คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ความรักที่แตกหัก สู่ทางเดินสายใหม่ [รีไรท์นิดหน่อย]
ทาเินทีุ่่ม้วยลิ่นาวเลือ.. หนทาที่มืมนและผิหวั อนนี้ โลำลอแห่นี้
ไม่่าอะไรานร!... ศพที่นอนายเลื่อนลา สำนัให่สำนัย่อย ่า่าฟันเพื่อแย่ิมัน สู่วามเป็นหนึ่
สู่อำนา ื่อเสีย เินรา …… และวามท้าทาย
‘หาท่านยัอยาะเป็นั่อมยุทธ์ สวมบทเป็นัวละราภาพยนร์ที่ท่านเยรับม!...
สู่วามเป็นหนึ่เียว!... าสุยอนวนิยายำลัภายใน สู่เมออนไลน์ รวมสวมบทบาทเป็นอมยุทธ์ไ้ที่นี้’
“ูเฟยหลิ ออนไลน์ เมบ้าเมบออะไรวะั้ื่อไ้ห่วยแะมั เอ็มาวน้าี่รอบแล้ว รับไอุิม”
เอ ายหนุ่มอารม์แปรปวน วัย สิบเ้าปี ำลัุยับ ิม เพื่อนี้ถึพริถึิ อมปัหา ที่เิไปิใ
อะไรในเมมา แล้วมาวนเอมาว่าร้อยรอบภายในหนึ่เือนเลยทีเียว
ิมยิ้มแสยะพร้อมันแว่นึ้นมา “ไอเอ!.. เอมันแ่เป็นบในะลาไม่มอมหาสมุทร เอ็ะรู้อะไรวะ
เียวนี้มันพันาแล้ว ้านะไปนัู่หนัีนในเม พร้อมับื่ม่ำธรรมาิไ้อารม์โรๆอ่ะ”
“เอ็มันบ้าหนัีน! เลอะเทอะวะไม่้อมาวน้าหรอเสียเวลา ืนไปเล่นนะโยแฟน้า่าาย”
ิมส่ายหน้าพร้อมล่าวยิ้มๆ “ลัวเมียหรอวะ น้อพลอยเาไม่รู้หรอ นิหน่อยะทำาย แ่านไปมีหวัราบเท้า
เ้าเย็นไม่เว้นแ่ละวัน ไม่เล่น็ไม่เล่น้าไปื้อละ่อยมาื้อใหม่ แบร่ๆ ลัวเมีย ว้ายรี๊!...ไอ้เอลัวเมีย”
ิมเยาะเย้ยบ่อนะวิ่หนีไป ่อนที่ะโนส้นเท้าอเพื่อนประทับไว้ที่หน้า
“ไอนี้สัวันมัน้อโนละลับบ้านีว่าเสียเวลาริมาฟัมันโม้ เหอะๆ”
เอเินลับบ้านไ้สัพั็มีเสียโทรศัพท์ัึ้น เามอเบอร์โทรที่ึ้นมาหนีไม่พ้น ไอิม เพื่อนัววน
ที่เพิ่เยาะเย้ยเามาวนเล่นอีรอบ อย่าว่ามันื้อไม่เลิเพราะอะไรอมัน
“ฮัลโหล! มีไรวะถ้าไม่มีธุระสำัอย่าโทรนะเว้ยมันเสียเวลา” เอะอเสียใส่ปลายสาย
“เฮ้ย! ธุระสำัมานะเว้ยสำหรับมึเลยไอเพื่อนี้ ถ้าไ้ยินอย่าเพิ่่วนาไปนะ เมื่อี้……น่ะ” เสียาปลายสาย
ล่าวอย่าื่นระหน ทำเอาเอมวิ้วสสัย “เมื่อี้อะไรวะ อย่าพูให้้าๆาๆ พูยัับพระบิาไอเ่โนรถน”
“เมื่ออนที่้าวิ่หนีเอ็ออมา ้าไปเห็นภาพบาาบาใมา….เอ็อย่า่วนาไปนะ ้า..้าเอน้อพลอย
ำลัูบับผู้ายที่ไหนไม่รู้ หน้าาหล่อมาและรวยมา้าเห็นรถแลมโบินี ที่มันับมา้วย”
“มัน..อยู่ไหนวะ!! รีบบอมาเลยให้ไว”เสียะอใส่ปลายสายนทำให้อีฝ่ายหูาไ้ ทำเอาอีฝ่ายหน้า๋อย
พูออมา “แถวๆแยมหาลัย อยเปลี่ยวๆที่มีป้าาย๋วยเี๋ยว้มยำอ่ะ!...รีบมาเลยนะให้ไวเลย”
“มึ!...ทำไรับแฟนูวะ” เอพบเอภาพบาาบาใเมื่อหวานใอเาำลัอับายหนุ่มหน้าหล่อ
รูปร่าสมาท์สมส่วน ับรถแลมโบินีสีแ
