นายไฮโซโลบั๊ดเจ็ทกับยัยเป็ดสมองตัน

ลำดับตอนที่ #2 : ชะนีตัวผู้ VS เป็ดสมองตัน Round 1

ตอนที่ 1

++++++++++  ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งๆๆๆ  +++++++++

 “ กรี๊ดๆๆๆ ว๊ายยย ๆๆ “

“ กรี๊ดๆๆ ณัฐ ว๊ายๆๆดูพี่ณัฐสิเธอ “

“ อย่านะพี่แน็กของฉันหล่อกว่า “

“ ไม่ใช่ณัฐของฉัน กรี๊ดๆๆ นี่อย่ามาเหยีบฉันได้ไหม หา “

นี่มันคอนเสิตหรือสวนสัตว์ป่าเขาเขียวกันนี่ทำไมมันมีชะนีมาร้องเรียกหาผัวกันแต่เช้าเลยแหะ โสดประสาทหูฉันจะเสียก็วันนี้น่ะแหละแมร่งมาออดูแค่ขยะสังคมสองตัวของโรงเรียนนี่นะเฮ้อ หรือจะเรียกว่าชะนีตัวผู้ดี

“ เชอร์รี่  เชอร์รี่  ไอ้รี่!! “ เสียงของไวน์ที่ตะโกนเพื่อแหวกหมูชนประชาชีของเหล่าชะนีต่างๆเพื่อที่จะเรียกเพื่อนรักของเธอที่มีพระนามอันไพเราะเพราะพริ้งชะวิ้งชะว๊าบบบว่าเชอร์รี่

“ อ่าวไวน์ แล้วแกไม่ไปอยู่กะพวกนั้นหรอแกเป็นถึงประธานแฟนคลับไอ้ชะนีตัวผู้ญัฐเลยนะเลยนะ “ ก็จริงๆน่ะแหละที่เพื่อนรักฉันคนนี้เป็นถึงประธานแฟนคลับของชะนีตัวผู้หมายเลขหนึ่งอย่าง ณัฐ ผู้ที่มีเชื้อเจ้าเชื้อหม่อมอยู่ในสายเลือดดำเลือดแดงจนลามไปถึงกระดูกดำหรือที่เรียกกันง่ายๆผู้ดีที่ทุกคนในโรงเรียนต่างหลงต่างชอบถึง 55% แต่มีฉันคนนึงแหละที่เป็น 0.01 % ที่ไม่ชอบตานี่อย่างสุดหัวใจ

“ ไม่ละวันนี้ให้พวกสมาชิกไปตามกรี๊ดขึ้นห้องกันเหอะรี่ฉันยังไม่ได้ทำการบ้านวิชาเจ๊หญิงเลยยย !! “

“ หาเจ๊หญิง อ่าวเฮ้ยวันนี้มีเรียนด้วยหรอ !! “

“ ใช่สิมีเรียน ....... เอ่อ......อย่าบอกนะว่าแกลืมเอามา !! “

“ ใช่น่ะสิ TT_TT ตายแน่เลยฉัน “

แงๆ ฮือๆ พ่อจ๊าแม่จ๊า หนูตายแน่ๆเลยฉันลืมเอาวิชาภาษาไทยของเจ๊หญิงครูที่เฮี๊ยบที่สุดในโรงเรียนก็ว่าได้เพราะเป็นทั้งคุณครูสอนมารยาท   คุณครูฝ่ายปกครองควบไปด้วยคุณครูวิชาภาษาไทย ไม่รู้ไปเอาเวลาว่างที่ไหนมาสอน !! แล้วอีกอย่างได้ยินมาว่าแกสอนที่นี่มาก็เกือบจะเท่าอายุลูกเจ๊แกแล้วป่านนี้ลูกเจ๊ก็ปาไป 30 แล้วเจ๊แกยังสอนอยู่เลยไม่เข้าใจทำไมแกถึงยังไม่เกศียนซะที = =

ไวน์มันได้ตีจากไประหว่างที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงบุพการีผู้ให้กำเนิดมา (ซึ่งมันไม่ได้ช่วยให้ฉันรอดตายในวันนี้เท่าไหร่)ไวน์มันปล่อยฉันเดินขึ้นบันไดอันโล่งโกร่งโปร่งสบายอย่างกับผ้าอนามัยที่ซึมซับเร็วก็ว่าได้

+++++ ห้องเรียน +++++

“ ครืดด “ เสียงเปิดประตู (ประตูเลื่อนนะแต่ลืมหยอดน้ำมันหล่อลื่น)

