ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เปลี่ยนนายแสบให้เป็นนายซึ้ง

    ลำดับตอนที่ #5 : ( 5 )

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ย. 48


    5



    รถพ่อเข้าบ้านแล้ว



    หว้า......มาไม่ทันพ่อ



    กลิ่นกับข้าวหอมๆ  ลอยมาจากในครัว



    “   กลับมาแล้วคะพ่อ.....    ”



    “  อื้ม  จียัง  ”



    ฉันเดินเข้าไปสวมกอดพ่อ   ในขณะที่พ่อกำลังทำกับข้าวอยู่





    “   เป็นไงบ้างลูก   ”



    “  ก็ดีคะพ่อ   วันนี้หนูเจอเพื่อนที่น่ารักมากๆๆอยู่คนนึง  ชื่อคังฮีจินคะ   ”



    “เอาไว้วันหลัง  ลูกก็ชวนเพื่อนมากินข้าวที่บ้านเราสิ”



    “ คะ”



    “   ไปอาบน้ำแล้วค่อยลงมากินข้าวกับพ่อ  ปะ   ”



    “   ได้เลยคะพ่อ   ลูกสาวคนนี้จะปฏิบัติตามคำสั่งของพ่อคะ   ”





    ฉันเดินขึ้นบันไดไปยังห้องฉัน



    แล้วภาพเก่าๆก็เข้ามาในหัวของฉัน





    ตั้งแต่ที่แม่เสียไป  ฉันกับพ่อก็ต้องทำอาหารกินกันเอง  



    ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากจะให้มันกลับเป็นเหมือนอย่างเดิม



    ทุกเช้าแม่จะตื่นมาทำกับข้าวให้ฉันกับพ่อ  แล้วทุกๆปีเราสามคนพ่อ  แม่ ลูก  



    ก็จะไปเยี่ยมคุณย่าที่ญี่ปุ่นด้วยกัน



    และตั้งแต่สามปีที่แล้ว  ฉันก็ไม่เห็นภาพเหล่านั้นอีก



    ฉันรีบอาบน้ำ  ล้างหน้าล้างตาก่อนลงไปกินข้าวกับพ่อ



    .............................................................................................................................



    “   โอ้โห    กับข้าวหน้าวันนี้ทั้งหน้าตาและก็กลิ่นหอมน่ากินจังเลยนะคะพ่อ   ”



    “   งั้นเราจะรอออะไรอยู่หละ   ลงมือเลยลูก   ”



    “   คะ   ”



    แล้วเราสองพ่อลูกก็จัดการกับมื้อเย็นกันจมอิ่มแป้



    “   เออนี่  จียัง  พ่อมีอะไรจะให้ลูก   ”





    พ่อหยิบกล่องของขวัญ  ยืนมาให้ฉัน



    “   อะไรคะพ่อ   ”



    “    พ่อคิดว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับลูก  แกะดูสิ   ”



    ฉันแกะกล่องใบนั้นด้วยความอยากรู้



    ข้างในกล่องใบนั้นก็คือ  โทรศัพท์มือถือ



    “   พ่อจะได้เอาไว้ติดต่อกับลูกได้ไงหละ   ”



    “   ขอบคุณคะพ่อ   ”



    แล้วฉันก็เห่อกับโทรศัพท์มือถือเครื่องนี้อยู่ทั้งคืน





    หวังว่าพรุ่งนี้ฉันคงจะโชคดีนะ  ยัยจองจียัง



    ฉันปลอบใจตัวเองก่อนเข้านอน



    -.-.--..---.----...-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.



    อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ     ตอนนี้มันเป็นการเกรินๆ



    เชิญอ่านตอนต่อไปได้เลยคะ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×