รักวุ่นๆ ของยัยตัวยุ่งกับหนุ่มสุดฮอต

ลำดับตอนที่ #5 : ขอบคุณที่ช่วย (จิงๆ หรอ)

รักวุ่นๆ ของยัยตัวยุ่งกับหนุ่มสุดฮอต
5

“ มีอะไรกันหรอ ? ยืนคุยกันหน้าเครียดเชียว ” ^Ù_^Ù   

“ อ้าว !!! คู่กรณีมาพอดีเลยนะ ” ยูงมีพูดอย่างมีชัย

“ อะไรกัน ? นี้ฉันงงไปหมดแล้วนะ ” ไคพูด -_ - ^ÙÙ ตอนนี้ไคเริ่มจะโกรธแล้วซินะ ไคมักจะเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง ถ้าใครมาพูดเรื่องที่เขาไม่รู้เรื่อง

“ รีอึน, เธอบอกไคไปซิว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนเธอกับยัยคิมไปไหนกันมา ”  ^Ù_^Ù  

“ ไปไหน ? อ๋อเมื่ออาทิตย์ก่อนนะหรอ ”  รีอึนพูด พร้อมกับเหลือบมามองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์  แต่ฉันถือเอาจังหวะนี้ส่งสายตาตอบกลับไปหาเขาประมาณว่าช่วยฉันเถอะนะ

“ ไปโรงแรมมานะซิ  ^Ù_^Ù  ” 

°๐° ทำไมรีอึนพูดอย่างนั้นล่ะ ? อย่างนี้ฉันก็แย่ซิ ดูซิไคจะลมออกหูอยู่แล้ว

“ จริงหรอคิม !!!!!?????? ” 

TTÙTT  แง้ๆ ตายแน่ฉันงานนี้

“ คิมเธอจะว่ายังไง -_ - ^ÙÙÙÙ ” 

“ คือ……. TT_TT ” 

“ นายจะเครียดอะไรว่ะไค ? ฉันก็แค่ชวนคิมไปติดต่อธุระให้พ่อฉันน่ะ ใช่ไหมคิม ? ” 

“ อ่ะ !!! อ๋อใช่ๆ ใช่เลย  ^Ù_^Ù  พอดีรีอึนเขาไม่กล้าเข้าไปคนเดียวน่ะ ” ตาบ้าเอ๊ยยย คิดจะช่วยกันก็ไม่บอก เล่นเอาฉันเกือบหัวใจวายตายซะแล้ว

“ แต่ไหน เธอบอกว่าไม่รู้จักรีอึนไง คิม ? ”   ไคคาดคั้น

“ ก็ใช่ ,แต่ตอนนั้นฉันเห็นรีอึนทำหน้าตาตื่นๆ เหมือนกลัวอะไรซักอย่าง ฉันก็เลยเดินเข้าไปถาม ” 

“ จริงหรอรีอึน ? ” ไคหันไปถามรีอึน

“ 100 % เพื่อน ^Ù_^Ù  ”     

“ งั้นเรื่องที่ยูงมีจะบอกฉันก็คงจะเป็นเรื่องนี้ใช่ไหม ? ” ไคถามยูงมีที่กำลังหน้าซีด

“ ไค….คือมัน… ” 

“ เธอคงเข้าใจผิดไปเองแหละยูงมี ” รีอึนพูดขัดขึ้นมา ก่อนที่ยูงมีจะพูดจบ

“ ยูงมี ที่หลังถ้าเธอไปเห็นอะไรมา ก็อย่าเอามาพูดมั่ว ๆนะ เพราะถ้าเกิดมันไม่ใช่เรื่องจริง คนอื่นเขาจะเสียหาย แล้วเธอเองก็ต้องเสียหน้าแบบนี้ เฮ้อ !!! เสียเวลาชะมัด ” พอพูดจบไคก็เดินแบบคนหมดแรงขึ้นชั้นเรียน พอไคเดินลับไป ยูงมีก็หันควับมาทางรีอึนทันที

“ นาย !!!!! -_ - ^ÙÙÙÙ ทรยศฉัน ” 

“ เธอจะทำอะไรช้านนยูงมี ? ก็เชิญนะ ถ้าเธอไม่กลัวว่าฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกไคว่าจริงๆ แล้วเธอเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมด ”

ทำไมตานี้ถึงชอบขู่คนอื่นนักนะ -_ - ^ÙÙ  แต่ก็ช่างมันเถอะ เพราะว่าคราวนี้เขาช่วยฉันไว้ ^Ù_^Ù

“ ถ้าเธอไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะ คิมเราไปกันเถอะ ” พอพูดจบรีอึนก็เดินมาจับมือฉันเดินไปด้วยกัน

“ ปล่อย -_ - ^ÙÙ ” 

“ เอะ !!! อะไร ? อ้อ !!! โทษที ” ^Ù_^Ù 

ฉันยืนเงียบอยู่พักหนึ่ง เพราะกำลังคิดว่าควรจะขอบคุณ รีอึนที่ช่วยฉันดีไหม แล้วก็…

“ ขอบคุณนะ ” 

“ เอะ !!?? ” รีอึนทำหน้าสงสัย

“ ก็ที่ช่วยฉันไว้ไง ” 

“ ใครว่าฉันช่วยเธอ ถ้าเรื่องนี้ไครู้มันก็จบง่ายไปหน่อยนะซิ ฉันว่าเก็บเรื่องนี้เอาไว้แกล้งเธอดีกว่า เธอไม่รู้เหรอว่าแกล้งคนอย่างเธอมันสนุกจะตาย  ^Ù_^Ù ”  

เป็นงั้นไป -_ - ^ÙÙ ฉันไม่น่าหลงผิดคิดว่าตานี้เป็นคนดีเลย แล้วฉันก็ยิ้มแหยๆ ก่อนที่จะเดินแยกกับรีอึน