัญคือกิลด์นักผจญภัย ซึ่งจะเปิดตลอดเวลาเพื่อรับภารกิจและแจกจ่ายภารกิจแก่ผู้เล่น รวมทั้งการบริการในการเดินทางไปยังพื้นที่อื่น ด้วยการใช้วงเวทย์เคลื่อนย้าย

    การรับภารกิจนั้นไม่ว่าชนชั้นใดก็รับได้ ซึ่งทั้งผู้เล่นและชนพื้นเมืองก็สามารถเลือกรับได้ตามความต้องการ ยิ่งภารกิจระดับสูงก็ยิ่งให้ผลตอบแทนที่มากมาย พร้อมด้วยอันตรายที่มากเป็นเงาตามตัว

    ด้วยความที่ว่าทั้งผู้เล่นและชนพื้นเมืองมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน ทำให้พวกเขาผสมและกลมกลืนกันได้เป็นอย่างดี ซึ่งจะเห็นได้ว่าบางครั้งพวกเขาก็รวมกันเป็นกลุ่มเพื่อออกล่าด้วยกัน หรือผจญภัยไปตามพื้นที่ต่างๆด้วยกัน

    ทวีปแห่งนี้มีชื่อเรียกว่าทวีปรีบอร์น มีพื้นที่ใหญ่กว่าพื้นทวีปบนโลกรวมกันเสียอีก และนอกจากทวีปนี้แล้วยังมีอีกสามทวีปอยู่ล้อมรอบทวีปแห่งนี้ ซึ่งการจะไปแต่ละทวีปได้ ต้องมีผู้เล่นหรือชนพื้นเมืองปลดล็อคเหตุการณ์สำคัญๆให้ได้เสียก่อน

    ในปัจจุบันนี้ได้ปลดล็อคเหตุการณ์ออกมาแล้วสองเหตุการณ์ หนึ่งคือการค้นพบเสาค้ำฟ้าซึ่งอยู่ตรงกลางของทวีปแห่งนี้ มันเป็นเสาที่สูงขึ้นไปบนฟ้าจนมองไม่เห็นยอดของมัน

    ส่วนเหตุการณ์ที่สองคือการสร้างเมืองของผู้เล่นขึ้นบนทวีปนี้ กว่าที่จะสร้างเมืองบนทวีปนี้ได้ แทบจะทำให้ทรัพยากรของหมู่บ้านนั้นๆหมดลงเลยทีเดียว เพราะเมื่อกลายเป็นเมืองหรือหมู่บ้านมีผู้เล่นครบร้อยคน มอนสเตอร์จะเริ่มโจมตีทุกปีผ่านไป

    ในทวีปนี้มีเมืองของชนพื้นเมืองอยู่นับพันแห่ง และยังมีอาณาจักรนับร้อยที่กระจายอยู่ทั่วทุกพื้นทวีป ซึ่งเมืองของผู้เล่นเป็นเพียงส่วนน้อยของทวีปแห่งนี้

    เวลาในโลกใบนี้นั้นเร็วกว่าข้างนอกถึงยี่สิบสี่เท่า หมายความว่าหนึ่งชั่วโมงในโลกภายนอกเท่ากับประมาณยี่สิบสี่ชั่วโมงในโลกนี้ ซึ่งเวลาในโลกนี้มีกฏเหมือนโลกภายนอก รวมทั้งระบบฟิสิกส์ต่างๆก็เหมือนกันทั้งหมด มีเพียงพลังงานที่เรียกว่ามานาเท่านั้น ที่ไม่มีอยู่บนโลกแห่งความจริงที่เพิ่มเติมขึ้นมา

    โลกเกมราชันแห่งราชาเงาได้เปิดตัวมาแล้วสิบกว่าปี นั้นหมายความว่าในโลกแห่งเกมมันผ่านไปแล้วนับร้อยปี ซึ่งน่าจะเกินสองร้อยปีไปแล้ว

    ในปัจจุบันมีเมืองอยู่นับร้อยนับพันเมือง แต่ไม่มีใครปลดล็อคเหตุการณ์ต่อจากการสร้างเมืองได้เลย เพราะไม่มีคำใบ้ของเหตุการณ์ต่อไป นั้นทำให้แนวคิดของเหตุการณ์นั้นแตกต่างกันอย่างมากมาย มีทั้งคนที่ต้องการสร้างอาณาจักร ก็เริ่มทำสงครามแล้วยึดเมืองต่างๆ แต่ก็ไม่ปลดล็อคเหตุการณ์แต่อย่างใด

