รักวุ่นๆของวัยรุ่นมัธยม

ลำดับตอนที่ #2 : เราคิดไปเองหรอเนี่ย ?

                               เมื่อเห็นเช่นนั้นทำให้ซานิทำใจไม่ได้ แล้วหยุดเดิน ปล่อยให้โอคุนะกับหญิงสาวเดินไปก่อน  พอทั้งคู่เดินลงไปก่อน ซานิก็เดินตาม แล้วได้ยินโอคุนะกับหญิงสาวสนทนากันว่า 

โอคุนะ มาทำสวีทหวานกับพี่อย่างนี้ เดี๋ยวก้ไม่มีสาวไหนมาจีบพี่หรอก
นาบี ฮ่าๆๆก็นาบีหวงพี่ชายของนาบีเนี่ย
  

ซานิได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มแก้มไม่หุบเลย  แถมยังนึกในใจเรามันบ้าเนาะ ไม่น่าคิดไปเองเลย อิอิ

จากนั้นซานิก็เร่งฝีเท้าแล้วเดินตามโอคุนะจนทัน  แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ  โอคุนะหันหลังมาพอดี  โอคุนะจึงทักซานิ ว่า
 
โอคุนะ  อ้าวน้องซานิ ยังไม่กลับบ้านหรอคับ
ซานิ อ่อ ยังค่ะ
โอคุนะ  รอรถที่ไหนคับ
ซานิ หน้าโรงเรียนค่ะ
โอคุนะ ที่เดียวกันเลยๆๆ ไปด้วยกันไหมคับ พี่ไปรอรถกับน้องนาบีสองคนเอง 
ซานิ ค่ะ ไปก็ไป
นาบี ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่ซานิ
ซานิ  เช่นกันค่ะน้องนาบี
จากนั้นทั้งคู่ก็ไปรถรถด้วยกัน  ช่วงเวลานั้นซานิเกร็งมากๆๆ เขิลแทบบอกไม่ถูก   แต่แล้วก็มีสิ่งที่คาดไม่ถึงเมื่อ โอคุนะบอกว่า 
โอคุนะ วันหลังมารอรถป็นเพื่อนกันอีกได้ไหมเนีย? รถพี่มาช้าอ่ะ
ซานิ ได้ค่ะ แต่ทำไงเราจะมาพร้อมกันได้ล้ะ
โอคุนะ โทรศัพทืไง ขอเบอบ้างซิ
ซานิ 08...........
โอคุนะ ยิงไปแล้วนะ 
ซานิ ค่ะ ได้เบอแล้ว

จากนั้นรถของซานิก็มาๆๆ

พอตกดึกของวันนั้น ซานิ ก็ลองแกล้งโทรไปหา โอคุนะ แล้วคุยกันว่า
ซานิ ฮัลโหล
เสียงผู้ชาย ฮัลโหล ใครคับเนี่ยเอาเบอผมมาจากไหน บ้าหรือเปล่า โทรมาทำไมดึกดื่น 
ซานิ ขอโทดค่ะ หนูคงโทรผิด แ้ล้วก็กดตัดสาย

พอตัดสายแล้วซานิก็นั่งร้องไห้ฟูมฟาย แล้วนึกในใจว่า ทำไม ทำไมพี่เค้าไม่เมมเบอเรา  ทำไมอ่ะ เรามันไม่ดีนิ เรามันไม่สวย แล้วเธอก็เดินไปหยิบคัดเตอร์มา..............   โปรดติดตามตอนต่อไป