ฮีโร่ แห่งท้องทะเล..นู๋-รัก-พ่อ ค่ะ!

ลำดับตอนที่ #1 : ฮีโร่..ยักษ์พุงพุ้ย

..ตอนเด็ก..ภาพของพ่อคือคนตัวดำๆ ใหญ่ๆ ไม่ใส่เสื้อ พุงโย้ยๆ อุ้มฉัน...



ใบหน้าของพ่อ..ชั้นใช้มือลูบเคราของพ่อเล่น..อกที่ใหญ่..แข็งแรง...แม้จะดำก็ตาม(5555 นึกแล้วขำว่ะ555) ^0^ (บาปกรำ)



ฉันมีพี่น้องท้องเดียวกันทั้งหมด 3 คนรวมฉันด้วย..พ่อรักลูกเท่ากัน..แต่ความสนิทนั้น..มีไม่เท่ากัน..



เจ๊ของฉันสนิทกับพ่อมากกว่าฉันและน้องชายจอมพุ้ยอ้วนยักษ์..(เหมือนพ่ออ่ะแหละ)



ฉันเป็นคนกลาง...สิ่งที่ทำให้ฉันสำนึกผิดไม่เคยลืมเลยคือ..ฉันเคยตอบคำถามขอน้าผู้หญิงคนหนึ่ง.



.( มีน้าหลายคนเง่อT_T )    “ 9^9 รักพ่อไหม... ?? ”



พ่อ..นั่งอยู่บนปากตุ่มใหญ่..นั่งด้วยรอยยิ้ม..ดูลูกอย่างฉัน..ตอบคำถาม..



“ เกลียด... ”



จบ!!!คำเดียวจบเลย..จำจนตาย..นี่ฉันพูดไปได้ยังไง!!!! ( ไมกรุเลวเงี่ยว่ะ!! )..



นานแล้ว..ฉันไม่ค่อยได้พูดกับพ่อมากนัก…ตอนนั้นตอนที่ฉันอายุได้ 8-9 ขวบ..พ่อพาฉันไปงานวัด!!!



เฮ๊ยยยย นี่มันอะเมซิ่งงงงง!! มหัศจรรย์มากหรือไงกันว๊า!!..เพื่อนของพ่อ ลุงของฉัน ป้า น้าและญาติทั้งหลายแหล่ต่างตกตะลึง!

ลุงฉันถึงกับถามว่า



“ ท่าอะไรไอ้ตูนมากับพ่อได้เนี่ย?? ”







น้อยครั้ง..ที่ฉันจะเรียกพ่อกินข้าว....ทำไมตอนนั้นฉันถึงพูดคำคำนั้นออกไป..ทำไม..??..

เจ๊ของฉัน..คือลูกที่พ่อรักนักหนา.. ..มาตอนนี้..ภาพอดีตย้อนกอถอยหลังมาอยู่ในความทรงจำครั้งปัจจุบันอีกครั้ง..



ตอนนั้นฉันไม่สบาย..พ่อพาฉันไปหาหมอ..ระหว่างรอหมอ..ฉันนอนหลับคาตักของพ่อ..มือหนาหยาบกร้านของพ่อลูบหัวฉัน..



มืออันอบอุ่นยิ่งกว่าเตาพิงยามหน้าหนาวเสียอีก...ดึกมาก..มากเลยทีเดียว..

พ่อเข้ามาให้ห้องฉันมักนอนกับฟูกที่พื้น..ส่วนเจ๊จะนอนบนเตียง..

พ่อเปิดประตูเข้ามาคำหัวฉัน..ฉันจำได้..มันเป็นสิ่งที่ดูลางเลือนก็จริง..

แต่มันแจ่มสุดๆในหัวใจ..ในหัวสมองของฉัน..

พ่อเรียกฉันขึ้นมากินยา..ฉันเกลียดยาเป็นที่สุด!..บ่อยครั้งที่มักแอบยาไว้ใต้หมอนยามแม่เผลอ..

แต่นี่คือพ่อ.. พ่อนั่งมองฉันด้วยสายตาที่ฉันรับรู้ได้เป็นครั้งแรกว่า มันคือความห่วงใย...

ฉันฝืนทนกินยาเข้าไป..มือหนานั้นคำหัวฉันแล้วยิ้มให้..พูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงของความรักโดยแท้..