“ อ่าวป้ารี่วันนี้ไม่มีคู่ขาปาท่องโก๋มาด้วยหรอ “

“ เออเสะมันทิ้งกรู มันทิ้งกรู แง ๆ ไอ้ ซูม มันทิ้งกรู“

“ 555+ สมน้ำหน้า “

“ พึ่งรู้ป้ารี่โดนคนเลิกคบ “ เจ้าของเสียงที่พูดขึ้นมาคือไอ้เคิลผู้ที่เป็นเจ้าของโรงงานผลิตหมาในปากผู้มีสถิติการผลิตสูงสุดวันนึงไม่ต่ำว่า 100 ล้านตัวได้ = = เฮ้อ......ว่าไปทำไมไอ้เรามีแต่เพื่อนที่นิสัยดีอย่างนี้ละนี่

!! ครืด ครืด !! และในที่สุดเสียงเลื่อนประตูของห้องฉันมันก็ดังขึ้นคนที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าของฉันมันไม่ใช่ใครอื่นเลย  มันคือ ไวน์เพื่อนรัก เพื่อนหลงของฉัน ในที่สุดดดดด พระเจ้าหลังจากที่มันกลับมาจากการไปตระเวนทั่วตึกเพื่อลอกสมุดของเจ๊หญิงตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าทำไมวันนี้มันดวงซวยยังไงไม่รู้ = =’’ เราจะไม่ยอมรู้สึกคนเดียวมาหาเพื่อนร่วมชะตากรรมดีก่า 5555++

“ เฮ้ย ไอ้เคิล ไอ้ซูม วันนี้แกเอาสมุดเจ๊หญิงมาปะ ??? “ ฮุฮุ พวกนี้มันไม่เคยเอามาหรอกลืมตลอดโดนลงโทษตลอดและสภาพตอนกลับบ้านก็จะเหมือนผีดิบพึ่งผุดจากหลุม  555++ (ขำไปได้วันนี้เราก็จะเป็นแล้ว)

“ ทั้งกูกะไอ้เคิลเอามาอยู่แล้วเข็ดและ ..... อย่าบอกนะว่าแกไม่ได้เอามาหาไอ้รี่ !! 55555 +++ “  ไอ้ซูมมอบคำตอบที่น่าประทับใจให้ฉันได้ยินตอนนี้ฉันไม่มีกระจิตกระใจจะตอบแล้วฉันเลยทำตัวฟีบและเงียบไปในที่สุด  TT_TT

++++++++++++++  คาบภาษาไทย +++++++++++++++

“ นักเรียนทำความเคารพ “

เอาแล้วไหมละมาแล้ววววววววววตายยยแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เจ๊หญิงได้ย่างก้าวเข้ามาในห้องอย่างเรียบร้อยประดุจดั่งกุลสตรืที่เพรียบพร้อมไปทั้งรูปสมบัติกายสมบัติและนามสมบัติรวมไปถึงอายุสมบัติที่มีมากโขพอดู

“ สวัสดีครับ / คะ “

“ สวัสดีนักเรียนทุกคนดูหน้าตายิ้มแย้มกันดีจริงครูหวังว่าพวกเธอคงจะทำการบ้านของครูมาใช่ไหม ?? “

“ ใช่ครับ / คะ ^^ ~ “

ฉันตอบไปอย่างเสียงแผ่วๆเพราะที่จริงฉันไม่ได้เอามาหรอกอยากจะบอกให้รู้ (เขาก็รู้กันมานานและ )

ว่าแต่ทำไมพวกชะนีตัวผู้ยังไม่เข้าเรียนนี่น่าสงสัยจริงหรือว่าจะโดดถ้าโดดอยากจะบอกว่าโง่มากที่โดด

“ เมื่อครูเรียกชื่อใครให้เอาสมุดมาส่งครูแล้วกลับไปนั่งอ่านหนังสือหน้า 56 ได้ “

!!! ครืดด !!!

“ ขออนุญาติเข้าห้องครับ “

 เสียงของชะนีตัวผู้ทั้งสองขออนุญาติเจ๊หญิงแล้วเดินเข้าห้องมาอย่างเยือกเย็นและสงบนิ่ง

“ ดีมากฉันกำลังจะขาลชื่อพวกเธอทั้งสองเลยเชียว นที และ ณัฐ พวกเธอทำการบ้านฉันมาหรือเปล่า “

เจ๊หญิงพูดพร้อมขยับแว่นซึ่งมันทำให้เจ๊แกดูหน้ากลัวขึ้นอีกเยอะแยะยุบยิบเลย

“ ทำมาสิครับมีเหตุผลอะไรที่พวกผมจะไม่ทำการบ้านของคุณครูละครับ จริงไหมครับ “ ณัฐพูดขึ้นพร้อมหยิบ

