หัวใจที่ต้องการ

ลำดับตอนที่ #12 : หัวใจที่ต้องการ11

“นี่น้ำ ตอนพี่เอมมาส่งแกฉันเห็นมีใครนั่งมาด้วยอีกคนวะ?”

“อ๋อ เลขาพี่เอมน่ะพอดีอยู่คอนโดเดียวกันพี่เค้าเลยขอติดรถมาด้วย”

“ฉันว่าฉันคุ้นๆหน้าเค้าจังแก”

“นี่จั่น แกจะคุ้นทุกคนบนโลกเลยหรอห๊ะ!”

“อ้าวไอ่นี่ ก็ฉันคุ้นจริงๆหนิ!”

“หยุดๆ ได้แล้วนะคะ คุณเนสท์ คุณจั่น หยุดเถียงกันซะทีเดี๋ยววันหลังถ่ายรูปมาให้ดูจะได้รู้ว่าคุ้นหรือไม่คุ้น เคมั้ย?!?”

ฉันยื่นข้อเสนอให้กับจั่นและเนสท์ที่ดูทีท่าว่าจะเถียงกันไม่จบซักที สองคนนี่ก็แปลกจริงเถียงกันทุกวัน กัดกันทุกเรื่อง แต่ก็ไม่ทิ้งกันไปไหน นี่สินะที่เค้าเรียกว่า เพื่อนแท้..

“อ้าว พี่เอมมาตอนไหนคะ ตกใจหมด”

ฉันเอ่ยถามหลังจากโดนสวมกอดจากด้านหลัง พร้อมกับโดนขโมยหอมแก้มฟอดใหญ่ อย่างไม่ทันตั้งตัว

“ชื่นใจจัง”

“ว่าแต่พี่มิน มาพร้อมพี่เอมหรือเปล่าคะ?”

“อะไรกันถามถึงคนอื่นอีกละ นี่พี่จะงอนจริงๆแล้วนะคะ” ร่างบางพูดก่อนจะเดินหน้าหงิกหน้างอไปนั่งบนโซฟา แล้วหันหลังให้อีกคน

“ป่าวนะคะ แค่เพื่อนน้ำบอกว่าคุ้นหน้าพี่มินเลยว่าจะถ่ายรูปไปให้ดูสักหน่อยว่ารู้จักกันหรือเปล่าแค่นั้นเองค่ะ”

“ไม่รู้ล่ะ พี่งอนแล้ว!”

นั่นๆ ซวยแล้วไหมละฉันไอ่พวกเพื่อนบ้านั่นหาเรื่องให้ฉันจนได้นี่ถ้าฉันง้อไม่สำเร็จ พวกแกตายแน่ไอ่เพื่อนๆตัวดี

“พี่เอมมมม น้ำขอโทษ น้ำไม่ได้คิดอะไรกับพี่มินจริงๆนะ”

เงียบ

“พี่เอมมมจ้าน้องน้ำขอโทษนะ ดีกันๆ”

เงียบอยู่

สงสัยต้องใช้ไม้ตายสินะ…

ฉันค่อยๆแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ดๆ ก่อนจะเผยให้เห็นเนินอกสีขาวสวย และหน้าท้องแบนราบ ลงทุนง้อขนาดนี้ ถ้ายังไม่หายโกรธก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วล่ะ.

“พี่เอม หันหน้ามาทางนี้หน่อยสิคะ..”

และแล้วก็ได้ผล พี่เอมหันมาและมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยคงไม่คิดว่าฉันจะลงทุนเล่นใหญ่ขนาดนี้สินะ รู้จักน้ำน้อยเกินไปซะแล้ว

“คิดว่าทำยังงี้ แล้วพี่จะหายโกรธเหรอคะ?”

“อ่าว !!”

ฉันหน้าเหวอเล็กน้อย ผิดคาดมหาสาร ฉันอุตส่ายั่วขนาดนี้ยังไม่ได้ผลอีกหรอเนี่ยบ้าจริง!

แต่ก่อนที่ฉันจะได้ทันพูดอะไรต่อ ก็ถูกพี่เอมดึงร่างอันบอบบางของฉันปลิวไปอยู่บนตักนุ่มเสียแล้ว

“รู้มั้ย… ว่าทำแบบนี้ มันเสี่ยงต่อการโดนปล้ำนะคะ”

พี่เอมพูดกระซิบเบาๆบริเวณหลังใบหู พร้อมๆกับกรีดนิ้วเรียวยาว วกวนไปมาแถวหน้าท้องฉัน ฉันว่าฉันพลาดแล้วล่ะที่ไปท้าทายเค้าขนาดนี้.

