คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เจอกันจนด๊ายยยยยย !!
รักวุ่นๆ ของยัยตัวยุ่งกับหนุ่มสุดฮอต
3
ฉันเดินทอดน่องกลับบ้านอย่างหมดอาลัยตายอยาก จะทำไงดีล่ะคราวนี้ถ้านายนั้นรู้ว่าฉันกับไครู้จักกัน เขาอาจเอาเรื่องนี้ไปบอกกับไคก้ได้ TT_TT
“ โอ้ย ปวดหัว !! ”
“ โวยวายอะไรเสียงดังเชียว ? คิดถึงฉันอยู่หรอ ? ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ฉันเลยหันไปมอง แล้วก็ต้องช็อค
“ นะ นาย - ๐ - ”
“ อ้าว !!?? ทำไมล่ะ ?? นี่เราอุตส่าห์ได้เจอกันเป็นครั้งที่ 2 แล้วนะ แล้วฉันก็อุตส่าห์ปลีกตัวจากสาวๆ กลุ่มนั้นออกมาหาเธอด้วย ” แล้วเขาก็โบกไม้โบกมือไปที่สาวๆกลุ่มนั้นที่เขาพูดถึง แล้วสาวๆ พวกนั้นก็โบกมือตอบกลับมา
“ ฉันไม่ได้ขอให้นายเดินมาหาฉันซะหน่อย ”
“ แหม ก็ฉันอยากเจอเธอนี่ ” ตาบ้าเอ๊ย พูดมาได้หน้าตาเฉย
“ นายมันพวกเพลย์บอยเชื่อไม่ได้ ”
“ ถึงฉันจะเป็นเพลย์บอยแต่เมื่อกี้ฉันพูดจริงๆ นะ ”
“ ฉันไม่เชื่อคนอย่างนายหรอก ”
“เชื่อเถอะ ไม่มีสาวๆ คนไหนเขาจะปฏิเสธฉันหรอกนะ ถ้าฉันพูดอย่างนี้ ”
“ ก็ฉันไม่ใช่สาวๆ พวกนั้น ของนายนี่ เพราะฉะนั้น ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะไม่เชื่อนาย ”
“ ฉันพูดจริงๆ นะ ” TT_TT
อ้าว ! แล้วอยู่ดีๆ มาทำหน้าเศร้าทำไมล่ะเนี๊ย ?? เสแสร้งเก่งชะมัด
“ โอ้ย !!!! จะยังไงก็ช่างเถอะ มันเรื่องของนายไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน รถฉันมาแล้ว ไปก่อนนะ ”
แล้วรถก็มาจอดที่ป้ายรถเมล์ ฉันเลยรีบก้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็ว แต่ก็อดที่จะเหลียวไปมองตานั้นไม่ได้ แต่ว่าทำไมตานั้นไม่เลิกทำหน้าเศร้าซะทีนะ หรือว่าเขาจะพูดจริง ขอร้องล่ะเลิกทำหน้าแบบนั้นซะที มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นคนผิดนะ มาพรากเวอร์จิ้นไปจากฉัน แล้วยังมาทำหน้าอย่างกับฉันเป็นคนผิดซะงั้นแหละ
เช้าวันต่อมา
“ แม่ หนูไปเรียนก่อนนะ ”
“ อืม แล้ววันนี้อย่าลืมแวะจ่ายตลาดให้แม่ด้วยล่ะ ”
แล้วฉันก็เดินมารอรถที่ป้ายรถเมล์ เย้ Ù O Ù รถมาพอดีเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอ พอฉันก้าวขึ้นไปบนรถ ทำไมมันไม่มีที่ว่างเลยล่ะ ? ยังเช้าอยู่แท้ๆ TT_TT อยู่ดีๆ ก็มีคนมาสะกิดหลังฉันแล้วพูดว่า
“ เธอมานั่งนี้ก็ได้ ”
ฉันหันหน้าไปทางต้นเสียง เพื่อกล่าวขอบคุณที่เขาลุกให้นั่ง แต่ก็ต้อง °๐°
“ ทำหน้ายังกะเห็นผีแนะ เอ้านั่งซิ ” พูดเสร็จ ตาบ้ารีอึนก็ลุกจากที่นั่ง
“ นายนั่งเถอะ ฉันยืนได้ ”
“ อะไร ?? เมื่อกี้เห็นทำหน้าแบบเนี๊ย TT_TT ไม่ใช่หรอ ? ”
“ เปล่าซะหน่อย ”
“ เอ้า นั่งซะ ” แล้วรีอึนก็กดไหล่ให้ฉันนั่งลง
“ ขอบใจ ” ฉันตอบห้วนๆ
“ บ้านเธออยู่แถวนี้หรอ ? ”
“ เปล่า ”
“ อ้าว ! แล้วทำไมมาขึ้นรถตรงนี้ล่ะ ? ”
“ °๐° ก็แบบ แบบว่า ”
“ จะโกหกยังไม่มีศิลปะเลยนะเธอน่ะ Ù O Ù ”
อะไรของตานี้นะ เมื่อวานทำหน้าเศร้า วันนี้ก็ยิ้มได้แหละ ไอ้เราก็หลงคิดว่าตัวเองเป็นคนผิด เซ็งเลย
ที่หน้าโรงเรียน
“ ถึงโรงเรียนแล้วนะ ”
“ รู้แล้วล่ะน่า ” แล้วฉันก็ก้าวฉับๆ เดินเข้าไปในโรงเรียน
“ เฮ้ !! รอกันด้วยซิ ” เรื่องอะไรฉันจะต้องรอคนอย่างนายด้วยไม่ทราบ ? แต่เอะ !!?? ทำไมพักนี้เจอหน้าตานี้บ่อยจังนะ ? ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว หรือว่าตานี้จะหลอกฉันไปแอ้มอีก ไม่มีทางซะหรอก
“ ไค Ù O Ù ” ฉันตะโกนเรียก
“ ไม่รอเลยน่ะ อุตส่าห์ลุกให้นั่ง ” ส่วนรีอึนก็วิ่งตามมาติดๆ
°๐° อ้าว !!! ตายแล้วฉัน ลืมจนด้ายยยยย T_T ทำไงดีเนี๊ยะ ?