ฉันรักพ่อ



ฉันอยากพูดอย่างนั้น..อยากย้อนอดีตลงไป..บอกกับพ่อ..ตอบคำถามที่ถามมา...



บอกว่ารัก..รัก..รักมากที่สุด!..แต่..เมือเวลาผ่านไป..อายน่ะโว๊ยยย!!ให้พูดยังไง..

( ทีเรื่องอื่นน่ะเมิง..ก้าดีนัก!! )



อย่างที่บอก..ฉันและพ่อ.ถึงจะไม่สนิท แต่ฉันก็รัก..( มากที่สุด ที่สุดๆๆๆๆฯลฯ )..และฉันเองก็แน่ใจ

แน่ใจอย่างที่ไม่เคยแน่ใจมาก่อนเลยว่า  พ่อเองก็รักฉันมากเหมือนกัน



มีสองคำถามที่พ่อมักถาม..และคือสองคำตอบที่ฉันได้ตอบ..



พ่อมักถามฉันว่า

\" อาบน้ำยัง \" เพราะฉันไม่ชอบอาบน้ำ

\" กินข้าวยัง \" เพราะฉัน..ไม่เคยบอกใครว่ากินรึยัง



และฉันมักตอบว่า

\" อาบแล้ว/ ยัง \"

\" กินแล้ว/ ยัง \"



วันพ่อที่ผ่านมา..พ่อโทรศัทพ์มาที่บ้าน...พ่อโทรมาหาแม่..

แม่มักแกล้งฉัน..บอกให้คุยกับพ่อ..หรือไม่ก็พูดว่า



\" ตูน พ่อมีไรจะคุยด้วย \"



แม่มักเป็นคนที่เชื่อมพ่อกับฉันเสมอ..ฉันเข้าใจแม่ดี..แม่ต้องการให้ฉันคุย พูด กับพ่อบ้าง..

พ่อเป็นคนขี้น้อยใจอย่างแรงก้าเลยล่ะ..ชอบงอน..ฉันรู้จากเจ๊อ่ะน่ะ ฮิฮิ เจ๊หนิดก่ะพ่อมากเลย

ขนาดเจ๊เปลี่ยนเบอร์โทรสับใหม่แล้วลืมบอกพ่อ พ่อก็งอน.ซ่ะงั้นแหละ 5555 นี่แหละพ่อช่าน...



พ่อของฉันเป็นฮีโร่แห่งท้องทะเลล่ะ ฮิฮิ

นานๆทีถึงจะกลับบ้าน..พ่อเคยเล่าให้ว่า..ที่ทะเลน่ะน่ากลัวและสวยงามแค่ไหน...

ทำไมพ่อถึงเล่าให้ฟังรู้ไหม? ก็เพราะว่า วันนั้นอ่ะ มีรายการโทรทัศน์ที่ฉายเกี่ยวกับทะเล..พ่อเลยพูดขึ้นมาว่า



“ ลูกรู้ไหม..ว่าอันที่จริงไม่ใช่อย่างที่เค้าฉายหรอก มันลำบากกว่านี้เยอะเลย ไหนจะพายุ

อดหลับอดนอน ถ้าใครไม่มาสัมผัสด้วยตัวเองน่ะ ไม่รู้หรอก ว่าเงินที่

เราได้มาเพราะงานแบบนี้น่ะ มันมีค่ามากแค่ไหน..ไหนเรื่องน้ำมันอีกล่ะราคาขึ้น.แต่ราคาของกลับลดลง..  ”



แล้วก็อะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างที่พ่อเล่าให้ฟัง..นั่นเป็นครั้งแรก..ครั้งแรกจริงๆที่ฉันได้คุยกับพ่อมากกว่า 2 ประโยคนั่น..

หลังจากนั้นไม่นาน พอ่เข้าไปอาบน้ำ แนก่ะเจ๊ออกไปซื้อของข้างนอก..ทันทีที่สตารส์รถออกจากบ้าน เจ๊ก็บอกว่า



\" เป็นไงล่ะ คุยกับพ่อ นุกใช่ม่า \"



5555555  ให้ตาย..พ่อเป็นคนนุกจิงๆอ่ะแหละ  เข้าใจลูกดี..ฉันไม่พูดอะไรนอกจาก อืมๆ ไป..