หัวใจที่ต้องการ

ลำดับตอนที่ #2 : หัวใจที่ต้องการ1

น้ำ: ฮัลโล ไมค์ ตอนนี้อยู่ไหน? น้ำเรียนเสร็จแล้วนะ

น้ำ: อืมม ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวน้ำกลับเองก็ได้ แค่นี้นะคะ

“เอ้อออ” เสียงถอดหายใจของหญิงสาวถูกพ้นออกมาเป็นสายยาวๆ หลังจากวางสาย   

กี่ครั้งแล้วนะที่เธอต้องฟังคำแก้ตัว ของแฟนหนุ่มของเธอ ถึงจะเรียนอยู่ที่มหาลัย เดียวกัน แต่กลับไม่ค่อยได้เจอได้คุย

โทรไปหา หรือนัดเจอทีไร ก็ได้แต่คำแก้ตัวเดิมๆ

“ …..ไมค์เรียนหนักมากช่วงนี้ น้ำเข้าใจไมค์นะครับ….”

ฉันฟังจนจำขึ้นใจ จนจะเอาไปฝันอยู่แล้ว

แต่ถึงจะน้อยใจยังไง แต่ไมค์ก็จะคอยส่งข้อความหวานๆ มาให้ ถึงจะเป็นคำเดิมๆ แต่ก็พอทำให้ใจชื้นได้บ้าง

ฉันเดินมาเรื่อยๆตามถนนเส้นเล็กที่เชื่อมระหว่างมหาลัย กับ หอพักของฉัน ซอยนี้เป็นซอยไม่เปลี่ยวนัก แต่ก็ใช่ว่าจะปลอดภัยคนสมัยนี้ไว้ใจกันได้ที่ไหน

<ปรี๊ดดดดๆๆ ๆๆ ๆๆ>

เสียงแตรรถยนต์ ทำให้ฉันหลุดจากภวังค์

ฉันมัวแต่คิดเรื่องของไมค์จนเผลอมาเดินเด่น อยู่กลางถนน ดีนะที่เค้าไม่ชนฉั้น

ฉันรีบหลีกทางและก้มหัวเป็นเชิงขอโทษ เจ้าของรถคันหรู แต่แทนที่เค้าคนนั้นจะรีบไปกลับลดกระจกและมองหน้าฉั้น..

เอาแล้วนี่แค่ขวางทางแค่ นี้เค้าจะด่าฉั้นเลยหรอเนี้ย!

“น้องน้ำใช่มั้ยคะ?”   เอ่ออ ผิดคาดแฮะฉั้นก้มลงไปมองคนในรถแบบสงสัยนึกว่าจะโดนด่า

แต่ว่าเค้าเป็น ใครกันนะทำไมถึงรู้จักชื่อฉั้นได้?

“คุณ… เอ่อ ..” ฉั้นทำหน้าสงสัยใส่หญิงสาวในรถ

“พี่เอมไง พี่ชื่อเอม เราไม่รู้จักพี่หรอ?”  

ฉันส่ายหน้างึกๆ ไปให้พี่เค้า ก็ฉั้นไม่รู้จักจริงๆนี่นา..

“ขึ้นรถสิ เดี๋ยวพี่ไปส่ง” 

อะไรกันเพิ่งรู้จักเมื่อกี้จะไปส่งซะละ

“เอ่อ คือ.. ไม่เป็นไรหรอกค่ะเดิน อีกแป๊ปเดียว ก็จะถึงแล้ว ไปก่อนนะคะ ” ฉันส่งยิ้มแห้งๆให้กับคนในรถ

ก่อนจะรีบเดินกึ่งวิ่ง ไปให้ถึงหอพักอย่างรวดเร็ว

 







ฝากติดตามด้วยนะคะ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัย 555555