    ซึ่งคนกลุ่มนั้นก็ยังคงดำเนินตามวิถีทางของตนเองต่อไป และอีกกลุ่มใหญ่พอกันคือกลุ่มที่ทำตามชื่อเกม นั้นคือกลุ่มคนที่ตามหาเหล่าราชาเงาแล้วเอาชนะพวกมันให้ได้ ซึ่งนี้นับว่าแทบจะไม่มีการค้นพบราชาเงาแม้แต่น้อย แต่ก็ยังมีข่าวลือถึงราชาเงาออกมาเรื่อยๆ

    "อ่า~ ความรู้สึกแบบนี้มันช่างคุ้นเคยยิ่งนัก เหมือนที่เซียมอมตะและครรชิตได้บอกไว้เลย ว่าโลกในเกมแห่งนี้ให้ความรู้สึกเหมือนโลกที่ข้าจากมา ถึงแม้เหตุการณ์และประวัติศาสตร์จะไม่เหมือนกันก็ตาม" จูเนียร์ได้พูดออกมาเบาๆ หลังจากสำรวจโดยรอบจนหมดสิ้น

    หลังจากโผล่ที่กลางลานกว้างแล้ว เขาก็เดินตามลูกศรที่ปรากฏขึ้นบนม่านตา มันเป็นหน้าจอที่มีเพียงแต่เขาจะมองเห็นได้ ซึ่งมันมีแทบเลือดและมานาอยู่ด้านบนซ้าย พร้อมกับแผนที่และระบบนำทางที่มุมขาวล่าง

    การใช้หน้าต่างเหล่านี้ก็เพียงแค่คิดเท่านั้น นอกจากหน้าต่างพื้นฐานทั้งสองอย่างแล้ว มันยังมีค่าสถานะและระบบยิบย่อยอีกนับสิบหน้าต่างที่ซ่อนเอาไว้

    เจ้าลูกศรนั้น นำเขาไปยังบ้านหลังหนึ่งที่อยู่กลางบ้านเรือนนับร้อยหลัง มันเป็นบ้านขนาดเล็กเล็กที่มีพื้นที่รวมตัวบ้านไม่ถึงสี่สิบตารางเมตร ตัวบ้านใช้พื้นที่แล้วสามสิบตารางเมตร ที่เหลือเป็นพื้นดินโล่งๆก่อนจะถึงกำแพงหิน

    แน่นอนว่าที่นี้คือบ้านพักของเขาในตอนนี้ ซึ่งการจะเข้าไปยังบ้านหลังนี้ได้ต้องใช้กุญแจ ซึ่งมันมีอยู่แล้วเพราะมันเป็นหนึ่งในของหลายสิ่งที่เทพีผู้ทรงธรรมมอบให้ เขาใช้มันเปิดรั้วแล้วเดินเข้าไปข้างใน

    มันเป็นบ้านขนาดอยู่คนเดียวเท่านั้น เพราะด้านในมันมีห้องอยู่ด้านในเพียงสามห้องคือ ห้องนอน ห้องนังเล่นและห้องครัว ในห้องต่างๆมีสิ่งของจำเป็นอยู่อย่างครบครัน ทั้งเตียง ตูเสื้อผ้า เตาสำหรับทำอาหาร เครื่องครัว รวมทั้งของใช้จิปาถะทั่วไป

    เมื่อเข้าไปในบ้าน สิ่งแรกที่เขาทำคือทำความสะอาดบ้านหลังนี้เสียใหม่ เพราะอย่างไงเขาก็ต้องอยู่ที่นี้อย่างน้อยก็หนึ่งในโลกนี้ หรืออย่างน้อยสามร้อยหกสิบห้าชั่วโมงในโลกภายนอก คิดแล้วเขาต้องเข้าเล่นอย่างน้อยก็เดือนกว่าๆ ถ้าเล่นวันละสิบสองชั่วโมงซึ่งเป็นเวลาสูงุดของเครื่องทั่วไป

    ซึ่งเป็นเวลาที่เขาได้พักร้อนก็สองเดือนพอดี นั้นทำให้เขามีเวลาผจญภัยนอกหมู่บ้านอีกนาน แต่เริ่มต้นต้องทนอยู่ในบ้านหลังนี้ก่อนก็แล้วกัน

    เขาใช้เวลาไม่นานก็ทำความสะอาดและจัดของเรียบร้อย เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นก็ได้เวลามาเช็คของที่ได้มาจากเทพีผู้เที่ยงธรรมกันแล้ว โดยมีของอยู่ทั้งหมดเจ็ดอย่างด้วยกัน หนึ่งคือคู่มือเอาตัวรอดพื้นฐาน ซึ่งสอนทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการเล่นเกมนี้หนึ่งเล่ม