“ุือใร!.... นี้น้อพลอยแฟนผมบันมาไ้สอเือนว่าแล้วุำผินหรือปล่าว?”ายหนุ่มหน้าหล่อ
ายามอเอส่สายาสสัย เออารม์เือถึีสุวาเสียั
“พลอย!...ไอนี้ือใร ไหนพลอยบอรัพี่ไแล้วทำไมพลอยไปูบับายอื่น บอมาสิพลอย!!!!...” เอะอ
อย่าแร ายหนุ่มหน้าหล่อหันหน้ามามอพลอย หิสาวส่ายหน้า่อนะเินออมาุย
“็พี่ไม่เยให้เวลาพลอยเลย พลอยวนไปูหนั ้อปปิ้ พี่็บอไม่ว่าวันๆเอาแ่ไอานบ้าๆอพี่ ถ้าพลอย
ะมีใหม่แล้วพี่ะทำไม!..” เธอวาเสียัถามเ่นันเอเฝ้าถามนเอวาทำไม เายันทำานไป็เพื่อเธอ
เาพยายามสร้าอนาที่ีไว้ับหิสาวนนี้ แม้บ้านเาะร่ำรวยแ่็ถูสอนให้เลี้ย้วยลำแ้อน
“ไ้!...พลอยะมีใหม่ใ่ไหม พลอยลืมสัาวันนั้นที่ให้ระหว่าพี่ไปแล้วหรือไ หะ!!...”เออารม์เือสุี
เินเ้าไประาแนพลอยออมา ายหนุ่มที่มาับพลอยัทนไม่ไหวสวนหมัเ้าไปที่อเอทันที
ผัวะ! ำปั้น้ายออ้วยวามไว โนเ้าเ็มๆหน้าสิเริ่มเลือนลา เอัหมัวาสวนลับไปบ้า
ฟุบ! เอั่วลมอีฝ่ายโยหลบอย่า้าๆเ่ามาทีท้อน้อยอเอ ทำเอาเาถึับุลไปนอนับพื้น
สีหน้าุ่นเือและเียแ้น แววาแห่ารไม่ยอมแพุ้ประายไฟนัสู้ที่มีอยู่ในัวเาออมา !
“แ!...บัอา” เอะโนเสียัออหมัวาพุ่ปะทะเ้ารๆ อีฝ่ายใ้ท่า มอยันหลั ถีบลับมา
เ็มทรวอ รานี้เาะล้มไม่ไ้เอไม่ย่อท้อสปริ้อเท้าเ้าประิัว ำปั้นลุ่นๆออไป
ผัวะ! เสียหมัระทบหน้าัสนั่นายหนุ่มอารม์เือสุีใ้ออ้วยท่า เถรวาลานวั เะัาทำให้
เอล้มลและสาวเท้าาวเ้ามาอย่า้าๆ เอพยุัวึ้นใ้ศรีษะพุ่น ายหนุ่มเะออ้วยเท้าวา
ผัวะ! เสียเท้าฟาเ้าที่ใบหน้าอเอ สิล้ายหลุลอย เาะั้าไปสอสามวิ แ่นั้น็พอทำให้อีฝ่ายประิ
ัวเอไ้ มันสาวหมัรัวเ้าที่ใบหน้าอเอ หมัสุท้ายเสยออที่ปลายา
ผัวะ! เอล้มลใบหน้าเ็มไป้วยแผล ฟ้ำบูบวม เลือสีแสที่ไหลออมา เาไม่ยอมแพ้หรอ
อีฝ่ายเห็นเอนอนหมสภาพ เาหันหลับลับไปที่หิสาว ่อนะเินเ้าไปโอบอเอวอเธอเอ่ยปาเบาๆ
“ะ…ะไปไหน เมยัไม่บบ อ..อย่าเพิ่นับศพทหาร!” เอเอ่ยปาอย่า้าๆ เาพยายามันัวให้ลุึ้นมา
อนนี้เามีแ่วามท้อแท้ โเี่ยว และสิ้นหวั ิมเห็นเอสู้่อไม่ไหวพยายามเ้ามาห้ามปราม
“เฮ้ย! เอมึสู้มันไม่ไ้หรอมันเป็นมวยวะ ปล่อยมันไปเหอะผู้หิหาใหม่็ไ้เยไ้ยินป่ะวะ อันนารีมีมาั่ฝูลิ
ะีบทิ้ีบว้า็ยัไหว หิไม่รัหิทิ้ั่ป่ะไร อย่าเสียใไปเลย ระเทยมีเลยนะว้อย” ิมพยายามยิมุล
หวัให้เพื่อนรัผอนลายอารม์บ้า เอถุยเลือในปาทิ้่อนะพลัิมไป้านหลั
“เป็นมวยแล้วไ เอมวยวัเ้าไปเียวรู้เลย!..”เออบลับใส่ิม่อนะวิ่เ้าใส่อีฝ่าย
ฝ่ายายเห็นเอยัไม่บเรื่อนี้ นี้เาพยายามออมมือมาแล้วไม่รุนแรนเินไป แ่ถ้าไม่เอาริอีฝายไม่บเสียที