“ปล่อยน้ำค่ะ ถ้าไม่หายงอนน้ำไม่ง้อแล้ว”

ฉันว่าฉันควรพาตัวเองออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดก่อนที่ฉันจะผ่ายแพ้ต่ออารมณ์ของคนขี้งอน  ที่ตอนนี้ดูจะกู่ไม่กลับแล้ว

“เรื่องงอนเอาไว้ก่อนค่ะ ตอนนี้พี่ว่าน้ำต้องรับผิดชอบพี่ก่อน อยากยั่วพี่ดีนัก”

พูดจบพี่เอมก็อุ้มฉันมาวางไว้บนเตียงนุ่ม พร้อมกับดึงเสื้อที่ฉันเป็นคนปลดกระดุมเองกับมือทิ้งไป ฉันก็ไม่ได้จะขัดขืนอะไรหรอกนะ แต่ก็ขอเล่นตัวหน่อยขัดขืนพอเป็นพิธีไป เพราะสายตาพี่เอมตอนนี้หวานเยิ้มซะจนฉันแทบละลายใครมันจะไปทนไหว

“อย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นนะ รู้มั้ย”

“อืม”

 ฉันตอบไปแบบอมยิ้มไป นี่คงกลัวว่าฉันจะไปยั่วคนอื่นสินะ ใครจะกล้าไปมีคนอื่นกันเล่าในเมื่อคนตรงหน้าตอนนี้ก็ดีมากมายซะจนฉันคิดว่าฉันคงทำบุญมาดีไม่น้อยที่ได้ครอบครองทั้งตัว ทั้งหัวใจของเค้า

 สิ้นเสียงที่เอ่ยตอบริมฝีปากร้อนก็มาประกบแนบแน่น ดูดซับความหวานจากปากของฉันอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่มือเรียวจะปลดบราตัวน้อยออกอย่าชำนาญ พร้อมลูบไล้เคล่นคลึงเนินนุ่มอย่างเบามือสลับกับหนักหน่วงตามแรงอารมณ์ที่ตอนนี้เอาอะไรมาฉุดก็คงไม่อยู่

“พี่เอมม อื้อ”

ฉันเผลอส่งเสียงออกมาอย่างพอใจ พร้อมกับจิกผ้าห่มเพื่อลดความเสียวซ้านที่อีกคนมอบให้  ลิ้นร้อนๆที่ตอนนี้กำลังโลมเลียอยู่บริเวณจุดกลางลำตัวดูดซับความหวานหอมอย่างโหยหาเหมือนเด็กน้อยที่ได้กินขนมชิ้นโปรดก็ไม่ปาน  

“รู้งี้งอนทุกวันดีกว่า”

พี่เอมพูดด้วยน้ำเสียงแหบพล่า และสีหน้าเจ้าเล่ห์ไม่น้อยพร้อมกับขยับรัวนิ้วเรียวยาวเป็นจังหวะทำนองทั้งนุ่มนวลผสมกับร้อนแรง ที่สร้างความเพลิดเพลินเสียวซ้านรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกฉันว่าต่อไปนี้ฉันก็คงได้ลองยั่วบ่อยๆซะแล้ว

แต่ตอนนี้คงอีกยาวนานกว่ากิจกรรมร้อน ที่สนามรักแห่งนี้จะสงบลง..

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

“อ่าวเจ้ วันนี้ลมอะไรหอบกลับมาบ้านได้เนี่ย?”

“จะลมอะไรล่ะ ก็วันสิ้นเดือนแบบนี้ฉันก็ต้องมาจ่ายค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ให้พวกแกไง”

“เออๆ นังมินแกมาก็ดีละ เอาเงินมาให้ฉันยืมซักพันสองพันซิ ฉันจะเอาไปหมุน”

“หมุนที่บ่อนน่ะเหรอแม่! ฉันไม่มีให้หรอกนี่ฉันก็ต้องไปจ่ายค่าเช้าคอนโดอีก!”

“แล้วแก จะไปอยู่คอนโดแพงๆทำไมว่ะ บ้านก็มีสู้เอาเงินมาให้แม่ใช้ดีกว่า”

“แม่จะไปรู้อะไร เจ้เค้ามีแผนจะหาผัวรวยๆ เอ๊ะ หรือเมีย เอ๊ะหรือผัว..”

“แกหุบปากไปเลยไอ่ไมค์ ไม่ใช่เพราะนังน้ำแฟนแกเหรอที่มันแย่งคุณเอมของฉันไปน่ะ”

“พวกผู้หญิงนี่ก็แปลกเนอะ เป็นบ้ากันไปหมดแล้วหรือไง ฮ่าๆ”

“เพราะมันมีแต่อิพวกผู้ชายไม่เอาไหนแบบแกนี่ไง”

“อ่าวเจ้ จะหาเรื่องเหรอ?”

“โอ้ยย อิลูกพวกนี้หยุดทะเลาะกันซะทีฉันปวดหัว!  แล้วแกนังมินจะผัวจะเมียอะไรนั่นรีบจับมันให้ได้นะ ฉันจะได้สบายซะที”

“เออเจ้ ยังไงฉันก็ฝากแก้แค้นด้วยนะ พวกมันทำกิ๊กฉันหายหมดเลย”

“อีกไม่นาน หรอก แกไม่ต้องห่วง หึ!”



















สวัสดีวันหยุดค่า>,< มาต่อให้อีกตอนแล้วเน้อตอนนี้ก็มีNCเบาๆเนอะเพราะไรท์ไม่ค่อยถนัดไม่ได้อรรถรสกราบขออภัย 5555 ตอนแรกพี่มินของไรท์ก็ใสๆแต่งไปแต่งมาร้ายเฉยเลย แต่จะร้ายได้แค่ไหนติดตามด้วยนะคะ ><