สมุดของเจ๊แกมาวางส่งไว้ตรงหน้า รวมถึงแน็กด้วยคำพูดที่ณัฐพูดมันเสียดแทงหัวใจฉันอย่างแรงมันมันกลับตรงข้ามกับไวน์เพื่อนรักของฉันที่มองหน้าหวานเยิ้มและในแววตานั้นฉันพอจะรู้ว่ามันหวังอะไรอยู่และในขณะที่ไวน์มันนั่งตาหวานเยิ้มฉันก็นั่งปากหวอเพราะฉันเองไม่อยากจะเชื่อว่าอีตาพวกนี้มันจะทำมาส่งแล้วฉันจะเหลืออะไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

“ วรรณพร “  เจ๊หญิงขานชื่อไวน์แล้วววต่อไปก็ชื่อฉันน่ะเสะ >O<

“ คะ นี่คะสมุดเรียบร้อยทุกระเบียบนิ้วคะ “

“ ดีมาก ต่อไป ชดาภา “  ไม่อยากจะคิดเลยยยว่าฉํนจะมีสภาพเป็นอย่างไร

“ เอ่อ คือว่า คือ.................. “

“ ไม่ได้ทำมาสินะ ฮึฮึ “  อย่าหัวเราะแบบเน้เส่ฉันเสียวจะแย่พ่อรี่แม่รี่ช่วยลูกด้วยเถิดดด

“ ออกไปยืนอยู่น่าห้องไม่ต้องมาเรียนและถ้าคาบหน้าเธอยังไม่ทำมาฉันจะจัดการเธอเหมอืนที่จัดการกับพวก นายสมถุย และ ฉลากธพล “  เหมือน ไอ้เคิล กะ ไอ้ซูม พระเจ้าไม่ไม่ คราวหน้าจะไม่ลืมอีกแล้วววว

“ คะ “ ฉันเดินหน้าหงอยออกไปยืนหน้าห้องระหว่างที่ฉันเดินออกไปรู้สึกไอ้เคิลและไอ้ซูมมันจะพอใจกับการกระทำครั้งนี้ของเจ๊หญิงมากแต่ไม่เข้าใจทำไมนายชะนีตัวผู้ณัฐถึงมองฉันด้วยสายตาสะใจเข้าขั้นหนักดูปากของมันที่ยิ้มสะแยะสิแล้วไหนจะไปหน้าที่ยังกะชะนียิ่งพูดยิ่งน่ากัวแฮะ  >O<

+++++++++++++++++++ พักกลางวัน +++++++++++++++++++++

!! กริ้งงงงง กริ้งงงงงงง !!

เย้ !!! ในที่สุดก็พักกลางวันซะที 555++ นี่ฉันอุส่านั่งรอแล้วรอเล่ารอร๊อรอจนหลับตรงผนังห้อง 5555++ ในที่สุดเวลาแสนสุขของการมาโรงเรียนซะที แหมทุกคนก็คงคิดเหมือนกานใช่ม๊าว่าการได้มากินข้าวที่โรงอาหารโรงเรียนมันมีความสุขแค่ไหน 555++ มีความสุขขนาดฉันต้องจดบรรทึกอาหารที่ฉันกินทุกวันราคาเท่าไหร่ลักษณะยังไง แล้ววันไหนจะกินจัดตารางการกินก็ว่าได้ใครจะว่าบ้าก็ช่างแต่มันคือความสุข นี่เราก็โม้มามากและ ขอไปลากเจ้าเพื่อนตัวดีทั้ง 4 มาก่อนละกานนน 5555++  

“ ไอ้เคิล ไอ้ซูม  ไอ้ไวน์ !! ไปกินข้าวกานนนนน “

“ รู้แล้วน่าจะเรียกรายหนักหนาหาไอรี่มรึงนี่กินอยู่ได้ดูดิตอนนี้ตัวเท่าช้างแล้ว 5555++ “

“ ไอ้ซูมแกไปหุ้นโรงงานผลิตหมาในปากกับไอเคิลตั้งแต่เมื่อไหร่ “

“ ตั้งนานแล้ว 555++  “

“ อย่าเถียงกันได้ไหม ทั้ง 2 คนเลย กรูหิวแล้วววววววว “

“ ซูมพูดถูก เค้าก็หิวแล้วววววววววววว “

ทั้งซูมทั้งไวน์ตะโกนด้วยความโมโหหิวไม่ใช่แค่ 2 คนเดะ ฉันเองก็เริ่มหิวไปด้วยแล้ว พวกเราทั้ง 4 ตัวก็เลยเดินกันแบบ นิ๊ดหน่อย ไปที่โรงอาหารกัน