"ย้าส์!" เอะโนปลุใ
เอเ้าไปลุวในับอีฝ่ายพยายามอไม่ให้อีฝ่ายไ้เปรียบ แ่เาิผิ มวยวัไม่สามารถใ้วัับมวยไทยไ้
ุบ! ฝ่ายายแทศอออทา้านหลั หมุนัวบิแนเอออมา เ่าสวนไปที่ท้อ
“อ้าส์!..” เอร้อ้วยวามเ็บปว ฝ่ายรีไม่รอ้า ่อยหมั้ายเ้าที่ใบหน้า่อนเอะล้มลและ
ทำารึ้นร่อมและสาวหมัใส่ใบหน้าอเออย่ารวเร็ว และรุนแรึ้นเรื่อยๆ
“พี่ระทิ! พอเถอะ่ะปล่อยเาไปเถอะ พลอยอร้อ” หิสาวทนเห็นายนรัเ่าถู้อมปาายไม่ไ้
เอ่ยปาอร้อ ายหนุ่มเมื่อเห็นหิสาวที่นรัอร้อึถอนัวออมา
“ะ..ันน …ไม่้อารให้เธอมาเห็นใ” เอเอ่ยปาอย่า้าๆ อนนี้เาแพ้แล้ว แพ้ระทั่วามรั
แ่อย่าน้อยนอยาเาถ้าะแพ้อะไรอทำามใให้มันสุีไปเลย เอไม่สนอะไรทั้สิ้นอนนี้เาอเพียไ้
่อยหน้านที่แย่นรัเาไป็พอใ
“ย้าส์!!...” เอำหมัวาทะยานเ้าไปอีรั้อีฝ่ายเห็นเอไม่เลิราใ้ออ้วยท่า ระเ้ฟาหา!
เสียเท้าฟาเ้าที่ปลายาอเออย่าแร ุบ! เอล้มลไปนอนอย่าหมสิ รานี้เาสู้ไม่ไ้แล้ว ไม่ไ้ริๆ
หลัานั้นไม่นาน ที่โรพยาบาล ศิริมัยเอทุม สภาพอเอเ้าั้นโม่า อย่าหนัิมเพื่อนัวแสบวิ่ามมา
้วยสีหน้าร้อนรน เหุาร์เิึ้นเมื่อเอไ้ไปามที่ิมบอ ็วิ่เ้าใส่โยไม่สนใำทัทานอิม
อีฝ่ายเป็นถึแมป์มวยไทยสาลสมัรเล่น เลยโนเ้าถึั้นสลบเหมือลาอาาศอาารโม่า
“ุหมอรับ!! ลูผมเป็นยัไบ้ารับ” เสียนเป็นพ่อสั่นเรือ เา นัธุริสิน้าส่ออและนำเ้า
เรื่อยน์รายให่อประเทศไทย ึ่เป็นพ่ออเอ ถามถึอาารอลูายอย่าอเป็นห่วไม่ไ้
“โยรวมทา้านร่าาย็ถือว่าไม่มีอะไรมา แ่ทา้านสมอไ้รับวามระทบระเทือนอย่าหนั
เส้นประสาทอาทับถ้าสมอยัไม่ทำานเป็นปิ อาทำให้เป็นอัมพาไ้”
แม่อเอถึับลมับทันทีเมื่อหมอบออาาร ิมถึับหน้าีเผือเพราะนเอมีส่วนเี่ยว้อในารทำให้
เอเป็นแบบนี้้วย แ่นี้ือุเริ่ม้นที่ทำให้เอเ้าไปเล่นเม ูเฟยหลิ
ูเฟยหลิ เป็นเมออนไลน์ที่ำลอมาาหนัำลัภายในหลายๆเรื่อ ึ่เป็นระบบารออนไลน์
เื่อม่อันทั่วโล โยมีระบบัรอภาษาให้ลั่นออมาเป็นภาษาามที่เ้าอไอีไ้ั้ไว้ โยระบบ
อมพิวเอร์ยุใหม่ที่ทันสมัย และารันีโยอ์รแพทย์ระับโลว่า มันสามารถทำให้ผู้ป่วยเป็นอัมพา
หรือผู้ป่วยเี่ยวับสมอ ะไ้รับารรัษาให้ีึ้น โยะนำผู้ป่วยเ้ามาภายในเม มวิวทิวทัศน์ภายใน
โลำลอแห่นี้ หาท่านเินไม่ไ้ในีวิริ แ่ไม่ไ้หมายวามว่าท่านะเินไม่ไ้ในเม
โยอ้าอิมาาีวิริ ท่านสามารถหิว ปวหนัปวเบาภายในเมไ้ และวามสนุในเมารัน์ี
ไ้โยผู้เล่น 600ว่าล้านนทั่วโล มันไม่เินริเลย!! ถ้าท่านไ้ลอสัมผัสมัน
และนี้ือเรื่อราวผภัยในยุทธภพอเา
“ยินี้อนรับ่ะ!”
ความคิดเห็น