Fic conan นกสีฟ้า (amuro x oc) กำลังรีไรท์

ตอนที่ 11 : ตอนพิเศษ อ่านคำเตือนก่อนน้า

นกสีฟ้า ( OC x Amuro )

ถ้าไอรีนเป็นผู้ชาย

คำเตือน : มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชายค่ะ ใครรับไม่ได้กรุณาปิดผ่านนะคะ

พอดีช่วงนี้มีอะไรเครียดๆ เข้ามา (เช่น ประเด็นฟิคโดนก็อปและก็ปัญหาส่วนตัวไรท์เอง..) ดังนั้น เลยอยากลองเปิดโลกอะไรใหม่ๆ ดูค่ะ หวังว่าทุกคนจะอ่านกันแบบไม่ซีเรียสนะคะ เนื้อหาในตอนนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลักค่ะ

คู่ : ไอรีน (ชาย) x ฟุรุยะ

                เป็นอีกวันที่ร้านปัวโรต์มีเด็กหนุ่มวัยประมาณสิบสองสิบสามเข้ามาอุดหนุน ทากิซาวะ ไอ น้องชายของไอรีนคนรักที่ตายไปแล้วของเขา ฟุรุยะ เรย์ ที่อยู่ในคราบอามุโร่อดคิดไม่ได้ว่าบ้านตระกูลทากิซาวะนี่ช่างตั้งชื่อลูกออกมาได้แปลกหูเสียจริง

                เพราะไม่ว่าจะไอรีน หรือ ไอ ชื่อสองชื่อนี้เขาก็มักพบในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย และใช่ ทั้งสองคนนี้เป็นผู้ชาย

                เรย์เจอกับไอรีนเมื่อราวๆ ห้าปีก่อน แน่นอนว่าเขาโกหกชื่อตนเองกับอีกฝ่ายตั้งแต่ตอนนั้นเนื่องด้วยปัญหาหลักๆ อย่างงานขององค์กรที่สันติบาลหนุ่มแฝงเข้ามานี่เองจึงไม่ใคร่จะอยากผูกพันกับใครนัก ทว่าไอรีนกลับก้าวเข้ามาได้และได้คบกันในที่สุด

                ไม่คิดว่าภายหลังผู้ชายคนนั้นจะตายเพราะนิสัยใจดีของตัวเอง

                ช่วยเด็กที่จะโดนยิงจนโดนยิงเองและถูกขังไว้จนจมน้ำตายใต้ท้องเรือ

                “พี่อามุโร่ครับ”

                “อะ อื้อ ว่าไง วันนี้จะรับอะไรดีไอคุง ?”

                น้ำเสียงของไอดึงให้ชายหนุ่มกลับมาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง ดวงตาสีซีดจ้องมองน้องชายแฟน เด็กคนนี้มาปรากฎตัวตรงหน้าเขาเมื่อประมาณสามเดือนก่อน แค่มาแล้วยืนจ้องมองเรย์นิ่งๆ อยู่นาน

                ในตอนนั้นความจริงแล้วสันติบาลหนุ่มจะมองผ่านก็ได้หากไม่ติดว่าใบหน้านั้นคล้ายกับไอรีนเสียจนต้องเดินเข้าไปหา เด็กคนนี้ใบหน้าเหมือนแฟนของเขาต่างกันแค่สีผม และสีตา พอถามว่ามีอะไรหรือเปล่าใบหน้าอ่อนเยาว์และงดงามนั้นก็คลี่ยิ้ม มันคือรอยยิ้มของเด็กอายุสิบสามทว่ากลับทำให้คนอายุมากกว่าอย่างเขารู้สึกราวกับตนเองเป็นเด็กเล็ก

                รอยยิ้มแบบฉบับผู้ใหญ่ที่ไอรีนชอบทำ

                “ผมแค่อยากมาดูหน้าตาแฟนของพี่ชายน่ะครับ”

                “เธอ…”

                “ทากิซาวะ ไอ น้องชายของพี่ไอรีน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณอามุโร่”

                “ขอเค้กสตอเบอรี่กับกาฟร้อนครับ” เด็กชายเอ่ยสั่ง เรย์พยักหน้า ความจริงแล้วสิ่งหนึ่งที่เขารู้คือไม่ใช่เพียงแต่หน้าตาเท่านั้นที่เหมือนกัน หากแต่บรรยากาศหรือแม้กระทั่งอาหารการกินเด็กคนนี้เหมือนแฟนเก่าที่ตายไปแล้วของเขาราวกับเป็นคนคนเดียวกัน

                “กาแฟไม่ใส่นมกับน้ำตาลเหมือนเดิมสินะ”

                “ครับ รบกวนด้วย”

                เพียงแค่ว่าไอดูเป็นเด็กที่หม่นหมองกว่าไอรีน

                ถ้าบอกว่าไอรีนเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองดูมีพลังเต็มร้อยพร้อมที่จะลุยเสมอคล้ายกับลูกแมวเกิดใหม่ ไอก็เป็นเหมือนแมวแก่ที่เอาแต่มองตามทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ขยับเคลื่อนไหวถ้าไม่จำเป็น แถมรอบกายยังมีบรรยากาศเศร้าๆ แผ่ออกมาเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัว

                บรรยากาศเศร้า เป็นผู้ใหญ่และพึ่งพาได้ เขาพึ่งรู้จากปากของไอว่าเจ้าตัวและไอรีนถูกพี่ชายอีกคนซึ่งเป็นตำรวจพิสูจน์หลักฐานของทางฝรั่งเศสเลี้ยงมา พ่อกับแม่นั้นเสียชีวิตไปเพราะถูกฆาตกรรม แต่รายละเอียดข้อมูลคดีไม่สามารถพูดออกมาได้เพราะคดีความยังไม่จบ แต่ตอนนี้พี่ชายหายไป คาดว่าคงโดนอุ้มเพราะ คนร้ายนั้นถูกสันนิษฐานว่าจะเป็นคนเดียวกับที่ก่อคดีฆาตกรรมคุณชาย คุณหญิงตระกูลทากิซวาวะ ทางตำรวจของที่นั่นกำลังหาตัว ส่วนพี่ชายอย่างไอรีนก็ดันเสียชีวิต ดังนั้นไอที่เหลือเพียงคนเดียวจึงถูกเสนอให้ย้ายที่อยู่เพื่อความปลอดภัยจนกว่าคดีความทุกอย่างจะจบลง

                เด็กคนนี้ต้องพึ่งพาตัวเองแต่เด็กก็เลยค่อนข้างที่จะโตกว่าวัย

                พอฟังแบบนั้นก็คล้ายจะเข้าใจรอยยิ้มที่เจอกันครั้งแรกได้ขึ้นมานิดหน่อย รอยยิ้มที่ทำให้สันติบาลหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กที่ยืนอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่

                “นั่นไง เด็กคนนั้นมาอีกแล้ว”

                “หน้าตาดีจัง ถ้าโตมาต้องเป็นหนุ่มหล่อมากแน่ๆ”

                ซึ่งบรรยากาศเฉพาะตัวของไอนี่เองเป็นเหตุผลที่สาวๆ มอปลายกับมหาวิทยาลัยซึ่งชอบมาที่ร้านนั้นชื่นชอบกันพอสมควร จากเดิมที่มีแค่แฟนคลับของเขามาที่ร้านปัวโรต์ก็กลายเป็นว่ามีแฟนคลับของไอเข้ามาด้วย

ทว่าเด็กคนนี้กลับเหมือนไม่ได้สนใจสักนิด เรย์เหลือบมองเด็กชายที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านข่าวจากสมาร์ทโฟนของตัวเองด้วยความตั้งใจ ดวงตาสีม่วงสวยที่ดูงดงามซึ่งเจ้าตัวบอกว่าได้มันมาจากแม่ฉายแววเยือกเย็นอย่างลืมตัว

                สวย…

                สวยที่หมายถึงเป็นผู้ชายที่สวย ไม่ใช่สวยแบบผู้หญิง

                แถมยังเหมือนอีกต่างหาก เหมือนคุณไอรีน

                “ไอคุงนี่รักประเทศน่าดูเลยนะ” เขาเอ่ยกล่าวกับเจ้าตัวเมื่อหันเอาเค้กมาวางเสิร์ฟและแน่ใจว่าข่าวที่เด็กชายอ่านเป็นข่าวของทางฝรั่งเศส เจ้าของชื่อที่ได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นมา ดวงตามองสบกับเขาฉายแววระยิบระยับ

                “อื้อ รักครับ” น้ำเสียงนั้นเนิบนาบ มันดูแฝงไว้ด้วยความนัยหลายอย่าง

                ทั้งๆ ที่คนตรงหน้าเป็นเด็ก

                เป็นเด็กอายุสิบสาม…

                “รักมากเลย”

                แต่เรย์กลับรู้สึกร้อนวูบที่ใบหน้าจนเผลอย่อตัวลงที่หลังเคาท์เตอร์มันเสียดื้อๆ เสียงหัวเราะในลำคอดังมาจากเด็กชาย ท่าทางของไอดูจะพึงพอใจมากเสียจนคนอายุมากกว่ารู้สึกขัดๆ เขินๆ ในการกระทำของตน

                เด็กเวร…

END or TBC ?

-------------------------------------------------------------------------

คุยกันนิด

จากที่เป็นผู้ชายน่าจะเดาๆ ได้นะคะว่าไอรีนนี่มันขี้รุกมาก บอกเลยค่ะ ว่าถ้าน้องไม่ได้อยู่ในร่างคริสตี้แต่อยู่ในร่างไอรีนจะเจอสาวมั่นรุกพี่อามุโร่ แถมปั่นหัวไปมาด้วย แต่เพราะนี่ร่างเด็กน้อยเลยเพลาๆ ใจ แค่หยอกๆ อิพี่เฉยๆ ฮา

ส่วนเรื่องการก็อปนิยาย ขอบคุณเว็บที่มีเทคเเอคชั่นให้มากๆ เลยค่ะ ทางเว็บปิดหน้าฟิคของอีกฝั่งให้ ขอบคุณมากๆ นะคะ แต่เราขอไม่ลบตอนที่ประจานน้า เก็บไว้เป็นบทเรียนค่ะ