“ อ้าวรีอึน คิม ? วันนี้มาโรงเรียนพร้อมกันหรอ ? ”
“ ปะ เปล่า ใครรีอึน ? ฉันไม่รู้จัก นะไค ” ฉันตอบไปอย่างร้อนรน
“ อ้าว งั้นหรอ ? ”
“ นี้ !! เธอจะไม่รู้จักฉันได้ไง เมื่อวานยังคุยกันอยู่แท้ ๆ ”
“ อ้าว ! นายชื่อ รีอึน หรอเนี๊ย ? ” ฉันตอบกลับไปทำเหมือนไม่รู้จักกับรีอึนมาก่อน
“ เอาล่ะ , เดี๋ยวฉันจะแนะนำอย่างเป็นทางการแล้วกันนะ "
“ คิมนี้รีอึน รีอึนนี้คิม ”
“ งั้นเรารู้จักกันแล้วนะ Ù O Ù "
“ เชอะ , ใครอยากจะรู้จักนาย ”
“ คิม ,ไม่เอาน่า ” ไคเอ็ด
เพราะนายคนเดียวทำให้ฉันโดนไคเอ็ด TT_TT เออ !! จริงซิ
“ ไค วันนี้ไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนหน่อยนะ Ù O Ù ”
“ โทษที ฉันไม่ว่าง ” TT_TT แย่จังเลย ทำไมต้องมาหน้าแตกต่อหน้าตารีอึนด้วยนะ
“ งั้น ฉันขอตัวก่อนนะ พอดีนึกได้ว่าอาจารย์เรียกพบ ไปก่อนนะคิม ”
“ อ่ะ ! ไค รอก่อน ” ทำไมปล่อยให้ฉันอยู่กับตานี้ 2 คนล่ะ ?
“ จะรีบไปไหนน่ะ ทำอย่างกับมีพิรุธ ?? ”
“ เปล่านี้ ฉันไม่ได้กลัวนายบอกเรื่องนั้นกับไคซะหน่อย ”
“ เรื่องอะไร ?? ” °๐° โอ้ !!!! ตายแน่ฉันดันเผลอหลุดปากไป
“ อ๋อ !! เรื่องนั้นนั่นเอง ใช่ไหม ?? ”
“ อืม !!!!! °๐° เฮ้ย !!! เปล่า ”
“ ฉันไม่บอกเรื่องนั้นกับไคหรอก ถ้าเธอ . ”
“ ถะ ถ้าฉันทำไม ?? “ ฉันรีบถามอย่างร้อนร้น
“ ไม่กวนโมโหฉัน ”
“ ฉันก็ไม่เคยกวนโมโหนายนี่ ”
“ ก็ตอนนี้ไง , ไคๆ ฉันมีเรื่องจะบอกนาย ” แล้วรีอึนก็ตะโกนเรียกไค
“ โอเค โอเค ถ้าฉันเคยกวนโมโหนายก็ขอโทษด้วยละกัน ” แล้วฉันก็ทำท่าโค้งงามๆ เพื่อเป็นการขอโทษไปหนึ่งที
“ เออ , แต่ว่าเธอคงแอบปลื้มไคมันซินะ ? ถึงไม่อยากให้มันรู้เรื่องนี้ นี้,ฉันว่าเธอหันมาปลื้มฉันดีกว่านะ ”
“ -_ - ÙÙ ”
ความคิดเห็น