ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : BLACK☆NOVEL [Season 1] : “งานเลี้ยงน้ำชา“
-BLACK☆NOVEL-
Chapter 2.
“'งานเลี้ยงน้ำชา“
งั้นเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า...ตัวฉันนั้นมีชื่อว่า "ฮิโนะแมะ" ฉันเป็นเด็กสาว ม.ต้น อายุ15ปี เรียนอยู่ รร.ประจำจังหวัดที่มีชื่่อว่า "มุซาชิโคจีโล่ไฮสคูล" ถึงจะใช้ชื่อแบบนั้นก็เหอะ แต่รร.นี้ก็รับนักเรียนตั้งแต่ม.ต้น จนไปถึงม.ปลายเลย ขอจบการแนะนำตัวแค่นี้ละกันน่ะ
ได้เวลาเริ่มเรื่องจริงๆกันแล้ว><
เรื่องของฉันเริ่มเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมเป็นช่วงที่ฉันเข้าร่วม SNS คอมมิวนิตี้ที่ชื่อว่า “OGS” (รวมตัวสาวโอตาคุ)
ฉัน เข้าร่วม SNS คอมมินนิตี้ (แบบที่ไม่ต้องมีหนังสือเชิญ หรือมีคนมาชวนให้เข้าร่วม) เพื่อค้นหาแก่นแท้ของสิ่งที่เรียกว่า “อนิเมะ(ANIME) และ “การเขียนการ์ตูน(MANGA)” โดยฉันเข้าร่วมคอมมิวนิตี้ของกลุ่ม
โอตาคุ และกลุ่มคนรักการเขียนการ์ตูนมาหลายงานแล้วก่อนหน้านี้ และ “OGS” (รวมตัวสาวโอตาคุ) ที่จำกัดเฉพาะผู้หญิง ในครั้งนี้ก็เป็นหนี่งในนั้น
วันนั้นฉันไปร่วมคอมมิวนิตี้มาหลายงาน และเวียนอ่านกระทู้การประชุม มันเป็นความบันเทิงที่เข้าใจได้ยากสำหรับมนุษย์ทั่วไป
- -” และตอนนั้นฉันก็สะดุดหัวเรื่องหนึ่งเข้าพอดี
“เรียนเชิญร่วมงานเลี้ยงน้ำชา“
ที่สนใจเพราะวิธีเลือกใช้คำโดนใจฉันด้วย (ถ้าเกิดใช้คำว่า “เชิญมาร่วมออฟไลน์มีทติ้ง“ ฉันไม่มีทางคลิ๊กกระทู้นี้เด็ดขาด) แถมยังพอจะจำเจ้าของกระทู้นี้ได้ด้วย
คนที่ตั้งกระทู้นี้คือผู้หญิงที่เป็นผู้ดูแลคอมมิวนิตี้ชื่อ “คะโอรุ” เธอเป็นคนที่มีบุคลิกน่าสนใจมาก จาการที่เธอเป็นคนที่สุภาพ และมีความรู้ด้านโอตาคุอย่างกว้างขวาง บางทีเธออาจเป็นคุณหนูในตระกูลผู้ดี อายุประมาณนักศึกษามหาวิทยาลัย อาจอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่ใหญ่เหมือนปราสาท และไม่ค่อยออกมาข้างนอกนักเธอคงจะชื่นชอบสิ่งเหล่านี้เป็นพิเศษจากงานอดิเรก ที่มีอยู่มากมาย เธออาจมีเชื้อสายต่างชาติอยู่
เป็นสาวงามผิวพรรณดีรักที่จะเล่นกับสัตว์เลี้ยงอยู่ในสวนกุหลาบอย่างเรียบร้อยและสง่างาม
นั่นคือภาพลักษณ์ของฉันที่มีต่อ “คะโอรุ” ในตอนแรกสุดเธออาจเหมาะที่จะเป็นทาสรับใช้คนแรกของฉันในโลกนี้ก็ได้ ฉันคิดอย่างนั้น.....
“หึ.....งานเลี้งน้ำชางั้นเหรอ...”
ฉันสนใจในกระทู้นี้ที่มีคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี ได้ตั้งเอาไว้ว่าเขียนอะไรอยู่ข้างในนั้นบ้าง จึงเปิดดูในกระทู้ ข้างในไม่ได้มีอะไรที่นอกเหนือจากความคาดหมายของฉัน จะมีแต่สิ่งประหลาด ที่บอกว่า “ฉันจะจัดออฟไลน์มีทติ้งขึ้นในร้านคาเฟ่สาวเมดที่อากิฮาบาระ” แต่การพูดจาก็ยังคงดูสูงศักดิ์อยู่ดี...ฉันรู้สึกเหมือนว่าจิตใจของฉันถูกสัมผัสด้วยปลายนิ้วเลยทีเดียว
- - งั้นขอบอกตามตรงเลยแล้วกัน
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องเมื่อ 1 ปีก่อนสำหรับ “ฉันในตอนนี้” ซึ่งเดิมทีมันเป็นข้อความที่ไม่ได้อยากให้ใครอ่าน สรุปง่ายๆก็คือตั้งแต่ฉันเข้าร่วมคอมมิวนิตี้นี้ฉันต้องการเป็นเพื่อนกับ “คะโอรุ” และ “ใครบางคนที่ยังไม่เจอ” มาโดยตลอด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น