กว่าจะรู้ว่ารักก็สาย

ลำดับตอนที่ #2 : อีตานี่ นี่เอง

วันนี้ฉันก็ทำงานไปได้ครึ่งวันแล้ว แล้วพี่ชายสุดหล่อของฉัน (ชมพี่อีกแล้ว) ก็ชวนฉันไปทานข้าวกลางวัน  ได้สิ เมื่อมันเปนของฟรีฉันก็ยอมที่จะไปโดยไม่ต้องคิดให้เหนื่อย ระหว่างทางไปที่ร้าน พี่ดันมาบอกว่าจะมีเพื่อนมาทานด้วยจะแนะนำให้เรารู้จัก ฮ้อ พี่เราคิดจะยกให้น้องเพื่อนตัวเองอีกตามเคย (แต่ไม่เคยสำเร็จ) เมื่อมาถึงร้านอาหาร เปนร้านที่บรรยากาศที่ดีมาก มีทั้ง open แอร์ และ ติดแอร์ แต่พี่ชายเลือกที่จะนั่งข้างนอก ซึ่งได้บรรยากาศที่ดีกว่า เมื่อเดินมาถึงที่โต๊ะดูเหมือนว่าเพื่อนของพี่ชายจะมาถึงแล้วนะ แต่ทำไมเสื้อที่เค้าใส่มันคุ้นตาจัง ฮ้อ คงคิดมากไปเองมั่ง เมื่อฉันเดินไปถึง และนั่งลง ฉันก็ต้องอุทานออกมาด้วยความตกใจผสมกับเสียงของเค้า  "คุณ" (เสียงของเค้า)  "นาย" (เสียงฉันเอง) อย่าบอกนะว่าอีตานี่ เปนเพื่อนกับพี่ชายเรา โอ๊ยอยากจะบ้าตาย แต่ก็ชั่งมันเถอะดีเหมือนกันไม่ต้องหาให้เหนื่อย มาให้ชำระแค้นถึงที่ก็ดี เมื่อพี่ชายงงกับท่าทางของเราสองคนที่ทำเหมือนรู้จักกันมาแล้ว ก็ถึงคิวพี่ชายที่ต้องแนะนำน้องสาวสุดสวย(สวยจิงๆๆนะ) ให้อีตานี่รู้จัก แต่ดูเหมือนว่าอีตานี่จะดีใจมากเลยนะที่ได้เจอฉันแต่ฉันนะหรอไม่รู้สึกอะไรนอกจากคำว่าแก้แค้น..............