    ต่อไปก็เป็นเซ็ตสำหรับผู้เล่นใหม่ มีทั้งหมดสามกล่องใหญ่ คือกล่องอาวุธเริ่มต้น ซึ่งจะอาวุธให้เลือกอยู่หลายอย่าง กล่องชุดเกราะเริ่มต้น ซึ่งมีชุดเกราะอยู่สามรูปแบบคือ เกราะเบาที่ทำจากผ้าผสมหนังสัตว์ เกราะผสมคือเกราะที่ทำจากหนังและมีเหล็กปิดจุดสำคัญ ส่วนสุดท้ายเป็นเกราะหนัก ซึ่งเป็นเกราะที่ปิดทุกส่วนของร่างกายทำจากโลหะทั้งตัว

    ส่วนกล่องสุดท้ายเป็นกล่องที่มียาอยู่ภายในสองชนิดคือ ยาเพิ่มเลือดขั้นต้นจำนวนหนึ่งร้อยขวด กับยาเพิ่มมานาขั้นต้นอีกหนึ่งร้อยขวดเช่นกัน ทั้งหมดในเซ็ตนี้นับเป็นไอเทมสามอย่าง รวมกับก่อนหน้าก็สี่อย่างแล้ว

    อันต่อไปเป็นกุญแจบ้านหลังนี้ ซึ่งมาพร้อมกับม้วนหนังที่เป็นโฉนดที่ดิน มันมีระยะเวลาอยู่ที่หนึ่งปีในแผ่นดินนี้ ซึ่งตอนนี้มันก็กำลังนับถอยหลังอยู่ เมื่อครบระยะเวลาหนึ่งปีแล้ว สามารถที่จะขายหรือซื้อต่อก็ได้เช่นกัน

    ไอเทมที่หกเป็นแหวนแสดงสถานะผู้เล่น ซึ่งใช้สำหรับยืนยันตัวต้นกับระบบ ซึ่งสถานที่ที่ระบบที่ว่าอยู่ก็คือ ตึกลึกลับที่มีทางเข้าอยู่โบสถ์ของศาสนจักรแห่งอำนาจ ซึ่งมันจะมีเพียงผู้เล่นที่เข้าไปได้ แหวนวงนี้ไม่สามารถถอดหรือถูกทำลายได้ แม้ว่าผู้เล่นจะมีสภาพเช่นไรมันก็จะคงอยู่หลังจากเกิดใหม่

    ด้านในของมันก็เป็นพื้นที่สำหรับแลกเปลี่ยนข้อมูล และซื้อขายกันของผู้เล่นในพื้นที่ที่ใกล้ๆกันเท่านั้น ถ้าต้องการซื้อขายทั่วทั้งทวีปต้องใช้ระบบประมูลออนไลน์ ซึ่งระบบนี้จะต้องเสียเงินจริงในการเช่าห้องประมูล

    ไอเทมชิ้นสุดท้ายที่เขาได้มา มันเป็นบัตรสีดำที่มีขนาดเท่าบัตรเครดิต ด้านหนึ่งของบัตรเขียนด้วยรายละเอียดของเขา ส่วนอีกด้านเป็นลวดลายคล้ายวงเวทย์ประดับอยู่ มันเป็นบัตรที่ใช้สำหรับเช่าห้องประมูลในระยะเวลาสามวัน ซึ่งเมื่อใช้บัตรมันจะนับถอยหลังในทันที่ ผู้เล่นมักจะเก็บเอาไว้ใช้ตอนจะขายของราคาแพงกันเสียมากกว่า

    เขาจัดการเปิดกล่องทั้งสามกล่อง ก่อนจะนำเอาอาวุธที่เป็นดาบยาวหนึ่งเล่มมาเหน็บไว้ที่เข็มขัดหนัง ซึ่งได้มาจากกล่องชุดเกราะที่เขาเลือกเป็นชุดเกราะผสม เพื่อใช้ในการออกล่าเพราะมันสมดุลที่สุดแล้ว

    ในเข็มขัดและเสื้อผ้าของเขา มีช่องสำหรับใส่ยาเพิ่มเลือดและมานาอัตโนมัติอยู่ ซึ่งต้องไปตั้งค่าในช่องตัวละครเสียก่อน แน่นอนว่าเขาใส่มันจนหมดสิ้น

