ประกาศ เนื่องจากโดนก็อปบ่อยมาก (สามครั้ง) และคนก็อปไม่เคยเทคแอคชั่นเลย
เราเหนื่อยที่จะตามไปฉอดหรือไล่แบน
ดังนั้นแจ้งให้ทราบว่ากล้าก็อปก็เจอกันในชั้นศาลค่ะ
จากนี้จะ ฟ้อง คนที่ก็อปเรื่องของเราและเมินเฉยตอนที่ทักไปเคลียร์ค่ะ
เราปรึกษาคนสนิทที่รู้เรื่องกฎหมายแล้วค่ะ และสามารถทำได้
ดังนั้นเราถือว่าเราเตือนแล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ
-----------------------------------------------------------------------
คุณเคยปล่อยให้ใครบางคนรอหรือเปล่า ?
ทั้งที่คิดว่าจะได้มีโอกาสบอกความจริงกับเธอจากปากตัวเอง
แต่รู้ตัวอีกทีคนที่อยากจะบอกความจริงก็ไม่อยู่ให้บอกได้ตลอดกาล
ʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔ
"ตายจริง ฉันไม่ง้อโทโอรุคุงหรอกนะคะ"
Takizawa Irene, 31
ทากิซาวะ ไอรีน คนรักที่อายุมากกว่า 2 ปีของ ฟุรุยะ เรย์ ผู้ที่มีข่าวว่าเสียชีวิตจากเหตุกราดยิงบนเรือที่ฝรั่งเศส
ทั่วโลกต่างรู้ว่าเธอตายไปแล้ว แต่ทว่าความจริงนั้น...
"เอาล่ะ ไม่ให้หนีไปอีกรอบหรอกนะ"
Furuya rei, 29
สันติบาลหนุ่มซึ่งแฝงตัวเข้าไปในองค์กรโดยใช้โค้ดเนมว่า เบอร์เบิ้น ฉากหน้านั้นเป็นพนักงานร้านปัวโรต์
ใช้ชื่อว่า อามุโร่ โทโอรุ ค่อนข้างฝังใจกับการที่คนรักตาย จนเผลอใจอ่อน (?) เก็บเด็กที่หน้าตาเหมือนเธอมาเลี้ยงซะได้ (?)
"อ้าว สุนัขตำรวจนี่ก็มีประโยชน์เนอะ"
Amuro Christy, 10
เด็กหญิงลึกลับที่มานอนสลบเพราะถูกยิงอยู่ที่ตรอกข้างร้านปัวโรต์ ความจริงแล้วฟุรุยะจะปล่อยเธอไปก็ได้
แต่ทั้งทักษะการต่อสู้ และโครงหน้าที่เหมือนกับคนรักที่ตายไป ต่างกันเพียงสีผมสีตาทำให้ใจอ่อนอย่างช่วยไม่ได้
Adogawa Conan Okiya Subaru
"ถ้าอยากให้คนอื่นดูแลความลับให้ ก็ต้องแลกกับการดูแลความลับของคนอื่น"
"เธอมั่นใจแค่ไหนว่าจะไม่พูดกับเขาได้น่ะ ?"
ʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔ
ʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔʕº̫͡ºʔ
**ฟิคเรื่องนี้ไม่มีเนื้อหาส่อไปในทางเปโด ใครหวังฉากพี่อามุโร่แตะเนื้อต้องตัวคริสตี้หนักๆ
ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะว่าไม่มี...
**ขอความกรุณาติชมด้วยถ้อยคำสุภาพ ไม่บั่นทอนกำลังใจกันนะคะ
**ฉากรักน้อยมาก เน้นอวยเมนและผู้ชายในเรื่องเสียมากค่ะ ใครอยากเห็นฉากหวานก็คิดอาจจะผิดหวัง
อย่าลืม คอมเม้น หรือ กดใจ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์กับยัยหนูไอรีนให้ผ่านพ้นทุกปัญหาเพื่อเข้าสู่รูทหวานอย่างสันติ (?) นะคะ
สอบถาม & ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่
Twitter : @mama_moosap
นกสีฟ้า อ้างอิงจากวรรณกรรมเล่มนี้ค่ะ
ความคิดเห็น