พลังฝีมือ
A. ก่อนรับทัณฑ์สวรรค์
1. ระดับธรรมชาติ (สิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติ) มนุษย์มีอายุขัยประมาณ 100 ปี
2. ระดับเหนือธรรมชาติ (สิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ) มนุษย์มีอายุขัยประมาณ 200 ปี
3. ระดับตำหนักม่วง (สาวกตำหนักม่วง) มนุษย์มีอายุขัยประมาณ 500 ปี
4. ระดับหมื่นดาราร่วมสำแดง (ปรมาจารย์หมื่นสำแดง) มนุษย์มีอายุขัยประมาณ 800 ปี
5. ระดับจักรวาลแรกกำเนิด (นักพรตแห่งจักรวาลแรกกำเนิด) – มีอายุขัยยาวนานไม่สิ้นสุด แต่จะเริ่มเผชิญสามหายนะเก้าภัยพิบัติ
6. ระดับว่างเปล่า (ผู้อมตะพสุธา – หากไม่อาจข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์จะกลายเป็น ผู้อมตะเสเพล)
B. หลังผ่านทัณฑ์สวรรค์
B.1 ด้านพลังปราณ
1. ผู้อมตะสวรรค์: เจนจบเต๋าอย่างน้อยหนึ่งวิถี
2. ผู้อมตะเที่ยงแท้/ระดับหยางพิสุทธิ์: เจนจบเต๋าวิถีหลักอย่างน้อยหนึ่งวิถี
3. ผู้อมตะทองคำบรรจบจักรวาล/เจ้าแห่งเต๋า: เจนจบเต๋าแห่งสรวงสวรรค์อย่างน้อยหนึ่งวิถี
B.2 ด้านกายาเทพอสูร
1. เทพสวรรค์: มีพลังในระดับเดียวกับผู้อมตะเที่ยงแท้
2. เทพเที่ยงแท้: มีพลังในระดับเดียวกับเจ้าแห่งเต๋า
* แต่ละระดับยังแบ่งย่อยเป็น ‘ขั้นสูงสุด’ ‘ขั้นสูง’ ‘ขั้นกลาง’ และ ‘ขั้นต้น’
** ผู้อมตะทุกระดับอาจเรียกอย่างยกย่องโดยรวมว่า เซียน เช่นเดียวกับการเรียกผู้ฝึกตนบุรุษว่า นักพรต/ผู้บำเพ็ญพรต และ ผู้ฝึกตนสตรีว่า เทพธิดา โดยไม่ได้สนใจระดับฝีมือ
เต๋าแห่งศาสตร์แขนงต่างๆ
1. พื้นฐาน
2. เชี่ยวชาญ
3. ฟ้ามนุษย์หลอมรวม
4. ความรู้แจ้งแห่งเต๋า
5. เขตแดนแห่งเต๋า
6. เจนจบในวิถีแห่งเต๋า
สมบัติวิเศษ
1. ไร้อันดับ พลังปราณต้องบรรลุระดับเหนือธรรมชาติถึงใช้งานได้
2. อันดับมนุษย์ พลังปราณต้องบรรลุระดับตำหนักม่วงถึงใช้งานได้
3. อันดับพิภพ พลังปราณต้องบรรลุระดับหมื่นดาราร่วมสำแดงถึงใช้งานได้
4. อันดับสวรรค์ พลังปราณต้องบรรลุระดับจักรวาลแรกกำเนิดถึงใช้งานได้
5. อันดับเซียน/อันดับผู้อมตะ พลังปราณต้องบรรลุระดับว่างเปล่าถึงใช้งานได้
6. อันดับหยางพิสุทธิ์ พลังปราณต้องบรรลุระดับสวรรค์ถึงใช้งานได้
7. อันดับกำเนิดจักรวาล ถืออุบัติขึ้นเองตอนที่ผานกู่สร้างจักรวาล
8. อันดับเอกภพ ถืออุบัติจากความปั่นป่วนยุ่งเหยิงแห่งเอกภพเช่นเดียวกับผานกู่
* แต่ละอันดับยังแบ่งย่อยเป็น ‘สูงสุด’ ‘สูง’ ‘กลาง’ และ ‘ต้น/ล่าง’
เทพอสูร
1. เทพอสูรแห่งยุคก่อนกำเนิดจักรวาล ถือกำเนิดจากความปั่นป่วนยุ่งเหยิงก่อนที่ผานกู่จะแบ่งแยกฟ้าดิน
2. เทพอสูรแห่งฟ้าดิน ถือกำเนิดจากฟ้าดินในจักรวาลหลังก่อเกิด
3. เทพอสูรทั่วไป ถือกำเนิดจากฟ้าดินในดินแดนต่างๆ
พลังแห่งจิต
1. แบ่งใจเป็นสองทาง – ปกติบรรลุในระดับตำหนักม่วง
2. จิตตานุภาพ (ยกย้ายสิ่งของ) – ปกติบรรลุในระดับหมื่นดาราร่วมสำแดง
3. เทพสำนึก (เปิดเนตรสวรรค์ รับรู้รอบกาย) – ปกติบรรลุในระดับจักรวาลแรกกำเนิด
4. ญาณ (รับรู้สิ่งที่มองไม่เห็น เช่น กระแสบาปเคราะห์) – ต้องบรรลุเป็นผู้อมตะสวรรค์ก่อนถึงจะใช้ได้
พลังธาตุ (เช่น อัคคี วารี)
1. ระดับมนุษย์ – ธาตุที่เกิดจากมนุษย์ > อัคคีมนุษย์ (ไฟที่ถูกจุดขึ้น)
2. ระดับพิภพ – ธาตุที่กำเนิดจากโลก > อัคคีธรณี น้ำแข็งโลกันตร์
3. ระดับฟ้า – ธาตุที่กำเนิดจากสวรรค์ > อัคคีฟ้า วารีฟ้า
4. ระดับเที่ยงแท้ – ธาตุที่กำเนิดจากห้วงอวกาศ > อัคคีเที่ยงแท้ วารีเที่ยงแท้ (พลังหยางแท้แห่งสุริยัน พลังหยินแท้แห่งจันทรา)
พลังแห่งใจ
1. ขั้นพื้นฐาน – รับรู้ถึงพลังแห่งใจ สามารถบรรจุลงในสื่อกลางเช่นลูกธนู ช่วยเพิ่มพูนพลังทำลาย ทั้งควบคุมวิถีได้ดังใจแม้ยิงออกไปแล้ว
2. ขั้นใจน้ำแข็ง – ตัดแยกหัวใจออกจากห้วงอารมณ์ ไม่ปล่อยให้อารมณ์มีอิทธิพลเหนือจิตใจ
3. ขั้นบงการ – เป็นผู้กำหนดบงการเหนืออารมณ์ความรู้สึกของตนเองอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
ความคิดเห็น