    ลำดับต่อไปของเขาคือการเรียนรู้พลังมานา เพราะในตอนนี้ช่องมานาของเขายังคงมีเพียงแค่ช่องเปล่าๆ ไม่มีตัวเลขของจำนวนมานาปรากฏขึ้นมาให้เห็น ซึ่งมีวิธีได้มานามีอยู่สองวิธี หนึ่งคือไปที่โบสถ์แล้วเลือกชั้นชนต่อไป ซึ่งต้องมีเลเวลอย่างน้อยสิบขึ้นไปเสียก่อน ด้วยวิธีนี้เขาจะได้มานามาจำนวนหนึ่ง พร้อมเวทมนตร์ตามสายชั้นชน

    วิธีที่สองคือการสัมผัสพลังมานาในธรรมชาติให้ได้ ซึ่งวิธีนี้มักจะเป็นคนพื้นเมืองที่ทำกัน เพราะพวกเขามีความเข้าใจในธรรมชาติของโลกนี้มากกว่าผู้เล่น แต่สำหรับผู้เล่นแล้วมันยากเสียยิ่งกว่าอะไร

    ด้วยวิธีที่ได้มาสองวิธี ก็ทำให้การใช้งานมันก็แตกต่างกันอีกด้วย โดยพลังมานาจากวิธีแรกจะไม่สามารถควบคุมสิ่งใดได้ เพราะมันถูกเซ็ตค่าเอาไว้แล้ว พร้อมทั้งพ่วงเงื่อนไขอีกมากมาย แต่มันก็สะดวกและใช้งานได้อย่างง่ายดาย

    ส่วนพลังมานาจากวิธีที่สอง มันก็มีอิสระที่จะปรับปรุงเวทมนตร์ได้ แต่ทว่าก็แลกกับการใช้งานที่ยุ่งยาก และมันยังยากที่จะเรียนรู้อีกด้วย ซึ่งเวทย์บ้างบทต้องใช้เวลานับสิบปีถึงจะใช้ได้ก็มี

    จูเนียร์เริ่มนั่งลงและทำสมาธิ เพื่อรับรู้ถึงตัวตนมานาในธรรมชาติ ซึ่งสิ่งนี้ในโลกที่เขาจากมามันเป็นพื้นฐานในการใช้ชีวิตเลยทีเดียว เขาใช้เวลาไม่นานก็รับรู้ถึงพลังมานาได้แล้ว และเริ่มดูดมันเข้ามาเก็บกักไว้ในตัว จนหลอดพลังมานาของเขาค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ แต่ก็ยังคงเพิ่มอย่างไม่หยุดหย่อน

    เขาใช้เวลาที่เหลือทั้งสิบสองชัวโมงในการออนไลน์ ไปกับการดูดซับพลังมานาในธรรมชาติ จนพลังมานาของเขาพุ่งขึ้นไปถึงหลักพัน ซึ่งสูงกว่าที่คนเลเวลสิบจะได้จากการเลื่อนชนชั้นถึงสิบเท่า แต่ทว่าเขากลับไม่มีเวทย์อยู่เลยสักบทเดียว

    ในวันสุด้ทายของการออนไลน์นั้น เขาได้ลองทำการเสริมร่างกายด้วยเวทมนตร์ดู ซึ่งมันเป็นเรื่องพื้นฐานของการฝึกฝนวิถีนักรบในโลกของเขา เขาพบว่าตัวเองสามารถทำได้แต่มันยังไม่ดีพอ เพราะเขายังควบคุมการไลของมานาได้เพียงเล็กน้อย ซึ่งมันใช้พลังมานาไปแค่หนึ่งในร้อยส่วนเท่านั้น มันยังไม่เพียงพอสำหรับการนำไปใช้จริง

    เขาได้ตั้งเป้าหมายในการออนไลน์ครั้งหน้าเอาไว้แล้ว นั้นคือการฝึกฝนการใช้มานาเสริมร่างกายให้ได้ดีจนกว่าเขาจะพอใจ แล้วจะออกไปล่ามอนสเตอร์สักเล็กน้อย เพื่อหาเงินและอาหารสำหรับการอยู่อาศัยในโลกนั้น เพราะตอนนี้อาหารแห้งที่มีเก็บไว้ในบ้านได้หมดลงไปแล้ว

    นี้คือสิ่งที่เขาคิดได้ในช่วงสุดท้ายก่อนจะหมดสติ เพราะเขาสู่ห้วงนิทราในโลกแห่งความจริงภายในเครื่องจำลองฝัน